We bouwen allemaal cases. Wat nu?

Cases bouwen, dat doen we allemaal. Waarom zeg ik dit? Omdat het hebben van een lager zelf, waar we het straks meer over zullen hebben, deel uitmaakt van de menselijke conditie. En het Lagere Zelf staat bekend om het bouwen van zaken.

Het uitgangspunt voor het bouwen van cases is dat we geloven dat dit een 'ik' is tegen de andere' wereld, en niet de 'ik' en de andere' wereld die het eigenlijk is. Dus het Lagere Zelf denkt dat het slim is om zaken op te bouwen om ons veilig en gescheiden te houden.

In werkelijkheid ligt afscheiding aan de basis van al ons lijden. Dus wat onze zaken echt doen, is onnodige conflicten creëren. Want ze zijn altijd gebaseerd op misverstanden.

Tegen wie bouwen we zaken op?

De cases die we bouwen zijn altijd tegen iemand of iets - een persoon, groep, organisatie of entiteit. Een van onze favoriete plekken om een ​​zaak op te bouwen is tegen onszelf. In gedachten zouden we al onze mislukkingen en misstappen kunnen benadrukken. Hier is het doel van het lagere zelf om ons zo slecht over onszelf te laten voelen dat we ons tegen onszelf keren.

Natuurlijk maken we allemaal fouten. Maar onze fouten zijn niet allemaal wie we zijn.

Een andere favoriete plek om zaken op te bouwen is tegen onze relatiepartner of baas. Beide mensen passen mooi in het slot van onze ouders. Dus welke onopgeloste problemen we ook hebben met onze ouders, welke kinderpijn we nog niet hebben genezen, we gaan blindelings over op deze mensen. Het resultaat? We zullen een zeer schuine kijk op hen en de situaties waarmee we worden geconfronteerd, zien.

Een derde publiekstrekker voor het bouwen van zaken - soms zeer uitgebreide - is tegen een deel van de overheid of een deel van het medische establishment. Meestal zijn dit vooraf gebouwde cases die andere mensen ons aanbieden, die we vervolgens kopen en claimen als de onze.

Wat hebben alle cases gemeen?

Het Lagere Zelf is onze opslagplaats van eens zo fijne kwaliteiten die verdraaid of vervormd zijn geraakt tot hun negatieve tegenhanger. En wat verdraait het Lagere Zelf het meest? De waarheid. Halve waarheden zijn het speelterrein van het Lagere Zelf. Door halve waarheden te gebruiken om verwarring te zaaien, verspreidt het Lagere Zelf het kwaad overal.

Wat al onze zaken gemeen hebben, is dat ze gebaseerd zijn op een kern van waarheid. Dit is wat ze zo lastig maakt om te ontrafelen. We moeten de echte 'fouten' van onszelf en anderen uit elkaar halen en stoppen met ze op te stapelen.

En laten we eerlijk zijn, er is genoeg mis om rond te gaan. We zijn tenslotte allemaal mensen, en dat klopt. Eerlijk gezegd is het niet moeilijk om de fout in anderen te zien. Het is veel moeilijker om hun menselijkheid te zien.

Het Lagere Zelf heeft een partner

Het Lagere Zelf kan niet ver komen zonder de valide hulp van het ego. In tegenstelling tot het Lagere Zelf – dat gevuld is met breuken, fragmenten en spleten – is het ego zelf een fragment. Het ego is dus per definitie beperkt.

De grootste beperking van het ego is dat het voor altijd gebonden is aan de zwart-witte wereld van de dualiteit. Voor het ego is alles in het leven ofwel:

• Life or dood
• Rechts or verkeerd
• Goed or slecht
• overwinning or verliezen

Vanuit zijn beperkte perspectief is het ego vastbesloten om te leven. Dit betekent dat het altijd goed moet zijn - om altijd te winnen - en dus te overleven. Dit is de reden waarom het ego op de hielen zit.

Op deze manier speelt het ego ook in op een van de drie belangrijkste fouten van het Lagere Zelf: trots. Geloven dat we meer weten dan anderen en alle antwoorden hebben, is in feite een grote, trotse stormloop voor het ego/Lagere Zelf-team. Let op, trots kan ook omslaan en ons het gevoel geven dat we minder zijn dan iedereen.

Achter onze zaken voelen we ook een angst - de tweede hoofdfout - dat 'de ander erop uit is mij te pakken te krijgen'. Het lijkt misschien zelfs meer op paranoia. Dit voedt onze drang om een ​​vechthouding aan te houden om onszelf veilig te houden. Maar alle angst is gebaseerd op illusie, dus ertegen handelen maakt de zaken alleen maar erger.

De derde hoofdfout is eigenzinnigheid. Met de bouwstenen van trots en angst op hun plaats, zullen we onze eigen wil gebruiken om bepaalde dingen te doen - denk aan: opstand bij het Amerikaanse Capitool - of om bepaalde dingen niet te doen, door ons te verzetten en in te houden.

Wat is de uitweg?

Als we eenmaal bezig zijn met het opbouwen van een zaak, kan het heel moeilijk zijn om het los te laten. Omdat het Lagere Zelf sterk geladen is. Het is onze eigen levenskracht die ons eigen belang tegenwerkt.

Hoe goed denk je dat het zal werken om te proberen het ego/het Lagere Zelf-partnerschap ervan te overtuigen zijn zaak op te geven? Welnu, voor het ego betekent dit dat het verkeerd is... wat slecht is... en betekent dat we verliezen... wat de dood is.

Niet. gaan. Naar. Gebeuren.

Dus de enige uitweg is voor het ego om wakker te worden met wat het aan het doen is. We moeten beginnen op te merken wat er in ons bewustzijn dobbert en dan niet in de haak bijten. Dan zit het deel van ons dat onszelf observeert niet in de zaak. Nu hebben we vaste grond onder de voeten en kunnen we ons een weg naar buiten banen.

Dit zou een goed moment zijn om te bidden om de waarheid te zien.

En dan moeten we zelf de nodige stappen ondernemen om de door ons opgebouwde zaken te gaan afwikkelen. We zullen onze trots moeten overwinnen en door onze angst heen moeten om onze misverstanden op te lossen. En wij zijn de enigen die dit kunnen doen.

Waarom zou je je drukmaken?

Wat het ego zich misschien niet realiseert, is dat er een ander deel van het zelf is, het Hogere Zelf genaamd, dat geen beperkingen heeft. Het leeft in eenheid en heeft het ondoorgrondelijke vermogen – volgens het ego – om tegenstellingen vast te houden.

Het Hogere Zelf is het deel van ons dat liefheeft. Het bevat ook moed en wijsheid. Door stappen te ondernemen om deze drie in balans te brengen, kunnen we in een steeds toenemende staat van innerlijke vrede leven.

Buiten dit, in tegenstelling tot de versleten groeven van het ego, is het Hogere Zelf stromend en vloeiend. Het is de bron van onze intuïtie en inspiratie. Het is ook de thuisbasis van onze creativiteit en de bron van goddelijke leiding.

Om mee te stromen met deze waardige stromen, moet het ego leren zijn strakke greep op zichzelf los te laten en te stoppen zich af te stemmen op het Lagere Zelf. Als we dit doen – als we leren te luisteren naar wat vanuit ons Hogere Zelf binnenin opkomt – kan alles veranderen.

Letterlijk alles.

De zoektocht naar vervulling

Het ego is niet allemaal slecht in het willen begrijpen. Indringende vragen stellen is niet het probleem. Het ontwikkelen van een goed onderscheidingsvermogen is immers een belangrijk onderdeel van het bewandelen van een spiritueel pad. Het probleem is dat het ego geen begrenzer heeft.

Dit betekent dat het ego geen bevrediging of vervulling kent. Het is zijn aard om altijd meer te willen en altijd te willen winnen. Het zal pas gelukkig zijn als de ander dood is, figuurlijk gesproken natuurlijk. En dit zal nooit veranderen voor het ego.

Wat wel kan veranderen, is onze over-afstemming met ons ego. Het ego kan leren zich over te geven aan een groter deel van onszelf. We realiseren ons misschien niet dat dit altijd het plan voor het ego is geweest. Eerst houdt het onze gefragmenteerde delen bij elkaar, dan laat het zichzelf los en leert het goddelijke te vertrouwen en te dienen.

Uiteindelijk lost het op, niet dood.

Tot die tijd, wanneer we vast blijven zitten binnen de grenzen van ons beperkte ego - eisend dat we gelijk hebben en erop staan ​​altijd te winnen - raken we verdwaald in een gevangenis die we zelf hebben gemaakt.

Open de kooi en ontdek de waarheid over wie je werkelijk bent.

- Jill Loree