Wat het betekent om spiritueel te zijn

In het centrum van ons wezen bevinden zich de aspecten die we met ons hebben meegebracht en die al vrij stromende bakens van energie en bewustzijn zijn. In dit deel van ons - in ons hogere zelf - zijn we in waarheid. Dit is ons innerlijke licht. Andere verlossende eigenschappen van ons met licht gevulde centrum zijn wijsheid, moed en liefde, allemaal neuriënd in prachtige harmonie.

In deze metafoor kunnen we ons ego vergelijken met de maan, die zelf geen licht heeft. Dit betekent niet dat we de maan niet waarderen of van de maan genieten. Het betekent simpelweg dat het alleen kan schijnen als het het licht van de zon weerkaatst. In het geval van het ego heeft het het licht van ons Hogere Zelf nodig om authentiek te schijnen. Als het dit goed doet, is ook het ego iets moois.

Door de bewolking leven we maar al te vaak in gedeeltelijke duisternis. Hier schiet deze metafoor te kort. Want in tegenstelling tot de maan die ook door wolken wordt verborgen, is ons ego altijd voor ons beschikbaar. Het is het deel waar we direct toegang toe hebben. En in tegenstelling tot ons Hogere Zelf - dat soms verborgen wordt - is het nooit uit het zicht. Laten we ons dus voorstellen dat we in een wereld leven met een altijd aanwezige maan. Deze maan, of ego, heeft het vermogen om de wolken te scheiden. Het is eigenlijk het enige dat kan.

Het ego is het deel waar we direct toegang toe hebben en het is nooit uit het zicht.

Dus waar komen de wolken vandaan? Om nog een laatste stap te zetten met deze metafoor, energie en bewustzijn vormen alles in ons wezen. Dit is een soort wolken die bestaat uit water en lucht. Dus als we ons verdwalen in onaangename ervaringen, zijn deze altijd te wijten aan onze eigen vastzittende of vervormde energie en verkeerd denken. We zijn verdwaald in onze eigen donkere wolken.

En dit is in wezen wat het betekent om spiritueel te zijn: we gebruiken ons ego om te ontdekken wat in ons blokkeert ons licht. We doen dit door aandachtig onze reacties op mensen en situaties te observeren. Daarna begonnen we het noodzakelijke werk te doen om onze innerlijke obstakels uit de weg te ruimen. Het is dus ons ego dat eerst wakker moet worden en onze geest moet bevrijden door uit te zoeken wat er echt aan de hand is. Dan kan ons innerlijk wakker worden en helderder de wereld in schijnen.

Wat is er echt aan de hand?

Ons ego is een beperkt deel van onszelf dat geen diepte heeft. Dit betekent dat het ego de wereld alleen in zwart-wit kan zien. Leven vanuit ons ego is dan leven in dualiteit. Vanuit dit perspectief verdeelt de hele wereld zich in goed versus slecht, goed versus fout, ik versus de ander. Dit is een manier om de wereld waar te nemen, maar het is niet de enige manier. Het is een beperkte kijk op het leven die eigenlijk een halve waarheid is. En halve waarheden hebben de neiging om ons rechtstreeks in wolken van verwarring te brengen.

Als we vanuit deze dualistische perceptie van de werkelijkheid leven, zijn we niet in staat om de waarheid in beide helften van twee tegenstellingen te zien. We kunnen bijvoorbeeld niet zien hoe medeleven en kracht hand in hand gaan. Maar het een hebben zonder het ander leidt tot sentimentaliteit met een bloedend hart of steenhartige meedogenloosheid. In werkelijkheid is geen van beide partijen echt mogelijk zonder de aanwezigheid van de ander.

Alle tegenstellingen worden verzoend door de aanwezigheid van de hele waarheid.

In het centrum van ons wezen zijn we ons hiervan bewust. Want in onze kern zijn we al in eenheid. Daar worden alle tegenstellingen verzoend door de aanwezigheid van de hele waarheid. Dit betekent dat wanneer we volledig in waarheid zijn, er geen conflict meer is. Aan de oppervlakte van onze persoonlijkheid zijn conflicten echter onvermijdelijk, omdat ons ego niet in staat is om tegenstellingen vast te houden. Dus op zichzelf bezit het ego niet het vermogen om de volledige waarheid van elke situatie vast te houden en op een plaats van eenheid te staan. Dat heeft het nooit gedaan en dat zal het ook nooit worden.

Wat het ego wel doen, is echter actief werken aan het vergroten van ons bewustzijn door alles op te ruimen dat ons licht blokkeert. Wanneer we dit doen, kunnen we beginnen te leven vanuit een diepere plek van binnen en genieten van een breder gezichtspunt. Dan zal het ego op een nieuwe manier schijnen en de schoonheid weerspiegelen van wie we werkelijk zijn. Maar zolang we deze reis naar ons innerlijk zonnige, kleurrijke zelf vermijden, leven we vanuit ons ego en blijven we verdwaald in zwart-witdenken.

Hoe ziet spiritueel zijn eruit?

Als we leren ons over te geven en te leven vanuit ons grotere bewustzijn, zullen we ook verantwoordelijkheid gaan nemen voor de toestand van ons leven. Het zijn onze emotionele reacties die de weg wijzen naar ons innerlijke werk. Dit zijn onze reacties die groter zijn dan een situatie vereist, veroorzaakt door de manier waarop ze onze oude wonden wrijven en onze niet-genezen pijn naar boven halen. Kortom, een spiritueel persoon is iemand die elke disharmonie in het leven bekijkt door de lens van: "Wat laat mij dit zien over mezelf?" of "Hoe verlicht deze wrijving iets dat ik nodig heb om te genezen?"

Wrijving is een feit van het leven voor mensen omdat we allemaal lagere zelfaspecten koesteren die we hebben meegebracht om te helen. Wanneer deze onwaarachtige plekken in ons botsen met zulke plekken in anderen, ontstaat er een conflict. Conflicten zijn dus onvermijdelijk zolang we enige vorm van onwaarachtigheid te bieden hebben. Anders gezegd, conflict wordt altijd geassocieerd met een soort onwaarheid of halve waarheid. En dit is precies wat ervoor zorgt dat we vanuit ons ego leven en als het ware buiten de hemel worden gehouden. Omdat alle onwaarheid ons vervreemdt van het ware innerlijke huis van ons Hogere Zelf, dat ook het huis van God is.

Conflicten worden altijd geassocieerd met een of andere onwaarheid of halve waarheid.

Maar als we eenmaal onze defecte bedrading hebben losgemaakt en gaan leven op een manier die verenigbaar is met onze ware goddelijke aard, zullen we in vrede met de wereld leven. Zodra we onze fouten en verdedigingen beginnen te identificeren en ons persoonlijke genezingswerk doen, zullen we de hemel beginnen te ervaren terwijl we nog steeds hier op aarde zijn. Dit is in werkelijkheid de enige manier om naar de hemel te gaan, want de hemel is binnenin.

Spiritueel zijn betekent niet dat we geen problemen of emotionele reacties meer hebben. Het betekent dat we er rechtstreeks naar kijken – door op te letten met ons ego – en dat we onszelf uitzoeken. Het ego zelf doet niet het zware werk van genezing. Het is de taak van het ego om innerlijke wegen te openen naar ons eigen Hogere Zelf waar we toegang hebben tot alle antwoorden die we nodig hebben.

Meestal hebben we iemand nodig om ons door dit ontwakingsproces te leiden. Omdat het beginnen, het niet gemakkelijk is om onszelf in actie te betrappen. We hebben tenslotte allemaal zo'n gewoonte om zaken te beschuldigen, te oordelen, te rationaliseren en op te bouwen, dat deze dingen nu een tweede natuur zijn. Bovendien houden we eigenlijk van onze vernielzucht. We worden gevoed door ons klagen en ons verzet. Wij zijn het tegen de wereld en we zijn van plan om te winnen! Spoiler: dit is de lading van dualiteit en het is altijd een verloren voorstel. Omdat het niet in waarheid is.

In een notendop, wat het betekent om spiritueel te zijn, is wakker worden uit de illusie van dualiteit en naar binnen zoeken totdat we de hele waarheid vinden. We moeten wakker worden met hoe we bijdragen aan de onaangename resultaten in ons leven, en dan deze blokkades opruimen. Kortom, we moeten vrede sluiten met beide kanten van tegenstellingen. Dit is de enige manier om de hele waarheid te weten te komen. We zullen weten dat we het hebben gevonden als we innerlijke vrede voelen.

Hoe lang is de weg naar vrede?

Het is de taak van het ego om onze hoofddetective te worden bij het blootleggen van de innerlijke wortels van onze disharmonie. Terwijl we aan het rollen zijn, zullen we leren hoe we onze oude wonden kunnen helen en eventuele verkeerde conclusies die we onbewust over het leven koesteren, kunnen rechttrekken. Dit is genoeg te doen. Wat vaker gebeurt, is dat het ego de bal laat vallen en snel aangeeft waar iemand anders het mis heeft in plaats van onszelf te zoeken naar overeenkomstige fouten. En toch hebben we elke keer, als we ons gestoord voelen, werk te doen -hoe fout de ander ook is.

Dus kan dit allemaal worden uitgewerkt in, laten we zeggen, een lang weekend? Nee, genezingswerk kost tijd. Zoals bij alle evolutie, vindt de overgang van leven van ons ego naar leven van ons grotere goddelijke zelf geleidelijk plaats. Want we moeten alle manieren waarop we niet in overeenstemming zijn met de waarheid ontspannen, en doorgaans is ons bewustzijn van onze eigen tekortkomingen laag. Maar er is geen betere tijd dan nu om op te letten.

We kunnen beginnen met het opruimen van onze act. Dit wordt niet gedaan door uiterlijke regels te volgen, maar door in overeenstemming met onze eigen innerlijke waarheid te leven. We kunnen zien hoe we het leven benaderen in een geest van oorlog. We geloven dat we onszelf tegen pijn verdedigen, terwijl we het eigenlijk gewoon verspreiden. Om wakker te worden uit de dualistische trance waarin we ons bevonden, moeten we ook onze rol gaan inzien. We moeten het idee uitdagen dat we het slachtoffer zijn van een oneerlijke wereld en in plaats daarvan zoeken naar hoe we het leven willen bedriegen.

Zoals bij alle evolutie, vindt de overgang van leven van ons ego naar leven van ons grotere goddelijke zelf geleidelijk plaats.

We hebben allemaal een vrije wil, en zelfs als we het ons niet meer herinneren, hebben we een keuze gemaakt om negativiteit, verzet en rebellie uit te proberen - zelfs als we niet kunnen zien hoe we dit nog steeds doen - dat verandert niets aan het feit dat al onze beproevingen in het leven komen voort uit zelf gegenereerde duisternis. Om onze wereld ten goede te veranderen, moet ieder van ons naar binnen kijken.

We moeten ons best doen om onze verborgen destructieve delen bloot te leggen. Deze zijn voor ons verborgen, maar vaak heel duidelijk voor anderen. Het werk omvat het opruimen van de innerlijke blindheid die ons verhindert onze eigen negativiteit te zien. We moeten bereid worden onze angsten onder ogen te zien en onze misverstanden te ontrafelen. Dit alles moeten we doen als we thuis willen komen in ons spirituele centrum.

Elke dag dat we dit doen - al is het maar een klein beetje - zullen we een beetje meer van ons licht in de wereld laten schijnen. Want het is niet door onze verduisterde delen te verbergen dat we ze transformeren, maar door ze te onderzoeken en te verlichten. Dit is de enige manier om onze collectieve wolken op te ruimen en samen een betere toekomst tegemoet te gaan.