Op het niveau van de menselijke persoonlijkheid is het duidelijk dat we niet allemaal eensgezind zijn. De waarheid is dat we zelfs binnen onszelf verdeeld zijn. En deze fragmentatie is de reden dat we hier zijn. De missie voor ieder van ons is om onze destructieve neigingen te helen en onszelf in harmonie te brengen door weer heel te worden. Deze genezing moet gebeuren voordat je loslaat.

Want zolang we gebroken en verward blijven, zijn we in een staat van innerlijke chaos en blijft de mobiel niet rechtop hangen. Maar om een ​​kans te hebben om onszelf in evenwicht te brengen, hebben we een manier nodig om te voorkomen dat al onze stukjes uit elkaar vliegen. Betreed het menselijke ego, dat fungeert als touwtjes voor onze spreekwoordelijke levensmobiel.

Het menselijke ego zelf is een fragment, een aspect van het geheel. Maar het heeft een specifieke taak: de verschillende afgesplitste aspecten herenigen en dan opgaan. In feite bestaat het ego in wezen uit dezelfde basisenergie en hetzelfde bewustzijn als die substantie waarmee het zich uiteindelijk zal herenigen: het echte zelf.

We kunnen het ware zelf gelijkstellen aan de essentiële aard van het leven en de hele schepping. Het ervaart volledig, weet diep, voelt volledig en schept prachtig. Alles wat wijs en levensverruimend is, komt van het echte, ware zelf. Klinkt geweldig. Dus waarom leven we daar niet gewoon vandaan?

Omdat ons ware zelf is bedekt geraakt door de vervormingen van ons Lagere Zelf. Om door de muren en sluwe wegen van het Lagere Zelf te komen, moeten we actie ondernemen met onze uiterlijke wil. Dit is het deel van onszelf waar we direct toegang toe hebben. En dit staat onder controle van het menselijke ego. We hebben geen directe toegang tot ons ware zelf.

Ter illustratie: we kunnen ons ego vergelijken met onze handen en voeten, en ons ware zelf met ons hart en bloed. We kunnen de beweging van een hand of voet controleren, maar niet onze hartslag of bloedsomloop. Om onze bloedsomloop te beïnvloeden, kunnen we ons lichaam trainen. Maar we hebben geen directe toegang tot het beïnvloeden van de doorstroming van ons bloed. Op een vergelijkbare manier kunnen we onze emoties niet direct veranderen. Maar we kunnen wel de richting van ons denken bepalen, wat uiteindelijk ongewenste gevoelens kan veranderen. Dit is de weg die we moeten gaan.

Helaas proberen we te vaak onze uiterlijke wil of ego te gebruiken op manieren die niet werken. Dus we verzwakken geleidelijk ons ​​ego en putten onszelf uit. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer we over dingen nadenken of ons zorgen maken, in de overtuiging dat deze "inspanning" een situatie zal beïnvloeden waarover we eigenlijk geen directe controle hebben. In plaats van los te laten en het ware zelf de leiding te laten nemen, grijpt het ego naar strohalmen.

Na een tijdje wil het zwakke, zieke ego zichzelf vaak opgeven, simpelweg omdat het zichzelf niet langer kan verdragen. Nu zal het ego proberen te ontspannen of los te laten met behulp van middelen die eigenlijk alleen maar ontsnappingen zijn, zoals drugs en alcohol. Meer extreme vormen van het loslaten van een overfunctionerend ego zijn waanzin, en minder extreme vormen zijn onder meer "uitchecken" en loskoppelen van het leven.

Onthoud dat we hier eigenlijk alleen zijn om onze losgeslagen delen te herenigen. Dus wat nu?

Loslaten vanuit een basis van kracht is de manier om dat ene ding te bereiken waar we allemaal heel erg naar verlangen: geluk. Dit is ook de manier om gebruik te maken van onze innerlijke intelligentie en wijsheid, die veel groter is dan onze direct beschikbare ego-geest. Om dan goed los te laten, moeten we beginnen met een gezond, evenwichtig ego.

Laten we om te beginnen eens kijken naar enkele van de rollen van het menselijke ego. Het is het deel van ons dat denkt, handelt, beslist, memoriseert, leert, herhaalt, kopieert, onthoudt, sorteert, selecteert en naar binnen of naar buiten beweegt. Kortom, het ego is echt goed in het opnemen van dingen, het rechtzetten en weer uitspugen. Wat het ego niet kan, is een diepe betekenis aan het leven toevoegen of creatieve oplossingen bedenken, omdat het zelf geen diepgaande wijsheid heeft.

"Alle werkelijk mooie, geldige, constructieve, zinvolle ervaringen komen voort uit een perfecte balans tussen het wils-ego en het niet-wils-ik-zelf." 

- Pathwork Lecture # 142

Dus hoe zijn we hier gekomen? Als we om ons heen kijken, zien we bewijs van creativiteit in de manier waarop het leven voortdurend in beweging is, verandert en zich vertakt naar nieuwe gebieden. Dit leidt tot individualisering. Maar in de loop van de tijd, omdat we onszelf hebben ervaren als op ego gebaseerde individuen, zijn we steeds verder van de bron in ons centrum afgedreven en zijn we onze essentie vergeten. Uiteindelijk associëren we onszelf alleen met ons gescheiden bestaan ​​- met ons ego.

Vanaf hier, met het ego stevig aan de leiding, zullen we bang zijn om het uiterlijke ego los te laten, omdat we ons identiteitsgevoel niet willen verliezen. We voelen ons bedreigd door dit gevoel van 'ik ben niet', en we houden ons steviger vast. Daarom moet het ego sterk genoeg worden om te ontspannen om zichzelf los te laten; het moet dapper genoeg worden om aan zijn eigen illusie te sterven. Dit is wat er moet gebeuren om onze verbinding met al wat is te ervaren en in de Eenheid te leven. Nogmaals, dit is waar we allemaal heen moeten.

Want de waarheid is dat we echt één zijn met de creatieve aard van het leven, wat betekent dat we ons kunnen overgeven aan deze grotere kracht en onze ego-functies ermee kunnen laten integreren. Dan, wanneer we in contact zijn met ons ware zelf - wat betekent dat we in eenheid zijn binnenin onszelf - zullen we toegang hebben tot diep voelen, ervaren en weten, namelijk creatief zijn.

Het ego daarentegen kan tegenstellingen niet omarmen, wat betekent dat het de dualiteit niet kan overstijgen en vrede kan vinden. Dus vrede zonder de ervaring van opwinding zal voelen als verveling, terwijl opwinding zonder vrede angst zal betekenen. In de eerste plaats vanuit het ego leven, zoals de meeste mensen doen, zorgt ervoor dat je je voortdurend verveeld of angstig voelt.

“Ego betekent inspanning; spiritueel zelf betekent moeiteloosheid. Deze gewenste moeiteloosheid wordt echter niet door magie gegeven, want dit zou betekenen dat het ego niet wordt overstegen maar vermeden. Het ego moet zijn luie, weerbare houding veranderen om zichzelf te transcenderen - om zich te kunnen verenigen met het kosmische, grotere zelf. "

- Pathwork Lecture # 199

Om ons ego te transcenderen, moeten we ons inspannen om ons af te stemmen op ons spirituele zelf, waar alle inspanning moeiteloos kan aanvoelen. Maar zo'n wenselijke moeiteloosheid wordt niet als snoep uitgedeeld. Het ego moet ervoor werken en zijn luie manieren en weerbarstige houdingen overwinnen.

Verder moeten we gaan inzien dat het mogelijk is om deze universele kracht in het huidige moment te ervaren. We hoeven niet te wachten op een vervulling die wordt weggeduwd - zoals religies vaak propageren - in het leven na de dood. Ironisch genoeg zou het ego liever wachten, gezien het grote misverstand dat het opgeven van het ego betekent dat je het bestaan ​​opgeeft. Als gevolg hiervan verkrampt het ego als reactie op de beweging van loslaten, waardoor de ontplooiing van geluk onmogelijk wordt.

Sommige spirituele leringen zeggen dat we af moeten van het ego. Maar niets is minder waar. Het ego heeft een taak te doen en moet in beweging komen. Dat wil zeggen, het moet wakker worden, zijn positie kennen en permanent contact maken met het grotere zelf. Het is ook belast met het ontdekken van de obstakels tussen het en het echte zelf. Het moet actie ondernemen om de deuren te openen waardoor het Hogere Zelf het Lagere Zelf kan genezen.

“Nadat het zijn taak om te beslissen op waarachtigheid, integriteit, eerlijkheid, inspanning en goede wil heeft vervuld, moet het een stap opzij zetten en het ware zelf naar voren laten komen met zijn intuïtie en inspiratie die het tempo bepalen en het individuele pad leiden ... Het ego kan worden vergeleken met handen en armen die naar de bron van het leven gaan en niet meer bewegen wanneer hun functie niet langer iets anders is dan ontvangen. "

- Pathwork Lecture # 158

Leven vanuit het ego is uitputtend, omdat het ego zichzelf niet bij de bron kan aanvullen. Als het ego kan loslaten, kan het nieuwe energie krijgen door te slapen, wat een rust is van ego-karweitjes. Maar wanneer het ego overactief is, is de slaap vaak onrustig. Zelfvergetelheid gebeurt ook in de staat van liefde voor een andere persoon, waardoor het voor het ego mogelijk wordt om in de zee van hervullende kracht te duiken. Een andere manier is door diepe meditatie, waarbij men zich overgeeft aan grotere waarheden. Dan opent nieuwe wijsheid innerlijke deuren en verjongt ons hele wezen.

Aangezien er zoveel te winnen valt, waarom laat het ego dan niet gewoon los? Omdat het gevaarlijk is om los te laten zolang het ego onvolwassen en ongezond is. Als het ego haat, wantrouwen, zwakte en een neiging tot zelfbeschadigend gedrag koestert, is het niet verenigbaar met de grotere realiteit die draait om liefdevol, genereus, open, vertrouwend, realistisch en assertief te zijn.

Zolang we niet zijn toegerust om voor onszelf te zorgen en we ons ego laten deelnemen aan gedragingen die tegen het belang van ons hele wezen ingaan, zijn we niet in staat om los te laten. Want ons zwakke ongezonde ego zal dan niet meer ondersteund worden, totaal ongeorganiseerd en niet in staat om met iets om te gaan. Daarom moeten we onze destructiviteit opgeven.

Dus als we ons niet in staat voelen om los te laten, is er ergens in ons een wil om negatief en destructief te zijn. Het Lagere Zelf regeert over de stok. Deze destructiviteit houdt in dat we wraakzuchtig zijn, anderen niet liefhebben en anderen straffen voor ons lijden. Maar niemand dwingt ons om iets op te geven tegen onze wil. Wij moeten degenen zijn die de nodige stappen ondernemen om destructiviteit op te geven.

We brengen maar liefst 95% van onze tijd door in ons ego, onevenwichtig en met een leven zonder betekenis. Het niet-genezen ego weet dat het geen oplossingen heeft, maar het weet nog geen andere manier.

“Voor zover deze ervaringen worden belemmerd door obstructie in de persoonlijkheid die het ego niet wil verwijderen, in die mate droogt het leven uit en treden er verschillende graden van dood in. De feitelijke fysieke dood is het natuurlijke eindresultaat van een proces van uitdroging. , om het zelf te scheiden van de bron van al het leven. "

- Pathwork Lecture # 161

In zijn niet-genezen staat is de basisboodschap die van het ego komt: "Zie me, ik ben beter dan jij, houd van me ervoor", aangezien het de eigenschappen van het Lagere Zelf van eigen wil, trots en angst tot uiting brengt. Het ego is bang voor zijn eigen dood en ontkent het Hogere Zelf, en gebruikt zijn wantrouwen om het gescheiden blijven te rechtvaardigen. Het ego moet zijn angst voor de dood overwinnen, zijn trots verlagen en loslaten naar het grotere bewustzijn.

Om dit te voorkomen, zal het ego trucjes gebruiken zoals onoplettendheid, gebrek aan concentratie of verstrooidheid om te voorkomen dat het ego zich concentreert om zichzelf te transcenderen. Luiheid, vermoeidheid en passiviteit zijn andere trucjes van het ego. Ze maken beweging onmogelijk, onwenselijk en vermoeiend. Het niet-genezen ego zal ook toestaan ​​dat zijn eigen onvolwassen emotionele reacties ongecontroleerd blijven en meer van andermans gedrag maken dan nodig is.

Om zichzelf te transcenderen, moet het ego zich kunnen concentreren. Het heeft discipline, moed, nederigheid en het vermogen om zich in te zetten nodig. Ons doel is dat het ego volwassen en genezen wordt, niet ontkend of beledigd. We moeten het zoeklicht van de waarheid op het kleine zelf richten en deze trucs herkennen voor wat ze zijn. Ontkenning, rationalisatie en projectie moeten worden opgegeven. Alleen op deze manier kunnen we een gezonde, waarheidsgetrouwe houding aannemen.

We zijn in rep en roer omdat we rebelleren tegen wat onveranderlijk is: mensen reageren niet of gedragen zich niet zoals we willen; situaties gaan niet zoals we hadden gehoopt. Het leven is niet perfect en we zullen ons niet overgeven aan wat is. We vertrouwen op het beperkte ego in plaats van los te laten en te vertrouwen op de God die binnenin leeft.

Gebed

Gebruik mij God.
Laat me zien hoe ik moet nemen
Wie ik ben,
Wat ik kan doen, en
Wie ik wil zijn
En gebruik het voor een doel
Groter dan ik.

- Martin Luther King jr.

Meer informatie in Na het ego: inzichten uit het padwerk^® Gids over hoe u wakker wordt.

De Gids leert in de allereerste lezing dat spirituele wetten op drie verschillende niveaus tot werkelijkheid kunnen worden gemaakt: doen, denken en voelen. Het gemakkelijkst om mee om te gaan zijn acties, waar het ego het meest effectief is. Dit is het niveau waarop de mensheid meestal werkte toen God ons de tien geboden gaf, waaronder "Gij zult niet stelen" en "Gij zult niet liegen". Dat was veel om in te nemen voor de gemiddelde persoon in die tijd.

De volgende fase gaat over onze gedachten. Alle gedachten en gevoelens hebben vorm en inhoud in de Geestenwereld. Als we dit niet begrijpen, denken we dat onze onzuivere gedachten ons geen pijn zullen doen. We zouden het mis hebben. Ze veroorzaken uiterlijke effecten en kettingreacties. Maar we moeten ergens beginnen, en dus kunnen we vaak "op onze weg naar het juiste denken", althans op sommige gebieden.

De moeilijkste taak is op het emotionele niveau. Dit is moeilijk omdat veel gevoelens onbewust zijn en we werk, wilskracht en geduld nodig hebben om ze bewust te maken. Verder kunnen we onze gevoelens niet zo direct en direct beheersen als onze gedachten of acties. We kunnen onszelf dwingen om dit pad te bewandelen, maar we kunnen onszelf niet verlangen om lief te hebben of het geloof te hebben dat zal komen als resultaat van ons werk op dit pad.

Het vermogen tot overgave is een essentiële innerlijke beweging waaruit al het goede kan vloeien. Na verloop van tijd, die duizenden jaren en vele levens kan duren, zal het ego oplossen in het grotere bewustzijn. We moeten ons overgeven aan de wil van God, anders worden we kortzichtig, in pijn en verwarring en in onze eigen wil.

We moeten ons ook overgeven aan anderen - onze leraren, genezers en geliefden. Weigering om zich over te geven betekent gebrek aan vertrouwen en een vermoeden en misverstand dat overgave betekent verlies van autonomie en het vermogen om toekomstige beslissingen te nemen. Dit creëert een overontwikkelde eigen wil die altijd tot strijd leidt. We moeten de balans vinden tussen vasthouden en overgeven. Het is geen tegenstelling.

• a) Waar in ons leven staan ​​we met onze actieve, positieve agressie?
• b) Waar kunnen we loslaten en vertrouwen?
• c) Waar hebben we de zinloosheid en hopeloosheid losgelaten?
• d) Waar verdedigen we stevig en weigeren we toe te geven?
• e) Waar ontbreekt het ons aan eigen verantwoordelijkheid?
• f) Waar zijn we in het geheim afhankelijk, maar uiterlijk uitdagend onafhankelijk?
• g) Waar is de verborgen hoek van onszelf die we achterhouden?
• h) Waar geven we ons echt over?
• i) Waar geven we ons valselijk over, om anderen te plezieren?
• j) Waar willen we superieur zijn?
• k) Waar houden we onze grootheid tegen?

Meer informatie in Gems, Hoofdstuk 4: Onze totale capaciteit voor grootsheid opeisen, en Hoofdstuk 10: De trucs van ons ego ontdekken en over onszelf heen komen.

In feng shui wordt gesuggereerd dat als we willen dat er iets nieuws in ons leven komt, we onze kasten moeten opruimen. Op een vergelijkbare manier leert de Gids dat onze psyche als een vat is. Als ze gevuld zijn met modderig water en we gieten er helder water in, dan wordt het heldere water ook modderig. We moeten ons dus eerst van het modderige water ontdoen, wat betekent dat we de inhoud ervan moeten begrijpen, zoals misvattingen. Dan kan de waarheid achter de onwaarheid worden vrijgemaakt.

Wanneer we het beperkte ego vertrouwen in plaats van God binnenin, creëren we een dualiteit: gebruik een dwingende stroom om te 'krijgen' versus berusting in hopeloosheid. Dit stopt de stroom van licht, waarheid, liefde, overvloed en vervulling. Wat we moeten loslaten is het beperkte ego en zijn eigenzinnigheid en bekrompen begrip.

We moeten ook angsten, wantrouwen, achterdocht, misvattingen, aanhoudende eisen over hoe het leven zou moeten zijn, en zelfs onze legitieme verlangens naar iets kostbaars loslaten. Hiernaar wordt verwezen in de eerste Zaligheid, die Jezus Christus uitsprak in zijn Bergrede: „Zalig zijn de armen van geest, want hunner is het koninkrijk der hemelen.”

"Arm van geest" zijn betekent leeg zijn, zonder vooropgezette ideeën. Onze geest is vaak 'rijk' op de verkeerde manier - we kennen alle antwoorden. Maar onze kennis komt vaak voort uit associaties die gebaseerd zijn op misverstanden, producten van vaste ideeën op basis van foutieve en emotioneel getinte associaties.

Alleen wanneer we onszelf kunnen ontdoen van onze vooroordelen, kunnen we 'arm van geest' of van geest worden. En dan kan de ware rijkdom in ons stromen - van binnenuit en van buitenaf.

"Op je gemak zijn met het niet weten is cruciaal om antwoorden te krijgen."

- Eckhart Tolle

Realiseer je ook dat materiële rijkdom geen belemmering hoeft te zijn voor spirituele rijkdom. Het kan vaak zo zijn, net als andere soorten macht. Als kennis wordt gebruikt om de Heilige Geest te ontkennen, is dat net zo'n belemmering als geld of welke andere vorm van rijkdom dan ook.

Dus om bij God te komen, moeten we bereid zijn om door de tijdelijke tussentijdse staten van pijn, verwarring, leegte en angst te reizen. De sleutel is om los te laten en te vertrouwen. Ten eerste moeten we erop vertrouwen dat het universum goedaardig en gevend is - je kunt het beste hebben. Ten tweede hoef je niet te lijden.

Het doel is om "God te laten" vanuit het centrum van je wezen, waar God tot je spreekt. Het kan niet één keer worden gedaan - het moet vele, vele malen worden ervaren. We verliezen misschien het vertrouwen in emmers, maar het kan alleen worden gewonnen in druppeltjes.

"Wanhoop is het resultaat van de beklemming die God buitensluit, niet omdat je niet hebt wat je wilt."

- Pathwork Lecture # 213

Meer informatie in Parels, Hoofdstuk 17: De sleutel ontdekken tot loslaten en God laten, en Gems, Hoofdstuk 15: Overgave aan de dubbelzijdige aard van dualiteit.

Volgende Hoofdstuk

Keer terug naar Het script morsen Inhoud