• In het werk komen
• Alle zelven verwelkomen
• Toegang tot en afstemming met het hogere zelf
• Uitnodigen in het lagere zelf
  • Werken met Honor Cords
• • De kracht van het kussen
• Werken in het lichaam
• Aanwezig blijven in ons eigen lichaam

Ieder van ons, terwijl we op deze wereld komen, draagt ​​een unieke lichtstraal met ons mee. We hebben een unieke goddelijke kwaliteit en het is onze taak om die te ontdekken en tot leven te brengen. Dit komt bovenop onze kernessenties van liefde, kracht en sereniteit. We moeten dit genezende werk doen om onszelf te zuiveren als onderdeel van onze missie om alles wat onze unieke goddelijkheid verhindert uit ons te barsten en een oogverblindende vertoning te laten zien, op te ruimen.

Op een vergelijkbare manier dragen de leringen van de Gids een unieke goddelijke kwaliteit: ze begeleiden ons bij het doen van dit werk van onszelf zuiveren door de energieën van het Lagere Zelf te ontmaskeren en te transformeren. Zoals we al zeiden, dit werk doen is niet het hele doel, maar het is waar we ons op moeten concentreren, want dat is wat hier nu is, ons licht blokkeert. Het Lagere Zelf is wat onze show verpest, en zolang we het blijven negeren, blijven we in het duister.

De leringen van de Gids, waarvan er vele in gemakkelijk te lezen worden aangeboden Echt, duidelijk. -serie, bieden een verklaring voor hoe we in de eerste plaats aan onze fouten en afbeeldingen kwamen. Onder al onze negativiteit en destructieve impulsen is een opslagplaats van ongelukkige gevoelens die moet worden leeggemaakt. Voor velen van ons die spirituele zoekers zijn, hebben we veel opheldering te doen. Het is alsof we onszelf veel werk hebben gegeven, wetende dat we hartelijk genoeg zouden zijn om het aan te pakken.

Het meest verbazingwekkende van dit alles is dat we ons realiseren hoeveel onaangenaamheden er in ons sudderen waarvan we ons niet bewust zijn. Werknemers beginnen met zo'n gebrek aan bewustzijn dat ze zich niet eens bewust zijn van hoeveel ze zich niet bewust zijn. Het is onze taak om ze in hun heelheid te houden, wetende dat er diep van binnen een prachtig licht is dat ernaar verlangt vrij te schijnen. Dit is waarom ze naar ons zijn gekomen - dus we zullen ze helpen hun eigen licht te vinden.

Laten we, met dat in gedachten, beginnen met het doen van het werk.

In het werk komen

Bewustwording zal dus een sleutel zijn. Omdat wij mensen gevangen zitten in onze eigen illusies, is het erg moeilijk om onze weg uit ons innerlijk huis van spiegels te zien. We moeten deze leringen gebruiken als ons referentiekader om te begrijpen wat ons drijft; dan moeten we deze leringen op ons leven toepassen. Het een zonder het ander is niet mogelijk of van veel waarde. We sluiten dus het gebruik van ons redenerende verstand, dat betrekking heeft op het ego, niet buiten beschouwing - het deel van ons dat kan denken en actie kan ondernemen.

De bijna 250 lezingen die de Gids via Eva heeft gekregen, zijn enorm. Maar als we er doorheen zoeken, kan het soms aanvoelen alsof we door hoog gras lopen; het kan langzaam gaan. Ze lezen als onderdeel van het Echt, duidelijk. series kunnen helpen bij het verteren van het materiaal, maar de originele lezingen zijn ook allemaal gratis online beschikbaar, zowel in geschreven als in audioformaat. Kortom, er zijn echt geen twee manieren: de arbeider moet de ligging van het land leren begrijpen. Zonder de wijsheid en begeleiding van de concepten die door de Gids worden gepresenteerd, zullen ze blijven verstrikt raken in de sluwe manieren van het Lagere Zelf.

Verder, als de Werker hun afweer en fouten, hun verkeerde conclusies en destructieve motieven niet begrijpt, zullen ze waarschijnlijk proberen om het gedrag van het Lagere Zelf te pleiten. Ze zullen hun tijd besteden aan het verbeteren van hun masker - het minst reële deel van zichzelf - en verder in wanhoop en berusting.

Als het ego van de Arbeider niet goed genoeg ontwikkeld is om de moeite te nemen om deze leringen op de een of andere manier in zich op te nemen, zijn ze waarschijnlijk nog niet klaar om dit werk te doen. Er is veel egokracht voor nodig om het Lagere Zelf aan te pakken. De Arbeider moet in staat zijn om in de wereld te verschijnen, zichzelf op de een of andere manier financieel te onderhouden en de stappen te nemen die nodig zijn om echte veranderingen in hun leven aan te brengen. Ze moeten regelmatig naar de sessies komen en zijn van plan om elke dag wat moeite te doen om hun leven en hun reacties erop te herzien. Als de Werker wil genezen, zal hij echt werk moeten doen.

Als Helper mogen we nooit harder werken dan de Arbeider. Het is niet onze taak om ze te repareren, het is onze taak om de zaklamp vast te houden terwijl ze graven. Natuurlijk zal de Arbeider weerstand uitstoten, en hun proces zal geen rechte lijn naar boven volgen. Het doet het nooit. Maar hun algemene bedoeling moet zijn om in de richting van groei en genezing te gaan. We moeten misschien aanmoedigen, maar we jagen ze niet achterna om dit te doen.

In onze sessie willen we alle delen van het zelf verwelkomen, inclusief de delen die in verzet zijn. We nodigen deze aspecten niet alleen uit in de sessie, we geven er speciale aandacht aan. Let op, dit is niet hetzelfde als het verzet vertroetelen; we moeten ermee werken en het tot rust brengen, niet de rode loper behandelen.

Terwijl we het werk van het blootleggen en transformeren van het Lagere Zelf doen, moeten we zoeken naar de manieren waarop het Lagere Zelf ons werk probeert te ondermijnen. En het zal. Of het nu de Werker in slaap laat vallen op het moment dat ze de leringen van de Gids proberen te lezen, of ervoor zorgt dat ze afspraken missen door ze 'per ongeluk' te vergeten. Het Lagere Zelf kan wegversperringen opwerpen door het werk kinderachtig, beschamend of misleidend te noemen. Onderschat zijn gladde wegen niet. Hoe slim ons Hogere Zelf ook is, dat is precies hoe snel het Lagere Zelf ons kan laten struikelen. We moeten zijn spel leren kennen en de Werker helpen zijn eigen Lagere Zelf te noemen op zijn zijspoormaatregelen.

Zoals eerder vermeld, is het Hogere Zelf het deel van de Werker dat ons inhuurt om hun Helper te zijn. Hun Hogere Zelf rekent erop dat we hen op hun rotzooi bellen. Per definitie van Helper zijn, hebben we zelf veel werk verzet. We weten hoe het lagere zelf eruitziet en hoe het zich gedraagt. We moeten nu goed opletten voor alle aanwijzingen die de Werker ons geeft, zodat we ze kunnen helpen, zoals besproken in het gedeelte over luisteren. Ze zullen ons alles vertellen wat we moeten weten.

Als we de aanwijzingen missen, zal de Werker boos op ons worden. Het is niet hun Lagere Zelf dat boos is - dat deel is roze gekieteld. Nee, het is hun Hogere Zelf dat boos wordt. Ze zijn afhankelijk van ons om hen niet te laten wegkomen met ontwijkend en destructief gedrag. Ze moeten ons kunnen vertrouwen - weten dat we het beste met hen voor hebben en de moed hebben om hun Lagere Zelf aan te pakken, net zoals we dat voor onszelf hebben gedaan.

Dus als we het werk missen, komt het direct de kamer binnen, gericht op ons. Geloof het of niet, dit is helemaal geen slecht nieuws. Nu is de energie van het Lagere Zelf daar bij ons in de kamer. We moeten het onder ogen zien, er rechtstreeks mee praten en ermee werken. We zullen in staat zijn om de gewaagde, destructieve wreedheid die normaal gesproken de show leidt van achter het gordijn onder ogen te zien. Laat het een stem hebben. Laat het alle vuiligheid en woede verwijderen die van binnen zijn gebotteld.

Als Helper moeten we weten dat we fouten zullen maken. We zijn ook maar mensen en er valt veel te leren over het helpen van een andere ziel. Als we het verknoeien, moeten we het bezitten. Wanneer we een richting voorstellen om te verkennen en het valt plat, moeten we het snel laten vallen en verder gaan. En wanneer de Arbeider zijn gevoelens rechtstreeks tegen ons uit, moeten we weten dat dit niet persoonlijk is – zelfs als wat hij ons vertelt in feite persoonlijk is; ze kunnen ons goede informatie geven om te onderzoeken in onze eigen supervisiesessies.

Tegelijkertijd moeten we ervoor zorgen dat we voor onszelf zorgen en ons niet laten misbruiken door een Arbeider. Maar op het moment dat we bewegende energie hebben om mee te werken, heeft dat altijd de voorkeur boven proberen vast te lopen energie om van het dubbeltje af te komen.

Daarom willen we de uiting van alle gevoelens aanmoedigen - alle gevoelens zijn welkom in een sessie - terwijl we er tegelijkertijd voor zorgen dat we een veilige container vasthouden om dit werk te doen. Houd er rekening mee dat we dit punt niet zullen bereiken in een van onze eerste sessies - het punt van diepe emoties - maar dit is waar we naartoe gaan. En daarom moeten we vanaf het begin de wanden van onze sessiecontainer verzorgen, zodat wanneer het Lagere Zelf klaar is om naar buiten te komen, het een veilige plek zal hebben om dat te doen. We moeten de aanwezigheid van het Hogere Zelf voelbaar voelen om het werk vast te houden.

We moeten er ook voor zorgen dat de Arbeider de volwassenheid heeft om het werk te doen dat hij doet. Het bewijst ze een slechte dienst als we ze laten duiken op plekken die nog te ver boven hun hoofd liggen. We waden geleidelijk diepere wateren in, bouwend het uithoudingsvermogen op en de middelen om voortdurend op diepere en diepere niveaus te werken.

Aan de slag gaan is altijd het moeilijkste deel. Er is niet alleen een gebrek aan bewustzijn over de concepten, maar ook over hoe dit doorwaadproces moet worden aangepakt. De Werker heeft misschien weinig tot geen ervaring met het voelen van hun gevoelens. Ze kunnen zich schamen als ze worden gezien in hun kwetsbaarheid. Ze proberen ons waarschijnlijk op de een of andere manier te behagen, omdat ze vanwege overdracht goedkeuring en acceptatie willen.

We moeten hiermee worstelen, want hoe eerder de Arbeider zijn masker begint af te zetten, hoe beter. Maar dan voelen ze zich blootgesteld in de wereld zonder gebruikelijke verdediging. In de ogen van de Werknemer kan het lijken alsof ze in omgekeerde richting gaan, aangezien voorheen verborgen aspecten van het Lagere Zelf nu meer te zien zijn. Maar we kunnen niets in onszelf veranderen waarvan we ons niet bewust zijn, dus de Werker moet zich bewust worden van aspecten van zichzelf die niet mooi zullen zijn.

De Gids smeekt ons keer op keer om te stoppen met het uitschelden van onszelf voor elk klein aspect van negativiteit of onvolmaaktheid dat we blootleggen, anders zal het een stap vooruit en twee stappen terug zijn. Dit is een normaal, natuurlijk iets dat gebeurt - onszelf in elkaar slaan voor de gebreken die we aan het licht brengen - en als de Helper kunnen we een lange weg afleggen om de Werker te helpen zichzelf te accepteren als ze zien dat we ze niet beoordelen op wat ze brengen. tot sessie, of voor wat ze ontdekken. We moeten deze neiging tot zelfveroordeling en zelfkastijding identificeren wanneer deze zich voordoet, en de Arbeider helpen deze in de kiem te smoren.

Als helper is het van cruciaal belang dat we geen stappen overslaan, of de werknemer laten proberen ze over te slaan. Het heeft geen enkele zin om te doen alsof we verder zijn dan we in werkelijkheid zijn, en we willen niet dat de Werker te snel in het diepe van het zwembad duikt. Het kan ernstige schade aanrichten, probeer de verdediging van een werknemer te verwijderen voordat ze er klaar voor zijn, waardoor mogelijk schade aan de psyche van het individu wordt toegebracht. Wij zijn de Helper; zij zijn de Arbeider. We zijn altijd op zoek naar manieren om te helpen die efficiënt en effectief zijn, maar er komt nooit goeds voort uit haasten.

Alle zelven verwelkomen

Volgens de Gids heeft de Spirit World een naam voor planeet Aarde die ruwweg vertaald kan worden als "het land van gebrek aan bewustzijn". Onze ontkenning van zoveel aspecten van ons eigen wezen is niet alleen opmerkelijk, het is opmerkelijk. De Arbeider is zich er dan zelden van bewust hoeveel ze op zichzelf ontkennen. Het is dit voortdurende wegkijken - van hun fouten, van hun pijn, van hun eigen wreedheid - dat hen opgesloten houdt in blindheid en gebrek aan vervulling.

De Gids vertelt dat als we een duidelijk beeld zouden krijgen van de inhoud van ons innerlijk, we zouden lachen. Laten we dus, in navolging van zijn voorbeeld, niet al te grimmig zijn over dit alles. Laten we in plaats daarvan gewoon doorgaan en alle zelven met al hun toestanden en verschillende gevoelens uitnodigen voor onze sessies, zodat we alles goed kunnen bekijken en zien wat er aan de hand is. De vraag is: hoe ziet die uitnodiging eruit?

Toegang tot en afstemming met het hogere zelf

Voor het Hogere Zelf nodigen we het uit tijdens onze afstemming, we nemen het Hogere Zelf op wanneer de Werker een vastzittende plek raakt en bidt, en we sluiten af ​​met een gebed of intentie die helpt om de nieuwe waarheden die vanuit het perspectief van het Hogere Zelf komen in het perspectief van de ziel substantie.

Dit is een belangrijk aspect van al het opruim- en vrijgavewerk dat we doen. De Werker moet bewust de waarheid in de nieuw bewerkte grond van hun ziel inprenten, zodat het Lagere Zelf niet naar binnen komt om de ruimte met meer negativiteit te vullen. Dat zou kunnen blijken in de vorm van spijt voor het onthullen van wat er tijdens de sessie naar boven kwam, zelfveroordeling voor het nu zien van voorheen verborgen negatieve aspecten, en mogelijk een afwijzing van het werk dat is gedaan.

Het Hogere Zelf is altijd de schijnbaar meer ongrijpbare eigenschap van aanwezigheid. In werkelijkheid is het het meest reële en rotsvaste aspect van onze wezens, maar het wordt meestal het zwakst gehoord, opgeslokt door de luidruchtige manieren van het Lagere Zelf. Zelfs in de donderende stilte van terughoudendheid, maakt het Lagere Zelf zijn aanwezigheid bekend; het is onaangenaam, maar het is nog steeds luid en duidelijk.

De trillingen van het Hogere Zelf zijn fijner en lichter, dus van nature komen de emanaties van het Hogere Zelf niet zo goed overeen met de materiële wereld als het Lagere Zelf. We incarneren in feite om onze unieke straal van Licht van het Hoger Zelf te belichamen met het doel de materie te vergeestelijken. Dus meer ruimte maken voor het genezende licht van het Hogere Zelf is niet triviaal. Precies het tegenovergestelde: het is monumentaal.

Nee, in tegenstelling tot het Lagere Zelf, zal het Hogere Zelf niet de sessie binnen komen met zijn sporen aan, achter een wolk van opgestuwd stof. Maar vergis u niet, het is in de kamer. Onze taak als Helper is niet alleen om de aanwezigheid van het Hogere Zelf te erkennen, maar om deze te intensiveren. Een manier om dit te doen is door erekoorden te gebruiken, waarover we binnenkort meer zullen leren.

Uitnodigen in het lagere zelf

Zoals in Het script morsenkomt het Lagere Zelf in twee verschillende varianten die we moeten herkennen, zodat we ze elk op de juiste manier kunnen behandelen. Het kleine L Lagere Zelf is het afgesplitste, gewonde innerlijke kind dat overleeft in een staat van angst, vernedering en het gevoel minder te zijn dan. Zijn benadering van het leven is "ik kan het niet."

Het Big-L Lagere Zelf is het negatieve deel van onszelf dat zich om deze jonge aspecten heen wikkelt en wreed, destructief gedrag rechtvaardigt dat gericht is op het zelf en anderen door gebruik te maken van misplaatste beelden die ons overtuigen om vast te zitten en ondergedoken te blijven. Het gedijt op angst, een competitieve drang om te winnen en te zegevieren over anderen, en een weigering om aan het leven toe te geven of toe te geven. Zijn benadering van het leven is "ik zal het niet doen."

Het genezingswerk moet met beide aspecten van het Lagere Zelf werken, en hoewel dit werk zelden lineair is, is het nuttig om na te denken over het werken met het Lagere Zelf als sequentieel. De Werker moet het Kleine-L Lagere Zelf leren kennen en wat het vasthoudt voordat hij zelfverantwoordelijkheid neemt voor de wreedheid van het Lagere Zelf.

Een belangrijke drijfveer voor mensen die een spiritueel pad van genezing betreden, is de wens om de pijn die door het Little-L Lagere Zelf wordt vastgehouden, beter te vermijden. We zijn er het grootste deel van dit leven voor weggelopen, om nog maar te zwijgen van de vele voor deze. En toch, als de Werker in de stoel tegenover ons gaat zitten, is hij hier al bij ons. Alle ontwijking in de wereld heeft eigenlijk niets gedaan om het te laten verdwijnen.

De pijn voelt voor de Werker als een gigantische bodemloze put van pijn. De Gids noemt dit een afgrond, en we zijn bang dat als we er naast de rand van komen, we erin zullen vallen en erdoor vernietigd zullen worden. Ons werk als de Helper is om de Werker naar de rand van deze afgrond te leiden en hen dan zachtjes aan te moedigen om los te laten. Zoals de Gids leert, ontdekken we elke keer dat we dit doen dat we zweven.

Zoals je je misschien kunt voorstellen, is dit even wennen voor de Werker. Het eerste avontuur in de put van pijn lijkt misschien meer op een per ongeluk glijden over de rand van gevoelens die niet langer opgesloten kunnen blijven. Deze slip-and-slide-toegang tot gevoelens is geen slechte manier om te beginnen, op voorwaarde dat de werknemer er zeker van is dat de helper daar bij hen is. Voor anderen zal het meer zijn als behoedzaam in het water waden, babystapje per keer.

Hoe ze daar ook komen, op een gegeven moment - en in het algemeen, hoe eerder hoe beter - moet de arbeider de sprong wagen om hun gevoelens te voelen. Veel nieuwe werknemers hebben de neiging om veel te veel sessies door te brengen om hun tranen te weerstaan ​​en daardoor het punt te missen. En laten we duidelijk zijn, het punt is niet om te huilen - het gaat erom de resterende pijn te voelen die van binnen is opgekropt. Dus laten we eerlijk zijn, er zullen tranen zijn.

Let op, niet alle tranen zijn hetzelfde. Er zijn enkele tranen die arbeiders huilen van hun defensieve masker die in feite zeggen: "Nee, leven, stop met mij dit aan te doen." Als we goed luisteren, kunnen we leren om dit soort huilen te detecteren. Het is een "wee mij"-kreet die met het leven onderhandelt om de pijn te laten verdwijnen. Het is geen echte bevrijding in de diepten van de pijn zelf, en we willen de werker hier niet laten ronddraaien, in cirkels gaan in plaats van het werk te volgen langs een spiraal die hem naar de kern van de pijn brengt.

Na hun pijnlijke recreatie vele, vele malen, elke keer op een dieper niveau van de spiraal - als ze echt het werk doen en niet in cirkels ronddraaien - zal de werker de kern van hun probleem bereiken. Ze zullen dan een test ondergaan voordat de hele constellatie van pijnlijke ervaringen en herinneringen oplost.

Terwijl ze zich langzaam een ​​weg banen door de niveaus van deze spiraalvormige beweging, zullen we de Werker helpen de lagen van illusie en misplaatst denken weg te pellen, waarbij we geleidelijk de valsheid van hun verdediging en angsten beseffen. En natuurlijk zullen ze eerst moeten leren wat hun verdediging eigenlijk is en hoe deze het resultaat creëren dat de Werker zo hard probeert te vermijden. Er is moed voor een Werker voor nodig om dit werk te doen, en we kunnen ze altijd aanmoedigen om te bidden om de kracht en moed die ze nodig hebben. Maar weet dat ze in het begin zullen volhouden en hun adem inhouden en vastklampen aan hun angsten, fouten en verkeerde overtuigingen in het misleide idee dat dit hen in veiligheid zal brengen.

Werken met Honor Cords

Een belangrijk aspect van de leringen van de Gids betreft het begrijpen van de rol van het ego, dat gefragmenteerde aspect van onszelf dat sterk genoeg moet worden om zichzelf te overwinnen en los te laten. Dit deel van de Werker moet moeite doen om de leringen van de Gids te begrijpen, zodat ze op zijn minst een vingerhoedje van waarheid hebben om aan de slag te gaan.

Een goede manier om te beginnen het ego van de andere aspecten te verwijderen en zijn constitutie te versterken, is door de Gidsmeditatie voor drie stemmen te gebruiken, die is opgenomen in Pearls: een geestverruimende verzameling van 17 frisse spirituele leringen​ Bij deze meditatie krijgt het ego actief de taak om een ​​pad te openen tussen het Hogere Zelf en het innerlijke kind, zodat het innerlijke kind de steun krijgt die het nodig heeft om naar voren te komen en het werk te doen dat nodig is om te genezen.

Hier is hoe we hier met de erekoorden aan zouden werken. Met drie koorden van drie verschillende kleuren maken we drie cirkels op de vloer. De ene vertegenwoordigt het kind, de andere (gepositioneerd tussen de andere twee) vertegenwoordigt het ego en de andere vertegenwoordigt het Hogere Zelf. Het woord "vertegenwoordigt" is bijna misleidend, omdat de koorden eigenlijk veel meer doen dan dat. Ze vertegenwoordigen niet alleen een aspect, ze worden het. Ze creëren een ruimte die een energetisch aspect van ons wezen belichaamt, zodat we dat aspect kunnen isoleren en er vollediger in kunnen stappen.

De Werker zal het verschil voelen in deze drie ruimtes wanneer ze erin stappen, en kan zelfs een terughoudendheid voelen om in een ervan te stappen vanwege wat ze voelen dat het uitdrukt. De ervaring in de energetische staat is steevast niet wat ze dachten dat het zou zijn. Maar dit wijst op de manier waarop het innerlijke kind als een snoepje om de angst heen gooit. Ze zullen terughoudend zijn uit angst, wanneer de angst precies de illusie is die ze moeten uitdagen. Door in de cirkel te stappen, krijgt de Werker veel gevoelde informatie over hoe zijn psyche werkt en over de waarheid.

Het deel van de Arbeider dat het perspectief heeft dat "dit slechts onschadelijke cirkels van erekoorden zijn" is het ego. Het ego moet volledig verschijnen en zijn werk doen. In eerste instantie is het zijn taak om in de wereld te verschijnen en verantwoordelijkheid te nemen voor het denken en handelen op een manier die succesvol is. Dan krijgt het ego een nieuwe baan.

Zijn werk is om te erkennen hoe beperkt het is, en daarom moet het loslaten en oplossen in het Hogere Zelf. Het is alsof het eerst de deur naar het Hogere Zelf opent, en als het dan tijd is, gaat het door de deuropening zelf. Uiteindelijk moet dit zo gewoon worden voor het ego dat het snel actie onderneemt en tegelijkertijd uit de weg gaat, zodat het hogere zelf erdoorheen kan komen. Maar proberen om naar het Hogere Zelf te springen voordat het ego voldoende kracht heeft ontwikkeld om te leven, is een formule voor een ramp. Het komt neer op het overslaan van stappen en dat gaat nooit goed.

Van onze vele lagen was het volwassen ego degene die er niet was toen het kind zijn trauma doormaakte. Het is nuttig voor het innerlijke kind van de Arbeider om te beseffen dat ze nu meer middelen hebben om met deze moeilijke emoties om te gaan dan toen ze jong waren. En vooral tijdens een sessie, wanneer de Werker zichzelf op jongere leeftijd opnieuw ervaart, moeten ze weten dat er nu ook een volwassen versie van zichzelf aanwezig is om hun hand vast te houden en met hen mee te lopen. Het is erg belangrijk voor de werknemer om deze bron te vinden in zichzelf, en niet omdat we ze fysiek vasthouden als een manier om ze te troosten. Wanneer we dat doen, blijft dit jonge aspect afhankelijk van iemand anders om voor hen te zorgen, zodat ze niet volwassen worden, wat uiteindelijk het hele punt is van wat we willen bereiken.

Terwijl de Werker van de ene cirkel naar de andere gaat, zijn innerlijke leiding en bereidheid om te bewegen volgend, zullen ze waarschijnlijk merken dat sommige energieën in het begin moeilijker te voelen zijn. In die cirkel blijven is de manier om de energieën van die cirkel te versterken, terwijl we onderweg om hulp bidden als dat nodig is. Als Helper moeten we proberen om geen vooropgezet idee te hebben van wat de Werker in elke cirkel zal ervaren. Het zal echt hun eigen ervaring zijn die van binnenuit voortkomt.

Dat gezegd hebbende, moeten we een algemeen idee hebben van wat men in elke cirkel zou kunnen ervaren, dus als we de werker dingen horen zeggen die niet kloppen met de cirkel waarin ze zich bevinden, moeten ze naar de cirkel gaan die is uitgelijnd met wat ze zeggen. Als werkers hebben we onze innerlijke ervaring al zo lang opzij gezet, dat het niet ongewoon is dat onze ervaring vervuild wordt door ons overdenken.

Wanneer we dit werk beginnen te doen, zijn onze ego's meestal in zo'n staat van overdrive, ze komen opdagen en vertellen ons wat ons Hogere Zelf denkt. Als helpers is het ons werk om de werker te helpen deze aspecten uit elkaar te halen en een beter begrip te krijgen van de verschillende innerlijke aspecten en hoe ze met elkaar in verband staan. Het is bijna onmogelijk om dit te doen vanuit het uitgangspunt van vage innerlijke verwarring. Dit maakt de erekoorden zo'n waardevol hulpmiddel om mee te werken, althans in het begin.

Nog een paar opmerkingen over het werken met de erekoorden. Ten eerste zijn dit slechts erekoorden, van het soort dat afstuderende studenten om hun nek hangen om hun verschillende prestaties te symboliseren. Ze zijn online te bestellen in een groot aantal kleuren. Het is erg handig om een ​​zak met tien of meer koorden in verschillende kleuren te hebben, en aangezien ze meestal twee aan elkaar gebonden zijn, kan elke koord worden losgemaakt om er twee te maken.

Terwijl je met de koorden werkt, zul je zien dat de creatieve manieren waarop je ze kunt neerleggen en de dingen die ze kunnen vertegenwoordigen echt eindeloos zijn. Naarmate de sessie vordert, wil je de koorden verplaatsen terwijl de energie verschuift. Dit is de reden waarom het goed is om twee van één kleur te hebben, waardoor een stuk koord ontstaat dat kan worden verplaatst, en dat zorgt voor voldoende ruimte voor de Werker om binnen te bewegen. De Werker zal letterlijk in specifieke energetische staten stappen en de koorden aanpassen terwijl ze werken. Misschien wilt u wijzigingen aan de koorden voorstellen, zodat de werknemer kan opmerken hoe ze reageren: wat als de koorden uit de cirkel van die persoon de uwe raakten, op deze manier - hoe voelt dit (of wat valt u op)?

De koorden kunnen worden opgesteld om verschillende mensen, verschillende aspecten van het zelf, verschillende situaties te vertegenwoordigen, of misschien om iets te illustreren dat de werker heeft gezegd. Misschien merkten ze op dat ze het gevoel hebben dat ze over de snelweg van het leven rijden en op het punt staan ​​te crashen. Leg dus de snelweg aan en leg iets in de weg; laat de werker visceraal reageren op hoe het voelt om het naderende obstakel te naderen, en er dan in te stappen en er meer over te leren.

De gevoelens die met de angst gepaard gaan, zullen waarschijnlijk escaleren naarmate de werker dichterbij komt, dus blijf de dingen vertragen en opmerken wat er gebeurt. Als de werker letterlijk over zichzelf heen stapt en de cirkel binnenloopt zonder klaar te zijn of zijn innerlijke ervaring op te merken, onderzoek dan waar dat over gaat: "Merk op of dit voelt als hoe je je een weg baant door het leven, niet bereid om te voelen wat je voelt." Het is allemaal goede informatie om mee te werken.

Er zijn een paar do's-and-don'ts voor het werken met de koorden. Ten eerste, respecteer altijd wat de koorden vertegenwoordigen als je ze eenmaal hebt neergelegd. Verwissel ze niet en verplaats ze niet zomaar. Het zorgt voor grote verwarring om met een bepaald scenario aan de slag te gaan en vervolgens een koord opnieuw te identificeren als iets anders. Voeg indien nodig een nieuw koord van een andere kleur toe en probeer te voorkomen dat dezelfde kleur twee verschillende dingen vertegenwoordigt. Dit klinkt misschien jeugdig, maar door nu al vele jaren met koorden te werken, kan ik alleen maar bevestigen dat er iets krachtigs wordt gecreëerd en dat er op een heilige manier mee moet worden gewerkt met de energieën die worden opgeroepen.

Er is een techniek die wordt gebruikt bij groepswerk waarbij een groepslid de plaats inneemt van een andere persoon; hierdoor is het mogelijk dat de Werknemer met die persoon ruilt en daardoor inzicht krijgt in de dispositie of reacties van de ander. Op een vergelijkbare manier kunnen de erekoorden worden gebruikt om de Werker de energetische toestanden van andere mensen te laten ervaren, evenals van hun eigen reactie op het maken van verschillende keuzes. Het is allemaal goed koren voor de molen.

Aan het einde van het werk is het nuttig om de werker uit te nodigen om een ​​gebed of intentie uit te spreken voordat ze buiten de koorden stappen. Pak dan respectvol de koorden op en doe ze terug in hun tas. Dit helpt het ego zijn positie te herwinnen. Het gewonde jonge aspect zal waarschijnlijk in het werk zijn opgenomen en kan zelfs een gehechtheid voelen aan het scenario dat is gecreëerd. Het is nuttig voor dit aspect om de voorbijgaande aard van de werkelijkheid te zien, en om geen koorden nodig te hebben om op hun plaats te blijven zodat ze zich kalm en veilig blijven voelen.

Ten slotte - en het zou vanzelfsprekend moeten zijn, maar laten we het voor de zekerheid zeggen - zorg ervoor dat al je creativiteit gericht is op manieren om de koorden op de grond te leggen, en nooit op of rond het lichaam van de werker, behalve mogelijk over hun voeten.

De kracht van het kussen

In mijn eigen werk als arbeider werden regelmatig kussens in gebruik genomen. Bij de oefening Meditatie voor drie stemmen kan men op of voor drie verschillende kussens staan, hoewel het ook goed werkt om in drie verschillende stoelen te zitten. Wat ik tijdens sessies met arbeiders ontdekte, is de kracht van het gebruik van een kussen om hun innerlijke kind te vertegenwoordigen, vooral wanneer het een stoel krijgt om op te zitten tijdens de sessie. Nogmaals, dit klinkt misschien afgezaagd totdat je hiermee in een sessie werkt en het krachtige effect ontdekt dat het voor de Werker kan hebben.

Als we wegkijken van deze gekwetste versplinterde aspecten van onszelf, worden we soms boos op het innerlijke kind. Woede is een typische dekmantel voor pijnlijke gevoelens, en wanneer het op deze jonge delen wordt gericht, maakt het het moeilijk voor die delen van de Werker die pijn hebben om naar voren te komen voor genezing. Dus door dat aspect in de kamer uit te nodigen, door ze letterlijk een plek aan tafel te geven, brengen we gevoelens in de kamer die ruimte nodig hebben.

Als de werknemer een sterke reactie heeft op de aanwezigheid van zijn jonge aspecten, help hem dan om met die aspecten in contact te komen. Laat ze kiezen waar ze het zitkussen in de kamer willen plaatsen. Laat ze reageren en kijk wat er met hen opkomt. Als er eenmaal gevoelens aanwezig zijn, kunnen we het werk doen om te onderzoeken waar ze over gaan - met welke herinneringen worden ze geassocieerd - en de tranen de kans geven om de oude wonden schoon te spoelen.

Een bijzonder hulpmiddel is om een ​​heel klein kussen beschikbaar te hebben dat een heel jong innerlijk aspect vertegenwoordigt dat de Werker op zijn schoot kan houden en dan kan omhelzen. (En misschien eerst door de kamer trappen; je weet het gewoon nooit.) Deze zelfverzekerdheid en zelfacceptatie is waar de meesten van ons als kinderen geen genoeg van kregen, maar waarvan de Gids ons leert dat ze nu alleen van onszelf kunnen komen. We zijn nu volwassen en het kan niet meer van buitenaf bij ons komen. Als het einde is, is genezing altijd een baan van binnenuit.

Een laatste opmerking over kussens: het zijn geweldige geluidsdempers. Vaak is er onuitgesproken woede die het beste naar voren kan komen door krachtige, onuitgesproken gevoelens een stem te geven. In een kussen schreeuwen werkt goed om de Werker het gevoel te geven dat ze diep kunnen graven zonder de buren bang te maken.

We praten veel over het innerlijke kind, een uitdrukking die helaas een zwerver heeft gekregen sinds het in de jaren '70 op het hoofdpodium verscheen. Dit is de reden waarom de uitdrukking "jong aspect" voor sommige mensen misschien beter werkt. Maar meer dan dat, we praten over het innerlijke kind, maar we hebben het nooit over de meervoudige innerlijke kinderen. En er zitten er een heleboel in. Het lijkt juister om te verwijzen naar iemands vele jonge afgesplitste aspecten.

In mijn eigen werk heb ik het nuttig gevonden om in meditatie te zitten en me een omgeving voor te stellen waarin alle afgesplitste aspecten een plek hebben om rond te hangen. In mijn verzonnen landschap zie ik een plas water waar veel jonge wezens van verschillende leeftijden omheen lopen, en in de verte is een bos omgeven door een weg. Sommige van de jonge aspecten trokken ver de bossen in en verstopten zich daar in de wildernis. En ze komen niet allemaal tegelijk terug voor genezing.

Elke healing-sessie is een gelegenheid voor een afgesplitst aspect om naar voren te komen en de pijn ervan te laten voelen en de verkeerde conclusies over het leven bekend te maken. Zoals de Gids leert, zijn energie en bewustzijn zo nauw versmolten dat waar we er ook een hebben, we automatisch het andere hebben. Dus wanneer de energie van pijn wordt uitgedrukt en opnieuw wordt verlevendigd, zullen de onwaarachtige concepten die het heeft vastgehouden in zijn bevroren bewustzijn, open en kneedbaar worden. Dan zullen gebeden om de waarheid in dit aspect kunnen doordringen en een fris nieuw perspectief kunnen brengen dat nog niet eerder was gezien. Maar zolang de Werker weg blijft kijken van dit jonge aspect, zal hij onvolwassen, egocentrisch en slecht toegerust blijven om met het leven om te gaan. Dit zal de hele levensvisie van de Werknemer kleuren.

Zeggen dat het innerlijke kind degene is die zich verstopt, is misschien een verkeerde benaming. De Arbeider, die blind is voor deze jonge aspecten, verbergt zich in zekere zin voor hen door zich af te wenden. De innerlijke kinderen doen gewoon wat kinderen doen - zich uitleven, zich kinderachtig gedragen en in het algemeen onrust veroorzaken, of zich onder het bed verstoppen en niet naar buiten komen om te spelen. Dit is wat het leven van een persoon verwoest, en een oogje dichtknijpen voor deze innerlijke onrust maakt mensen zeer perplex over waarom ze zich gedragen zoals ze doen.

Dus terugkomend op de sessie, dit zijn de aspecten die actief en bewust in de kamer moeten worden verwelkomd, samen met alle emoties die als verboten zijn behandeld. Deze keer gaan we naar ze luisteren. Als we eenmaal hebben gehoord wat het jonge kind gelooft dat waar is, zullen we het opnieuw moeten opvoeden. We kunnen dit doen door de waarheid van de wijze leringen van de Gids te spreken tot de redenerende geest van de Werker - die ego-geest wiens taak het is om een ​​kanaal te openen tussen het kind en het Hogere Zelf. Maar beter nog, het Hogere Zelf van de Arbeider zal precies de juiste wijsheid bezitten om de jonge aspecten opnieuw op te voeden.

Alleen omdat iets logisch is voor het ego, wil nog niet zeggen dat het kind de boodschap heeft begrepen. Door de woorden te herhalen die de werker heeft ontdekt vanuit hun Hogere Zelf, willen we rechtstreeks tot het jonge aspect spreken: “Het is niet waar dat de ander perfect moet zijn voor mij om liefde te hebben. Het is niet waar dat bang zijn me veilig houdt.” We willen het licht van de waarheid binnenbrengen, die buiten de grenzen van de dualiteit valt en daarom tegenstellingen voor beide waar kan houden. “Ja, mijn ouders hielden zoveel van me als ze wisten, en ja, het deed veel pijn om zo behandeld te worden."

Het is krachtig genezend voor het innerlijke kind om gehoord te worden en om getuige te worden met behulp van wijsheid die voortkomt uit hun eigen Hogere Zelf. We geven geen advies, maar delen de leringen van de Gids waar nodig. Het genezingsproces moet de door God geïnspireerde koers van de Werker volgen, die wij, als Helper, het voorrecht hebben te faciliteren.

Werken in het lichaam

Het is duidelijk een specialiteit van deze leringen om ons te concentreren op beide het ontwikkelen van ons bewustzijn en al onze gevoelens voelen. Wat er ook in ons wezen aanwezig is, we willen het weten, het accepteren en uiten. Bewustzijn alleen is dan niet voldoende. We moeten de energie verplaatsen die integraal met ons bewustzijn is opgewonden; onze verdedigingspatronen zijn niet alleen machinaties in onze hersenen - ze zijn in ons fysieke lichaam gegoten.

Vaak begint de Werker zo verward dat ze niet weten wat ze geloven of wat ze voelen. We moeten dus een tweeledige benadering volgen, waarbij we de vergelijking van beide kanten uitwerken, fouten belichten en aan de ene kant nieuwe waarheid inluiden en aan de andere kant vervallen in gevoelens.

De zinsnede "vervallen in gevoelens" is toepasselijk omdat we onze gevoelens niet in ons hoofd vinden, we vinden ze in ons lichaam. Dus we moeten de Werker helpen om uit hun hoofd te komen - uit het verhaal - en in het lichaam te komen waar de gevoelens kunnen worden gevonden en ervaren. Pathwork heeft een rijke geschiedenis in het hanteren van deze dubbeldekkerbenadering, waarbij de leringen van Eva Pierrakos worden gecombineerd door haar vermogen om de Gids een stem te geven, samen met Core Energetics, die haar echtgenoot John Pierrakos ontwikkelde. Core Energetica heeft alles te maken met het werken met de geblokkeerde energieën in het lichaam.

Een zeer korte samenvatting van de Core Energetics-benadering en de vijf karakterstructuren wordt gegeven in Het script morsen, maar er is veel meer diepgaande kennis beschikbaar voor iedereen die dit aspect van het werk verder wil bestuderen. Wat hier belangrijk is om over te brengen, is hoe iemand deze informatie als Helper zou gebruiken tijdens het geven van een sessie. In het bijzonder willen we opmerken hoe de energieke neigingen van de Werknemer - aan ons trekken, ons wegduwen, ons manipuleren - ons, de Helper, kunnen uitnodigen om op hen te reageren op een manier die hun behoefte om zichzelf te verdedigen lijkt te versterken. . Als we dit weten, kunnen we een bewuste beslissing nemen om ze energetisch vast te houden op een manier die nuttig en niet kwetsend zou zijn.

Als iemand energetisch schizoïd lijkt, is hij of zij waarschijnlijk ongeaard en verstrooid. Het kan voor ons aanvoelen als onderdelen van een mobiel die allemaal onafhankelijk werken in plaats van aan elkaar te hangen als een samenhangende eenheid. Deze persoon kan baat hebben bij het starten van de sessie door aandacht te schenken aan het aarden en zichzelf bij wijze van spreken samen te trekken door te ontspannen in de stoel.

Terwijl ze praten, merken we misschien dat ze de neiging hebben om in gefragmenteerde raaklijnen af ​​te gaan. In plaats van hiermee samen te werken, willen we er misschien op wijzen en ze vriendelijk uitnodigen om weer in hun adem en hun lichaam te komen - om hun heelheid te voelen. We kunnen aan hen reflecteren dat we het moeilijk vinden om met deze losgekoppelde stukken te blijven hangen en hen te vragen hoe die ervaring voor hen voelt. We willen misschien wat erekoorden neerleggen die hun onsamenhangende manier van presenteren vertegenwoordigen, en dan de koorden langzaam verplaatsen zodat ze meer geïntegreerd en heel worden.

Voor iemand die oraal is, kunnen we voelen hoe ze aan ons trekken, omdat ze iets van ons willen krijgen dat ze dan moeilijk zullen opnemen. Zulke mensen zuigen soms de energie van andere mensen op als een manier om voorverteerde energie op te nemen . In plaats van ze te weerstaan ​​of te blokkeren, wat waarschijnlijk de manier is waarop de meeste mensen erop reageren, kunnen we onszelf aarden, ons openstellen en ervoor zorgen dat ze zich gevoed voelen. Dan kunnen we tegen de Werknemer zeggen dat het voelt alsof ze iets van ons willen 'krijgen' - zijn ze zich bewust van hoe ze dit doen?

De psychopathische verdedigingsstructuur heeft veel energie die over de top komt. Deze Werker kan een wilstype zijn die ons wil uitdagen en met ons in discussie wil gaan. Ze zijn bedreven in het vakkundig gooien van energetische haken, mensen aanvallen als een manier om contact met hen te maken, terwijl ze ze tegelijkertijd wegduwen. Als we beseffen dat dit niet persoonlijk is - ook al gebruiken ze persoonlijke kritiek op ons werk als Helper om ons te engageren - kunnen we hen ontmoeten, zonder een tit-voor-tat-strijd aan te gaan. Woorden aanbieden om uit te leggen hoe we ons door hen aangevallen voelen, kan nuttige informatie opleveren om te begrijpen hoe ze anderen beïnvloeden.

Mensen die een masochistische verdedigingsstructuur gebruiken, zijn bijzonder lastig om mee te werken, omdat hulp van buitenaf gemakkelijk invasief kan aanvoelen voor de Werknemer, waardoor hun wonden ontstaan ​​rond het gevoel gesmoord te worden in de manier waarop ze oud waren. Hun imploderende, ingehouden energie kan ons smeken om achter hen aan te komen, maar dit is een valstrik. We moeten ons terugtrekken en de Arbeider de ruimte geven om op eigen kracht uit zichzelf te komen. Door een neutrale container te creëren, bieden we hen de veiligheid om hun eigen beslissing te nemen en hun eigen timing te volgen. De Helper heeft vaak veel geduld nodig.

Het rigide type komt het minst snel voor ons opdagen tijdens een sessie. Ze hebben de meeste kans om 'goed genoeg' ouderschap te hebben ontvangen, maar ze kunnen een slechte breuk hebben tussen hun hart en seksualiteit waardoor liefdevolle, intieme relaties een uitdaging worden. Ze kunnen houden van degene waartoe ze zich niet aangetrokken voelen en worden aangetrokken tot iemand van wie ze niet houden, en in beide gevallen is dat een pijnlijke plek om te zijn. Hoewel verleiding een probleem kan zijn om op te letten bij mensen die een van de vijf karakterstructuren beoefenen, kan het rigide type hier overdreven vatbaar voor zijn. Ze zijn gewend hun gevoelens - hun hart - af te snijden door hun energie in hun bekken te duwen - hun seksualiteit - en kunnen veel baat hebben bij onze openhartige houding jegens hen die niet vervuild is met seksuele ondertoon.

Dus als we merken hoe we reageren op wat de Werker onbewust doet met hun energie, kunnen we misschien beter begrijpen hoe we hen het beste kunnen helpen. Dit geeft ons ook veel informatie over hoe andere mensen in hun wereld op hen reageren. Het vergt aanzienlijke vaardigheid en ervaring als helper om de juiste timing en de juiste manier te kennen om onze inzichten met de werknemer te delen over wat we opmerken aan hun gedrag, of hoe we merken dat we op hen reageren. Goed gedaan, we kunnen enorm waardevolle informatie bieden die de werknemer niet zou beseffen over hoe ze anderen beïnvloeden. Als het slecht wordt gedaan, hebben we de kans iemand opnieuw te verwonden die bij ons is gekomen voor hulp bij genezing. Supervisie is van onschatbare waarde om door zulke delicate kansen te navigeren.

Aanwezig blijven in ons eigen lichaam

Aangezien ons werk met onze Werkers inhoudt dat we ze in hun lichaam krijgen, is het logisch dat ons werk als Helpers vereist dat we in ons eigen lichaam zijn. We zullen ons eigen intense werk moeten hebben gedaan om geaard en aanwezig te blijven in ons fysieke lichaam wanneer Werknemers aanwezig zijn met hun verdediging en zeer geladen Lagere Zelven. Omdat we mensen zijn, worden onze reacties verwacht, maar als helpers moeten we leren omgaan met onze reacties.

Als we proberen in relatie te komen met de Werker door een bepaald aspect van onszelf af te snijden, dan gaat dat gewoon tegen de kern in van alles waar dit werk over gaat. We moeten ons allemaal zo goed mogelijk naar een genezingssessie brengen en altijd beseffen dat het werk van helpen niet het werk is dat door ons ego wordt gedaan. We brengen de aanwezigheid van ons geheelde zelf naar de sessie en we ontspannen ons in het begeleiden van de Werker op wegen die we zelf al hebben verkend.

Hoe de hulpsessie ook gaat, onder alle ins en outs van het oppervlakkige verhaal zijn de meeste innerlijke wonden in wezen hetzelfde - identiek plot met een andere cast van personages. Mensen zijn niet zo uniek als we graag denken dat we zijn. Dus onze eigen genezing is onze beste leraar. Ons medeleven en begrip voor onze arbeiders komt voort uit onze erkenning dat "wij dit ook in ons hebben" en dat de landschappen die de arbeider moet doorkruisen niet veel verschillen van wat we al hebben meegemaakt.

Hier is de behoefte aan toezicht duidelijk. Want als we niet helemaal naar de andere kant van ons eigen werk zijn gekomen - en laten we eerlijk zijn, we zijn nog steeds mensen, dus er is nog meer werk te doen - zal het werk van de werknemer waarschijnlijk ons ​​eigen werk triggeren. Dit is een normaal en verwacht onderdeel van wat het betekent om volledig klaar te staan ​​om te helpen, dus we moeten altijd bereid en bereid zijn om voortdurend ons eigen werk te blijven doen. Of zoals mijn leraar het verwoordde: een goede helper is ook een goede werker.

Volgende Hoofdstuk
Keer terug naar Genezing van de pijn Inhoud