Verbinden met woede
Er is geen Werker in deze wereld die dit genezingswerk zal doen en niet worstelt met hun woede. En hoewel er zoiets bestaat als gezonde en gerechtvaardigde woede, zoals wanneer we visceraal reageren op iemands wrede of onzorgvuldige manieren, of wanneer we een diepe overtuiging voelen, is er een fout dat we enige controle en autoriteit hebben om recht te zetten, dat soort woede heeft een heel andere mojo dan oude woede.
Oude woede is een dekmantel voor begraven pijn die de Werker niet wil voelen. Hoewel ze misschien zijn afgesneden van veel van hun meer genuanceerde gevoelens, is het zeer waarschijnlijk dat de nieuwe Werker in contact staat met hun woede. Ze activeren hun levenskracht door uit te halen naar een oneerlijke wereld die uit de hand loopt. Deze woede is niet hetzelfde als een diep innerlijk nee tegen het leven, maar we zullen nooit tot dat nee komen als we niet ingaan op de oppervlakkige woede die als rookgordijn voor pijnlijke gevoelens fungeert.
Als we onze Werker willen helpen, zullen we niet alleen hun woede moeten kunnen tolereren, maar deze ook moeten uitnodigen om naar voren te komen. We doen dit door een veilige container met de Werker te creëren, zodat ze hun woede kunnen voelen en uiten, waaronder een nog diepere woede over het leven op dit harde dualistische gebied. Tot en tenzij de Werker doorbreekt in al deze rommel, zullen ze vast blijven zitten achter het masker van hun ineffectieve verdediging.
In de eerste decennia van het doen van Core Energetica-werk, werd grote lichaamsbeweging gebruikt om de strakke energetische houdingen van het lichaam los te maken. Dit werd gedaan in combinatie met krachtige verbale uitdrukkingen die de diepe fysieke gehechtheid van pijnlijke gevoelens konden ontkrachten. Tegenwoordig doen veel van dezelfde Helpers die op die manier werkten, het werk nu op een meer subtiele manier.
In plaats van in het midden van de kamer te staan en met een tennisracket op een kussen te slaan door het recht naar beneden van bovenaf te zwaaien, zijn mensen nu vaak net zo gemakkelijk in staat om gevoelens van woede op te roepen door een handdoek te draaien. Misschien omdat ze al op andere manieren werk hebben gedaan - het lichaam openstellen door middel van yoga of tai chi - of misschien omdat we collectief op dit gebied volwassen zijn geworden. De Gids zegt keer op keer dat we geen idee hebben hoeveel we de hele mensheid helpen met het individuele genezingswerk dat we doen, en dit is waarschijnlijk onderdeel van het positieve effect van vele decennia van mensen die diep innerlijk werk doen.
Dit wil niet zeggen dat er geen perfect geschikte tijd is om het transformerende werk te doen, zoals onderwezen door benaderingen als Core Energetica. Maar in een healing-sessie zijn er misschien minder grof-motorische bewegingen om hetzelfde te bereiken. Deze kunnen ook veiliger zijn om de werknemer naar binnen te leiden, aangezien grote bewegingen eerder lichamelijk letsel kunnen veroorzaken als gevolg van ongevallen.
Dus als de Werker zijn verhaal met ons deelt en we merken dat ze boos zijn terwijl ze praten, kunnen we ze een handdoek aanbieden om in hun handen te draaien terwijl ze doorgaan met praten. Tegelijkertijd willen we ze aanmoedigen om geaard en verbonden te blijven met hun lichaam. Het kan voor hen nuttig zijn om te gaan staan en met hun voeten te stampen. We kunnen de Werker ook aanmoedigen om geluiden te maken - vooral keelklanken, grommende geluiden - en om hun kaak te openen waar woede en spanning vaak overbelast raken.
Daarover gesproken, het kan heel moeilijk zijn om toegang te krijgen tot diepgewortelde woede zonder te vloeken. Het is gewoon zo. Scheldwoorden geven ons een innerlijke tractie die de kracht heeft die nodig is om echt verbinding te maken met haat en woede. Het is goed om de Werker te laten schreeuwen "Ik haat", maar schreeuwen "Ik haat je verdomme" is voor dit werk vaak veel beter. Als de Helper, zelfs als vloeken niet normaal voor ons is, overweeg dan om de Werker zinnen te geven die de vloeken bevatten die nodig zijn om helemaal tot de bodem van de bron van pijn te komen.
We kunnen ze uitnodigen om hun woede rechtstreeks op ons te richten en hun haat door de portalen van hun ogen en rechtstreeks in die van ons te laten stromen. Bij het uitvoeren van dit soort fysieke belichaming van gevoelens, is het meestal het beste voor de Werker om zijn ogen open te houden, en indien nodig op de grond gericht. Dit houdt ze in de kamer en in hun lichaam, en voorkomt dat ze het gevoel van hun omgeving verliezen en mogelijk gedesoriënteerd raken en zichzelf bezeren.
Als helpers kunnen we merken dat we dezelfde bewegingen met de arbeider doen, zoals stampen of grommen. Dit biedt zowel een demonstratie van wat je moet doen en verlicht de schaamte om deze intense gevoelens in het bijzijn van iemand anders te voelen. Schaamte houdt verband met hoe we denken dat anderen ons zien, en naarmate de Werker meer en meer van zijn kwetsbaarheid bij de Helper blootlegt, zal de schaamte opstijgen. Maar misschien moeten we ze over deze hindernis heen helpen. Het werken in groepen is ook enorm effectief in het oplossen van schaamte (lees meer in Werken met groepen) en opent deuren voor andere oefeningen om woede los te laten, zoals twee mensen tegen elkaar laten duwen door elkaars hand te duwen.
Het is duidelijk dat we als Helpers dit soort Core Energetica-oefeningen zelf moeten hebben onderzocht voordat we ons wagen om onze Werkers op deze manier te begeleiden. En onthoud altijd dat we de Werker langzaam in deze diepere wateren moeten uitnodigen, actief bezig met het onderhouden van een heilige container en een veilige omgeving om dit werk te doen.
Het innerlijke nr. Transformeren
De ja-stroom is het deel van de Werker dat is verbonden met de allerhoogste intelligentie en de creatieve krachten van het universum. Het streeft naar eenheid en heelheid, verlangend om in harmonie te leven en vervuld te worden. Het accepteert en omarmt het leven, en is liefdevol en in waarheid. Waar de werknemer een ja-stroom heeft, zal hij altijd een ja-stroom hebben. En soms kan het erg nuttig zijn om hen eraan te herinneren dat dit deel van hen bestaat, vooral wanneer het wordt overspoeld door hun nee-stroom.
De nulstroom werkt andersom. Het is onwetend en blind, mist bewustzijn en is bang voor de waarheid. Dit vervormde aspect van de Werker is waar we ons het meest zorgen over maken. Het is het tegenovergestelde van liefde en stuurt de Worker door doodlopende straten vol onenigheid en isolement. De geen-stroom zet zijn eigen kleine spiegeltjeshuis op dat de Werker steeds door meer doodlopende steegjes leidt die tot meer fouten en halve waarheden leiden. Het legt de nadruk op de verkeerde dingen, zodat de antwoorden, zelfs als ze correct zijn, niet de weg wijzen uit de nee-stroom. Daarom heeft de arbeider onze hulp nodig.
Wat de Werker het meest nodig heeft, is zich realiseren dat ze zo'n levensvernietigende, destructieve houding hebben. Er is eigenlijk niets negatiefs aan het ontdekken van iemands Nee, en het is belangrijk dat de Werker stopt met het negeren van dit aspect van zichzelf. Ze moeten gaan begrijpen waarom hun verborgen concepten onwaar zijn, zodat ze ze kunnen vervangen door waarheidsgetrouwe concepten. Als ze de destructieve aard van hun eigen Lagere Zelf niet zien, zullen ze geen motivatie hebben om het te veranderen.
Wat niet werkt, is dat de Werker een vaag idee heeft over deze concepten. Dat snijdt het niet in termen van aan de oppervlakte komen en het transformeren van hun diep ingeprent geen stroom. Ze moeten specifiek ontdekken hoe ze nee zeggen tegen alles wat ze willen en niet hebben. Nadat een dergelijke ontdekking is gedaan, zal de Werker nooit meer dezelfde zijn. Ze zullen kunnen zien dat het tenslotte waar is - ze zijn geen vervolgd slachtoffer in een oneerlijke wereld. Dit is geen chaotische plek waar de wet van de jungle heerst. Een dergelijk bewustzijn zal ook een lange weg afleggen bij het ontrafelen van ideeën over een straffende godheid in de lucht die beloont en terughoudt op welke onbevredigende manier de ouders van de Arbeider dan ook.
Wanneer de Werker hun nee-stroom vindt - de manier waarop ze Nee zeggen tegen datgene waarnaar ze het meest verlangen - zullen ze plotseling de waarheid zien van de goddelijke orde der dingen. Ze verliezen deze draad misschien en moeten hem keer op keer vinden, maar hun greep zal voor altijd een beetje worden uitgebreid.
Dit werk moet worden gedaan door het nauwgezette werk van het nemen van kleine, langzame stappen, het bekijken van elke subtiele, ongrijpbare emotionele reactie. Zodra de Werker de meest alledaagse en schijnbaar onbeduidende details van hun leven begint te observeren, zullen ze hun Nee in actie gaan zien. Zodra ze zien dat het bestaat, is het volgende te verkennen gebied waarom. Op welke misvatting is het gebaseerd? Hoe wordt het gebruikt om ze veilig te houden?
Zodra de Werker deze doos van Pandora openbreekt, zal hun zelfverantwoordelijkheid voor de gebeurtenissen in hun leven hun defaitisme omzetten in echte hoop. Ze zullen nauwelijks beginnen te verschuiven naar een positieve levenshouding; ze zullen zich de mogelijkheid van verandering kunnen voorstellen.
Dit alles zal de Arbeider serieus stof doen opwaaien. Hun no-current zal in een hogere versnelling schakelen in hun poging om verdere ontdekking en verandering te dwarsbomen. Ze zullen mogelijk een sterk negatieve houding ontwikkelen ten opzichte van de Gids en deze leringen - mogelijk zelfs tegenover ons, hun Helper. Deze weerstand komt overeen met een nee tegen het leven in het algemeen, ook al is er misschien een pseudo-ja-stroom die verwoed om hulp schreeuwt.
Dit is een strijd die de Arbeider moet doorstaan. Het is een cruciaal overgangspunt en hun herinnering aan eerder succes zal verdampen. De weg voorwaarts omvat gebed, meditatie en de bereidheid om op te merken wat er de hele dag in hun emoties omgaat, wat de Gids de Daily Review noemt. De Werker moet om hulp vragen, naar duidelijkheid graven en bidden om de waarheid over de kwestie te zien.
Het is deze opening naar de waarheid die de Werker op één lijn zal brengen met hun ja-stroom. Om daar te komen, moet het werk een proces in twee delen omvatten. Ten eerste moet de Werker de waarheid gaan beseffen, inclusief de realiteit dat zolang ze niet in harmonie leven, ze niet in waarheid zijn. Ten tweede moeten ze bidden om de kracht en het uithoudingsvermogen om te veranderen. De Werker moet op een gegeven moment zijn gezonde wil toepassen om zijn Lagere Zelf-gewoonten op te geven en nieuwe keuzes te maken in de details van zijn dagelijks leven.
De Werker moet een poging doen om zich af te stemmen op zijn Hogere Zelf en Gods wil, totdat dit uiteindelijk zal zijn wat door hen heen uitgaat. Als helpers dragen we de wijsheid in deze leringen en bieden we hulp om hen te begeleiden op hun spirituele reis. Maar uiteindelijk is het de Werker die moedig moet werken om zijn nee-stroom om te zetten in een solide ja tegen het leven.
Werken met seksualiteit
Mensen zijn seksuele wezens, dus op een gegeven moment kunnen we verwachten te werken met het seksuele aspect van het leven van onze Werknemer. Maar het kan enige tijd duren voordat de Werker zich op zijn gemak voelt als hij met ons praat over problemen die hij tegenkomt in verband met zijn seksualiteit. Als hun Helper beschouwen we hun seksualiteit als een integraal, heilig onderdeel van de make-up van de Werknemer, en zoals bij elke andere kwaliteit van het Hogere Zelf, kan het vervormd raken door het Lagere Zelf.
Zelfverantwoordelijkheid is een van de belangrijkste eigenschappen waartoe deze specifieke lijn van spirituele leringen ons oproept. En het is niet ongebruikelijk dat een gebrek aan zelfverantwoordelijkheid in het seksuele leven van onze Werknemer opduikt. Beide kanten van het Lagere Zelf - de Little-L-kindaspecten en de Big-L-wrede delen - hebben een sterke neiging om het nemen van verantwoordelijkheid te vermijden. De kindaspecten zeggen 'ik kan het niet' en de meer opzettelijk wrede aspecten zeggen 'ik wil het niet'.
Hoewel wij, als Helpers, niet bezig zijn met het controleren van de activiteiten van onze Werknemers of het geven van advies over hun gedrag, willen we hen misschien aanmoedigen om te stoppen met potentieel onveilig seksueel gedrag te vertonen. Vervolgens kunnen de onderliggende motieven in de sessie dieper worden onderzocht.
Een van de meest effectieve manieren om dit te doen, is door de inhoud van de seksuele fantasieën van de werknemer te onderzoeken. Dit is niet alleen bedoeld om seksgerelateerde problemen aan te pakken, maar het is eerder een van de meest effectieve manieren om diepgaande vervormingen te begrijpen die zich gedurende het leven van de werknemer voordoen. Er is niets smerigs of voyeuristisch aan dergelijke verkenningen. Integendeel, als Helper zul je ontdekken dat het buitengewoon delicate vasthouden en de noodzakelijke kwetsbaarheid van dergelijk werk zeer heilig aanvoelen.
De Werker moet een diep gevoel van vertrouwen in jou als hun Helper hebben ontwikkeld, zodat ze deze meest intieme aspecten van zichzelf kunnen onthullen. Natuurlijk mag niemand deze manier van werken met hun werknemers onderzoeken totdat ze zelf hun eigen psyche hebben verkend door de deuropening van hun eigen seksuele fantasieën.
De correlatie tussen seksuele fantasieën en onze levenskwesties is dit. Als baby's worden geboren, nemen ze alles op via hun fysieke wezen. Aanraking is van het grootste belang voor zuigelingen omdat de emotionele en mentale sporen, zo u wilt, nog niet zijn vastgelegd; deze zullen zich ontwikkelen naarmate de baby ouder wordt. Dus alles wat ons als mens overkomt, wordt opgenomen in ons fysieke spoor, en dat is hetzelfde spoor waarin de stroom van seksualiteit stroomt.
Nu moeten we weven in de leringen van de Gids over negatief genot. Dit is een uiterst belangrijk aspect van het werk, en iets waar we onze radar op moeten afstemmen als helpers, altijd luisterend om te begrijpen hoe de arbeider zijn levenskracht geactiveerd krijgt. Een nuttige zin om tijdens een sessie in ons bewustzijn vast te houden, is 'waar is het sap?' Waar zien we dat de lading geactiveerd wordt - door een pijnlijke of onaangename ervaring - die de Werker letterlijk doet oplichten, meestal met gevoelens als woede, frustratie of wrok.
De Gids leert ons dat mensen bedraad zijn om onze levenskracht te ervaren door plezier te ervaren. We kunnen niet leven zonder onze levenskracht, ergo we kunnen niet leven zonder plezier. Maar als wat we als kinderen ervaren 'ongenoegen' is - en dit is de grootse opzet voor ons allemaal, aangezien ouders expliciet zijn geselecteerd om onze pijnlijke vervormingen naar de oppervlakte te brengen, zodat we ze kunnen genezen - dan kunnen we zal onze ervaring van plezier aan iets onaangenaams verbinden. Nu moeten we dat onaangename ding ervaren om onze levenskracht te activeren. Het is een dwang - we kunnen niet zonder.
Dus terug naar dat fysieke spoor dat is vastgelegd in het wezen van de Arbeider. Daarin ligt elke ervaring die ze hebben gehad sinds hun geboorte; het heeft alles vastgelegd wat er met hen is gebeurd sinds ze werden geboren. Het bevat ook de verwrongen bedrading van dit negatieve plezierprincipe, wat betekent dat om de seksuele ervaring van een orgasme te activeren, de Werker het negatieve moet herbeleven dat hem nu plezier geeft.
We kunnen de Werker uitnodigen om in hun fantasie te stappen en deze met ons te delen alsof ze deel uitmaken van een droom, door in de eerste persoon in de tegenwoordige tijd te spreken: "... en dan doe ik dit, en nu gebeurt dit." Door door de fantasie te lopen, zal de Werker rechtstreeks in contact komen met het meest opwindende aspect van de fantasie - dat ook het deel is dat de vervorming van hun levenskracht vasthoudt. Er is altijd pijn opgesloten in deze zeer geladen toestand waarin de Werker kan vallen en loslaten.
De angst van de kant van de Arbeider is dat ze zonder hun fantasie dit hoogst plezierige aspect van hun levenskracht nooit volledig zullen ervaren. Dus ze willen dit niet opgeven. Wat ze niet beseffen, is dat het voor hen mogelijk zou kunnen zijn om deze plezierige ervaring te hebben zonder de bijbehorende negatieve spin die er nu mee moet worden geassocieerd om het te activeren.
Laten we voor de illustratie zeggen dat een werknemer een seksuele fantasie heeft waarbij er op geplast wordt. Er zijn gevoelens van vernedering die kunnen worden onderzocht, maar wat echt krachtig opwindend is voor de Werker, is wanneer het plassen stopt - dat is wat de Werker over de rand duwt tot een orgasme. In zijn kinderjaren had zijn moeder zelfs vaak kritiek op hem, wat vernederend aanvoelde en ervoor zorgde dat hij op pijnlijke wijze de stroom van zijn eigen creativiteit afsneed. Dit afsnijden van de stroom is nu de onaangename ervaring waar de werknemer van wil genieten. Hij worstelt momenteel in zijn leven om elk creatief project dat hij begint te voltooien - hij snijdt ze op een gegeven moment routinematig af en voelt dan voortdurend de schuld van deze wassing over hem heen. Hoewel hij zijn gedrag met excuses rationaliseert, begrijpt hij echt niet waarom hij niet afmaakt waar hij aan begint.
Het seksuele aspect van het leven van een werknemer vermijden, is dus iets heel belangrijks vermijden over wie ze zijn. Terwijl we de Werker in hun heelheid houden, zullen ze langzaam hun versplinterde scherven aan ons openbaren voor genezing. Onze verwelkoming van hun goddelijkheid en ons objectieve standpunt dat alle vervormingen niets anders zijn dan Gods licht gehuld in duisternis, kunnen de kalmerende balsem zijn die nodig is om genezing mogelijk te maken.
Volgende Hoofdstuk
Keer terug naar Genezing van de pijn Inhoud
