De vijf stadia van liefde

Al duizenden jaren zijn mensen op zoek naar iets: veiligheid. Onzeker voelen is in feite de grootste drijfveer achter alle ellende die we onszelf toebrengen. Waarom? Omdat we er op de verkeerde manier naar zoeken. We hopen dat al onze angsten, zorgen en onzekerheden van buitenaf kunnen worden weggenomen. Door lief te hebben.

Maar als dit ooit gebeurt, duurt het niet lang. Het resultaat? We worden teleurgesteld, nog onzekerder, en dan hopeloos dat we het ooit zullen vinden. En we zijn terug bij waar we begonnen, nu ook op zoek naar verlichting van de afknapper.

Zolang we bezig zijn met het vinden van zekerheid aan de materiële kant van het leven, realiseren we ons niet eens dat er een ander soort onzekerheid is waarmee we rekening moeten houden. Pas nadat we een bepaald niveau van materiële zekerheid hebben bereikt, komt dat andere knagende gevoel van innerlijke onzekerheid naar boven, schreeuwend om aandacht.

Meestal proberen we deze stem te overstemmen met afleidingen en ontwijkingen, zowel van de plezierige als de pijnlijke variant. Maar uiteindelijk worden we gedwongen onze innerlijke onzekerheden onder ogen te zien. We zullen onszelf vragen moeten stellen die we nooit eerder hebben durven stellen. Waar ben ik precies zo onzeker over?

De realistische uitweg uit onze onzekerheden is ze onder ogen te zien, toe te geven en te accepteren. Of dat is tenminste een begin. Dan zullen we onze innerlijke fouten en misverstanden moeten doorzoeken totdat we de vaste grond vinden waarop we de stormen van het leven kunnen weerstaan.

Dus is dat wat we gewoonlijk doen? In één woord, nee.

In plaats daarvan proberen we aan onszelf te ontsnappen. Sommigen van ons kunnen dit doen door goed te doen. Anderen storten zich misschien op waardevol wetenschappelijk werk of artistieke uitingen. Dergelijke inspanningen zijn op zichzelf natuurlijk constructief en kunnen anderen en de samenleving enorm helpen.

Desalniettemin moeten dergelijke nobele inspanningen onder de noemer Ontsnappen worden geplaatst, omdat veiligheid nooit buiten het zelf kan worden gevonden. Maar al te vaak overstemmen we onze innerlijke onzekerheden terwijl we dergelijke taken uitvoeren. Als zodanig zijn dit geen echte oplossingen voor het zeer reële probleem waarmee zovelen worden geconfronteerd: ernstige onzekerheden.

Erger nog, deze precaire pogingen om diepere problemen te verdoezelen, kunnen mislukken - en dat gebeurt vaak ook - als er iets misgaat. En laten we eerlijk zijn, in het leven gaan er altijd dingen mis.

Dus wat is het antwoord ... stop met het doen van goede werken? Dat is niet nodig. Ze kunnen zeker worden voortgezet terwijl we werken aan het vestigen van een steviger zwaartepunt binnenin.

Hoe ziet liefhebben eruit?

Vaak geloven we dat als we maar liefde hadden, het wel goed zou komen. We zouden veilig zijn. Maar laten we eerlijk zijn, is het echt mogelijk om lief te hebben als we onzeker zijn? Eerlijk gezegd is het dat niet. Want als we erg onzeker zijn, kunnen we onszelf niet vertrouwen. En hoe kunnen we van iemand houden die we niet kunnen vertrouwen? Als we nog een stap verder gaan, als we nog geen eigenliefde hebben, zullen we het moeilijk hebben om van iemand anders te houden. We kunnen gewoon niet geven wat we niet hebben. Innerlijke veiligheid is dus een beetje een groot probleem.

Maar laten we hier niet te haastig zijn, want liefde gebeurt in graden; het is geen kwestie van of / of. In feite kunnen er gebieden in een persoon zijn die veilig zijn en daarom in staat zijn om lief te hebben. Maar in de mate dat er ook onzekerheid aanwezig is, mist de ziel het vermogen om lief te hebben.

Laten we eens kijken naar de liefdesschaal, zodat we een idee kunnen krijgen van waar we vallen in ons huidige liefdesvermogen.

De liefdesschaal

1) Liefde voor levenloze objecten

Meteen uit de poort, als we net aan het rollen zijn in liefhebben, bevinden we ons in het stadium van liefde voor dingen, liefde voor levenloze voorwerpen. Dit is de laagste stand op de schaal en er zijn genoeg mensen die niet verder durven. Als wij dit zijn, is onze liefde voor ons huis, onze auto, onze kleding of onze spullen in het algemeen onze enige uitlaatklep om lief te hebben.

Het mooie hier is dat objecten ons niet tegenwerken. In dat opzicht maken ze het gemakkelijk om lief te hebben. Ze vragen ons niet om erachter te komen wat ze voelen. Ze keuren ons nooit af, onze kritiek op ons. Het beste van alles is dat ze niet veel vragen om een ​​persoonlijk offer te brengen. Objecten stellen nooit eisen aan ons.

2) Liefde voor abstracte ideeën, principes, kunst, natuur

De volgende op de liefdesschaal is liefde voor abstracte ideeën, principes, kunst en natuur. Liefde voor ons vak kunnen we in deze categorie plaatsen. Houden van een abstract idee beweegt de geest of geest in ieder geval in enige mate, ook al vermijdt het nog steeds persoonlijke betrokkenheid en alle bijbehorende risico's. Het kan echter een zekere mate van persoonlijk contact of confrontatie met anderen met een andere mening met zich meebrengen. Dit maakt het meer extravert dan het isolerende streven naar het liefhebben van louter objecten.

3) Liefde voor planten en dieren

Vanaf hier gaan we verder met hebben liefde voor andere levende wezens dan mensen: planten of dieren​ Ze zullen een bepaalde hoeveelheid inspanning en opoffering vergen, en ons vragen om onze onmiddellijke zelfzuchtige gemakken opzij te zetten, tenminste af en toe. Dit is het geval als de liefde actief is en niet alleen een theoretisch 'ik hou van het bos'.

Op dit niveau hoeven we nog steeds geen afwijzing onder ogen te zien of na te denken over de behoeften van een ander, of moeite te doen om tot een soort wederzijds begrip te komen. Tot op zekere hoogte kan dit van toepassing zijn als we voor een dier zorgen, maar dat is niet wat nodig is als we een hechte relatie hebben met een andere persoon. Daar moeten onze zintuigen alert zijn op zowel de behoeften van de ander als die van onszelf. Huisdieren zijn daarentegen eenvoudiger.

4) Liefde voor de mensheid

De volgende op de liefdesschaal is liefde voor de mensheid als geheel. Dit gaat de goede kant op, maar er wordt nog niet veel van ons gevraagd om persoonlijk betrokken te zijn. Als zodanig is dit niveau van liefhebben, hoewel niet erg belastend, ook niet het meest bevredigend. Desalniettemin moet er misschien wat nagedacht en moeite worden gedaan, enige bereidheid om buiten jezelf te treden en een beetje op te offeren. Dit zijn zeer constructieve houdingen, zolang men ze daadwerkelijk in de praktijk brengt en niet alleen maar een goed spelletje praat.

5) Liefde voor een persoon

De hoogste op de liefdesschaal is de liefde voor individuen in een hechte, intieme relatie. Dit is het meest constructieve van alle niveaus, waarbij we ons zowel op onszelf als op een ander mens moeten afstemmen. Dit maakt het ook de meest uitdagende. Ook al zijn we misschien verwikkeld in relaties waarin liefde op turbulente wijze wordt getoond - wat natuurlijk niets te maken heeft met echte liefde, wat wijst op onvolwassenheid en afhankelijkheid en vaak leidt tot breuken en disharmonie - dat doet niets af aan de waarheid dat we nog steeds ons vermogen om lief te hebben.

Dus hoewel een leven vol verstorende relaties inderdaad niet zo harmonieus zal zijn als het leven van een eenling of een kluizenaar, is de kans op innerlijke groei aanwezig. Houd er rekening mee dat het niet mogelijk is om iemands innerlijke ontwikkeling af te meten aan de hand van hun schijnbare uiterlijke harmonie. Schijn bedriegt.

Turbulentie is dus niet de lakmoesproef om te bepalen of we vooruitgang boeken op de Liefdesschaal. Misschien vinden we het gemakkelijk om met bepaalde moeilijke mensen om te gaan, maar dan zien we er tegen op om in de buurt van anderen te zijn. Als dat het geval is, moeten we kijken of we weglopen van het gebied waar we de meeste groei nodig hebben. Snelle, oppervlakkige evaluaties kunnen misleidend zijn.

Het is belangrijk dat we al onze angsten en onzekerheden in twijfel trekken en onze reacties onderzoeken op de aspecten van liefde die we hopen te vermijden. Dit is de manier om waarheidsgetrouwe antwoorden te vinden. Dit zal ons geen kwaad doen, zelfs niet als we besluiten dat we niet klaar zijn om een ​​relatie aan te gaan die ons bedreigend lijkt. Dan zijn we in ieder geval duidelijk en eerlijk tegenover onszelf over het niveau dat we tot nu toe hebben bereikt op de Liefdesschaal.

Waar is de liefde voor God?

Het is je misschien opgevallen dat liefde voor God opvallend ontbreekt in deze lijst. Zou je het onder Liefde voor abstracte ideeën en principes willen plaatsen? Of behoort het misschien tot het allerhoogste niveau van de schaal?

Het blijkt dat liefde voor God gezond en oprecht kan zijn, maar het kan ook een ontsnapping zijn.

Als liefde voor God echt is, zal het zich manifesteren door onze liefde voor anderen met wie we kunnen communiceren en een relatie kunnen aangaan. En dit kan natuurlijk niet gebeuren tenzij en totdat we onze vele angsten en ijdelheden overwinnen. Ons werk moet dus bestaan ​​uit het vinden en oplossen van de belemmeringen in onszelf die ervoor zorgen dat we niet bereid zijn om van iemand anders te houden.

Als liefde voor God echt is, zal dat blijken uit onze liefde voor anderen met wie we in staat zijn om te communiceren en om te gaan.

In werkelijkheid is het echt niet nodig om onze geest bezig te houden met speculaties over datgene wat we niet kunnen bevatten of begrijpen: het bestaan ​​van de schepper van alles, inclusief spirituele wezens. We kunnen dus beter de nederigheid hebben om de beperkingen van ons begrip toe te geven en onze aandacht te richten op iets waarover we kunnen leren, namelijk hoe we liefde kunnen geven en ontvangen met andere mensen.

Dit betekent dat het heel goed mogelijk is dat iemand die een door de wol geverfde ongelovige is eigenlijk dichter bij het liefhebben van God staat dan iemand die "God liefheeft!" Een atheïst kan de zware taak van wederzijdse groei op zich nemen, terwijl de 'gelovige' zich kan verschuilen achter een abstract God-idee dat niet echt begrepen kan worden door de beperkte menselijke geest.

Uiteindelijk is de enige manier waarop we dichter bij het ervaren van God kunnen komen, door te genezen en te groeien, onze innerlijke muren te verwijderen en onze gevoelens te bevrijden.

Dus als onze liefde voor God geen innerlijke ervaring is, die we tot stand hebben gebracht door persoonlijke zelfontwikkeling, dan is het in werkelijkheid het najagen van een idee. Dit plaatst het vierkant in het kamp van liefde voor abstracte ideeën. Dat is een twee op de liefdesschaal, wat ver verwijderd is van liefde voor een persoon, wat een vijf is.

Inderdaad, onze meest duurzame en diepgaande zekerheid ligt in ons vermogen om in waarheid te zijn. Om dit te doen, moeten we bereid worden om naar binnen te kijken en alle gebieden van onwaarheid te vinden en op te lossen. En wanneer we dat doen dat we voeren de meest liefdevolle daad van vriendelijkheid uit die we ooit voor onszelf zouden kunnen doen.

- De wijsheid van de Gids in de woorden van Jill Loree

Volgende Hoofdstuk • Ga terug naar inhoud

Lees origineel padwerk^® Lezing: # 105 De relatie tussen de mensheid en God in verschillende stadia van ontwikkeling