Als we rennen, kopen we de illusie dat we alles kunnen vermijden waarvan we denken dat het onaangenaam is.

Opstel 33 | Part Three

De weg uit de ellende

Als we echt willen dat de onbeperkte dimensies van de werkelijkheid aan ons worden onthuld - als we het gelukzalige "nu-punt" willen bereiken - is er maar één veilige manier om dat te doen. Simpel gezegd, we moeten de taak vervullen waarvoor we hier zijn gekomen. En het is door een authentiek spiritueel pad te bewandelen - zoals het pad dat voor ons is uitgestippeld door de Padwerkgids - dat we dit kunnen doen.

We moeten leren reizen door onze pijn heen. Dit omvat de pijn van onze schuld, van onze illusies, en van onze kant die nog onontwikkeld is. Daar komt het uiteindelijk allemaal op neer.

Buiten het "nu-punt" leven

Als we momenteel niet in gelukzaligheid leven, betekent dit dat we onze verbinding met het "nu-punt" hebben verloren. Met andere woorden, we voelen ons afgesneden van de spirituele realiteit. Dus we denken dat de tijdelijke realiteit die we hier op aarde voor onszelf hebben gecreëerd, de enige realiteit is. Maar dit land van dualiteit is een illusoire realiteit, als we zo'n schijnbaar paradoxale uitdrukking mogen gebruiken.

Hier is het belangrijkste deel van deze lering om te begrijpen: In het 'nu-punt' zijn betekent dat we ons intens bewust zijn van wat dit 'nu-punt' betekent. Elke keer dat we proberen weg te rennen van het 'nu-punt', verliezen we ons besef van wat het betekent. Dan creëren we een valse realiteit die we over ons leven heen leggen.

Dit doen we op verschillende manieren. Ten eerste leven we in het verleden of in de toekomst, niet in het heden. Natuurlijk kunnen we tot op zekere hoogte aanwezig zijn, maar we zijn ons niet echt bewust van het 'nu-punt'. Elke minuut loopt onze geest al vooruit - misschien de volgende minuut, het volgende uur, de volgende dag. We zouden zelfs in een verre toekomst kunnen zijn, in een wensdroom van hoe het ooit zou kunnen zijn, of zou moeten zijn, of zou kunnen zijn als we maar wat magie hadden.

Als gevolg hiervan omzeilen we het "nu-punt" dat ons de sleutel zou kunnen geven om dat toekomstige punt dat we zo koesteren, daadwerkelijk te bereiken. Ofwel dat, of we houden vast aan iets uit het verleden dat ons in zijn greep heeft, mogelijk zonder dat we het ons realiseren.

Wanneer we diep met de leringen van de Padwerkgids beginnen te werken, beginnen we met beide in contact te komen. Het meest opvallende is dat we na veel hard werken beginnen te zien hoe ons verleden ons nog steeds beïnvloedt. Deze invloed zorgt ervoor dat we reageren op iets dat nu gebeurt alsof we nog in het verleden leven.

Omdat we gevangen zitten in een vertekend zicht, geloven we eigenlijk dat wat er nu gebeurt hetzelfde is als wat er in het verleden is gebeurd. Niet dat we ons bewust zijn van dit geloof. Als we ons ervan bewust waren, zouden we veel dichter bij dat "nu-punt" zijn. Het feit dat we denken dat de manier waarop we nu reageren gepast is, is een goede maatstaf om te meten hoe vervreemd we zijn van het 'nu-punt'.

Hoe "tijdprojectie" te stoppen

Kortom, we verliezen het contact met het “nu-punt” door zowel in het verleden als in de toekomst te verdwalen. En we doen dit soort "tijdprojectie" de hele tijd. We denken vaak dat we vrij handelen, gebaseerd op wat er momenteel aan de hand is. Maar ons gedrag is eigenlijk helemaal niet vrij gekozen.

Het zijn reacties bepaald door gebeurtenissen in het verleden. En onze reacties waren toen misschien wel of niet gepast. Hoe dan ook, ze zijn nu niet geschikt. En ze leiden ons ertoe de realiteit te vervormen, wat betekent dat we onze verbinding met de echte realiteit die nu plaatsvindt uitwissen.

Om het eerlijk te zeggen, het is ons gebrek aan bewustzijn over wat er werkelijk gebeurt op het moment dat de illusie creëert die we tijd noemen. Anders gezegd, ons gebrek aan bewustzijn en de valse realiteit die ermee gepaard gaat, veroorzaakt fragmentatie. En deze fragmentatie is de reden dat we niet meer in het huidige moment leven.

De weg vooruit is echter niet iets dat we kunnen bepalen door onze geest te gebruiken door middel van een wilsdaad. Het gebruik van onze wil komt in het spel door onze geest te gebruiken om meer zelfbewustzijn te ontwikkelen met betrekking tot die delen van onszelf die we niet onder ogen willen zien en waarmee we niet willen omgaan. Want dat is de enige manier om onszelf weer op één lijn te brengen met de waarheid. We kunnen het leven alleen verbeteren door een beter besef van de werkelijkheid te creëren.

Zodra we dit doen, ontstaat vanzelf een nieuw gevoel van tijdloosheid. Het zal bijna moeiteloos gebeuren, wanneer we het het minst verwachten. Omdat het een bijproduct is van ons zoeken naar waarheid.

Na verloop van tijd, nadat we een deel van ons zelfonderzoek hebben gedaan, stopt het verleden met bloeden in het heden. Als dat gebeurt, kunnen we erop vertrouwen dat de toekomst goed komt, omdat het alleen maar een verlengstuk van het nu kan zijn. Zodra we niet langer de behoefte voelen om aan het heden te ontsnappen, zullen we ophouden met de toekomst te spelen met onze wensende geest. Dan verandert het nu in onze nieuwe realiteit, voor altijd.

Drie veelvoorkomende manieren om aan het "nu-punt" te ontsnappen

Er zijn drie redelijk bekende manieren waarop we het 'nu-punt' verliezen. Zij zijn:

1) Verplaatsing:
2) Projectie
3) Ontkenning

Verplaatsing

Laten we eerst kijken naar verplaatsing. Stel dat we heel veel van iemand houden, maar dat ze iets doen om ons pijn te doen of ons boos te maken. We willen deze persoon niet beledigen, en we weten dat als we ze laten zien hoe we ons voelen, ze ons misschien wegduwen. En we hebben ze nodig en zijn van hen afhankelijk! Zo'n pijn willen we dus vermijden.

Toch deden ze iets dat ons pijn en woede bezorgt. We zijn bang dat als we onze pijn erkennen, we onze kleine bubbel van illusie, die we niet willen opgeven, vernietigen. Onze illusie zou kunnen zijn dat onze geliefde persoon echt perfect zou moeten zijn. Ze mogen nooit iets doen dat ons pijn zou doen. De reden dat we deze illusie hebben, is dat we kunnen voorkomen dat er ooit iets onaangenaams gebeurt. In dit geval zou een confrontatie erg onaangenaam zijn. En we willen zeker niet het risico lopen hun liefde te verliezen.

Ons doel is om alle ongemakken, risico's en pijnen te vermijden. Om dit te doen, moeten we een illusie bouwen. En dan moeten we behoorlijk wat energie steken in het in stand houden van deze fictieve versie van de werkelijkheid. Desalniettemin is de energie van de pijn en woede die we voelen echt, dus we moeten er vanaf.

Want het is ook een illusie om te denken dat het alleen maar zal verdwijnen door onze pijn en woede te negeren. Hoe "lossen" we zo'n probleem op? Vaak is onze oplossing zo automatisch dat we niet eens door hebben dat we het doen. We dumpen onze gevoelens op iemand anders, mogelijk voor een heel ander probleem.

Per slot van rekening betekent deze andere persoon misschien lang niet zoveel voor ons. Als we deze andere persoon gek maken, maakt hun vergelding of afwijzing misschien niet zo veel uit. Het resultaat is minder 'gevaarlijk'. Of misschien zijn we zo zeker van de liefde en tolerantie van deze andere persoon voor ons dat we veilig op hem kunnen lossen en ermee weg kunnen komen. Op deze manier lossen we ons probleem op door een uitlaatklep te vinden voor deze strakke bal van energie, en brengen we onze relatie met de allerbelangrijkste persoon niet in gevaar. Dat is verplaatsing.

Dit slimme apparaat zorgt er niet alleen voor dat we ons schuldig voelen over onze oneerlijkheid, het creëert ook een valse versie van de werkelijkheid. Dus nu leven we in een wereld die niet echt op de realiteit is gebaseerd. En er is geen manier voor ons om ons bewust te zijn van het "nu-punt" met dit gaande. Welke betekenis of boodschap ook over onszelf in deze situatie tot ons komt, we zullen het niet kunnen horen totdat we alles rechtzetten.

Hier is nog iets dat nuttig is om te beseffen. Nadat we zijn begonnen met ons persoonlijke ontwikkelingswerk, zullen we ontdekken dat we, door volledig de confrontatie aan te gaan met zelfs de meest ongewenste, oneerlijke stukjes onwaarheid in onszelf, een gevoel van gelukzaligheid krijgen. We bereiken het zelfs voordat we de kans hebben gehad om dat deel van onszelf te veranderen. Gelukzaligheid ontstaat door simpelweg eerlijk met een probleem om te gaan.

Waarom gebeurt dit? Omdat we nu in het specifieke "nu-punt" van onze onwaarheid zijn. We zijn in het “nu punt” van onze negativiteit en onze bedrog. Verplaatsing daarentegen verandert alles in chaos en wanorde. Het neemt wat er werkelijk gebeurt en verandert het in totale verwarring. Het koppelt ons volledig los van ons innerlijke goddelijke zelf, en dat zorgt altijd voor angst en fragmentatie.

We doen dit verplaatsingsgedoe veel meer dan we denken. We schuiven iets van de ene persoon af en zetten het op iemand anders. Of we halen dingen uit de ene situatie en verplaatsen ze naar een andere. Soms zijn we gewoon te lui om met de echte situatie om te gaan. Of misschien hebben we de gewoonte om weerstand te bieden. Maar als we hier niet mee ophouden, kunnen we nooit overgaan naar het voortdurende 'nu-punt'.

Om te beginnen, moeten we besluiten dat we willen zien wat we doen. En we willen zien in hoeverre we dit doen. Want ons gebrek aan bewustzijn maakt elk probleem groter. Op het moment dat we ons realiseren dat we een probleem hebben met automatische verplaatsing, worden onze problemen al een stuk kleiner.

Projectie

We zijn waarschijnlijk een beetje meer bekend met projectie, wat gaat over het zien in anderen wat we niet bereid zijn om in onszelf te zien. Toch zijn we nog vaak blind voor hoe we op anderen reageren als er iets in onszelf is dat we niet willen zien. Soms kan de andere persoon de ongewenste eigenschap hebben die we niet willen zien. Andere keren misschien niet. Maar of ze dat wel of niet doen, maakt eigenlijk niet uit.

Waar het om gaat is dat wanneer we projecteren, we de energie misbruiken die naar onszelf zou moeten gaan. We moeten onze aandacht richten op het confronteren en omgaan met iets onaangenaams in ons. In plaats daarvan worden we boos en geïrriteerd door de andere persoon. In dit geval willen we een illusie over onszelf in stand houden, namelijk dat we de betreffende eigenschap niet hebben.

Ontkenning

De laatste is ontkenning, die niet veel uitleg nodig heeft. We verplaatsen ons niet en we projecteren niet. We proberen gewoon te ontkennen dat er überhaupt een probleem bestaat.

In al deze gevallen - of we nu vluchten voor het verleden, doen alsof over de toekomst, of verdringen, projecteren of ontkennen - proberen we weg te komen van het 'nu-punt'. We kopen de illusie dat we alles kunnen vermijden waarvan we denken dat het onaangenaam is.

Wanneer we dit doen, is de nieuwe realiteit die we creëren - met behulp van de kracht van onze wil - niet gebaseerd op waarheid. En dat, vrienden, is misbruik van het creatieve proces. Het enige wat we werkelijk bereiken is meer fragmentatie creëren, en we raken steeds verder vervreemd van het centrum van ons eigen wezen. We verliezen onze verbinding met ons "nu-punt", met al zijn verbazingwekkende betekenis en relatie met het geheel. Naar de Grotere.

Meer vreugde naderen

De Padwerkgids wijst erop dat deze twee lezingen over paranormale kernpunten en het proces van in het nu zijn bijzonder vreugdevol waren om te geven. In feite, zei hij, had de geestenwereld hen al een "zeer lange tijd" voorbereid - met de tijd, natuurlijk, een zeer menselijke manier om hun aanzienlijke inspanningen te begrijpen.

Om te beginnen moesten degenen die deze lezingen wilden horen gereed zijn om ze te ontvangen. Het kostte ook wat moeite om de terminologie te masseren, zodat mensen ze zelfs konden begrijpen. Dit was niet gemakkelijk om te doen. Omdat menselijke taal niet veel ruimte biedt om over dergelijke ideeën te praten.

Maar als we dit materiaal kunnen begrijpen, hoe vereenvoudigd het ook is, kan het ons helpen ons bewustzijnsniveau te verhogen. Het kan ons helpen om intuïtief te begrijpen hoe het creatieve proces werkt, en dat kunnen het gemakkelijker maken om met onszelf om te gaan.

Het versnellen van onze spirituele vooruitgang is enorm vreugdevol voor iedereen. Dit is niet alleen de manier om meer vreugde te creëren, het leidt ook tot meer rust, meer opwinding en meer vervulling in ons leven. Tot we op een dag beseffen dat het volkomen veilig is om in een sterk geladen staat van zijn te leven, zolang de lading maar positief is.

We kunnen vandaag allemaal beginnen door actief samen te werken met het creatieve proces om het leven beter te maken. Voor ons allen.

–De wijsheid van de Padwerkgids in de woorden van Jill Loree

Zegening van de Padwerkgids

“Wees gezegend in de wereld van liefde die je omringt en doordringt. Dit is de enige onveranderlijke realiteit die ooit bestaat. Gezegend worden."

– Pathwork Guide Lezing # 215: Psychic Nuclear Points Vervolg – Proces in het Nu

Aangepast van Pathwork Guide Lezing # 215: Psychic Nuclear Points Vervolg - Proces in het Nu

Opstel 31: Deel een | Deel twee | Part Three