Elke persoon op aarde heeft tot op zekere hoogte een schijnbaar onzinnige angst voor gelukzaligheid. Ook al slaat het nergens op, het is er, en deze angst bestaat zij aan zij met ons verlangen naar gelukzaligheid. Toch is gelukzaligheid ons geboorterecht. We hebben het volste recht om in een staat van opperste gelukzaligheid en sublieme vreugde te leven, kwaliteiten die we in welke taal dan ook maar moeilijk kunnen beschrijven.
Hoe ongelukkig we ook zijn, ergens diep van binnen zijn we niet vergeten dat deze angst niet natuurlijk is. Inderdaad, als dit niet het geval was, zou het veel gemakkelijker zijn om onze frustraties in het leven te accepteren. Want wat betekent het om ongelukkig te zijn als we niet gefrustreerd zijn omdat we niet hebben wat we willen? Ingebed in ons ongeluk is dan ook de belofte dat het tegenovergestelde waar zou kunnen zijn: we zouden gelukkig kunnen zijn. Omdat beide aanwezig zijn, voelen we ons ambivalent over hoe we het leven zouden moeten ervaren. Hieruit volgt een andere ambivalentie: is het oké om naar plezier te verlangen, of moeten we er bang voor zijn?
Voor sommigen van ons hebben we veel minder angst dan verlangen. Als wij dit zijn, voelen we ons relatief vervuld en is ons leven rijk en vreugdevol. We hebben een diep vermogen om plezier te ervaren, en we hebben een vertrouwende houding ten opzichte van het leven. Omdat ons levensconcept positief is, breidt het leven zich uit. Voor ons is het niet zo moeilijk om onze resterende verdedigingen en angsten te overwinnen die ons afsluiten en verder uitbreiden naar gelukzaligheid.
De meeste mensen zijn echter meer bang voor geluk dan dat ze ernaar verlangen. Als wij dit zijn, zullen we in feite ongelukkig zijn, het gevoel dat het leven aan ons voorbijgaat. Het leven zal zinloos lijken en alsof we het op de een of andere manier hebben gemist. Ons vermogen om plezier te ervaren zal zeer beperkt zijn. We zullen verdoofd en verstrikt zijn in apathie. In onze levenloze toestand zullen we niet vertrouwen en zullen we uit het leven worden teruggetrokken, en we zullen ons verzetten tegen het zoeken in onszelf naar de oorzaak van ons lijden.
Jill Loree groeide op in het noorden van Wisconsin met ouders die hun Noorse, Zweedse en Duitse afkomst omarmden. Voedsel zoals lutefisk, lefse en krumkaka werden elke kerst bereid. En natuurlijk was er het hele jaar door volop bier, braadworst en kaas. Ze gooide pizza's en barkeeper terwijl ze studeerde aan de Universiteit van Wisconsin, en stapte daarna over naar een carrière in technische verkoop en marketing. Ze zou zich in 1989 in Atlanta vestigen en ontdekken dat de sweet spot van haar carrière in marketingcommunicatie zou liggen. Een echte Tweeling, ze heeft een diploma in scheikunde en een flair voor schrijven. Een van Jills grootste passies in het leven is haar spirituele pad geweest. Opgegroeid in het lutherse geloof, werd ze vanaf 1989 een dieper spiritueel persoon in de kamers van de Anonieme Alcoholisten (AA). In 1997 maakte ze kennis met de wijsheid van de Padwerkgids, die ze beschrijft als 'door de deuropening gelopen van een vierde trede en vond de hele bibliotheek.” In 2007 voltooide ze de vierjarige opleiding tot Padwerkhelper en stapte in 2011 volledig in haar Helperschap. Naast het geven van individuele en groepssessies, is ze docent geweest in het Transformatieprogramma van Mid-Atlantic Pathwork. Ze leidde ook marketingactiviteiten voor Sevenoaks Retreat Center in Madison, Virginia en was lid van hun Board of Trustees. In 2012 voltooide Jill vier jaar kabbalah-training en werd gecertificeerd voor hands-on genezing met behulp van de energieën belichaamd in de boom des levens. Ze begon haar leven te wijden aan schrijven en lesgeven over persoonlijke zelfontplooiing in 2014. Tegenwoordig is Jill de trotse moeder van twee volwassen kinderen, Charlie en Jackson, en is ze verheugd om getrouwd te zijn met Scott Wisler. Ze heeft onderweg meer dan één achternaam gehad en gebruikt nu graag haar middelste naam als haar laatste. Het wordt uitgesproken als loh-REE. In 2022 voegde Scott zich fulltime bij haar in hun missie om de leer van de Padwerkgids wijd en zijd te verspreiden.