De sleutel om te worden wie we werkelijk zijn, is dit: we moeten onze angst voor onszelf overwinnen. Dit is de fundamentele voorwaarde om alles te zijn wat we kunnen zijn. In feite komt elke vorm van angst uiteindelijk neer op angst voor het zelf. Want als we geen angst hadden voor ons diepste zelf, zouden we onmogelijk voor iets in het leven bang kunnen zijn. We zouden niet eens bang zijn voor de dood.
Maar wanneer we onze weg beginnen te vinden op een pad van zelfconfrontatie, weten we niet dat wat we echt vrezen datgene is dat op de loer ligt in onze eigen niet-gepolijste diepten. En zo projecteren we deze zeer reële angst voor onszelf zo vaak op allerlei andere diverse angsten. Dan ontkennen we dat we die angsten hebben, en gaan we ze bedekken.
Totdat we op een dag wakker worden en beseffen dat we een enorme angst hebben voor een bepaald aspect van het leven waarop deze tsunami van angst voor onszelf is beland. Of misschien zijn we uiteindelijk gewoon bang voor het leven zelf en proberen we daarom het leven helemaal niet te leven. We doen dit op dezelfde manier dat we vermijden het zelf te kennen, in welke mate we er ook bang voor zijn.
Om nog een stap verder te gaan, projecteren we soms onze angst voor het leven op de angst voor de dood. Omdat leven en dood echt twee kanten van dezelfde medaille zijn. Dus eigenlijk, als we bang zijn voor de een, zullen we ook bang zijn voor de ander. Angst voor leven en dood is dus een pakketdeal.
Pas als onze zoektocht naar zelfkennis een beetje grip heeft gekregen, worden we ons ervan bewust dat we het meest bang zijn voor onszelf. We kunnen dit herkennen aan de achteruitgang die we doen als het erop aankomt ons aandeel in onze problemen te zien; als we ons verzetten, doen we dat op alle min of meer voor de hand liggende manieren; wanneer we onze angst om onze verdediging los te laten, die ons in staat zou stellen onze natuurlijke gevoelens te ervaren, niet onder ogen zullen zien.
Jill Loree groeide op in het noorden van Wisconsin met ouders die hun Noorse, Zweedse en Duitse afkomst omarmden. Voedsel zoals lutefisk, lefse en krumkaka werden elke kerst bereid. En natuurlijk was er het hele jaar door volop bier, braadworst en kaas. Ze gooide pizza's en barkeeper terwijl ze studeerde aan de Universiteit van Wisconsin, en stapte daarna over naar een carrière in technische verkoop en marketing. Ze zou zich in 1989 in Atlanta vestigen en ontdekken dat de sweet spot van haar carrière in marketingcommunicatie zou liggen. Een echte Tweeling, ze heeft een diploma in scheikunde en een flair voor schrijven. Een van Jills grootste passies in het leven is haar spirituele pad geweest. Opgegroeid in het lutherse geloof, werd ze vanaf 1989 een dieper spiritueel persoon in de kamers van de Anonieme Alcoholisten (AA). In 1997 maakte ze kennis met de wijsheid van de Padwerkgids, die ze beschrijft als 'door de deuropening gelopen van een vierde trede en vond de hele bibliotheek.” In 2007 voltooide ze de vierjarige opleiding tot Padwerkhelper en stapte in 2011 volledig in haar Helperschap. Naast het geven van individuele en groepssessies, is ze docent geweest in het Transformatieprogramma van Mid-Atlantic Pathwork. Ze leidde ook marketingactiviteiten voor Sevenoaks Retreat Center in Madison, Virginia en was lid van hun Board of Trustees. In 2012 voltooide Jill vier jaar kabbalah-training en werd gecertificeerd voor hands-on genezing met behulp van de energieën belichaamd in de boom des levens. Ze begon haar leven te wijden aan schrijven en lesgeven over persoonlijke zelfontplooiing in 2014. Tegenwoordig is Jill de trotse moeder van twee volwassen kinderen, Charlie en Jackson, en is ze verheugd om getrouwd te zijn met Scott Wisler. Ze heeft onderweg meer dan één achternaam gehad en gebruikt nu graag haar middelste naam als haar laatste. Het wordt uitgesproken als loh-REE. In 2022 voegde Scott zich fulltime bij haar in hun missie om de leer van de Padwerkgids wijd en zijd te verspreiden.