Als we ons zelf niet bewust zijn, is er harmonie. Wanneer we ons beperkt beginnen te beseffen dat er delen van onszelf zijn die we niet kennen, voelen we de disharmonie. En wanneer we ons volledig bewust zijn, zullen we weer in harmonie zijn.
Toen we in dit leven incarneerden, was het met de bedoeling om een bepaald aspect van onszelf te genezen - een disharmonie - zodat we onze weg terug naar huis naar God kunnen vinden. Dus het leven, dat altijd werkt volgens Gods goddelijke wetten, geeft ons de lessen die we nodig hebben om dat te laten gebeuren. De wrijving en disharmonie die we op aarde ervaren - botsen tegen andere zielen die hun eigen onvolkomenheden hebben - geven ons precies wat we nodig hebben om te helen en te groeien.
De reis van de ziel kan alleen worden begrepen door te beseffen dat we vele, vele malen incarneren voordat we volledig zijn genezen en herenigd met God. Het is voor niemand mogelijk om het op een andere manier te doen.
Gods wetten zijn oneindig en rechtvaardig. Er is een goede reden voor alles wat er gebeurt. De verdoving die we ervaren als we incarneren is daar een voorbeeld van. Het feit dat we ons vorige levens niet kunnen herinneren, is niet voor niets. En we moeten geen moeite doen om ze op te graven.
Als kennis van een vorig leven nuttig voor ons zou zijn, zal het tot ons komen via ons intuïtieve kanaal. Als dit dan gebeurt, zal het voelen als het heilige geschenk dat het is. En we willen het niet zomaar met iedereen delen. De Gids stelt in ieder geval voor dat we nadenken over waar ons volgende leven of twee over zullen gaan. Wat is het werk dat we nog moeten doen?
Het is mogelijk dat als we onze taak voor dit leven voltooien, reïncarnatie binnen hetzelfde leven kan plaatsvinden. De Gids was duidelijk dat dit iets is dat een persoon voor zichzelf moet voelen. Geen enkele uiterlijke entiteit zal dit voor ons kunnen valideren als we voelen dat dit een deel van onze reis kan zijn.
Wat misschien nog belangrijker is om te erkennen, is elke overtuiging die we koesteren dat het doen van dit werk en het voltooien van onze taak ertoe zal leiden dat we sterven. De dood is altijd iets waar een ziel op een ander niveau mee instemt. De redenen voor een verkorte levensduur zijn talrijk en kunnen niet worden veralgemeend. Meer is te lezen onder de onderwerpen Dood en Reincarnatie at www.theguidespeaks.com.
In alle gevallen zal onze eigen belangrijkste innerlijke splitsing op onze ouders worden overgedragen. Deze splitsing zal tegenstellingen bevatten, waarbij elke ouder één aspect van de splitsing activeert. De splitsing kan bijvoorbeeld zijn: "het is pijnlijk om gezien te worden en het is pijnlijk om niet gezien te worden". Dan zal een ouder agressief optreden tegen het kind, waardoor het pijnlijk wordt om gezien te worden. En de ander zal het kind niet kunnen zien, wat pijnlijk zal zijn. Beide ouders handelen uiteraard vanuit hun eigen blindheid. De poging om twee tegengestelde dingen tegelijk te doen - gezien worden en niet gezien worden - veroorzaakt enorme spanning en beroering in de ziel.
Elke reactie op autoriteit is een projectie van iemands ziel gespleten op een andere persoon. Wanneer we in trance raken, zijn we in overdracht en zien we de ander niet duidelijk voor wie ze zijn. Overdracht is ook een belangrijk aspect van de genezingsreis. Een getrainde Helper of genezer zal zich hiervan bewust zijn en zal het vasthouden met de zorg en aandacht die nodig is om dit gevoelige werk te doen.
Aangezien iedereen via de zondeval op deze planeet arriveert, wordt het duidelijk waarom iedereen pijn en frustratie ervaart tijdens de kindertijd. In onze onvolwassenheid hebben we de neiging om onze ouders de schuld te geven van onze pijn.
Maar als we een stap achteruit doen, zien we dat we op een veel grotere reis zijn. We komen uit een plaats van duisternis - dat werd veroorzaakt door onze eigen keuzes. De ervaringen in onze kindertijd zijn eigenlijk een gevolg van oorzaken die we in gang hebben gezet. Dus wat in eerste instantie een oorzaak lijkt - dat onze ouders onze pijn en ons lijden hebben veroorzaakt - kan vanuit een groter waarheidsperspectief worden gezien als een gevolg. Plots lijkt de wereld niet zo willekeurig.
Meer informatie in Bones, Hoofdstuk 11: Onze gewoonte om onze splitsing op iedereen over te dragen.
Als we ouders zijn, kan dit werk ons onthullen op welke manieren we tekort zijn geschoten. Er komt geen goeds uit als je dit als een wapen tegen jezelf gebruikt. We kunnen uiting geven aan de pijn van het besef dat we in onze blindheid een ander hebben gekwetst. Maar het is niet onze taak als ouders om onze kinderen te redden van het werk waarvoor ze hier zijn gekomen. Ook zij hebben een Hoger Zelf, spirituele gidsen en een taak.
Ouders hebben de meeste invloed in het leven van een kind. Maar anderen, waaronder leraren, broers en zussen of iemand die nauw verwant is, kunnen ook indruk maken in de kneedbare zielssubstantie van het kind. Door dit werk te doen, kunnen we een meer authentieke manier van leven modelleren en een container creëren waarin het kind kan leren. Als we overdreven reageren, kunnen we onze fouten erkennen. We kunnen leren af te stemmen op wat echt nodig is in elke situatie, in plaats van te vertrouwen op regels.
We kunnen het geschenk geven om aanwezig te zijn en een ruimte te creëren voor onze kinderen om te groeien en fouten te maken. Op deze manier kunnen we hen helpen verkeerde overtuigingen aan het licht te brengen voordat ze dieper worden begraven. En we zorgen ervoor dat ze al hun gevoelens veilig kunnen voelen. Veiligheid creëren voor onze kinderen kan bergen verzetten.
Meer informatie in Parels, Hoofdstuk 5: Voorbereiding op reïncarnatie: elk leven telt.
We weten dat als we naar de sportschool gaan en naast een gewichtsmachine staan, ons lichaam niet sterker wordt. Om fysieke kracht op te bouwen, moeten we iets hebben om tegen te duwen. Zo is het ook met onze ziel. In de geestenwereld trekt het gelijke het gelijke aan en gaan we om met andere geesten die zich op een vergelijkbaar ontwikkelingsniveau bevinden. Hoewel dit misschien comfortabeler is, motiveert dit ons niet om te genezen of te groeien.
In de geestelijke wereld vertaalt het woord voor onze planeet, 'aarde', zich in feite in 'land van gebrek aan bewustzijn'. De aarde is een sfeer die wordt bewoond door een groot aantal zielen die allemaal op de een of andere manier blind zijn en die verschillen in hun ontwikkelingsniveau. Door tegen anderen aan te lopen die hun eigen blindheid hebben, komen onze problemen aan de oppervlakte. Zo groeien we. We kunnen verbitterd worden, of we kunnen beter worden.
Het is geen toeval dat we het niveau van spirituele ontwikkeling van een ander niet kunnen weten door alleen maar naar hen te kijken, en er wordt niets gewonnen door te beoordelen waar een ander zich op zijn reis bevindt. Het enige dat telt is onze bereidheid om in onszelf te kijken. Maar we kunnen er zeker van zijn dat als we deze woorden lezen, er meer van ons wordt verwacht dan een fatsoenlijk persoon te zijn.
Als je een spiritueel pad naar zelfkennis inslaat, kan het verleidelijk zijn om iedereen mee te willen nemen. Vertrouw erop dat elke persoon zijn of haar eigen innerlijke plan heeft en geef het goede voorbeeld. Als anderen ons licht opmerken en willen wat we hebben, zullen ze erom vragen. Het draait allemaal om aantrekkingskracht, niet om promotie.
Hoe meer we op ons pad evolueren, hoe belangrijker het wordt dat we ons eigen werk blijven doen en elk klein spikkeltje blindheid dat verschijnt opruimen. Want hoe groter het licht van een persoon, hoe groter de schaduw die het kan werpen als zelfs de kleinste vervorming onder een tapijt wordt geveegd.
We evolueren langzaam van de ene incarnatie naar de volgende. Terwijl we dat doen, herontdekken we de kwaliteit van het Hoger Zelf, namelijk nederigheid, verborgen onder onze trots en minderwaardigheidsgevoelens. Zelfvertrouwen ontwikkelt zich vanzelf. We zullen niet alleen dankbaar zijn voor de steun die we ontvangen - want alleen met de steun van God en onze gidsen in de geestelijke wereld kunnen we genezen en groeien - maar ook voor de uitdagingen die als meststof dienen voor goede groei en genezing. Dan wordt 'meer geëvolueerd' of 'meer verlicht' geen egotrip. Het zou hetzelfde zijn als vragen: wat is beter, een volwassene of een kind?
Meer informatie in Levend licht, Hoofdstuk 3: ZELFVERTROUWEN | Hoe kunnen we meer krijgen?
De schepping is op zo'n wonderbaarlijke manier gevormd dat welke vervormingen er ook bestaan, tijdens het uitwerken en terug transformeren naar hun oorspronkelijke manier, zelfs de vervorming zelf nuttig kan worden voor het hele evolutieproces.
Het drugsprobleem van de jaren zestig en zeventig was bijvoorbeeld een uiting van zielen met bepaalde misplaatste behoeften die op een destructieve manier werden vervuld. De Geestenwereld maakte zeer positief gebruik van de vervorming. Het gebruik van drugs opende spirituele deuren voor een groot aantal zielen die anders totaal dood zouden zijn gebleven voor alle innerlijke niveaus van de werkelijkheid.
Dit betekent niet dat het gebruik van medicijnen wordt aanbevolen, want er is zeker een veel betere manier om deze deuren te openen. Echter, zolang de omstandigheden in deze zielen bestonden, kwam er een grote instroom van spirituele realiteit - ongeacht hoe het werd verkregen - in een zeer materialistische wereld vol met zeer afgescheiden bewustzijn.
Keer terug naar Het script morsen Inhoud
