Als we in de geestenwereld naar de aarde zouden kijken, zouden we deze oceaan van de mensheid zien. Want we leven allemaal in een zee van leven. En elk leven is een kleine boot. In dit beeld van de dingen kan de zee van het leven stormachtig zijn en de lucht grijs. Maar dan komt de zon weer tevoorschijn en kalmeert het woelige water. Tot er weer een storm komt.

Is dat niet gewoon de manier van leven, altijd afwisselend stormen en zonnige luchten? Totdat we op een dag onze bestemming bereiken.

En wat is onze bestemming? Stevige grond. Het klinkt achterstevoren, maar dat is Gods Geestenwereld eigenlijk. De vaste grond van het goddelijke is ons ware thuis. En om er te komen hangt allemaal af van hoe we onze kleine boot sturen. Hoe goed zijn we in het navigeren door het leven?

Hoe goed gaan we om met stormen?

Laten we zeggen dat we iemand zijn die zich goed voorbereid voelt op het leven. We zijn goed opgeleid en hebben wat ervaring. We zijn dus een bekwame kapitein die niet bang is voor gevaar. Als zodanig zullen we onze kleine boot goed sturen door huilende winden en volle zee.

Dan, wanneer de zachte perioden van kalmte terugkeren, ontspannen we en verzamelen we onze krachten voor de volgende storm. Want we weten dat er weer ruw weer komt. En we zullen er klaar voor zijn.

Elke keer als er weer een storm begint te brouwen, wordt een ander persoon nerveus. Als wij dat zijn, verliezen we steeds de controle over ons leven. Weer iemand anders wordt zo bang dat ze niet eens proberen hun boot te sturen. Ze drijven gewoon door de stormen van het leven, hopend op het beste en leren niets.

We moeten ons realiseren dat deze moeilijke omstandigheden in het leven - deze plotselinge stormen - beproevingen zijn. Als we wolken zien samenpakken aan de horizon, die een nieuwe verstoring inluiden, hebben we opnieuw de kans om de riemen op te pakken. Om ons leven te sturen.

Als we om ons heen kijken - naar ons leven kijken - kunnen we misschien voelen waar onze boot nu is.

Het symbool van de zee

De zee is een symbool dat ons luid en duidelijk vertelt dat niets ooit verloren gaat. We kunnen dit zien aan de manier waarop het tij ebt en stroomt. Het stroomt naar voren in grote golven, alleen om terug te wijken. Waar gaat het heen als het lijkt te verdwijnen en niet meer bestaat?

Van waar we aan de oever staan, was er net water en nu is het weg. Maar we weten dat het water niet in niets uiteenvalt. Het blijft bestaan ​​in de grotere plas water, zonder ooit zijn unieke kwaliteit te verliezen. En het zal terugkeren.

Misschien is dat bij ons ook zo.

Waarom al deze moeite doen om onszelf te reinigen en te ontwikkelen - om te groeien en uit te breiden - als er geen doel is? Welnu, hoe meer verbanden we ontdekken tussen onze innerlijke houding en onze ervaringen in het leven, hoe meer we zullen begrijpen dat niets willekeurig is. Elke ervaring heeft betekenis. Toeval bestaat niet.

Ons leven is een directe weerspiegeling van wie we nu van binnen zijn. Hoe we ons uitdrukken bepaalt wat we creëren. En dit is waar, of we nu bewust of onbewust creëren. Zodra we beginnen met het ontrafelen van de verwarde draden - ons bewust worden van deze verbindingen - zal het leven op een geheel nieuwe manier zin krijgen.

We zullen dan zien dat niets voor niets is. Er is een schitterend ontwerp aan het werk, dat alles in harmonie probeert te brengen. Als we eenmaal ontdekken hoe de stormen in ons leven zich verbinden met de stormen in onze ziel, zullen we de constructie van de stof begrijpen en de wijsheid erin verweven zien. Als we zien hoe we een hand hebben gehad bij het maken van deze stof, zullen we vrede brengen.

Ritmes van de zee

De zee eb en vloed, volgens een heel bijzonder ritme. Het ritme ervan kan tijdelijk worden verstoord - door aardbevingen of vloedgolven of menselijk ingrijpen - maar het wordt nooit verbroken. Na een crisis zal de zee werken om haar unieke ritme te herstellen, zodat ze opnieuw in harmonie is met de rest van de schepping.

De zee is wijs in de manier waarop ze dit patroon volgt. Mensen daarentegen, met onze drukke en afgeleide geesten, stemmen vaak onze unieke ritmepatronen af.

Als we kijken naar de tijdspanne tussen eb en vloed van de zee – tussen vloed en eb – is die nooit precies hetzelfde. De een gaat langer mee dan de ander. Hetzelfde geldt voor onze menselijke ritmes. Soms komen dingen sneller tot bloei. In andere gebieden kan het wachten langer duren.

Als we uit het ritme zijn met onszelf, kan het helpen om te bidden om verbanden te zien tussen gebeurtenissen en ons innerlijke zelf. Maar misschien komen de antwoorden niet meteen. Dan kunnen we deze wachttijd gebruiken om meer over onszelf te weten te komen. Om dingen te leren die alleen verschijnen in tijden van eb, niet in tijden van stroom.

Ons ritme in alle dingen voelen

Het is onze taak om te leren ons eigen ritme in alle dingen te voelen. Als we leren rusten en spelen - werken en bewegen in harmonie met ons eigen unieke ritme - zullen we een vruchtbaarder leven leiden. We zullen creatiever, vreugdevoller en vrediger zijn. Rusteloosheid valt weg en we voelen ons niet zo belast door het leven.

Om deze manier van leven te bereiken, moeten we het niveau van ons bewustzijn verhogen. Gewoon zitten met de realiteit dat deze mogelijkheid bestaat, kan ons helpen daar te komen. We kunnen onze verbeelding prikkelen en voelen hoe het zou zijn om een ​​dag in ritme te leven. Stelt u zich eens een vlotte vaart voor. Vergelijk dat dan met hoe het leven gewoonlijk voelt. Hoe het voelt om onbewust een ritmisch bestaan ​​te volgen.

Door het verschil dagelijks te visualiseren, kunnen we ons beginnen af ​​te stemmen op ons bootje en zien hoe het met ons gaat. We kunnen persoonlijke begeleiding vragen die van binnenuit stroomt, om ons te helpen hierop gefocust te blijven. En om steeds meer in ons eigen ritmepatroon te blijven.

Ons ritme verliezen

We hebben allemaal wel eens dagen dat we ons niet lekker voelen. Dit gebeurt wanneer er iets verstrikt is in ons bewustzijn waarvan we ons nog niet bewust zijn. En het zorgt ervoor dat we ons losgekoppeld voelen van wat we ervaren. Als we dit ritmepatroon kunnen accepteren, het respecteren en het op een constructieve manier gebruiken, dan zal ons ritme zijn natuurlijke loop nemen en zonder verstoring weer stromen. Net als de zee.

Maar in plaats daarvan hebben we de neiging om destructief te reageren, waardoor de terugkeer van ons ritmepatroon naar zijn natuurlijke stroom wordt vertraagd. We doen dit door te twijfelen en te rebelleren, door te besluiten dat dit toch een zinloos universum is. Of misschien worden we boos omdat we lijden. Even ontwrichtend is het hebben van een zelfafwijzende houding die zegt: "Ik ben zo'n slecht persoon. Ik verdien het om zo gestraft te worden."

Volgens de Pathwork Guide is niets pijnlijker en angstaanjagender dan het verband tussen een pijnlijke gebeurtenis in ons leven en de innerlijke oorzaak ervan niet te zien. Om stormen te laten ontstaan ​​zonder schijnbaar reden, en het gevoel te hebben dat we niets te zeggen hebben. Zodra we echter beginnen met het vaststellen van de innerlijke oorzaken, zullen we opluchting voelen.

Koop een betere boot

Dus een betere reactie op moeilijkheden in het leven zou zijn: wat kan ik hiervan leren? Wat kan ik leren terwijl het tij uitblijft dat ik niet kon leren nadat het binnenstroomde? Wat zie ik in mij nog niet? Ben ik uit het oog verloren dat ik een unieke uitdrukking van God ben? Ben ik me ervan bewust dat God altijd van mij houdt?

Dit zijn positieve manieren om te reageren die ons ritme zullen helpen terug te keren naar een meer harmonieuze koers. Dan, door hun eigen tijd te nemen - en waarschijnlijk wanneer we het het minst verwachten - zullen er verbindingen ontstaan. Plots kunnen waarheidsgetrouwe inzichten uitstromen in een overvloedige rivier van bewustzijn. Ons wee zal verdwijnen en ons lijden zal veranderen in de rijke zegen die het altijd had kunnen zijn.

En degene die altijd klaar staat om ons te helpen deze verbindingen te maken? Niemand minder dan Christus. We kunnen onszelf actief helpen om harmonie in ons leven te vinden door persoonlijk contact met Christus te maken. Maar ook hier zijn ritmepatronen aan het werk.

In onze gedachten kunnen we ons helemaal op ons gemak voelen met de realiteit van Jezus Christus. In onze wil kunnen we bereid zijn ons aan Christus over te geven, en misschien menen we het ook echt. Maar we hebben misschien nog niet in onze emoties de zoete en liefdevolle aanwezigheid van Christus in ons leven gevoeld.

Misschien wachten we nog op dit gebeuren. Dus dan kunnen we ongeduldig worden dat het ooit zal gebeuren. We beginnen te twijfelen. En zo verstoren we de zaden die we hebben gezaaid.

Als we wachten, maar de emotionele ervaring niet komt, is het niet zo dat Christus ons laat wachten. Het is dat we nog steeds innerlijke barrières hebben die moeten wijken. En dit zal gebeuren zodra we ons unieke persoonlijke ritme hebben hersteld.

“Alstublieft, mijn vrienden, onthoud deze woorden goed, want hier is uw persoonlijk contact met Jezus Christus opnieuw uw beste oplossing. Alleen door jezelf toe te staan ​​Zijn liefde te kennen - en later te voelen - en zijn totale acceptatie van wie je nu bent, hoe gebrekkig, onvolmaakt en destructief je lagere zelf ook mag zijn, zul je in staat zijn hetzelfde te doen. Alleen dan zul je je ultieme goddelijke natuur vertrouwen.

'Dan zul je je de luxe kunnen veroorloven, als ik het zo mag zeggen, om je verdraaiingen te accepteren - je zonden, als je wilt - zonder de grond onder je voeten te verliezen. En dat is de gezonde positie die je in staat stelt waarheid en harmonie te bereiken met jezelf, met anderen en met het leven.”

- Padwerk^® Gidslezing #258: Persoonlijk contact met Jezus Christus — Positieve agressie — De werkelijke betekenis van verlossing

Als we klaar zijn om dieper spiritueel werk te doen, dan zijn we klaar om een ​​betere boot te krijgen. En in deze nieuwe boot kunnen we ons vastgehouden en geleid voelen door Christus, en in staat om te rusten. Dit geeft ons de voeding die we nodig hebben om onze taak in het leven te vervullen.

Zelfs als onze zintuigen het nog niet kunnen waarnemen, geeft Christus om ieder van ons. Het zal ons helpen dit te onthouden en niet tot wanhoop te vervallen. Christus is hier en helpt ons om goed door het leven te leren navigeren en onze kleine boot naar onze ware bestemming te leiden.

–De wijsheid van de Padwerkgids in de woorden van Jill Loree

Aangepast van Pathwork Guide Lezing #258: Persoonlijk contact met Jezus Christus - Positieve agressie - De werkelijke betekenis van verlossing

Terug naar overzicht van essays in Krijg een betere boot
Lees het eerste spirituele essay