Voor velen is er een kloof tussen wat we zeggen dat we willen in het leven - vervulling, voldoening, succes, geluk, vrede - en wat we daadwerkelijk uit het leven halen - verwarring, frustratie, spanning, uitputting. Waarom is er deze kloof? En echt, waarom zou je proberen het gat te dichten als het uiteindelijk lijkt alsof de duisternis toch zal blijven winnen?

In hoofdstuk 10 van Na het ego, legt de Padwerkgids uit dat, nee, uiteindelijk zal duisternis ons niet allemaal vernietigen. Hoewel het tijdelijk onze picknick goed kan bederven. De reden dat duisternis op de lange termijn niet kan winnen, is simpelweg deze: hoe groter onze duisternis, of negativiteit, hoe lager ons bewustzijn.

Overweeg het feit dat als het bewustzijn zich zou kunnen uitbreiden - als mensen zouden kunnen ontwaken - en zelfzuivering geen noodzakelijk, gelijktijdig onderdeel van dat proces zou zijn, het kwaad inderdaad het goddelijke zou kunnen vernietigen. Er is dus een ingebouwd mechanisme om ervoor te zorgen dat dit nooit gebeurt: negativiteit stompt automatisch het bewustzijn af.

Met andere woorden, ervoor kiezen om in het ongewisse te blijven over onze eigen negativiteit sluit ons vermogen af ​​om waar te nemen wat er in en om ons heen gebeurt. Als gevolg hiervan treedt blindheid, doofheid, stomheid en gevoelloosheid op. En dit gebeurt niet alleen in ons lichaam. Ze gebeuren in ons. In feite, zoals altijd het geval is, is onze uiterlijke ervaring slechts een weerspiegeling van wat er binnenin gebeurt.

Wanneer we doordrenkt zijn van negativiteit:

• • We kunnen onze wijzere Hogere Zelf-stem - ook bekend als begeleiding of intuïtie - niet tegen ons horen praten

• • Het is een strijd om onze eigen waarheid te spreken

• • We zijn losgekoppeld van onze eigen gevoelens, dus ons eigen onvolwassen gedrag is verwarrend voor ons

• • We kunnen niet zien hoe we bijdragen aan onze strijd

• • We kunnen niet zien wat anderen doen met hun negativiteit om ons te bedriegen of kwaad te doen

In zo'n beperkte staat zijn we niet alleen behoorlijk onwetend, we zijn ook behoorlijk machteloos. Want we zijn afgesneden van het centrum van ons wezen waar goddelijk licht altijd schijnt en al het leven in verbinding staat. De enige manier om uit onze verduisterde staat te komen is door onze constante inspanning om onszelf te leren kennen.

Ken uzelf

Wat de ontwikkeling betreft, bevinden mensen zich in de bewustzijnsstaat waarin er op zijn minst enig zelfbewustzijn is. Dit betekent dat we ons realiseren dat we anderen kunnen beïnvloeden met onze beslissingen en gedragingen. Het betekent ook dat we op het punt staan ​​onze eigen verantwoordelijkheid te nemen. De mens handelt immers niet volgens instinct, maar volgens onze eigen keuzes.

We kunnen bijvoorbeeld onze vrije wil gebruiken om onszelf uit te drukken. En we hebben de neiging om dat te doen op een manier die aansluit bij ons huidige ontwikkelingsniveau. Het is duidelijk dat deze niveaus voor mensen overal op de kaart voorkomen. We zijn allemaal gemaakt van zowel goedheid als duisternis, en het is gewoon een kwestie van welk deel op elk moment de leiding heeft. De meesten van ons zitten ergens in het midden. Maar we zijn allemaal zielen die nog niet volledig zijn gezuiverd.

Als we onze negativiteit opruimen, zal er meer kracht voor ons beschikbaar zijn.

Wanneer we lager in spirituele ontwikkeling zijn, zal de onbenutte potentie van ons bewustzijn worden beschermd door ons gebrek aan bewustzijn. Want als we ons bewust waren van hoeveel kracht we moeten creëren terwijl we nog steeds in negativiteit zwemmen, zouden we meer schade aanrichten dan we al doen.

In plaats daarvan verstrikt onze eigen negativiteit ons in disharmonie. Onze onaangename levenservaringen worden dan ons medicijn. Als we ze onder ogen zien en ze ontspannen, beginnen we te helen. Dat is wat de kloof begint te dichten.

Dan, als we onze negativiteit opruimen - door onze fouten op te ruimen - zal er steeds meer macht voor ons beschikbaar zijn. Want hoe meer innerlijke schoonmaak we doen, hoe meer we in waarheid leven. En leven in waarheid is synoniem met leven in vrede en harmonie. En deze leiden natuurlijk tot een gelukkig, bevredigend en bevredigend leven.

De vraag is: hoe lossen we onze negativiteit op en dichten we deze kloof?

De vier grote God-blockers

Er zijn vier grote God-blockers die we moeten vinden en opruimen. De eerste drie zijn trots, eigenzinnigheid en angst. De vierde is schaamte. Hier is hoe ze bij elkaar passen.

Er is een bepaalde laag in onze psyche tussen ons fysieke lichaam en onze goddelijke vonk, of Hoger Zelf. En het ego – met al zijn ijdelheid, trots, angst en ambitie – bestaat in deze laag. In deze laag zet ons verlangen naar liefde zich om in een verlangen ontvangen Liefde. Deze egolaag gelooft dat er niets beters is dan liefde te ontvangen zonder het risico te nemen dat we gekwetst worden. Dus voor het ego is het een zeer wenselijke toestand om afstandelijk en onthecht te blijven.

Als we geen tekortkomingen hadden, zouden we niet bang zijn.

Dit is de oorsprong van trots, die in wezen zegt: "Ik ben beter" en "Ik ben gescheiden." Met deze gevoelens onder onze riem, geloven we niet dat we ooit geliefd, geaccepteerd, gezien en gerespecteerd kunnen worden zoals we willen. Eigenlijk hebben we hierin gelijk, want liefde kan niet komen naar degenen die zichzelf inhouden en niet willen geven.

Dit leidt tot de onware overtuiging dat we niet beminnelijk zijn. En dit zorgt ervoor dat we ons ongezonde schaamte voelen dat er iets mis met ons is: we zijn niet goed genoeg, we zijn niet lief, we doen er niet toe.

Deze verkeerde manier van denken brengt ons ertoe onze eigen wil te gebruiken om liefde en respect te eisen. We zullen anderen zowel openlijk, met behulp van agressie, als heimelijk, met behulp van onderwerping, dwingen. Maar liefde kan niet op deze manier komen, daarom werken geen van onze strategieën ooit. Hierdoor houden we onszelf nog meer in.

Dan zegt de angst: "Ik zal het nooit krijgen!" "Het" is in wezen liefde, maar dit verspreidt zich vaak om alle dingen te omvatten die we hebben ingeruild voor liefde, in de hoop deze dingen zal ons de vervulling brengen waar we nu naar hunkeren. In onze groeiende angst dat we nooit aan onze behoeften zullen voldoen, bouwen spanning en angst zich op.

In werkelijkheid, als we geen tekortkomingen hadden, zouden we geen angst hebben. En het is angst die ons zo ellendig maakt. Diezelfde angst verblindt ons voor hoe vreugdevol het leven kan zijn. Maar met behulp van de hulpmiddelen die de Padwerkgids ons geeft, hebben we het vermogen om de ketenen van angst te doorbreken.

Introductie van schuld en schaamte

Een deel van ons, diep in onze buik, heeft altijd al geweten dat geen van onze verkeerde overtuigingen de waarheid is. Dergelijke verkeerde overtuigingen omvatten: we zijn niet goed genoeg, we zijn niet geliefd, of we doen er niet toe. En uit die kloof tussen onze huidige overtuigingen en onze diepe innerlijke waarheid ontstaat schuldgevoel. Dit is een valse schuld, want als het authentieke schuld zou zijn voor iets dat we verkeerd hadden gedaan, zou het antwoord oprechte spijt zijn. In plaats daarvan blijven we achter met een knagend schuldgevoel dat meedogenloos van binnenuit aan ons vreet.

Evenzo, als onze schaamte de juiste soort was, zou het antwoord bekering zijn. Dit soort gezonde schaamte motiveert ons om ons zelfhelende werk te doen. De verkeerde vorm van schaamte leidt ons verder de duisternis in, omdat het ervoor zorgt dat we ons willen verstoppen. En dit helpt ons helemaal niet bij het ontwarren van deze verwrongen draden.

Duisternis overwinnen

Wanneer we ons bewustzijn vergroten, laten we meer spiritueel licht binnen. Maar dit spirituele licht kan niet van buitenaf tot ons komen; het kan alleen van binnenuit ontstaan. Dit licht kan onze trots echter niet doordringen. Want trots is voor spiritueel licht wat een betonnen muur is voor fysiek licht. Dit is hoe trots werkt om het licht van ons bewustzijn en onze wijsheid te dimmen.

We moeten dus op onze hoede zijn voor trots. Trots is het gevoel dat we speciaal zijn, ofwel omdat we beter zijn dan anderen of minder dan anderen. Want minder voelen dan is gewoon de keerzijde van je beter voelen dan. En aangezien trots altijd een element is in onze triade van fouten, moeten we, als we trots vinden, ook op zoek gaan naar angst en eigenzinnigheid. En als we ze allemaal vinden, ontdekken we dat schaamte en schuld ook dichtbij zijn.

Met alle vier God-Blockers aanwezig, leven we in een verward web van verwarring dat grote hiaten in ons bewustzijn creëert. Omdat het licht er niet doorheen kan. Dit is wat er achter de duisternis zit waar we zo hard aan moeten werken om die te overwinnen. En hoewel de duisternis uiteindelijk niet zal winnen, kan het ons in de tussentijd zeker ellendig maken.

– Jill Loree

Manieren om meer te leren
Terug naar overzicht van essays in Krijg een betere boot
Lees het volgende spirituele essay