Ons bewustzijn vergroten en onze fascinatie voor creatie verkennen

We hebben drie voorwaarden nodig om ons bewustzijn van onze ware identiteit als universele geest te vergroten:

1) We moeten bereid zijn ons erop af te stemmen... Het enige probleem is onze eigen misvatting dat we dit alleen in een sterrenstelsel hier ver, ver vandaan kunnen vinden.

2) We zullen van dichtbij en persoonlijk moeten komen met de delen van ons bewustzijn die uit het diepe zijn gegaan in negativiteit en destructiviteit ... Ons probleem is onze verkeerde opvatting dat ons leven een vaste vorm is waarin we zijn ondergedompeld en nu leren omgaan met. We denken dat het allemaal op de een of andere manier gescheiden is van wat we denken, willen, weten, waarnemen en voelen.

3) We moeten ons denkapparaat gebruiken om de universele geest te bereiken en te creëren. En we moeten ons realiseren dat we creëren met zowel ons bewuste als ons onbewuste denken en willen...

Creëren is pure fascinatie, en dat houdt niet op simpelweg omdat wat we creëren minder briljant is. Dit is wanneer dingen naar het zuiden beginnen te gaan.

Als we een paar lichten aan doen, ontdekken we misschien dat veel van wat we als onbewust beschouwden, niet helemaal verborgen was voor ons bewustzijn ... We verdoezelen zoveel voor de hand liggende houdingen die aanwijzingen bevatten over hoe onze creatieve krachten nu werken. En vergis je niet, ze werken eigenlijk prima ...

Ons individuele zelf omvat zowel onze Glinda, de Goede Heks van de Noordkant, als die minder-dan-mooie Boze Heks van het Westen... We moeten ons denkapparaat kritisch bekijken. Want we moeten zien hoe onze gedachten in dezelfde onproductieve negatieve kanalen lopen als het deel van ons dat met die vliegende apen omgaat. We letten er ook niet op hoe we hier een kick van krijgen, een vreemde voldoening ontlenen aan het blijven wegkijken...

Laten we zeggen dat we ervan overtuigd zijn dat we alleen een bepaald negatief ding in het leven kunnen ervaren. Het kan een slechte baan zijn, een slechte relatie, een slechte wat dan ook. Als we eenmaal zien hoe we dit als vanzelfsprekend beschouwen - er met verrassende vasthoudendheid aan vasthouden - kunnen we onszelf afvragen: "Moet het echt zo zijn?" ... Na een tijdje zullen we ons ook bewust worden van iets interessants: we kiezen bewust onze destructieve manieren; ze zijn niet iets dat ons overkomt ... We zijn misschien vreselijk ongelukkig met de resultaten die we krijgen. Maar toch blijven we vasthouden aan onze negatieve wil. Dit is het smoking gun waar we naar op zoek waren...

De volgende vraag die opduikt is: waarom heeft God dit kwaad in ons gelegd? Alsof. Niemand heeft ergens iets neergezet ... Zodra we begrijpen dat wij degenen zijn die geluk afwijzen, zal dezelfde raadselachtige vraag verschuiven naar: waarom doe ik dit? ...

Dus hier is een uitkijkpunt van waaruit we kunnen proberen te begrijpen hoe destructiviteit is ontstaan in een volledig functionerend en volledig constructief bewustzijn ... Ons bewustzijn omvat veel dingen, maar het meest opmerkelijk is dat het ons denkapparaat is. Dus het denkt en, zie, er wordt iets gecreëerd. Het wil en, net als bij magie, alles wat wordt gedacht en gewild, komt tot stand. Het leven is goed…

Omdat de mogelijkheden voor wat we kunnen creëren oneindig zijn, heeft ons bewustzijn de mogelijkheid om zichzelf te verkennen door zichzelf te beperken. Uit nieuwsgierigheid kan het zichzelf fragmenteren, weet u, gewoon om te zien wat er zou gebeuren. Dus om zichzelf te ervaren, trekt het samen. In plaats van meer licht te verkennen, willen we zien hoe donker aanvoelt ...

Creëren is pure fascinatie, en deze fascinatie houdt niet op simpelweg omdat wat we creëren in het begin misschien iets minder plezierig of briljant is. Het is alsof we onze vinger over de vlam van een kaars steken; als het de eerste keer niet teveel pijn doet, doen we het misschien nog een keer, maar langzamer ... Dit is wanneer de dingen naar het zuiden gaan ...

Onze creaties beginnen een eigen kracht te krijgen. Voor elk geschapen ding is er energie in geïnvesteerd, en deze energie heeft een zichzelf in stand houdend karakter; het krijgt zijn eigen momentum. Het bewustzijn dat dit leuke experiment op gang bracht, wil misschien wat langer spelen dan 'veilig' is, totdat het zichzelf niet langer genoeg kracht overlaat om de gang van zaken te keren ... Ons bewustzijn moet het momentum tegengaan door te 'onthouden' wat het al weet - het kan een andere manier zijn ...

Dan wordt de wereld onze oester, die wil dat we die parel vinden.