Bewustzijn is niet iets dat plotseling gebeurt. Het is een ontwaakproces waarin we wakker worden met iets dat er altijd is geweest ... Dus ons doel is niet om ons bewustzijn te verruimen, maar we kunnen ons bewustzijn ervan vergroten ... Pas als onze geest sluimert, verwarren we oorzaak en gevolg , kijkend door het verkeerde uiteinde van de telescoop en steeds meer in de war ...

We kunnen af ​​en toe de universele droom hebben om ofwel in een trein te rijden of op het punt te staan ​​een trein te nemen, bang dat we hem zullen missen, hebben gemist of uitstappen ... Dus volgen we de beweging van de trein, of blijven we achter? ...

We kiezen misschien niet altijd bewust, maar we kiezen wel altijd met opzet. Als we er bijvoorbeeld voor kiezen om een ​​pad van zelfonderzoek te bewandelen, in de hoop meer zin in het leven te vinden, maken we een keuze - net zoals we een keuze maken als we ervoor kiezen dit niet te doen ... Als we elke dag leven alsof het niet uitmaakt, we maken een even actieve keuze als wanneer we besluiten om van binnen te luisteren en uit te zoeken wat er aan de hand is ...

Keuzes, keuzes, keuzes. Willen we ons innerlijke evolutieproces volgen of achterblijven? We hebben opties ... Ben ik bereid om all-in te zijn? Van de ene kant van onze mond zeggen we misschien 'allemaal aan boord', maar toch houden we iets in reserve ...

Laten we hier realistisch zijn. Het is onmogelijk om altijd 100% van de tijd onze innerlijke beweging trouw te volgen. Als we ons zo bewust waren, zouden we hier niet op deze dualistische planeet zijn... We houden vast aan de valse realiteit die we creëren met onze misvattingen over het leven, onze strategische verdediging en onze illusoire angsten. Op de een of andere manier geeft dit ons een veilig gevoel... We zijn lui en gemakkelijk gelokt door de weg van de minste weerstand. We genieten vooral van de illusie dat we niet verplicht zijn om verder te gaan op onze evolutionaire reis...

Het idee van een 'illusoire realiteit' klinkt misschien als een contradictio in terminis, maar dat is het niet. We verzinnen constant verhalen over het leven die gewoon niet waar zijn. Ze zorgen ervoor dat we in deze tijdelijke staat van illusie leven... Hoe vreemd dit op het eerste gezicht ook mag lijken, er is niets dat we ervaren dat niet precies hoeft te gebeuren zoals het doet. Dit is niet omdat een God-in-de-lucht straffen en beloningen uitdeelt; dat soort denken slaat de plank volledig mis. Integendeel, onze ervaringen zijn het netto resultaat van waar we zijn op onze reis...

Boos, zelfverwerpend of ongeduldig zijn over waar we zijn in ons groeiproces is vergelijkbaar met het feit dat een kind van streek is omdat het nog geen volwassene is ... We belemmeren onze groei als we ongeduldig zijn over onze huidige toestand. Uiteindelijk haten we onszelf, ontkennen we dit, voelen we ons schuldig en projecteren we dit op anderen. Dat is hoe we onszelf verlammen door ons bewustzijn te verruimen - zo missen we onze trein.

Volgende hoofdstuk van Notendoppen

Keer terug naar Notendoppen Inhoud

Keer terug naar Gems Inhoud

Lees origineel padwerk^® Lezing: # 218 The Evolutionary Process