Laten we diep ingaan op de uitdrukking "laat los en laat God". Dit is een geliefde uitdrukking waarin er meer is dan op het eerste gezicht lijkt ... "Loslaten" betekent het loslaten van het beperkte ego, met zijn bekrompen begrip, zijn vooropgezette ideeën en zijn veeleisende eigenzinnigheid. Het betekent het loslaten van onze vermoedens en misvattingen, onze angsten en ons gebrek aan vertrouwen... Het betekent het loslaten van de vastgeroeste houding die met zoveel woorden zegt: "Het leven moet precies volgens mijn plan gaan"... Het uiteindelijke doel van " God laten” is om God te activeren vanuit ons zielscentrum. Vanuit het diepste van ons wezen waar God tot ons spreekt als we bereid zijn te luisteren...

We vertrouwen liever onze eigen valse goden - namelijk ons ​​ego - dan het proces van loslaten te vertrouwen.
We vertrouwen liever onze eigen valse goden - namelijk ons ​​ego - dan het proces van loslaten te vertrouwen.

Er kunnen dus geen harde knopen van energie zijn die de goddelijke stroom belemmeren, zoals onze eigen wil veroorzaakt door zijn wantrouwende, aandringende, angstige dwingende stroom. Deze eigenschappen logenstraffen een onevenwichtigheid in vertrouwen. Wat wordt vertrouwd is het kleine, beperkte ego, terwijl het grotere goddelijke zelf - het Hogere Zelf - wordt ontkend en weggeduwd ... We vertrouwen liever op onze eigen valse goden - namelijk ons ​​ego - dan op het proces van loslaten ...

In onze relaties met andere mensen kunnen we zien hoe onze dwingende stroom een ​​subtiele druk uitoefent door te zeggen: "Je moet van me houden". Helaas creëert dit alles behalve liefde... Het is gewoon een feit dat een gesloten energiesysteem dat voortkomt uit wantrouwen, niet-liefde, machtsdrift en halve waarheden geen liefde kan kweken...

Er is een enorm verschil tussen denken dat een tijdelijke realiteit het laatste verhaal is - dus we moeten het op afstand houden - en weten dat het maar tijdelijk is. Als we denken dat een voorwaarde definitief is, zullen we ofwel het niet laten gaan, ofwel vallen we in een put van berusting, in de overtuiging dat we voor altijd ongelukkig en hulpeloos zullen zijn ...

Als we bij deze suggestie een zekere beklemming in onszelf opmerken, kunnen we dit waarschijnlijk herleiden tot een stroom die zegt: "Maar ik wil het zo graag". Onze wanhoop wordt echter niet veroorzaakt doordat we niet hebben wat we willen - het is te wijten aan de benauwdheid die God buitensluit. Onze gecontracteerde staat van beklemming komt voort uit een concept van armoede dat onze overtuiging rechtvaardigt dat we moeten grijpen en vasthouden...

We denken ten onrechte dat het opgeven van onze strakke eigenzinnigheid betekent dat we onze wens moeten opgeven. Het betekent echt dat we het aandringen van onze wens moeten opgeven. Dus de wens moet worden losgelaten tijdelijk, wat totaal iets anders is dan het helemaal opgeven ... We moeten het creatieve proces wat touw en marge geven. Dan zullen we ervaren dat het verre overtreft wat we hadden gehoopt of konden visualiseren...

Hier is de grote ironie: wat het universum ons vrijelijk wil geven, wordt ontoegankelijk als we forceren.
Hier is de grote ironie: wat het universum ons vrijelijk wil geven, wordt ontoegankelijk als we forceren.

Dit is het conflict waarin de mensheid zich bevindt: we houden ons vast, zetten ons schrap tegen de somberheid, gekwetste gevoelens en het lege bestaan ​​waarvan we bang zijn dat het ons lot zal zijn als we loslaten, of we leggen ons neer bij zo'n sombere toestand, zodat we niet kunnen vasthouden Aan. Welkom terug in het land van dualiteit. Het is ofwel een dwingende huidige of berustende acceptatie van een ellendige toestand, wat ons natuurlijk hopeloos maakt en ons de overtuiging doet koesteren dat het leven fundamenteel wreed is ...

Overvloed zweeft constant om ons heen, maar onze verstopte energiesystemen en verdedigingsstrategieën creëren muren die ons ervan afsluiten. In een gesloten energiesysteem zien we onszelf als armen en maken we niet gebruik van onze eigen rijkdom. Of we nu een relatie willen, een specifieke baan, vrienden, mensen die kopen wat we verkopen of ontvangen wat we geven of ons geven wat we zoeken, we moeten in een open energiesysteem leven ...

Om energetisch compatibel te zijn met de rijkdom van het universum, moeten we zelf rijk zijn. Rijk zijn houdt in dat we vrijgevig, nederig en eerlijk genoeg zijn om geen kracht over anderen uit te oefenen ... Hier is de grote ironie: wat het universum ons vrijelijk wil geven, wordt ontoegankelijk als we dwingen ...

De sleutel tot het creëren van een open energiesysteem is in vertrouwen los te laten ... Om het open energiesysteem te creëren dat nodig is om rijkdom in ons te laten stromen - van buiten onszelf en naar boven komt van binnenuit - hebben we een rijkdom nodig die het zich kan veroorloven om in het moment te verliezen … We zullen het geduld moeten hebben om de belemmering weg te nemen door een verkeerde innerlijke houding te veranderen. Dat is de weg naar het opbouwen van rijkdom uit onze armoede.

Nutshells: korte en zoete dagelijkse spirituele inzichten
Nutshells: dagelijkse spirituele inzichten

Volgende hoofdstuk van Notendoppen in Gems

Keer terug naar Notendoppen Inhoud

Keer terug naar Parels Inhoud

Lees origineel padwerk® Lezing: # 213 De spirituele en praktische betekenis van 'loslaten, laat God'