Alles wat we doen, of het nu afkomstig is van ons aangeboren, natuurlijke Godzelf of van onze minder dan volmaakte mensheid, heeft een diepe spirituele betekenis. In feite hebben al onze ervaringen een symbolisch aspect waarin er een bredere, diepere, vollere betekenis is. En zo is het ook met de spirituele betekenis van seksualiteit.

Dus wat is het nut van de seksuele kracht? In de meest basale zin is het een uitdrukking van bewustzijn dat naar fusie reikt. En fusie, waarnaar we ook kunnen verwijzen als integratie, eenwording of eenzijn, is de hele enchilada. Daarom zijn we hier. Het is het hele punt van creatie.

Noem het wat je wilt, het belangrijkste doel voor ons allemaal afgesplitste wezens is om onze gescheiden aspecten van het Ene Grote Grote Bewustzijn te herenigen en weer heel te worden. En er is een enorme kracht die ons allemaal motiveert om in die alles-is-één richting te gaan. De aantrekkingskracht van deze kracht - nou ja, het is ronduit onweerstaanbaar.

Als we een voorproefje willen krijgen van hoe spirituele gelukzaligheid, eenheid en tijdloosheid zijn, kunnen we dat vinden in de kracht van seksualiteit. Want het is in de seksuele ervaring dat we de grenzen van tijd en afgescheidenheid doorbreken waarin onze piepkleine hersens ons hebben gebonden. Op dat moment worden we herinnerd aan ons ware eeuwige bestaan.

Wanneer dit gebeurt, wanneer twee mensen in staat zijn te genieten van seksuele vereniging op alle niveaus van hun wezen - het fysieke, emotionele, mentale en spirituele - zal de seksuele ervaring compleet aanvoelen. Het zal verrijkend, bevredigend, vreugdevol, voedend en ondersteunend zijn. Dit vereist dat elk individu een bepaald niveau van persoonlijke eenwording naar de partij brengt.

Dan, op dat zalige moment van vereniging tussen deze twee zielen, zal elk hun eigen persoonlijke voldoening transcenderen. Dienovereenkomstig zullen ze een grote taak in het universum vervullen. Dit lijkt misschien vreemd, gezien de manier waarop we taken beschouwen als zwaar werk en vaak als onaangenaam.

In werkelijkheid, hoe completer de extase, hoe meer creatieve kracht we toevoegen aan de universele pot van vreugde. Elke keer dat dit gebeurt, is het alsof er ergens een nieuwe ster oplicht. We voegen nog een fakkel toe in de duisternis van de leegte die het onze bestemming is om te vullen.

Dus wat is de diepere betekenis van de seksuele ervaring? Wat betekent de drang om fysiek met een ander te verenigen? Natuurlijk is het nodig om de soort te vermeerderen. En ja, er is echt behoefte aan plezier. Maar dit zijn slechts gedeeltelijke antwoorden, en ook vrij oppervlakkig.

Als we ons tot iemand aangetrokken voelen, is er een verlangen om de ander te leren kennen. Er is een verlangen om zich aan de ander te openbaren - om ons bekend en gevonden te laten worden. En we willen het ware wezen van de ander vinden. Het is deze onthulling van onszelf die ons in staat stelt om de volledige dimensie van het zelf van de ander binnen te gaan, die ons ook probeert te leren kennen. Er is een onvrijwillige kracht die dit wederzijdse verlangen stimuleert en een opwindend gelukzalig gevoel en verlangen creëert.

Als deze aantrekkingskracht op fysiek niveau stopt zonder dat de andere niveaus in het spel komen, zal de seksuele ervaring in ieder geval tot op zekere hoogte tekortschieten. Zo teleurstellend. Het zal maar een klein deel zijn van waar de ziel echt naar verlangt, maar te blind of onvolwassen is om achterna te gaan. Omdat volledige vereniging met een andere ziel wat persoonlijk huishoudelijk werk vereist om vervormingen op te ruimen en afgesplitste aspecten te verenigen.

In plaats daarvan, wat meestal gebeurt, is dat we in het duister tasten. We voelen ons niet aangetrokken tot de andere werkelijke persoon, maar tot een verzonnen beeld in onze geest van wat de ander zou moeten zijn om ons gelukkig te maken. De echte persoon wordt dan totaal genegeerd en blindelings ontkend. Als klap op de vuurpijl worden we boos als de illusie niet uitkomt. Meestal zijn beide partijen even bedreven in het spelen van dit spel. Maar ze weten het niet.

We kunnen onze mate van vervulling gebruiken als een goede graadmeter voor hoeveel we de echte persoon zoeken. Geen gelukzaligheid? Waarschijnlijk niet zo echt. We leggen waarschijnlijk een andere persoon, zoals een van onze ouders, over de echte persoon heen. Maar als de aantrekkingskracht echt en echt is, willen we onszelf op de meest intieme en echte manier onthullen. We verlangen naar de dichtstbijzijnde verbinding die we kunnen krijgen.

Dit verlangen naar nauwe verbondenheid is een bodemloze put in onze ziel. Maar voor het kind ziet het er anders uit dan voor de volwassene. Voor een baby is nabijheid volkomen passief. Baby's nemen genegenheid op als melk uit de borst, wat een belichaming is van het vrouwelijke 'laat het gebeuren' principe. De moeder is in dit geval de gever. Dus een vrouw in de volledige belichaming van het moederschap drukt het mannelijke "make it happen" -principe uit.

Als volwassenen kunnen we alleen nabijheid hebben als de interactie wederzijds is. Beide mensen moeten uitreiken, geven, ondersteunen, koesteren, ontvangen en opnemen. Er is hier een organisch ritme dat spontaan en zelfregulerend is. Dit is niet iets voor de geest. Strategie werkt niet. Er vindt een onvrijwillige uitdrukking plaats die volgt op een proces dat zo veeleisend, ingewikkeld en zinvol is dat onze kleine hersenen het niet eens kunnen begrijpen.

Het ding dat de werken verstopt en onze ware vervulling blokkeert, is dat het kind dat in de volwassen persoonlijkheid blijft, nog steeds de dingen op zijn eigen manier wil hebben. Het is hongerig naar een verzorgende ouder, in plaats van een wederzijdse partner. Het wil die eenrichtingsverkeer, alles-nemen-en-niet-geven-nabijheid. Fusion zal op deze manier moeilijk te verkrijgen zijn.

Daarom draven we op de tredmolen van voortdurende frustratie en gebruiken we onze "pech" om onze voorzichtigheid, terughoudendheid en nee-zeggende houding te rechtvaardigen. Deze tegenbeweging splitst de beweging in de richting van nabijheid af, waardoor kortsluiting in het systeem ontstaat. En hoe voelt dat? Een stijve arm. Een remming. Een doodsheid.

Op het niveau van onze emoties zal de beweging naar fusie een uitwisseling van gevoelens met zich meebrengen. In termen van volwassenen zijn dit gevoelens van echte liefde, in al zijn vele arrays. We gebruiken het woord 'liefde' vrijuit, maar vaak zonder veel gevoel erachter. Soms gebruiken we het zelfs als dekmantel om de ander te willen uitbuiten of manipuleren.

Wat is dan de levendige en levende ervaring van liefde? Het is de poging om de gevarieerde en complexe realiteit van de ander waar te nemen. Om dit te doen, moeten we onszelf ontdoen van onze eigen verwachtingen en zorgen. Dan kunnen we wat is, laten zijn wat is. Wat is er fascinerender? Als we geen belang meer hebben bij het in stand houden van een fantasie over wie de ander zou moeten zijn - en hen kwalijk nemen als ze dat niet zijn - zullen we open en leeg genoeg zijn om binnen te laten wat er is. Dat is een manier om liefde te uiten. En dat is een goede solide basis waarop een uitwisseling van gevoelens kan staan.

Als we in staat zijn de ander in werkelijkheid waar te nemen, zijn we vrij genoeg van onze eigen wil, trots en angsten om voldoende om te gaan met wat is. Dit omvat het omgaan met pijn en frustratie als dat is wat zich voordoet. Zo'n volwassenheid is belangrijk om de realiteit van gelukzaligheid tot ons te kunnen laten komen. Dit moet worden herhaald: het vermogen om pijn en frustratie te verdragen is essentieel om gelukzaligheid te kunnen geven, ontvangen en ervaren.

Want als we ons bedreigd voelen door een zweem van pijn - de pijn om onze zin niet te krijgen, een beetje gekwetst te worden, een denkbeeldig of zelfs echt voordeel op te geven - en onszelf te verdedigen, zullen we een harde, ondoordringbare muur bouwen in ons energiesysteem. Niets stroomt door deze muur naar binnen en er komt niets uit. Als zodanig raken we geïsoleerd in onze eigen kleine zelfgemaakte gevangenis die is opgebouwd uit onze verdediging tegen pijn en onaangenaamheden. Opgesloten in zo'n cel worden we gevoelloos en kunnen we het leven niet volledig leiden. Dat betekent geen versmelting, en dus ook geen plezier. Niet leuk.

Liefhebben vereist dan ook dat we de werkelijkheid kunnen waarnemen en de ander kunnen zien met een zuivere, overzichtelijke visie. Dit hangt af van hoe goed we pijn kunnen lijden op een niet-verdedigde manier - zonder een hoop manipulatieve interpretaties. Het betekent de ander laten zijn. En dat betekent meer dan alleen accepteren waar en wie ze op dit moment zijn.

We hebben een visie nodig van de totale persoon, inclusief mogelijkheden die ze nog niet hebben gerealiseerd. Wat een geweldige daad van liefde is dit om op deze manier een ander te zien. En dit heeft niets te maken met een of andere illusie die we verzinnen dat ze het soort persoon zijn dat aan onze eigen egoïstische behoeften voldoet. Nee, dit geeft degene van wie we houden de vrijheid "te zijn wie je bent."

Dit leidt tot een uitwisseling van vertrouwen. We krijgen de vrijheid om ons eigen recht op bestaan ​​te doen gelden, zonder verzet of door spelletjes te spelen. Dergelijke zelfbevestiging komt voort uit een schuldvrije staat die volgt op een gevende houding. Als je van ganser harte ja kunt zeggen tegen geven, kun je ook nee zeggen. Plus, je kunt dan ook ja zeggen tegen ontvangen. En daar hoeft niets kinderachtig of neurotisch aan te zijn.

Als we onze gevoelens niet uiten, zal een onderlinge uitwisseling met een ander onmogelijk zijn. Omdat geven en ontvangen in werkelijkheid één zijn. Dit betekent ook dat we niet aan anderen kunnen geven zonder aan onszelf te geven. Evenzo, als we anderen onthouden, houden we onszelf onvermijdelijk in. Maar natuurlijk keren we dit om en geven we de ander de schuld van onze ontbering.

Geven en ontvangen, als twee kanten van één medaille, zijn integraal met elkaar verbonden; het zijn geen twee afzonderlijke handelingen. De versmelting, samen met elke daad van liefde die we hopen en waarnaar we verlangen, kan alleen tot stand komen als deze rijkelijk uit ons stromen. Tederheid, warmte, respect en het zien van het potentieel van de ander voor groei, verandering en goedheid - al deze aspecten van liefde moeten van binnenuit komen als we willen dat ze naar ons toe stromen.

Voeg aan dit geduld toe en geef de ander het voordeel van de twijfel. En maak ruimte voor alternatieve manieren om dingen te interpreteren. Gooi in vertrouwen, geef de ander de ruimte om zich te ontvouwen en gewoon te zijn. Is dit niet waar we allemaal naar verlangen, voor onszelf? Perfecte liefde. Nou, zo ziet het eruit. En we kunnen zo'n liefde - deze versmelting op emotioneel niveau - alleen ervaren als we bereid zijn te leren onze eigen capaciteit uit te breiden om anderen deze componenten van volmaakte liefde te geven.

Afgezien daarvan, als we willen rondrollen in emotionele fusie - en dus totale verbinding - is het even noodzakelijk dat we onze waarheid kunnen spreken, zelfs als de ander het niet wil horen. Als u dat niet doet, is stilzwijgend vliegen onder de dekmantel van 'liefdevolle goedheid' sentimenteel en meestal oneerlijk. We doen dit alleen omdat we bang zijn voor de onaangename gevolgen. En we zijn niet bereid om pijn, blootstelling of confrontatie te riskeren door het harde werk te doen om verbinding te maken op een hoger en dieper niveau.

In werkelijkheid is de enige manier waarop we open en eerlijk kunnen communiceren, op een gezonde manier zonder schuldgevoel, nadat we onze eigen wreedheid hebben aangepakt en geëlimineerd. Maar zolang we wreedheid in ons hebben, kunnen we de waarheid niet vertellen zonder anderen pijn te doen. Dit is zo omdat onze verborgen motieven om anderen pijn te doen onbewust onze acties en woorden beïnvloeden, waardoor onze moed wordt verlamd om te spreken en een situatie aan te pakken die verbetering behoeft.

Dus hoe gaan we liefhebben op deze ongehinderde manier van geven? Veronderstel tenslotte dat we vrij genoeg zijn van wreedheid om op een totaal constructieve manier onze mening te geven, en toch wordt de ander gekwetst. Misschien staan ​​ze erop om nooit bekritiseerd of gefrustreerd te worden. Het komt erop neer dat we in staat moeten zijn om te gaan met de pijn die bij ons opkomt als gevolg van zo'n reactie. Als we dat kunnen, kunnen we het op het spel zetten en het doorvechten, waardoor we een open uitwisseling van gevoelens mogelijk maken.

Als we blijven proberen, handelen vanuit een oprechte intentie om lief te hebben en ons authentieker voelen, zullen we vruchtbaardere resultaten creëren door de bereidheid om het risico te lopen onze partner te beledigen. Omgekeerd, als we “onze waarheid spreken” omdat we de ander willen doden zonder onze wreedheid toe te geven, laten we eerlijk zijn, het zal niet goed gaan.

Laten we hier teruggaan naar het uitgangspunt, namelijk dat vervulling en gelukzaligheid - waar iedereen naar verlangt - alleen tot stand kan komen door versmelting op alle niveaus met een andere ziel. Het ervaren hiervan hangt echter af van ons vermogen om een ​​risico te nemen, onszelf en anderen te confronteren en onze meest bewaarde geheimen toe te geven. Kortom, we moeten leren spreken.

Verder moeten we onze eigen beperkingen erkennen bij het uiten van onze beste gevoelens, vooral als onze partner onuitgesproken negativiteit en andere verborgen spelletjes heeft die dit onmogelijk maken. We zijn niet bezig met het dumpen van ons afval op het gazon van iemand anders, waardoor ze een grotere puinhoop krijgen om op te ruimen. We moeten de schuld vermijden, zelfs als we ons afvragen wat de ander doet.

Alleen als we er geen belang bij hebben de schuld te geven, kunnen we naar waarheid spreken. Dan zijn we niet te blind om de emotionele betrokkenheid bij een negatieve uitwisseling volledig te zien. Zolang we wegkijken en de dingen niet willen zien zoals ze werkelijk zijn, zal onze strijd ons pijn doen. We zullen dan geen rust vinden als we de rol van onze partner in de uitwisseling erkennen. Keerzijde: zodra we de negatieve bijdrage van onze partner duidelijker zien, die we alleen kunnen winnen door onze eigen zelfconfrontatie en diepe eerlijkheid, zijn we bereid een risico te nemen, wetende dat een beetje pijn niet gaat om ons te vermoorden.

Dus als we de liefdesverbinding willen maken, zullen we eerlijke uitwisselingen nodig hebben met het risico van een incidentele crisis. Dergelijke eerlijke uitwisselingen zijn afhankelijk van de eerlijkheid van elke persoon, samen met de goede wil om kwetsende patronen op te geven. Terugkrimpen van eerlijkheid vermindert het geluksquotiënt.

Maar dan moet je je afvragen: waar ben ik bang voor? Waar leeft angst in mij? Waar is de wreedheid die me bang maakt om te zeggen wat ik zie? Waar is de blindheid in mij die me ervan weerhoudt de ander in werkelijkheid te willen zien? Wat houdt me onzeker en defensief over wat ik zie, wat me militant en vijandig maakt?

De volgende stap is de versmelting op het mentale kanaal, het niveau van de denkende geest. Dit is het vermogen om gedachten en ideeën uit te wisselen, met het risico van onenigheid en afkeuring. Er moet zeker een zekere compatibiliteit zijn om dit te laten gebeuren: twee compatibele mensen die bepaalde basisideeën over het leven delen. En spiritueel zullen ze op hetzelfde ontwikkelingsniveau moeten zijn.

Dit betekent niet dat we elk klein beetje van alles moeten delen. Dat kan en hoeft niet. Een beetje variatie voegt een beetje pit toe, en natuurlijk is divergentie de sleutel voor verdere ontwikkeling.

Dus wat zijn de kwaliteiten die nodig zijn om een ​​mind-meld te doen? Men moet groeien naar een waarheidsgetrouw begrip van elkaar. Een andere is de bereidheid en nederigheid om ideeën of meningen te pitchen die moeten worden losgelaten. Dat, en het fout kunnen hebben. Het draait allemaal om het zoeken naar de waarheid terwijl we proberen een diepere eenheid op mentaal niveau te bereiken.

Het zijn niet zozeer de verschillen die het belangrijkste punt zijn, maar onze houding daarover. Dat is wat telt. Vermijden we het bespreken van onze ideeën omdat we geen golven willen maken? Zijn we het eens als een manier om de vrede te bewaren en beweren we: "het is toch niet zo belangrijk"? Kunnen we niet de moeite nemen om diep na te denken over dingen die niet allemaal over ons gaan? Staan we er stiekem op om gelijk te hebben, om gelijk te hebben? Kiezen we ruzie over meningen, zodat we een uitlaatklep hebben voor een opgekropte tong, in plaats van een constructief gesprek?

We hebben alleen de vrijheid om verschillende ideeën te hebben als we zowel verankeren als streven in de richting van spirituele waarheid. Met waarheid als missie wijst iedereen in dezelfde richting. Want uiteindelijk is er maar één waarheid. We kunnen dit net zo gemakkelijk toepassen op de kanjerkwesties in ons leven als op alledaagse dwaasheden.

Maar we moeten ook in gedachten houden dat de waarheid vele facetten heeft, inclusief schijnbare tegenstellingen die deel uitmaken van één geheel. Niettemin zorgt het stellen van de waarheid in ons vizier ervoor dat we luchtig in het zadel van gedachten en meningen blijven zitten, waardoor we ze vrijelijk kunnen delen. Zo'n streven naar de innerlijke waarheid - de spirituele waarheid - laat kleine meningsverschillen en meningsverschillen wegglippen. Ten eerste zullen ze er niet meer toe doen; dan zullen ze versmolten raken in de geest van waarheid die alles verenigt.

Het is belangrijk om mentaal delen niet te verwaarlozen. Vreemd genoeg, in een wereld die de waarde van intellect benadrukt, is het niet ongebruikelijk dat koppels zichzelf seksueel en tot op zekere hoogte emotioneel delen, maar het ontbreekt hen aan mentaal delen. Toch leven mensen dag in dag uit zij aan zij met elkaar, waardoor ze elkaar de vreugde van mentale versmelting ontnemen.

We stellen ons diepste zelf niet bloot, inclusief onze ideeën, overtuigingen, dromen, angsten, verlangens, onzekerheden en hoop. Dit maakt allemaal deel uit van ons innerlijke landschap en een integraal onderdeel van wat we kunnen delen. We kunnen eenvoudigweg geen enkel aspect van onszelf isoleren en dan hopen te fuseren met een andere persoon op een zeer bevredigende manier. We moeten afgestemd blijven op de natuurlijke beweging naar eenheid.

Het komt vrij vaak voor dat we frustratie toeschrijven aan seksuele onverenigbaarheid, wat misschien niets te maken heeft met de afwezigheid van fysieke aantrekkingskracht. In feite kan het opduiken door onvoldoende fusie op een of alle andere niveaus.

Spirituele versmelting is een natuurlijk resultaat van een soepele versmelting op fysiek, emotioneel en mentaal niveau. Als fusie op alle drie de niveaus bestaat, moeten de twee betrokken mensen hoogontwikkelde spirituele wezens zijn die actief aan hun spirituele pad werken. Sterker nog, een persoon moet het tot zijn doel hebben gemaakt om zijn spirituele zelf te bereiken, wil er spirituele fusie bestaan.

Het is dus logisch dat de vervulling en gelukzaligheid waar we allemaal naar op zoek zijn, alleen kunnen plaatsvinden in de mate waarin we gevorderd zijn in onze spirituele ontwikkeling en doorgaan. Voorwaartse beweging is dus een gegeven. Maar al te vaak lopen mensen vast en zijn ze niet van plan uit hun sleur te komen. En dan zijn ze verbaasd dat ze ongelukkig en alleen zijn en het leven, anderen, omstandigheden en die favoriet aller tijden, pech, de schuld geven.

Als we naar relaties kijken door deze lens van spirituele realiteit, realiseren we ons dat we alle geschillen kunnen oplossen. Want op het niveau van het spirituele zelf zijn we allemaal al verbonden. Alles is een. Dus door samen te smelten met een ander met het gevoel dat er een spirituele wereld in ons beiden is waarin we onze eenheid kunnen ontdekken, kan spirituele vereniging plaatsvinden.

De seksuele kracht die we genereren door vereniging op alle niveaus heeft een enorme creatieve kracht. En het houdt zichzelf in stand. Dus als we ervoor kiezen om deel te nemen aan deze stroom, zullen we iets in gang zetten dat een eigen leven gaat leiden, zoals een stroom die we moeten leren volgen.

Weet ook dit: wat er ook in onze psyche bestaat - zowel de positieve als de negatieve - zal verschijnen in onze seksuele ervaringen. Het is onmogelijk om iets buiten te houden. Als zodanig kunnen we onze seksuele ervaringen zien als een onfeilbare indicator van waar we zijn, in onze innerlijke wereld. Het zal onthullen waar we al vrij zijn en leven in overeenstemming met de goddelijke wet. Het zal ook laten zien waar destructiviteit nog steeds aanwezig is, en waar we vastlopen en stagneren omdat iets niet wordt bekeken of aangepakt.

Het is de verborgen rommel binnenin die het gemagnetiseerde mijnenveld wordt, bekrachtigd door de seksuele stroom die vervolgens zijn richting bepaalt. Als er een negatieve draai is en dit schandelijk wordt ontkend, zal de levenskracht ook zijwaarts gaan. De creatieve kracht, die inherent is aan de seksuele energie, laat slapende honden niet liggen. Nee, alles wordt uiteindelijk wakker. En alles wat verborgen is, zal in het licht komen. En een deel ervan ziet er misschien niet zo goed uit.

Dus hoe onze seksualiteit zich ook manifesteert, het onthult de hele klootzak: iemands houding, problemen en onzuiverheden, samen met alle glorieuze aspecten die al aan het licht zijn gekomen. We moeten alleen bereid zijn hiernaar te kijken.

Wat meestal gebeurt, is dat seksuele attitudes te lichtvaardig worden aangepakt, door ze gezond of neurotisch, moreel goed of fout te beoordelen. Maar er zitten sleutels in die we uitdagend weigeren te herkennen. In plaats daarvan werpen we onze seksuele neigingen af ​​als een kwestie van smaak, of als aangeboren eigenschappen zoals geboren worden met blauwe ogen. Dat is gewoon de manier waarop ik ben gemaakt.

Etiketten, denken wij, lossen het op. Dan zien we de spirituele boodschap die uit de innerlijke krochten komt over het hoofd, hoe luid deze ook wordt uitgezonden door middel van seksuele neigingen, of we ze nu verwelkomen of onderdrukken. We raken in de war over het bezitten van deze dingen, zonder ze uit te hoeven voeren. Als bijvoorbeeld karaktergebreken iemands seksuele driften verdraaien in wrede en destructieve fantasieën, hoeven we deze niet uit te voeren om getuige te zijn van hun aanwezigheid. We kunnen deze gevoelens nog steeds onder ogen zien, begrijpen, accepteren en ermee omgaan, net als alle andere vervormingen die zich op ons spirituele pad voordoen, door hun innerlijke betekenis te herkennen en de energetische gehechtheden los te laten.

Er is zoveel dat we kunnen leren als we onze seksuele energieën op deze manier gaan bekijken. We hebben een krachtig, heilig en efficiënt hulpmiddel voor groei, waarbij elke ogenschijnlijk onbeduidende houding symbolisch in onze seksuele uitingen naar voren komt en ons een directe spiegel geeft om te zien van welke innerlijke aspecten we ons bewust moeten zijn. Wat onthult mijn seksualiteit over mijn niet-seksuele aard? Over mijn houding? Waar legt het mijn problemen bloot? Hoe onthult het mijn gezuiverde aard?

Dus hoe komt dit alles samen in het echte leven? Laten we zeggen dat we een relatie hebben waarin de aantrekkingskracht op het fysieke niveau gangbusters is. We voelen ons helemaal klaar om daar de fusie te zoeken. Maar we zijn nog niet zo klaar om de kimono te openen op mentaal of emotioneel niveau. Hier willen we graag “gezonde afstand bewaren”. Uiteindelijk zal niet alleen de activiteit op het fysieke niveau uiteindelijk worden beïnvloed, maar de aard van onze geslachtsdrift zal op de een of andere manier de vorm of het landgoed onthullen, de dingen die we hopen te houden ommuurd te houden. Want seksueel gesproken is niets verboden terrein. Zoon van een geweer.

Als we deze negativiteiten ontkennen, wordt de hele seksuele ervaring geblokkeerd, plat, onbevredigend en mechanisch. In ernstige gevallen raakt het verlamd. Als we de ontkenning opheffen, kan de seksuele neiging tot uiting komen door seksuele opwinding door wreed te zijn. Als de hiermee samenhangende schuld wordt ontkend, samen met zelfbestraffing, kunnen we geneigd zijn gekwetst, vernederd of afgewezen te worden. De mogelijke manieren waarop alle verschillen in onze psyche naar voren kunnen komen, zijn eindeloos.

Als we dat willen, kunnen we in onze seksuele fantasieën zoeken naar aanwijzingen over onze innerlijke aspecten. Door ze wakker te maken en toe te staan, kunnen we ze gaan begrijpen. Dit helpt ons om stagnerende seksuele energie nieuw leven in te blazen en het terug te brengen in zijn natuurlijke, vrij stromende staat. Onderweg kan het nuttig zijn om onze fantasieën uit te leven, hetzij in onze eigen geest, hetzij op een speelse manier met een intieme partner in een gevestigde relatie.

Er is een geweldige kans voor zelfontdekking en genezing die kan plaatsvinden als we onze seksualiteit omarmen en vanuit dit perspectief bekijken. Maar al te vaak geven mensen zich over aan afwijkende seksuele uitingen en genieten ze zoveel mogelijk van zichzelf, zij het op een zeer gehinderde manier. We worden niet meer bereid om zorgvuldiger te kijken, omdat we bang zijn dat we de enige manier die we kennen om plezier te hebben, moeten opgeven. Omdat we geloven dat "dit gewoon is zoals ik ben." Niet waar.

Het plezier dat beschikbaar zou komen, zou zoveel intenser en van een hogere kwaliteit kunnen zijn. En we zouden niets hoeven op te geven om het te hebben. Men moet gewoon bereid zijn de verbanden te leggen tussen erkende negatieve eigenschappen en de seksuele aspecten van iemands wezen. Van daaruit zal de bedrading vanzelf afwikkelen, waardoor de seksuele stroom op natuurlijke en organische wijze wordt getransformeerd.

Om onszelf te realiseren als complete spirituele wezens betekent totale eenwording - er kan dus geen afsplitsing van enig deel van de anderen plaatsvinden. En toch konden mensen tot voor kort niet begrijpen dat, aangezien het spirituele middelen zijn om weer heel te worden - de geleidelijke terugkeer naar eenzijn - deze reis per definitie seksualiteit in overeenstemming moet brengen met spiritualiteit.

Vroeger zouden mensen zich niet hebben kunnen concentreren op het idee dat seksualiteit en spiritualiteit met elkaar verbonden zijn. (Inderdaad, velen worstelen hier nog steeds mee.) Het was niet bekend dat ware spirituele vereniging voortkomt uit vereniging op alle niveaus. En daarbij mag natuurlijk de fysieke, seksuele verbinding niet ontbreken. Het hebben van over de hele linie bevredigende relaties is dan een barometer voor de mate van onze innerlijke eenwording. Als we geen eenheid met anderen kunnen vinden, zijn we in verdeeldheid binnen onszelf.

Inmiddels begrijpen we het idee dat we de verbanden tussen oorzaak en gevolg moeten gaan leggen. Dat is een groot deel van waar zelfconfrontatie over gaat. Onze grootste pijn in onze persoonlijkheid komt niet zozeer door de splitsing tussen de niveaus van ons innerlijk zelf, maar door de gapende kloof tussen oorzaak en gevolg. Niets is pijnlijker dan lijden aan een gevolg waarvan we de oorzaak negeren.

De reden waarom we worstelen om spiritualiteit te verenigen met seksualiteit, zelfs conceptueel, is te wijten aan het feit dat onze niet-genezen problemen zich manifesteren door onze seksuele uitingen. Dit leidde eeuwenlang tot leringen die theoretiseerden dat seksualiteit onze spirituele ontwikkeling belemmert. Lang, lang geleden was dat misschien niet zo buiten het doel. Mensen, vroeger, waren behoorlijk ruw langs de randen en handelden brutaliteit en bestialiteit uit door middel van hun seksualiteit. Er werd niet veel bewust nagedacht over wat er op dat moment gebeurde. Mensen handelden straffeloos en met een flinke dosis zelfingenomenheid. De sterkere hadden de rechten, en ze maakten geen excuses voor hun gedrag. Terughoudendheid, discipline - wat is dat? Empathie - dat was voor chumps. Om de geest een kans te geven om te vechten, moesten zulke krachtige drijfveren een deksel erop hebben.

Dus werden gedurende lange perioden spirituele oefeningen gebruikt om deze instincten van bucking-bronco te benutten. Aan de ene kant kregen mensen hun eenden op een rijtje. De spirituele ontwikkeling ging door. Aan de andere kant dwarsboomde het tijdelijk natuurlijke drijfveren. Pas nu, nu wij en onze medemensen getuige zijn van de ontplooiing van een nieuw spiritueel tijdperk, zijn we sterk genoeg om naar onze verborgen instincten te kijken - zodat we ze kunnen zuiveren - zonder het gevaar ze uit te spelen.

Wees hier voorzichtig. Er is een fijne, dunne lijn tussen veilige, eerlijke expressie waarin we negatief materiaal toegeven en het destructief uitbeelden ervan. Iedereen die hoopt een spiritueel pad te bewandelen, moet de allerbelangrijkste kunst leren om dit onderscheid te maken. Ja, dit moeten we doen als we hopen ons totale zelf te verenigen, alles te bevrijden door alles veilig naar buiten te brengen, inclusief de seksuele drift op de manier waarop het zich nu manifesteert.

De wijdverbreide prevalentie van lage seksuele driften en frequente seksuele problemen vloeien voort uit onze negatieve levenskracht omdat we niet wisten hoe we er veilig mee om moesten gaan. We hebben misschien ontdekt dat stagnatie of gevoelloosheid de voorkeur had boven ongeconfronteerde innerlijke vervormingen. Maar dit resulteert vaak in een ondraaglijk verlangen dat uiteindelijk leidt tot meer kortsluitingen en onbevredigende, afgesplitste seksuele ervaringen.

Stapel deze verschillende niveaus op elkaar en de dissonantie tussen hen zal zeker duidelijk worden. Op emotioneel niveau zeggen we misschien stiekem: "Ik wil niet liefhebben". Dit komt van een deel van ons dat haat begint te zaaien. Maar in onze hersenen zeggen we misschien: 'Ik zou echt van je moeten houden. Als ik dat niet doe, ben ik slecht en dan is het geen plezier voor mij. Dus wat dacht je hiervan: ik zal mezelf dwingen om van je te houden.” Tegelijkertijd duwt een ander mentaal niveau terug met, “Je bentde slechte; Ik heb niets aan je." We gebruiken dit als dekmantel om het hele niet-liefhebbende ding weg te redeneren.

Ondertussen zeggen we in het centrum op de fysieke/seksuele afdeling: "Ik wil je hebben - je bezitten - zodat ik mijn plezier kan hebben." Al deze gekruiste draden kunnen ertoe leiden dat de zin in seks helemaal wordt onderdrukt. Of het kan naar voren komen door plezier te vinden in het geven van pijn, of door plezier te halen uit het ontkennen van zowel het zelf als de ander.

Vanaf hier gaan de dingen van kwaad tot erger. Omdat hatelijke, egoïstische en / of wrede seks altijd tot schuldgevoelens zal leiden. Dit zal natuurlijk gemakkelijk worden afgedaan en gerationaliseerd als afkomstig van een preuts of onverlichte houding. Maar dat veegt de schuld niet weg, ondanks alle ‘verlichting’ die er misschien omheen hangt.

Dus als we er niet vanaf kunnen komen door het te negeren, laten we dan eens wat directer kijken naar deze schuld en waar het vandaan komt. Het heeft zeker wortels in onze verborgen haat en wreedheid die onze seksuele expressie kunnen binnensluipen, of we nu toegeven dat we deze gevoelens hebben of niet. Al onze verborgen verlangens om onze partners neer te halen, egoïstisch te zijn, of op een of andere manier niet aan hen te denken, verstoren de heilige aard van seksualiteit. En vergis u niet, seksualiteit is inderdaad heilig.

Als we seks gebruiken om ons zwakke ego te steunen door naar macht te verlangen, produceren we een hoop "onverklaarbare" schuldgevoelens. En dan leggen we het snel uit alsof het over onze geschiedenis gaat. En we zijn terug bij de verdediging van "zojuist gemaakt".

Pooh-pooh de kracht van seksuele energie niet. Niets is zo gevaarlijk als dit spirituele dynamiet op een destructieve, achterlijke manier te gebruiken - of het nu in daden is of alleen in gedachten en houdingen. Wanneer haat en een verlangen om te doden ingebed raken in de seksuele energiestroom, wordt seksualiteit gemeen, wat tegen de geest van spiritualiteit ingaat. Geen wonder dat onze voorouders tot de conclusie kwamen dat seksualiteit eerder dierlijk dan zalig was. Maar dat was alleen te danken aan een millennia van mensen die hun woede uitten door seksueel contact.

Nu hebben we iets voor ons waar we toen niet veel van hadden: een geweten. Als we boosaardig zijn, zijn we ons er grotendeels van bewust. We kunnen het nog steeds doen, maar nu weten we het tenminste, op een bepaald niveau. Dit kan ervoor zorgen dat we terughoudend zijn om toe te geven aan onze seksuele drift, wetende dat het onze lagere aard naar voren zou kunnen brengen.

Als we onze eigen wrede aard kunnen erkennen, hebben we een sleutel om dieper inzicht in onszelf te krijgen. Het begint te klikken. Gloeilampen gaan uit. Door aan het licht van de waarheid bloot te stellen wat genezing nodig heeft, kunnen we nieuwe manieren ontdekken om een ​​seksuele kracht te activeren die voorheen geen nachtlicht zou aanzetten.

Dus bevrijden we onze seksualiteit en integreren we het tegelijkertijd met ons spirituele zelf. Dit is een organisch, natuurlijk proces dat voortkomt uit ons vermogen om onze negatieve uitingen te begrijpen. Hersenen zijn hier nodig, omdat we ons bewust moeten worden van de betekenis van onze onvolmaakte innerlijke problemen, door te zien hoe ze efficiënt en gemakkelijk onze hebzucht, onze wreedheid en onze onwil om lief te hebben onthullen.

Dit lijkt misschien veel om mee om te gaan. Maar deal moeten we. Zo'n boekhouding is nodig op weg naar heelheid. Als we alles willen ervaren wat de gedeblokkeerde, revitaliserende versmelting met een ander zou zijn, zullen we deze onvrijwillige krachten de ruimte moeten geven om zich uit te drukken. Het verkennen van geheime seksuele fantasieën, eenmaal onderzocht in het heldere licht van de waarheid, zal deuren openen. Geen enkele waarheid is ooit te veel om te verdragen. Het zal ons niet verkleinen. Nee, het is wat we nodig hebben om wakker te worden.

In elke creatieve daad is er een uitdrukking van zowel de mannelijke als de vrouwelijke principes. Ze zijn allebei een integraal onderdeel van elke levende handeling. In een partnerschap is het mannelijke principe de uitgaande beweging. Het bereikt, geeft, handelt, initieert en beweert. Het vrouwelijke principe is de receptieve beweging. Het neemt in en koestert. Maar zoals met alles, raken deze vaak uit de klap.

Het mannelijke principe, wanneer het buiten de lijntjes trekt, beweegt zich in de richting van vijandige agressie. Het raakt in plaats van geven en reiken. Oof. Het vrouwelijke principe in vervorming wordt grijpbaar en grijpend. Het steelt en houdt stevig vast, zonder los te laten. Ugg.

Beide principes bestaan ​​bij zowel mannen als vrouwen. En ze verschijnen zowel in harmonie als in vervorming. Het is niet zo moeilijk om te zien welke waar en wanneer verschijnt. Al zijn het soms meer straatoptredens dan soulbewegingen. Maar zonder beide gebeurt er helemaal niets; de schepping telt op beide.

Dus ieder van ons kan beginnen af ​​te stemmen op hoe de mannelijke en vrouwelijke principes zich van binnen uiten. We kunnen hun uitdrukkingen op mentaal, emotioneel en fysiek niveau zien, als we ernaar zoeken. Waarom zou je je drukmaken? Omdat een bevredigende fusie met een partner alleen mogelijk is in de mate dat beide principes in harmonie werken, zowel binnen elke persoon als tussen hen. Als er onbalans in onze ziel is, zal dit worden aangevuld met een onvermijdelijke vertekening in onze partnerkeuze en de manier waarop we ons met elkaar gedragen.

We hebben harmonie nodig als we hopen dat punt van totale versmelting te bereiken, wanneer de twee bewegingen hun hoogtepunt vinden. Zo'n hoogtepunt van de schepping is aanwezig in elke creatieve daad, van het creëren van een planetair systeem tot een eenvoudig object. In de totale vervulling van twee liefdevolle partners wordt dit versmeltingspunt een orgasme genoemd.

Deze creatieve ervaring kan alleen plaatsvinden in de mate waarin we onze negativiteiten en de contraproductieve verdediging van ons ego loslaten. We moeten de onvrijwillige beweging accepteren, verwelkomen en volgen, zodat dergelijke ervaringen zich voortdurend kunnen uitbreiden. Uiteindelijk leidt dit ons tot een totale vereniging met alles wat is. Op dat moment blijven we doordrenkt met oneindige spirituele gelukzaligheid. Maar de eerste dingen eerst.

Totdat het hele universum zijn voltooiing heeft gevonden doordat de leegte gevuld is met spiritueel licht, kan een orgasme slechts tijdelijk zijn. En zo vinden we onszelf keer op keer als afzonderlijke entiteiten die streven naar fusie. Totdat op een dag alles één is en één alles is, zal geen duisternis verlichting nodig hebben. Er zal wederom alleen spiritueel licht, schoonheid en waarheid zijn die zullen zegevieren.

Volgende Hoofdstuk

Keer terug naar The Pull Inhoud

Lees origineel padwerk^® Lezing: # 207 De spirituele symboliek en betekenis van seksualiteit