Oké, dus Jezus houdt van ons. Wat doen we daarmee? Een goed begin is om de goede strijd te strijden om de barrières weg te nemen die ons verhinderen deze waarheid te voelen. Velen van ons hebben ons besef al versterkt dat deze wereld doordrenkt is van God, maar nog niet zo velen hebben persoonlijk contact met hem gemaakt. God werd mens, dus het is mogelijk hem op deze persoonlijke en liefdevolle manier te leren kennen.
In plaats daarvan hebben wij die in God geloven vaak een veel vager en algemeenere ervaring. Dit kan een probleem zijn omdat we in werkelijkheid alleen kunnen ervaren wat we ons kunnen voorstellen en erin kunnen geloven.
Wanneer we zoeken naar een realisatie van Jezus Christus, kunnen we in plaats daarvan tegen onze innerlijke barrière aanlopen. De vicieuze cirkel ziet er als volgt uit: als we het gevoel hebben dat we onwaardig, onbeminnelijk of onaanvaardbaar zijn, is het niet mogelijk te geloven dat Christus om ons geeft. We moeten dus werken aan een zekere mate van zelfacceptatie en zelfrespect. De paden die we in deze richting moeten inslaan, zullen onze echte gerechtvaardigde schuld voor het niet liefhebben aan de oppervlakte brengen, die we dan moeten verdrijven - hopelijk zonder onszelf daarbij te vernietigen. Dit is een veel voorkomende valkuil van het zuiveringsproces. Onze inspanningen om ons Lagere Zelf op te ruimen gaan gepaard met veel zelfveroordeling. Maar dat is precies wat er moet worden gedaan om ruimte te maken voor eigenliefde.
Als klap op de vuurpijl, als we helemaal geen idee hebben dat Jezus Christus persoonlijk om ons geeft, is het buitengewoon moeilijk om onze werkelijke waarde te vinden. We hebben dus een tweeledige aanpak nodig. We moeten grondig en tamelijk meedogenloos zijn in het doorzoeken van onze ziel op belemmeringen, terwijl we tegelijkertijd medeleven en realisme hebben en er diep naar verlangen Jezus dichtbij te voelen. Het kan moeilijk zijn om te begrijpen dat Jezus om elk kleinste detail in ons leven geeft.
Maar de glorie die hiermee gepaard gaat terwijl we verder gaan op ons spirituele pad, is moeilijk te beschrijven. Niets is te vergelijken. Voor velen voelt het prijskaartje om zo'n totale vervulling te kennen echter erg hoog. Het vereist totale overgave van onze wil aan Gods wil, zonder voorbehoud. In alles.
In plaats daarvan houden we ons in. We hebben een klein hoekje waar we standhouden, in de overtuiging dat onze eigen wil beter dan God weet wat ons gelukkig maakt. En dan is hier Jezus Christus die ons vraagt om hem te vertrouwen en ons aan hem over te geven. We latten de luiken vast.
In werkelijkheid kunnen we onze angsten en ons onvermogen om anderen te vertrouwen niet wegnemen zonder ons over te geven aan het hoogste in onszelf. We hebben elkaar nodig, allemaal. We hangen samen aan een ketting van verbondenheid. Als we onze afhankelijkheid op God en zijn persoonlijke aspect, Jezus Christus, centreren, creëren we een gezond zwaartepunt dat diep in onze ziel verankerd is. Zijn aanwezigheid versmelt dan met ons Hogere Zelf en we worden echt één.
Dan zullen al onze relaties met anderen vrij zijn van neurotische afhankelijkheid. Op deze manier weten we waar ons vertrouwen gerechtvaardigd is en waar niet. We zullen een gezonde relatie hebben met onze leiders en volgers. Zonder dit gezonde centrum zullen we in angst leven. We zullen onze eigen oordelen niet vertrouwen. We zullen in de war raken, wantrouwend en goedgelovig worden op alle verkeerde plaatsen.
Niets is zo pijnlijk en beangstigend voor ons als het niet kunnen leggen van het verband tussen pijnlijke gebeurtenissen in het leven en hun innerlijke oorzaak. Het hebben van zo'n diepe verbinding met de gepersonaliseerde God zal zulke verbindingen verlichten die we voorheen niet konden zien. Het is zo'n opluchting om te ontdekken dat er een reden is voor wat we ervaren.
Het gebeurt dat we onze persoonlijke wil afstemmen op totale overgave - en het zelfs oprecht menen - en dan gebeurt er niets. Er verschijnt geen liefdevolle aanwezigheid van Jezus. We moeten misschien wachten. En dat is het moment waarop we ongeduldig worden en beginnen te twijfelen, waarbij we effectief de zaailingen die we net begonnen zijn op te rukken. Het is niet dat Jezus ons laat wachten. Het is dat onze innerlijke barrières moeten wijken. En dat proces kan zijn eigen zoete tijd kosten.
Maar kil - Christus is hier. Hij hoort je en hij houdt van je. Hij beschermt je en geeft veel om je, ook al voel je het nog niet. Op een gegeven moment zul je je hier intens van bewust zijn. Hij zal zijn liefdevolle armen om je heen slaan en je vrede geven. Om nog maar te zwijgen van het voedsel dat je waarschijnlijk nodig hebt voor je levenstaak. Dit is het waard om voor te vechten.
We zijn gewend om te vechten voor onze doelen van het Lagere Zelf, maar we moeten leren vechten voor de goede strijd. We kunnen het ons niet veroorloven apathisch te zijn over het goede leven. Evenmin kunnen we het ons veroorloven om achterover te leunen en passief te zijn terwijl we in onze eigen negativiteiten worden gehuld. Als we dit doen, trekken we duistere krachten naar ons toe. Dit maakt het gemakkelijker om onze agressie op een destructieve manier te ontketenen, in plaats van een deel van die ijver te gebruiken om het kwaad te verdrijven en positieve krachten in en om ons heen te doen gelden.
We moeten bereid zijn om alle gedachten die ons disharmonisch en op wat voor manier dan ook ongemakkelijk laten voelen serieus in twijfel te trekken - die juist lijken, maar geen gevoel van vrede, liefde en eenheid brengen. Gewoon bereid zijn om het licht van de waarheid binnen te laten - de waarheid van God in plaats van een tijdelijke perceptie van de waarheid - creëert een verschuiving in bewustzijn. Het helpt je te visualiseren dat je je stevig vastgehouden positie aan God en zijn visie op de waarheid overgeeft.
Dit is de manier om verlicht te worden en het verlicht een enorme last. Aan de andere kant, als het persoonlijk vernederend lijkt om verkeerd, onvolmaakt te zijn of een fout te hebben gemaakt, zal het zoveel moeilijker zijn om je vastgehouden standpunt los te laten. Dit is wat er gebeurt als we een lage dunk van onszelf hebben. Hoe lager het is, des te groter is de inzet in een of andere trotse, egoïstische, zelfverhogende en zelfingenomen positie. En meestal zal er voor de goede orde ook oordeel over anderen in worden gegooid.
De oplossing? Je raadt het al - neem contact op met Jezus. Als we zijn liefde en totale acceptatie kunnen kennen en later kunnen voelen, wat voor rotzooi we nu ook mogen zijn, zullen we kunnen leren hetzelfde voor onszelf te doen. Dit is de manier om op onze eigen goddelijke natuur te vertrouwen. Dan kunnen we ons de luxe veroorloven onze zonden te aanvaarden - de plaatsen waar we het doel missen. We zullen de grond onder onze voeten niet verliezen. En van daaruit kunnen we verder reiken naar de waarheid. Dat is de weg naar harmonie met onszelf, anderen en het leven.
Zie jezelf standvastig en redelijk zijn met je eigen Lagere Zelf. Vraag Christus om u te helpen. Zet dan uw claim op het spel dat u alleen de wil van God wilt en niets minder. Je vertrouwt erop dat het je het beste zal brengen waarop je ooit zou kunnen hopen, en als iemand anders zegt, is het een leugen. Steek hier wat schouder in. Plant deze zaden diep in je zielsubstantie.
Dit is hoe we agressie omzetten in iets dat voor ons werkt, niet tegen ons. Dit is hoe we pijnlijke onwaarheid in onze psyche elimineren. Laat u niet misleiden door te denken dat deze aspecten gemakkelijk zullen omslaan. Onwaarheid is niet gemakkelijk uit te fretten. Daarom moeten mensen met iemand samenwerken - een genezer, een helper, een therapeut, een vriend. Geloof het of niet, onze fouten en zwakheden zijn veel duidelijker voor andere mensen. Bij sommige stukjes kan het lang duren voordat ze naar boven komen. Dat kunnen problemen zijn die we oorspronkelijk niet van plan waren in deze incarnatie aan te pakken. Maar na het volbrengen van onze oorspronkelijke taak, heeft onze geest er misschien voor gekozen om door te gaan en ze aan te pakken. Dus maak je veiligheidsgordel vast.
Overweeg dit perspectief: uw ware wezen is nooit door dit alles geraakt. Het is in totaal welzijn, zonder enige pijn. Het observeert je aardse wezen die werkt aan het corrigeren van enkele vervormingen. Het heeft medelijden met de kortstondige strijd. Maar dit lijkt geen tragedie te zijn. Alles is goed, en dit is slechts een tijdelijk lijden dat tot verlossing leidt. Prijs de Heer en Halleluja.
Keer terug naar Heilige Moly Inhoud
