Als we vragen om onszelf, onze liefde en de schoonheid van onze ware geest te leren kennen, zullen we die hebben. Dat is redding. En Christus heeft dat mogelijk gemaakt. Zoals hij zei, hij is de weg, hij is de waarheid en hij is het leven. Dit is een echte drie-eenheid. Na wat hij deed, was het niet langer zinloos om te proberen. God begrijpt wat ons drijft, dus heeft hij ons al vergeven voor alle schandelijke dingen die we doen. Hij weet dat we onze zonden moeten doorstaan, zodat we ze kunnen herkennen en een andere manier kunnen kiezen.
Een essentieel onderdeel van dit hele grote drama is dualiteit: de realiteit van tegenstellingen, waar alles opsplitst in of / of. Als zodanig is het moeilijk voor ons om het feit te bevatten dat het persoonlijke aspect van verlossing - dit idee dat Jezus hier is om ons te helpen - drie paradoxale aspecten heeft:
1) We zijn verantwoordelijk voor onze eigen redding. Wij zijn de enigen die dit kunnen.
2) We kunnen dit onmogelijk alleen doen. We hebben de hulp nodig van anderen die deze reis met ons delen en die vaak in ons kunnen zien wat we niet zien.
3) Zonder God en de hulp van het persoonlijke aspect van God, namelijk Jezus Christus, is deze onderneming gewoon te groot om te volbrengen.
Dus ja, onze redding is onze eigen keuze. Om dit te doorstaan, zijn onze intentie, onze eigen verantwoordelijkheid, onze wil en onze inspanning vereist. Bovendien lijkt het er vaak op dat het een opoffering vereist. We moeten onze tijd en energie opgeven om aan onszelf te werken. Voeg hieraan toe dat het een enorme opoffering lijkt om van een Lagere Zelf-gewoonte af te komen en wat decadente Lagere Zelfbevrediging op te geven, althans voor een tijdje, zodat hogere genoegens wortel kunnen schieten. Niemand, zelfs God niet, kan u dit laten doen als u dat niet wilt. Omdat dat in strijd zou zijn met alle spirituele wetten waarvan de auteur tenslotte God is.
Maar dan zijn we hier vaak, verstrikt in onze misvattingen, te betrokken en blind om ons eigen aandeel te zien. We hebben de spiegel nodig die anderen kunnen bieden. En we moeten openstaan om in deze spiegels te kijken. We moeten onze pretenties en verdedigingen opgeven en bereid worden om onszelf te laten zien zoals we zijn. Dat vereist kwetsbaarheid en totale innerlijke waarheid. We moeten leren ontvangen - zelfs als we ons hierdoor in het begin zwak voelen - want alleen dan kunnen we van onszelf geven. Daarvoor kunnen we veel dingen geven, maar we kunnen niet echt van onszelf geven totdat we leren ontvangen.
Samenwerken met anderen vervult een wet die de Wet van Broederschap wordt genoemd - of om sekseneutraal te zijn, misschien de Wet van wij-en-anders. We kunnen niet helemaal alleen naar de top van de berg komen, door de weg van afzondering en afgescheidenheid te bewandelen. Mensen die dat wel doen, hebben hun eigen beweegredenen, maar diep van binnen willen ze zichzelf nooit blootstellen aan anderen. Dus welk succes ze ook behalen, het is op zijn best slechts een halve maat en kan niet duren. Het is gewoon niet gebaseerd op spirituele of praktische realiteit.
Ten slotte kunnen we onze positieve agressie op uiterlijke aspecten gebruiken. We kunnen onszelf wijden aan ons spirituele pad en dagelijks besluiten de waarheid onder ogen te zien in moeilijke of verwarrende situaties. We kunnen de Wet van Broederschap vervullen en onze weerstand overwinnen om onszelf te openbaren zoals we werkelijk zijn.
Maar dan komt er een moment waarop onze emoties, reacties en zelfs overtuigingen niet reageren op onze wil om ze te veranderen. Dus dan hebben we constant hogere krachten nodig om ons te helpen de weg te vinden, dieper werken dan de niveaus die we alleen met onze geest kunnen beheersen. Dit leert ons de wijsheid om de grens te vinden tussen onszelf beheersen en ons overgeven aan de Grote Meester, zonder wie niets kan worden bereikt.
Dit is het perspectief dat we nodig hebben om nieuwe deuren te openen - om de mogelijkheid van een persoonlijke relatie met Jezus Christus werkelijkheid te maken. Als we ons eenmaal in zijn armen gehouden voelen, gewiegd in de troost die alleen Jezus kan geven, zullen we nooit meer twijfelen. Hoewel we dit gevoel zeker kunnen verliezen en het dan keer op keer moeten heroveren. Totdat eindelijk ons hele bewustzijn gevuld zal worden met de Christus binnenin. Dan belichamen we de ware drie-eenheid.
We kunnen diep luisteren en de realiteit van deze zegen voelen. Als we eraan werken om Jezus te leren kennen, werken we voor onze eigen zaak. Wat een waardige zaak. Christus en zijn engelen zijn hier nu bij ons. Wat een vriend hebben we in Jezus.
Keer terug naar Heilige Moly Inhoud
Volgend boek: Goud vinden
