De Gids zegt keer op keer dat we dit beeldzoekwerk niet alleen kunnen doen. En dat als we er klaar voor zijn, we mensen zullen vinden die ons kunnen helpen. Voor degenen die nog niet met een of andere genezer werken, is hier een suggestie om te beginnen met het blootleggen van je afbeeldingen.

Maak een groep van twee tot tien mensen (een even aantal is het beste) die geïnteresseerd zijn om zichzelf beter te leren kennen. Plan om elke twee weken twee uur bij elkaar te komen. Vraag iedereen in de groep om zich aan een bepaald aantal bijeenkomsten te binden, te beginnen met een verbintenis van zes of acht weken.

Ronde één: 45 minuten

Delen in paren: 25 minuten

Begin de avond met paren, bij voorkeur met mensen die elkaar niet zo goed kennen. Als er een oneven aantal mensen is, zal één groep uit drie bestaan ​​en worden de tijden voor de oefening aangepast. Als u via video vergadert, zorg er dan voor dat u een systeem zoals Zoom gebruikt dat breakout-sessies ondersteunt. De verteller en de luisteraar vertellen elkaar om beurten over een specifiek probleem, conflict of disharmonie waar ze mee te maken hebben. Tips voor wie als eerste gaat: wie het kortst is, of wie het kortste haar heeft.

Eén persoon in de kamer stelt een timer in voor 10 minuten voor elke persoon om te delen. Dit kan worden teruggebracht tot vijf of zeven minuten naarmate mensen eraan wennen hun verhaal beknopter te vertellen. De luisteraar wil misschien een paar aantekeningen maken. Schakel over als de timer afgaat. Terwijl de verteller aan het woord is, geeft de luisteraar geen commentaar, maar kan hij verhelderende vragen stellen. Ook kan de luisteraar woord voor woord een zin herhalen die de verteller zei die belangrijk of krachtig leek. 'Ze haat me' of 'Ik kan dit niet alleen'. Als er gevoelens opkomen voor de Teller, maak dan ruimte voor de gevoelens om naar boven te komen en adem er een paar minuten mee. Ga dan verder.

Delen in een cirkel: 20 minuten

Vorm een ​​kring en geef elke luisteraar één minuut (serieus, één minuut, indien nodig met een timer) om de essentie van het probleem aan de groep te vertellen, zonder de persoonlijke details te delen. “Ze heeft het moeilijk op haar werk. Ze heeft een hekel aan haar baas en heeft net een vreselijke nieuwe opdracht gekregen. Ze werkt ook heel hard, maar het is te veel, en nu hebben ze iemand gepromoot die het niet verdiende.” De teller wil misschien wat aantekeningen maken over wat de luisteraar heeft gehoord. Hoe goed heb ik mijn situatie gecommuniceerd?

Het is mogelijk dat de luisteraar het verhaal niet kon volgen. Dan zou de luisteraar kunnen zeggen: "Het is moeilijk om het verhaal te volgen van wat er aan de hand is, omdat ze niet echt gefocust kon blijven." Of: "Hij vond het moeilijk om zijn vinger op het probleem te leggen." Dergelijke observaties kunnen ook nuttig zijn om te zien hoe de ervaringen van vandaag een patroon weerspiegelen. Iemand die bijvoorbeeld de bron van zijn ongeluk niet kan lokaliseren, kan als kind in de war zijn geweest over wat er in zijn huis gebeurde.  

Ronde twee: 45 minuten

Delen in paren: 25 minuten

Ga terug in paren. Nu zal elke Teller een verhaal vertellen over iets dat gebeurde toen ze jong waren, waarschijnlijk vóór de leeftijd van 10. Vertrouw erop dat welke herinnering dan ook naar boven komt, het precies het juiste is om te delen. Ook al lijkt het totaal niets met elkaar te maken, alles in ons leven is op de een of andere manier verbonden met al het andere.

Delen in een cirkel: 20 minuten

Vorm een ​​cirkel en ga rond de groep en deel de essentie van de ervaring. Nogmaals, breng het terug tot slechts een paar zinnen, waarbij u de details weglaat. “Ze was erg gekwetst toen haar ouders ervoor kozen om haar broers mee te nemen naar een evenement. Ze voelde zich buitengesloten, alsof ze haar niet wilden.” Of: 'Hij vertelde me over een keer dat een vriend hem verraadde. Hij voelde zich zowel vernederd als woedend.”

Het proces van het inkorten van ons verhaal is nuttig, omdat het ons helpt om duidelijker te communiceren. We zoeken geen verwijt of medelijden, maar om onze ervaring uit te drukken. In plaats van rond te dwalen, moeten we ter zake komen. Want als we nooit ter zake komen, kunnen we onze beelden nooit blootleggen. Het proces van het synthetiseren van wat de Teller deelt, helpt ons bij het leren zoeken naar gemeenschappelijke noemers. We moeten de overeenkomsten in onze verhalen ontdekken, die we alleen kunnen vinden door onder de details te kijken.

De bedoeling van deze oefeningen is om onze beelden bloot te leggen. Maar het proces zal ons natuurlijk helpen om te leren open te staan ​​voor anderen. Het kan ons ook helpen ons leven door een andere lens te bekijken dan de lens die we gewoonlijk gebruikten. Blijf bewegen in de richting van eerlijke onthulling. Maar begin niet te veel te delen. Neem de tijd om met je groep een veilige container te maken, zodat je je op je gemak voelt om steeds diepere stukken te onthullen. Steun elkaar.

Ronde drie: 30 minuten

Delen in een kring, verbindingen maken: 15 minuten

Nadat het tweede delen is voltooid, gaat u opnieuw rond de cirkel. Geef elke persoon een paar minuten om te zien of er punten zijn die ze nu kunnen verbinden in de onderliggende thema's van hun eigen verhalen. Wat hebben deze verhalen gemeen? Wat was de oorspronkelijke indruk? And wat heb ik geconcludeerd? We zijn op zoek naar uitdrukkingen die eenvoudige verklaringen zijn van wat we nu geloven dat waar is. Dit zullen volledige zinnen zijn en ze zullen eenvoudige woorden bevatten, omdat we deze overtuigingen hebben gevormd toen we jonger waren dan 10 jaar.

Dus in plaats van iets te zeggen als: "Ik ben verontrust door mensen die mijn voorkeuren negeren", klinkt een beeld meer als dit: "Het kan niemand schelen wat ik wil." Waar we echt naar op zoek zijn, is een kinderlijke trek die nog steeds in ons leeft*. En het zal een onredelijk karakter hebben. Achter de overtuiging dat 'het niemand kan schelen wat ik wil', kan bijvoorbeeld een eis schuilgaan dat 'ik altijd mijn zin wil hebben'. Dit is dus wat we eigenlijk willen.

Als we alles op een rijtje zouden zetten, zouden we ontdekken dat dit is wat we allemaal willen. We willen dat het werk voor ons gedaan wordt, en dat de lieve God in de hemel het ons geeft. Maar zo werken goddelijke wetten niet. Het is bijvoorbeeld een spirituele wet dat we ons moeten inspannen om te krijgen wat we willen. En wat meer is, er is altijd een prijs die moet worden betaald voor het hebben van wat we willen. Het is dus heel goed mogelijk dat wat we zeggen dat we willen, op gespannen voet staat met de verlangens die in onze beelden zijn verweven. En deze zijn altijd in strijd met goddelijke wetten.

Als we nog geen verbanden kunnen zien, is dat prima. Schrijf een paar dingen op die goed kunnen voelen. Onthoud dat we misschien in een flink aantal emmers moeten kijken voordat we punten gaan verbinden.

Inzichten delen: 15 minuten

Ga dan nog een laatste keer rond en bied eventuele geschenken of inzichten aan die nuttig kunnen zijn voor iemand anders. “Je verhaal deed me denken aan een keer in mijn leven dat iets soortgelijks gebeurde. En ik besef nu dat ik concludeerde 'je kunt mannen niet vertrouwen'.” Zo'n bewustzijn kan nuttig zijn voor iemand anders, maar onthoud dat we niet proberen iemand te repareren. We bieden onze eigen inzichten, geen advies. Of we zouden kunnen zeggen: "Het klinkt alsof al die veranderingen in uw werkomgeving die u beïnvloeden, vergelijkbaar zijn met de veranderingen toen uw ouders scheidden en hertrouwden, die u echt hebben getroffen." Het idee is om iemand te helpen een verband te zien dat ze misschien hebben gemist. Vertrouw erop dat ze zelf weten of het resoneert.

Over het bijhouden van een dagboek

Als het goed voelt, ga dan naar huis en schrijf nog wat op over wat je hebt geleerd. Het kan ook erg nuttig zijn om elke dag een dagboek bij te houden over eventuele conflicten of disharmonieën. Maak korte aantekeningen over wat je de hele dag voelde en zoek dan naar overeenkomsten.

Houd in gedachten dat ons Hogere Zelf het deel van ons is dat wil dat we onze beelden naar boven halen. Schrijf niet zodat iemand anders het kan lezen of begrijpen; schrijf zodat je Hoger Zelf kan spreken. Op deze manier kun je misschien een draad van innerlijke wijsheid opvangen die zal helpen verlichten wat er aan de hand is. Je Hogere Zelf rust immers al in de waarheid en wil meer licht in je wereld laten schijnen.

– Jill Loree

* Het is belangrijk dat we zien wat onze afbeeldingen creëren vanwege hun rigide en onverzettelijke karakter. De volgorde gaat ongeveer als volgt: we willen dat het leven verloopt volgens onze verlangens. Als dingen niet gaan zoals we willen, schoppen en schreeuwen we naar binnen. In dit deel van ons wezen zijn we vastgelopen, dus we zijn nog erg jong. Daardoor gedragen we ons als een baby.

Dus wanneer er iets gebeurt dat ons imago triggert, gedragen we ons onvolwassen. Wanneer we daarentegen volwassen handelen, rollen we met het leven. We eisen niet dat het leven onze wensen volgt, maar passen ons aan aan het leven zoals we het volgen. Waar we een imago hebben, passen we echter niet aan.

In plaats daarvan stellen we eisen en krijgen we driftbuien - zowel in onszelf als daarbuiten - als onze eisen niet worden ingewilligd. Maar onze eisen zijn gebaseerd op zeer foutief denken. Afgezien daarvan, hoewel we misschien krijgen waar we om vragen, krijgen we ook wat het onbewuste deel van onszelf eist. Maar aangezien dat deel onbewust is, wisten we er niets van.

Bedenk ook dat we iets in het leven willen, of een bepaalde manier van leven - wat we ook persoonlijk willen - omdat we de voordelen ervan willen. Maar we negeren - net zoals we deden als kinderen - dat elk voordeel met een nadeel gepaard gaat. Dus als we erop aandringen, door ons nooit eindigende innerlijke huilen en eisen, dat we het voordeel krijgen dat we willen, komt het nadeel ook naar voren. Maar we houden niet van het nadeel waar we onbewust om hebben gevraagd. Dus dan beweren we dat het leven ons oneerlijk behandelt.

Terwijl we onze afbeeldingen zoeken, kunnen we uitkijken naar plaatsen in het leven waar we het gevoel hebben dat het leven ons iets geeft dat we niet verdienden. Hoe is dit verbonden met mijn imago?

Let op: pas op voor schaamte

Een ander ding om op te letten is schaamte. Want als we dicht bij het herkennen van een beeld komen, zullen er waarschijnlijk diepe gevoelens van schaamte naar boven komen. Als dit gebeurt, is dat niet omdat we op het punt staan ​​iets afschuwelijks of slecht te ontdekken. Helemaal niet! Het is waarschijnlijker dat we ons schamen als we iets vinden dat, voor onze volwassen geest, nogal dwaas is.

Toen we ons beeld vormden, gebruikten we de redenering van een kind, werkend met ons beperkte vermogen tot redeneren en denken. Van waar we nu zitten, kan dat denkproces er inderdaad dwaas uitzien. En als de intelligente persoon die we nu zijn, is het misschien moeilijk te accepteren dat zo'n jeugdige reactie nog steeds in ons leeft.

Erger nog, we zijn nu op het punt om te ontdekken dat we al jaren en jaren op deze verkeerde conclusie zitten - deze foutieve deductie. En dus kunnen we ons behoorlijk schamen. Dit verkeerde denken maakte niet alleen deel uit van onze geest toen we jong waren, maar onder ons niveau van bewust denken, is het nog deel van onze geest. En daarom beheerst het onze reacties!

De reden dat het er nog steeds is - dat deel van ons is nog een kind - is dat we dit hele redeneerproces in de duisternis van ons onbewuste hebben achtergelaten. Maar denk hier eens over na: er is niemand die we kennen of ooit hebben ontmoet die niet precies hetzelfde heeft gedaan.

We zijn dus zeker niet de enige. We zijn ook niet de enige in niet beseffen dat dit gaande is, en proberen onze verborgen overtuigingen verborgen te houden.

Door echter zelfbewustzijn te ontwikkelen - door onze eigen 'dwaasheden' te leren kennen - kunnen we zeker een voordeel hebben, vooral als anderen die van hen nog niet kennen. Het voordeel is dat we ons een weg kunnen banen door onze conflicten heen. En op deze manier kunnen we een grote bijdrage leveren om de wereld te helpen haar vele conflicten te ontrafelen.

Aangepast van Pathwork Lezing #41: Afbeeldingen: de schade die ze aanrichten

Terug naar overzicht spirituele essays
Keer terug naar Hoe het spirituele pad te bewandelen