Op dit moment voelen veel mensen zich net zo op hun gemak met de term 'innerlijke ruimte' als met de ruimte. Maar de meeste mensen beschouwen innerlijke ruimte als slechts een symbool van iemands gemoedstoestand. Dit is niet het geval. De innerlijke ruimte is eigenlijk een echte wereld - een enorme realiteit. Dit is in feite het echte universum en de buitenruimte is er een spiegelbeeld van - een weerspiegeling. Dit is de reden waarom we de uiterlijke werkelijkheid nooit helemaal kunnen bevatten. We kunnen het leven niet echt absorberen, ervaren en begrijpen als we het alleen van buitenaf bekijken. Daarom is het leven voor zovelen zo frustrerend - en vaak zo beangstigend.
Het is niet gemakkelijk te begrijpen hoe het mogelijk is dat de innerlijke ruimte op zichzelf een wereld kan zijn -de wereld. De moeilijkheid ligt in het beperkte tijd / ruimte-continuüm van onze driedimensionale werkelijkheid. We zien alles wat we aanraken, zien en ervaren vanuit een beperkt perspectief. Onze geest is geconditioneerd om dingen op een bepaalde manier waar te nemen en op dit moment zijn we niet in staat om het leven op een andere manier waar te nemen. Maar dat betekent niet dat onze huidige manier de juiste manier is, de enige manier of de volledige manier.
Het doel van elk spiritueel pad is om het leven waar te nemen op een manier die verder gaat dan de uiterlijke reflectie. Ons doel is om ons te concentreren op de nieuwe dimensies waarin we ontdekken innerlijke ruimte. In sommige spirituele disciplines kan dit duidelijk als de bedoeling worden vermeld, en in andere wordt het misschien nooit als zodanig vermeld.
Maar wanneer we een bepaald punt van ontwikkeling op ons pad van zuivering bereiken, ontwaakt een nieuwe visie, soms geleidelijk en soms meer plotseling. Zelfs als het plotseling lijkt te gebeuren, is dit slechts een illusie. Alle ontwaken vindt plaats als gevolg van het zetten van vele stappen op een spiritueel pad en het voeren van vele innerlijke strijd.
Wetenschappers hebben ontdekt dat elk atoom wordt gedupliceerd in het buitenuniversum, zoals wij dat kennen. Dit is een belangrijke erkenning. Zoals we zijn gaan begrijpen, is tijd een variabele die afhangt van de dimensie van waaruit het wordt ervaren. Hetzelfde geldt voor de ruimte. Op dezelfde manier dat er geen objectieve, vaste tijd is, is er ook geen objectieve, vaste ruimte. Dus ons werkelijke wezen kan leven, bewegen en ademen - en grote afstanden overbruggen - binnen een atoom, volgens ons externe meetsysteem.
Net zoals de relatie tot tijd verandert in verschillende dimensies, verandert de relatie van meten wanneer een geest zich terugtrekt in de innerlijke wereld. Dit verklaart waarom we het contact lijken te verliezen met wat we "dode" mensen noemen. Ons bewustzijn verandert omdat ze nu in de innerlijke realiteit leven, wat voor ons alleen maar een abstract idee kan zijn. En toch is het ding dat echt abstract is, de ruimte.
Luister en leer meer.
