De grote enchilada waarmee we te maken hebben - echt onze armen om ons heen slaan - is de dood. Zelfs als ons leven niet langer gevuld was met onze vele kleine minidrama's, blijft de fysieke dood uiteindelijk bestaan. En het is een mysterie. Een onbekende. Het maakt niet uit hoeveel u denkt te weten, het is allemaal een vermoeden. Het is onze angst voor de dood die de wereld van dualiteit creëert, deze realiteit waarin we leven. Degene die nee zegt tegen ons verlangen naar totale vervulling. Ja, de dood is een probleem voor ons. We moeten er dus rechtstreeks mee omgaan om zijn greep op ons te breken.
Wat we soms doen, is de kalmerende woorden van een spirituele leraar - iemand die ons voor is gegaan en de weg lijkt te kennen - en proberen hun kant-en-klare antwoorden op ons leven toe te passen. Waarom werkt dit niet? Want als deze antwoorden nog niet waar zijn voor ons - persoonlijk - zullen ze mislukken. We moeten ze allemaal bereiken met de kracht en moed die we alleen kunnen krijgen als we onze eigen problemen onbevreesd onder ogen zien.
Proberen de vermijdende route te gaan gebeurt door onze angsten en zwakte. Mensen die religieus zijn, zullen vanwege dit soort angst soms aan hun geloof vasthouden. We zullen onszelf niet eens laten voorstellen hoe het zou kunnen zijn om op alle niveaus van ons wezen het allerhoogste genot te ervaren. In feite kunnen we zelfs denken aan "goddelijke gelukzaligheid" als iets dat saai, onvruchtbaar en oninteressant zou zijn. Geloof het of niet, dit alles is verpakt in onze verwarring en fundamentele angst voor de dood.
We denken misschien dat we echt verlangen naar de staat van sereniteit waarin we ons bevonden, terug in de baarmoeder van onze moeder. Dat het sindsdien echt bergafwaarts is gegaan. Maar het gaat eigenlijk verder terug dan dat. We hebben allemaal een vage herinnering in ons ingebed aan het leven in een andere bewustzijnsstaat, toen we niets dan gelukzaligheid kenden zonder dat er iets tegen was.
We kunnen dat geleidelijk heroveren, terwijl we hier zijn. Maar terwijl we werken aan onze problemen die ons blokkeren van onze innerlijke gelukkige plek, zullen we zeker de wereld van dualiteit tegenkomen. Om door dit niveau te gaan, komen we oog in oog te staan met onze angsten, met al het 'slechte' dat zich verzet tegen het 'goede'. En zo stuiten we op die grote moeder van allemaal: de dood.
Luister en leer meer.
Meer informatie in Heilige Moly, Hoofdstuk 6: De dood onder ogen zien en het leven vinden
