In werkelijkheid, zolang we geloven dat onze vervangers al het plezier zijn dat er is, kunnen we niet geloven dat het volledige plezier van het leven echt is. Een fatsoenlijk leven leiden impliceert een leven van opoffering. bah. Maar we hebben dit helemaal verkeerd, omdat we onze draden gekruist hebben. We kunnen alleen echt genot in ons opnemen in de mate waarin we alle verwrongen gebruikelijke manieren opgeven die we hebben gevonden om onze levenskracht te activeren. En voor velen van ons is dat door negatief plezier. In de mate dat we ons vastklampen aan deze valse manieren van leven, kunnen we geen echt plezier verdragen.
De vicieuze cirkel waarin we ons bevinden ziet er ongeveer zo uit. Hoe minder we onze destructieve manieren willen opgeven, hoe minder we plezier kunnen accepteren en erin geloven. Hoe minder we in echt plezier geloven, hoe minder we ons favoriete "plezier" willen opgeven. En hoe minder we willen opgeven wat ons belet om echt plezier te beleven, hoe minder toewijding we hebben om echt plezier te ervaren. Uiteindelijk zitten we vast in een poging om het best mogelijke leven uit onze favoriete slechte gewoonten te wringen - onze levensvernietigende patronen.
Als er geen bijproduct is van plezier, dan zal het moeilijk zijn om volwassen, zelfverantwoordelijke mensen te zijn die de realiteit accepteren zoals die is. Maar hoe leuk is het dan echt om erop te staan een onverantwoordelijk kind te zijn? Over iemand te zijn die anderen laat boeten voor onze acties of passiviteit, en die in het geheim het leven wil bedriegen? Het gebrek aan integriteit dat hierin is terechtgekomen, zal gewoon nooit goed voelen.
En als we onszelf in ons lef niet goed voelen, voelen we nog lang niet plezier. We hebben het gewoon te druk met rondzwerven in negatieve innerlijke energieën. Maar op dezelfde manier, als we een vleugje zelfverantwoordelijkheid krijgen door middel van enig zelfrespect als we niet langer proberen het leven te bedriegen, worden we in dezelfde mate in staat om plezier te ervaren.
Als we ons kunnen gaan verheugen op een vol en plezierig bestaan, zal het niet zo moeilijk zijn om enkele van onze destructieve patronen op te geven. We zullen op eigen benen kunnen staan en de onvermijdelijke frustraties van het leven kunnen accepteren. Deze vergelijking moet altijd even uitkomen. Zonder begrip van deze fundamentele waarheid, zullen we op een ongezonde manier blijven jagen op plezier. We zoeken een beloning voor het 'goede kind' van een autoriteit waarvan we afhankelijk zijn voor goede gevoelens.
We moeten voor onszelf het plezier van zelfautonomie ontdekken, in de beste zin van het woord, waarvoor we moeten werken. Zodra het idee dat volwassenheid een ontbering is, minder wordt, zullen we ons minder bedreigd voelen door wat zelfverantwoordelijkheid inhoudt. We staan open voor zijn beloningen en zijn inherente plezier.
Luister en leer meer.
The Pull, Hoofdstuk 5: Plezier: de volledige pulsatie van het leven
Lees origineel padwerk® Lezing: # 177 Pleasure - The Full Pulsation of Life
