Er is een kenmerk in de menselijke persoonlijkheid dat verband houdt met de aantrekkingskracht die we op Opposite Day neigen: het wordt frustratie genoemd ... Geen van de frustrerende alternatieven om geluk aan de kaak te stellen of intens rigide eisen te stellen, zal de winnende bel luiden ...
Laten we frustratie in verband brengen met het plezierprincipe, dat aangeboren innerlijke verlangen dat we allemaal hebben om te streven naar leven, plezier en heelheid ... Baby's zijn vastbesloten om naar plezier te streven. Maar ze zijn niet in staat om enige frustratie te tolereren - wat mensen ervaren als bevrediging wordt uitgesteld - omdat ze zich niet bewust zijn dat er een toekomst is ...
Als de baby-psyche niet volwassen wordt, zal hij blijven steken in deze frustrerende houding van 'ik wil het nu'. Vanaf hier komen we in een schijnbare tegenstrijdigheid terecht: hoe minder we frustratie kunnen verdragen, hoe minder we plezier kunnen hebben ...
Het is een feit: om echt plezier te voelen, moeten we een ontspannen innerlijke staat hebben... Maar als we in opstand komen tegen elk uitstel van bevrediging, worden we boos, gespannen en koppig - echte hondenbezitters voor het aanboren van de plezierstroom van het leven...
Hier is de grote fout in dit alles: we geloven dat wat we willen belangrijker is en beter in staat is ons plezier te geven dan een vredige gemoedstoestand ... aandringen op plezier met een do-or-die-houding die zelfs niet kan tolereren een klein beetje frustratie is ronduit onjuist ...
Dus wat is de uitweg? We moeten leren los te laten ... Loslaten en ontspannen is niet hetzelfde als voor altijd opgeven ... We willen vervulling blijven zoeken, maar zonder eraan vast te houden voor het lieve leven ...
Ego, luister je? Je hebt hier werk te doen. Ja, het ego moet het tot zijn taak maken om constructief los te laten ... Zodra het ego de bal aan het rollen krijgt, gaat het vanaf daar bergafwaarts. Het ego zal worden meegevoerd door de innerlijke krachten die het activeert door het proces van loslaten ...
Spanning en berusting zijn twee kanten van dezelfde medaille. Zoek er een, realiseer je dat de ander er ook is en grijp dan bewust naar de kalmerende balsem van loslaten ... Het is net alsof je ontspant in het plezier van het opgeven van scheiding. Toch vechten we met hand en tand om dit niet op te geven, onszelf frustrerend op het belangrijkste levensniveau. We vechten hierbij tegen ons eigen belang ...
Maar liefde kan alleen groeien als er geen angst is. Dus als we bang zijn om in contact te komen met anderen, zetten we verdedigingsmechanismen op die pijn en woede veroorzaken. Nu voelt contact als pijn ... Als we ergens bang voor zijn, blokkeren we het. Dus dan schakelen we over om bang te zijn dat we het niet krijgen. Dan kunnen we het gevoel van leegte niet verdragen, dus vechten we tegen ons gefrustreerd gevoel. We pitchen een sissende aanval en eisen onmiddellijke bevrediging ...
Vergeet niet: de pull is altijd sterker dan onze pushback. Uiteindelijk gaat het plezier winnen. Deze hele zaak is opgetuigd - in ons voordeel.
Luister en leer meer.
The Pull, Hoofdstuk 2: De tegenkracht: frustratie
Lees origineel padwerk® Lezing: # 149 Kosmische aantrekkingskracht naar eenheid - Frustratie
