Deze opening van ons perspectief op het leven kan onze lens verruimen en ons helpen de zijwanden te voelen van de grotere container die ons vasthoudt terwijl we door donkere delen van onze reis gaan. Als we dit uit het oog verliezen, kunnen we de weg kwijtraken in de braamstruiken van het Lagere Zelf. Eén ding dat we kunnen en moeten doen is actief, bewust geesten van waarheid en licht naar ons toe roepen.
Zelfs als we dit niet doen, wanneer we een fout overwinnen, of ons Lagere Zelf bevechten en ons afstemmen op ons verlangen om de wil van God te vervullen, stralen we een substantie uit die geesten van licht naar ons toe trekt.
Evenzo, als we toegeven aan ons Lagere Zelf en de goddelijke wet overtreden, stralen we een kwaliteit uit die de geesten van de duisternis dichterbij trekt, als een magneet. Het uitstralen van woede trekt geesten van woede aan; egoïsme zal een specialist aantrekken die ons verder zal aanmoedigen in deze fout; enzovoorts. Wat uit ons komt, is wat we naar ons toe trekken. Soort zoekt soort.
Er is een wederzijdse activiteit die hier plaatsvindt met de geesten van de duisternis. Het gaat als volgt: ze vervullen een taak in hun wereld van duisternis als ze winnen van een persoon. Dit geldt in het bijzonder voor iemand die God liefheeft en zoekt. Ze zijn er erg op gebrand ons van God weg te trekken.
Maar ze zijn er vooral op gebrand om mensen te veroveren die God zoeken. Dus proberen ze hen ertoe te brengen toe te geven aan hun zwakheden. De geesten verdienen speciale beloningen in hun wereld voor dergelijk werk. Ze weten heel goed dat ze niets kunnen bereiken door te proberen ons te inspireren tot elke vorm van slechtheid die ons vreemd is. Maar ze kunnen slagen met de schijnbaar onschuldige fouten. Toch kunnen deze ons langzaam maar zeker verder in duisternis, depressie, zelfverachtende stemmingen trekken, en dus in afscheiding van God.
Het is niet zozeer de fout op zich die schadelijk is. Maar eerder dat we een afkeer van onszelf krijgen en daardoor de strijd misschien helemaal opgeven. Op dezelfde fout stuiten is op zich niet erg, mits het wordt herkend en men ervan leert door een juiste en constructieve houding aan te nemen.
In feite is er geen vooruitgang mogelijk zonder te struikelen. Maar wanneer het struikelen wordt bekeken met een houding van hopeloosheid en zelfwalging, dan worden de wolken groter en groter. Dan raakt een persoon meer en meer betrokken bij de respectievelijke duistere geesten, en bij de wereld van de duisternis in het algemeen.
We hoeven geen misdaad te plegen om in de wereld van duisternis te leven. Er zijn andere trillingen die dit kunnen bereiken. Als iemand echter weigert een instrument te zijn voor de machten van de duisternis, als we vechten - en we kunnen dit alleen doen door onze eigen fouten heel goed te kennen, want alleen daardoor kunnen we verleid worden door de duistere geesten - raad eens wat gebeurt.
De duistere geest zal hogerop komen in zijn ontwikkeling - hij zal leren. Niet direct, niet meteen, want het is nog zo diep in het duister dat het eerst alleen maar nederlaag zal kennen. Deze nederlaag kost het zijn positie, zodat het lijdt. En alleen dit lijden zal het dichter bij God brengen. Want alleen dan zal het zich, als laatste redmiddel, in volledige wanhoop tot God wenden.
Zolang het overwinningen kan claimen in zijn wereld van duisternis en daar macht heeft, zal het zich nooit tot God wenden. Dus elke overwinning, zelfs de kleinste, van elk mens, veroorzaakt een enorme kettingreactie in het universum tussen wezens waarvan we ons niet eens bewust zijn.
De Gids vertelt ons dat als we zouden weten hoeveel we bereiken door onze overwinning - voor onszelf en ook voor zoveel andere geesten - we echt veel harder zouden proberen. En niet alleen boze geesten worden beïnvloed door onze overwinningen, maar ook dwalende geesten die nergens thuishoren. Ze zijn vaak om ons heen en leren op een veel directere manier van onze overwinningen dan die duistere geesten.
Dus als we onszelf overwinnen, zijn we in feite een essentieel onderdeel van het grote Heilsplan. We zijn dan een actieve soldaat in de strijd. Wij zijn een frontsoldaat. En een frontsoldaat heeft betere wapens, meer kracht en betere bescherming nodig dan iemand die niet terugvecht of iemand die zich in het achterland bevindt. De wapens en de kracht komen tot ons vanuit de Geestenwereld van God in leiding, verlichting en herkenning.
“Vergeet nooit dat we altijd bij je zijn, hoe dicht de duistere geesten op bepaalde tijden ook bij je mogen komen. Wij waken over u en zorgen ervoor dat ze nooit over hun grens kunnen gaan. Het laatste woord ben jij altijd!
Sta je jezelf toe te weten waar je gedachten en beslissingen vandaan komen? Wil je naar deze stemmen luisteren, of je misschien wenden tot de stem die soms verder weg is en moeilijker te onderscheiden is?
Op zulke momenten moet je je wil laten gelden om bij God te blijven en Hem nog sterker te dienen. Je moet je afvragen wat de gemakkelijkste manier is die op je afkomt. Wanneer je dit doet, zul je altijd triomferen, zoals God uiteindelijk over Satan moet zegevieren. Het licht van Christus is het sterkste dat er is, en daarmee moet je veilig zijn.”
– De Padwerkgids in Q&A #247
Op een grotere boog gaat onze reis van het ervaren van onszelf als een kind van onze ouders, naar het begrijpen van het grotere bezit - we zijn een kind van God. Om de basis te leggen voor deze reis, gingen de eerste lezingen van de Gids over het creëren van een raamwerk om de Geestenwereld te begrijpen. Meer is te lezen onder het onderwerp Spirit World op www.theguidespeaks.com.
Keer terug naar Het script morsen Inhoud
