Toen mijn oma van moederskant een paar jaar geleden op 93-jarige leeftijd stierf, wist ik niet zeker of ik naar huis moest vliegen voor de begrafenis. Ik was niet bijzonder close met haar geweest, hoewel ik veel prettige herinneringen had aan het feit dat ik op vakantie bij haar thuis aankwam, de lucht zwaar van de geur van zelfgemaakte taarten.

Ze had haar eigen opmerkelijke leven geleid en was altijd aardig voor me geweest. Maar de last-minute vliegtickets waren steil, dus ik aarzelde om ja te zeggen. Jackson gooide dit met mijn zoons rond tijdens het eten en zei: 'Ik weet dat wanneer mijn oma sterft, ik naar de begrafenis ga. Ik vind haar aardig." Soms is het echt zo simpel.

Ik kocht mijn kaartje, maar tegen de tijd dat ik in de steden aankwam, had ik mijn ouders nog niet gesproken.

"Weten mama en papa dat je komt?" vroeg Jeff toen hij me ophaalde van het vliegveld.

"Nee."

"Nou, laten we ze dan verrassen."

We kwamen laat, na bedtijd, bij mijn ouders aan en kropen beneden in de bedden. De volgende ochtend, de ochtend van de begrafenis van mijn grootmoeder, rook ik koffie en hoorde ik boven beweging. Ik liep naar de keuken waar mijn ouders bezig waren met de voorbereidingen voor de dag. Toen ze me zagen, na een korte dubbele take, sprongen ze allebei op en omhelsden me met tranen in hun ogen.

Door de jaren heen zijn er veel tranen in mijn familie geweest. Sommige waren hard, maar sommige waren ook zacht. De Gids zegt dat onze harde tranen worden veroorzaakt door onze weerstand, en onze zachte tranen vloeien wanneer we loslaten. De zachte zorgen ervoor dat ik terugkom, biddend voor nog een druppel genezing.

De volgende strofe uit het gedicht van Antonio Machado, aan het begin van dit boek, gaat als volgt:

VII

  Ik hou van Jezus, die tegen ons zei:
hemel en aarde zullen voorbijgaan.
Als hemel en aarde voorbij zijn gegaan,
mijn woorden zullen nog steeds blijven.
Wat was je woord, Jezus?
Liefde? Vergiffenis? Genegenheid?
Al je woorden waren
één woord: wakker worden.

Mogen we allemaal wakker blijven en meer liefde vinden.

- Jill Loree

[Uit de brief van mijn moeder: Jill, je bent een mooie vrouw, erg intelligent, vastberaden en creatief. Ik hoop, door de genade van God, dat je alle pijn kunt vergeven die ik je heb aangedaan en dat die tijd ons dichterbij zal brengen. Ik heb altijd van je gehouden, Jill. En zal altijd.]

Volgende Hoofdstuk
Keer terug naar Wandelaar Inhoud