De stroom van deze energie is niet persoonlijk voor ons. Het volgt eerder onveranderlijke wetten die in het leven zijn ingebouwd. Als de omstandigheden goed zijn, gaat de kraan open en stroomt er levenskracht. Als de omstandigheden niet compatibel zijn omdat we niet in waarheid zijn, wordt de stroom geblokkeerd. Zelfrealisatie betekent dat we goed gebruik maken van de kracht die we tot onze beschikking hebben.

Bovendien is de enige manier waarop we zelfrealisatie kunnen bereiken, door onze vrij genomen beslissing om spirituele wetten aan te nemen. We moeten de volledige verantwoordelijkheid nemen voor deze beslissing om natuurlijke, universele wetten te volgen en niet alleen onze trouw aan overdraagbare waarden of onnatuurlijke culturele normen.

Soms lijken natuurlijke en onnatuurlijke wetten op identieke tweelingen. Maar er is een wereld van verschil tussen ervoor kiezen om ons aan een bepaalde norm te houden of blindelings gehoorzamen. De twee kunnen er aan de oppervlakte precies hetzelfde uitzien en klinken. Maar voor het binnenoor zingen ze totaal verschillende deuntjes.

Hier is het punt: als we alleen wetten volgen die van buiten ons komen, is dat geen echte spiritualiteit. Denk aan het gebod om de sabbat te heiligen. De diepere betekenis hier is niet een richtlijn over hoe we onze weekenden moeten doorbrengen. Het is eerder een uitnodiging om het evenwicht in onze activiteiten te bewaren. Dus een deel van ons leven moet worden besteed aan onze banen, onze verantwoordelijkheden. Een deel van ons leven zou betrekking moeten hebben op geestelijke ontwikkeling. En een deel zou in de richting van plezier en ontspanning moeten gaan. Er is hier geen "moeten". En er zijn zeker geen duidelijke criteria over wanneer en hoe we ons werk moeten doen en ons met God moeten verbinden.

Om ons ware zelf volledig te realiseren, moeten de denk- en doefuncties van ons ego - waarover we directe controle hebben - loslaten en integreren met onze tot nu toe onvrijwillige processen van gevoel en intuïtie. Dit proces van zelfverwerkelijking zal dan al onze sluimerende mogelijkheden naar voren brengen terwijl we de creatieve kracht aanboren die vrijelijk de meest zinvolle en wettige grondslagen volgt die er zijn.

Terwijl we dit doen, zullen alle diepgewortelde ideeën die we hebben, de motor worden die deze kracht aandrijft. Of onze ideeën nu bewust of onbewust, waarheidsgetrouw of onwaar zijn, ze zullen zichzelf in stand houden. Het enige dat deze krachten gevaarlijk maakt, is onze eigen verkeerde manier van denken. Maar als we onze verkeerde aannames, waarvan we vinden dat ze onwaar zijn, in twijfel trekken, kan diezelfde kracht volkomen betrouwbaar worden.

In plaats daarvan besluiten we meestal dat we onze intuïtie niet kunnen vertrouwen, en onze briljante oplossing is om alleen op ons ego te vertrouwen. Vervolgens proberen we onszelf waakzaam te beschermen tegen alles wat we niet kunnen controleren, zoals onze onvrijwillige processen.

Maar als we ons best willen geven aan het leven en aan alles wat we doen, moeten we ons ego overstijgen en inzien dat we niets te vrezen hebben in onze onvrijwillige processen. We moeten onszelf overtuigen van hun zelfregulerende aard, wat betekent dat ze weten hoe ze voor zichzelf moeten zorgen. Er zijn wetten die worden nageleefd en die ons op geen enkele manier tot een onschuldig slachtoffer maken. Het blijkt dat wij het enige zijn dat een beter leven voor onszelf in de weg staat.

Volgende Hoofdstuk
Keer terug naar Geestelijke wetten Inhoud