Nu is het tijd voor de komst van een nieuw tijdperk. De komst van deze gebeurtenis vereist dat veel mensen er klaar voor zijn gemaakt - ongeacht of degenen die een bewust spiritueel pad bewandelen zich bewust waren van deze voorbereiding. Dus we hebben onze onzuiverheden weggevaagd en we doen dit werk nog steeds. We hebben ook leegte gecreëerd om ons beschikbaar te maken voor een krachtige kracht die wordt losgelaten in het universum - in het innerlijke universum.
Veel kanalen en spirituele leraren zijn op de hoogte van deze gebeurtenis. Maar velen hebben verkeerd geïnterpreteerd hoe deze gebeurtenis eruit zou zien. Ze hadden het idee dat het zou komen door geologische rampen die mensen op fysiek niveau zouden treffen. Maar dit is niet waar. De veranderingen, die al decennia aan de gang zijn, zijn veranderingen in ons bewustzijn. En dit is precies waar we hier aan werken.
Als we ons persoonlijke zelfontwikkelingswerk doen om onszelf te zuiveren, worden we steeds meer klaar voor innerlijke verlichting. We worden klaar voor de komst van deze ontwakende kracht met zijn zichzelf in stand houdende aard. De komst ervan is ongekend, aangezien er geen andere tijd in de geschiedenis van de mensheid is geweest dat deze kracht zo beschikbaar was als nu.
Als we ons eigen genezingswerk hebben gedaan, dan zal wat we ervaren het resultaat zijn van deze kracht die op een ontvankelijk kanaal terechtkomt. Maar als deze macht een kanaal raakt dat niet ontvankelijk is, zal er een crisis ontstaan. Waar we het over hebben, is een enorme, creatieve kracht die zeer nuttig is en die ons op een geheel nieuwe manier zou kunnen helpen gedijen. Maar als we het blokkeren, ook al is het maar gedeeltelijk, stellen we onszelf onder grote druk - psychisch, fysiek, emotioneel en spiritueel. Dit is wat we moeten proberen te vermijden.
Laten we nu bespreken hoe belangrijk het is om ontvankelijk te zijn voor de energie en het nieuwe bewustzijn dat met deze kracht arriveert. Dit is het Christusbewustzijn en het verspreidt zich door het menselijk bewustzijn waar het maar kan. Maar om het te ontvangen, moeten we ook een ander belangrijk principe begrijpen: creatieve leegte.
De geest voorbereiden
Mensen staan erom bekend een opgewonden geest te creëren, wat we doen door overactiviteit, zowel binnen als buiten onszelf. We doen dit omdat we bang zijn dat we misschien leeg zijn - dat er misschien niets in ons is dat ons kan ondersteunen. Zelden zijn we ons van deze gedachte bewust. Maar wanneer we een spiritueel pad als dit bewandelen, zal de tijd komen dat we ons bewust worden van deze beangstigende gedachte.
Dan is onze eerste reactie iets in de trant van: “Ik wil niet eens erkennen dat dit me beangstigt. Ik blijf liever bezig met mijn gedachten, zodat ik niet de angst onder ogen hoef te zien te beseffen dat ik van binnen niets ben. Dat ik slechts een schelp ben die van buitenaf moet worden onderhouden. "
Zo'n zelfbedrog is duidelijk zinloos. Het is dus van cruciaal belang dat we deze angst het hoofd bieden en er op een open manier mee omgaan. Om dit te doen, moeten we een innerlijke atmosfeer creëren waarin we leeg kunnen zijn. Anders blijven we onszelf voor de gek houden, wat zo zonde is, aangezien deze angst niet gerechtvaardigd is. Maar we zullen nooit in vrede met onszelf kunnen leven als we niet weten wat we vrezen. En onze vermijding maakt het volkomen onmogelijk om erachter te komen: wat we ook vrezen, we hoeven niet bang te zijn.
De mensheid is al eeuwen bezig met een proces van conditionering van onszelf om van onze geest een erg drukke plaats te maken. Dus als deze drukte tijdelijk stopt, verwarren we de stilte met leegte. Onze geest lijkt inderdaad plotseling leeg. Nu het lawaai afneemt, moeten we de leegte verwelkomen en omarmen. Dit is tenslotte het belangrijkste kanaal om ons diepste Godzelf te ontvangen.
Om deze leegte te koesteren en van dit proces een creatieve onderneming te maken, moeten we een aantal spirituele en psychische wetten begrijpen. En sommige van deze wetten zullen lijken alsof ze zichzelf tegenspreken.
• Als we onszelf niet leeg kunnen laten zijn, kunnen we nooit gevuld worden.
• Uit de leegte zal een nieuwe volheid ontstaan. (Toch kunnen we niet gewoon doen alsof onze angst niet bestaat; net als al het andere moeten we door onze angst heen gaan.)
• Ons werk is om onze angsten uit te dagen. Tegelijkertijd moeten we de leegte verwelkomen, want dit is de deur die naar het goddelijke leidt. (Het is begrijpelijk dat dit klinkt als een tegenstrijdigheid, maar dat is het in werkelijkheid niet. We moeten beide houdingen omarmen.)
• Het is heel belangrijk dat we verwachtingsvol en ontvankelijk worden. Toch moeten we geen ongeduld of wensdenken hebben, en we mogen geen vooropgezette ideeën hebben. (Het is moeilijk om deze zelfs uit te leggen met menselijke woorden. Het is gewoon iets dat we moeten proberen aan te voelen. We willen een positieve verwachting hebben die vrij is van vooropgezette ideeën over wat er zal gebeuren en hoe het zou moeten gebeuren.)
• We moeten specifiek zijn, maar onze specificiteit moet neutraal en licht zijn. (Dus de uitdaging is om op een bepaalde manier specifiek te zijn, maar niet op een andere manier. Als dit verwarrend klinkt, zou dit een goed moment zijn om ons innerlijke wezen te vragen een begrip door te geven aan onze geest. Dit zal effectiever zijn dan proberen om onze ego-geest eromheen te wikkelen.)
Hier is het ding: de werking van de grotere geest overtreft de verbeelding van de ego-geest zo veel, dat specifieker zijn ons alleen maar in de weg staat. Toch moet onze uiterlijke geest weten wat hij wil. We moeten ook klaar zijn voor wat we willen, om ernaar uit te reiken en het op te eisen. We moeten weten dat we verdienen wat we willen en het niet zullen misbruiken. Bovendien zal onze uiterlijke geest in staat moeten zijn om voortdurend te veranderen, zodat hij zich kan aanpassen aan de grotere reikwijdte van het innerlijke Godbewustzijn.
Ons doel is dat onze uiterlijke geest leeg en ontvankelijk wordt. Tegelijkertijd moeten we onze geest voor alles open en klaar houden. In deze toestand zal onze geest verbinding kunnen maken met de innerlijke stilte - die ons aanvankelijk als leegte overkomt.
Als we onze geest en ziel leegmaken - in een geest van geduld samen met positieve verwachting en doorzettingsvermogen - zal er een nieuwe volheid ontstaan. Dan gaat deze innerlijke stilte als het ware zingen. Energetisch gesproken zal deze stilte warm en licht aanvoelen. Er zal een kracht van binnenuit opkomen die we nog niet eerder hebben gekend. We zullen alle problemen in ons leven zien - van de kleinste tot de grootste - vanuit dit wijze gezichtspunt dat zowel inspirerend als doordrenkt is met begeleiding.
We moeten deze creatieve leegte echt koesteren door er zachtjes naar te luisteren met ons innerlijk oor. Dit heeft niet met urgentie te maken, maar eerder door open te staan voor wanneer en hoe we gevuld zullen worden. Dit is de enige manier om vooruit te komen bij het vinden van onze innerlijke voeding en goddelijkheid. We moeten een ontvanger worden voor het ontvangen van deze geweldige universele kracht die wordt vrijgegeven en die nog meer in ons leven zal verschijnen dan we al hebben ervaren.
Dit moment van evolutie is een belangrijke tijd in de geschiedenis. We moeten allemaal begrijpen wat er gebeurt, zodat we kunnen helpen een diepgaande verandering in de manier waarop we de nieuwe waarden en wetten waarnemen en erover na te denken, die zich nu over de wereld verspreiden, in stand houden. We moeten de weg van buitenaf en van binnenuit openen en zoveel mogelijk ontvangers voor het Christusbewustzijn creëren als we kunnen.
Onze geest kan dit proces helpen of het belemmeren. Zoals we wellicht beseffen, wordt onze geest alleen beperkt door ons idee dat hij beperkt is. In welke mate we onze geest ook beperken, we kunnen niet waarnemen wat erachter ligt. In werkelijkheid is de geest oneindig. Ons doel is dan om de grens van onze eindigheid te verlengen totdat we ons meten met het oneindige dat voorbij de ego-geest ligt en dat in ons is - hier, nu.
Wanneer we dit doen, versmelt onze geest met het oneindige bewustzijn van ons innerlijke universum waar we al één zijn met alles wat is en toch zijn we oneindig ons persoonlijke zelf. Zoals de zaken nu zijn, dragen we onze geest met ons mee, bijna alsof het een last is. Het is namelijk een gesloten circuit geworden.
We geven onszelf een beetje speelruimte om bepaalde meningen, ideeën en mogelijkheden te hebben waar we ruimte voor hebben gemaakt met ons onderwijs en door wat onze samenleving toestaat. Ons beperkte mentale circuit omvat de dingen die we hebben gekozen om te leren. Het omvat ook de kennis die we hebben opgedaan door onze persoonlijke ervaringen en door deel uit te maken van het groepsbewustzijn.
In welke mate we ook zijn uitgebreid en gegroeid, we hebben het gesloten circuit van onze geest verbreed. Maar het is nog steeds een gesloten circuit. Dus de beperkende ideeën die we over onszelf hebben, belasten ons nog steeds en beperken onze wereld. Het is dan nodig - als we ons willen openen voor creatieve leegte - dat we alle dingen in twijfel gaan trekken waarvan we denken dat ze onmogelijk voor ons zijn. Dan zullen we de randen van onze geest ontdekken.
Overal waar we ons hopeloos voelen en angst hebben, moeten we ook een idee hebben van eindigheid waar onze geest zich op heeft vergrendeld. Het resultaat is dat we de grote kracht die hier aanwezig is, buiten sluiten voor iedereen die bereid is om het eerlijk te ontvangen.
Opnieuw kijken we in de ogen van een schijnbare tegenstrijdigheid. Aan de ene kant moeten we onze beperkte geest openen, onszelf openstellen voor nieuwe mogelijkheden en nieuwe ideeën. Dit is wat we leren te doen tijdens meditatie. Wat we zullen ontdekken is dat wanneer we ruimte maken voor een nieuwe mogelijkheid die we verlangen, deze in ons leven komt. We zullen ook ontdekken dat als het niet komt, er een reden is waarom we het ontkennen.
We moeten dit gesloten circuit gaan doorprikken. Merk op dat we onze geest niet zomaar onmiddellijk kunnen oplossen, omdat we hem nodig hebben om te leven. Maar door onze geest te doorboren, kan de stroom van nieuw bewustzijn en energie er binnenkomen. Elke plaats waar het niet is doorboord, blijven we opgesloten binnen zijn nauwe grenzen, die onze geest snel ontgroeit.
Aan de andere kant moet onze geest neutraal worden. Het moet rusten en niet vasthouden aan vaste meningen. Dit is wat ons in staat zal stellen ontvankelijk te zijn voor de grote nieuwe kracht die nu het innerlijke universum van alle bewustzijn overspoelt.
De geest openen
Hoe gaan we de geest doorboren? We kunnen beginnen door tegen onszelf te zeggen dat we ons aan beperkende overtuigingen houden. We moeten deze overtuigingen niet meer als vanzelfsprekend beschouwen. Dan moeten we deze beperkte overtuigingen uitdagen. Dit betekent dat we de moeite moeten nemen om er echt over na te denken, door onszelf te observeren en te confronteren. We moeten hiermee oefenen en er goed in worden.
We moeten beginnen in te zien, niet alleen dat we een vals geloof hebben, maar dat we een negatieve intentie hebben om eraan vast te houden. Dit is hoe we het gesloten circuit gesloten houden en daardoor onszelf beroven van de innerlijke overvloed waar we diep naar verlangen.
Het is belangrijk dat, terwijl we deze taak uitvoeren om onszelf open te stellen voor het grotere universele bewustzijn, we dit niet zien als een soort magisch proces dat ons zal helpen het proces van leren en groeien te omzeilen. Ja, ons uiteindelijke doel is om deze kracht ons te laten vullen en ondersteunen. Maar onze uiterlijke geest zal de stappen moeten doorlopen om de kennis te verwerven die nodig is om dit te laten gebeuren.
We kunnen kijken hoe dit proces werkt op het gebied van kunst en wetenschap. Iemand kan niet als een groot kunstenaar worden geïnspireerd - ongeacht hoeveel genialiteit hij heeft - als hij niet de benodigde technische behendigheid ontwikkelt en het vak leert. Dus als ons kinderlijke Lagere Zelf hoopt een kortere weg naar het grotere universum te vinden, in de hoop de verveling van het leren van de touwen te vermijden, dan zal dit kanaal voor ons gesloten blijven. Want uiteindelijk komt dit neer op bedrog, en God zal niet bedrogen worden.
Als we vals spelen, twijfelen we er ernstig aan dat er iets buiten onze geest bestaat. Immers, als we “magie” proberen te gebruiken om ons luie, genotzuchtige zelf te vertroetelen, ontvangen we geen enkele inspiratie. Helemaal niet. Want hier is een spirituele wet aan het werk die in de wetenschap op dezelfde manier werkt, of eigenlijk op elk gebied, als in de kunst: in het begin is altijd inspanning nodig.
Hoe werkt deze spirituele wet als het gaat om inspiratie met betrekking tot ons persoonlijke leven en de beslissingen die we nemen? Ook hier kan ons ego-zelf het werk doen dat nodig is om een geschikt kanaal te worden voor het universele bewustzijn, of Godsbewustzijn. Dit is wat we doen als we het werk van dit spirituele pad doen.
We moeten onszelf echt leren kennen. Dit betekent dat we ons lagere zelf moeten leren kennen. We doen dit door onze zwakheden te zien en te weten waar we geneigd zijn oneerlijk te zijn. We moeten leren waar we corrupt zijn. Dit is hard werken, maar het moet gebeuren. Als we het blijven vermijden, zal ons kanaal nooit betrouwbaar zijn. We zullen in plaats daarvan vervuld worden met wensdenken dat voortkomt uit onze 'wensnatuur', en ons kanaal kan 'waarheid' onthullen die volkomen onbetrouwbaar is omdat het gebaseerd is op angst en schuldgevoel.
Alleen door aan onze persoonlijke ontwikkeling te werken op de manier waarop we leren op een spiritueel pad als dit, zullen we het punt bereiken waarop we wishful thinking en goedgelovigheid niet verwarren met geloof, of twijfel verwarren met discriminatie. Een geweldige muzikant kan een kanaal voor hogere inspiratie worden - wat het spelen moeiteloos maakt - alleen na uren en uren oefenen en vingeroefeningen doen. Door God geïnspireerde mensen moeten de dingen op dezelfde manier aanpakken als ze werken aan hun zuiveringsproces, waarbij ze een diepe eerlijkheid en zelfkennis aan het licht brengen.
Dit is de enige manier om een ontvanger te worden die past bij hogere waarheden en nieuwe waarden. Dan zullen we geschikt zijn om beïnvloed te worden voor gebruik in een hoger doel - een doel dat de wereld en onszelf verrijkt. Maar we moeten tegelijkertijd ook een innerlijk veld van neutraliteit cultiveren. Als we ons willen wijden aan het vervullen van Gods wil, moeten we een houding hebben die zegt: "Wat van God komt, is goed voor mij, of ik het nu verlang of niet."
Te veel verlangen hebben kan ons dus evenzeer belemmeren als helemaal geen verlangen hebben, wat we gewoonlijk erkennen als berusting en hopeloosheid.
Als we weigeren om enige vorm van frustratie te doorstaan, zullen we spanning in onszelf creëren. We zullen innerlijke verdedigingsstructuren bouwen die het vat van de geest verzegelen. Als zodanig blijft het circuit gesloten. Daarom moeten wij als ontvanger neutraal blijven. Maar door ons strakke, sterke, eigenzinnige ja of nee op te geven, zullen we plaats maken voor het ontwikkelen van flexibel vertrouwen en ons laten leiden door God.
Ons doel is om gewillig, flexibel, plooibaar, vertrouwend en altijd bereid een verandering aan te brengen die we niet zagen aankomen. Want als het gaat om het goddelijke leven dat uit onze innerlijke bron stroomt, is er niets dat vaststaat. Dus wat vandaag goed voor ons is, is morgen misschien niet goed.
Onze geest is gaan geloven dat veiligheid in vaste regels ligt. Maar niets is minder waar. Maar juist dit idee van een flexibel universum maakt ons onzeker. Dit is een van die overtuigingen waar we het over hadden en die we moeten uitdagen en veranderen. Stelt u zich eens voor hoe het zou kunnen zijn om voor altijd elke nieuwe situatie met nieuwe inspiratie te ontmoeten. Hierin ligt een nieuw soort beveiliging die we nog niet hebben gevonden.
Het juiste om in de ene situatie te doen, is misschien niet juist in een andere. Dit is de wet van dit nieuwe tijdperk. En het verzet zich tegen de oude "stabiele" wetten die zeggen dat wat vast en onveranderlijk is, veilig is.
Geestelijke wetten volgen
We zullen deze nieuwe wetten moeten bestuderen die betrekking hebben op deze nieuwe onderneming in creatief leven. We zullen met ze moeten samenwerken. Dit zijn niet alleen woorden die we in ons opnemen - we moeten ze ons eigen maken. En dit is misschien niet gemakkelijk, aangezien spirituele wetten gevuld zijn met schijnbare tegenstrijdigheden.
We moeten dus nieuwe kennis verwerven, onze geest verruimen en onszelf toestaan nieuwe waarheidsgetrouwe mogelijkheden te bedenken. Tegelijkertijd moeten we onze geest leegmaken en neutraal worden. Dit lijkt alleen een tegenstrijdigheid te zijn vanuit het perspectief van de geest die vastzit in dualiteit, of dualistisch bewustzijn. Maar vanuit het standpunt van het nieuwe bewustzijn - het gouden licht dat zich door ons innerlijk universum verspreidt - zijn deze houdingen helemaal geen tegenstrijdigheden.
Want als iets in waarheid is, waardoor het overeenkomt met de hogere spirituele wetten van het leven, worden tegenstellingen die elkaar wederzijds uitsluiten op lagere niveaus van bewustzijn verzoend. Zo werkt het altijd. Dingen die conflicten veroorzaken op het lagere niveau - het niveau van dualiteit - zullen op elkaar inwerken en elkaar helpen op het hogere niveau, dat is het niveau van eenheid.
Naarmate we verder gaan, is het belangrijk dat we de waarheid over eenwording ontdekken, waar dualiteiten niet langer bestaan en tegenstrijdigheden gewoon ophouden met tegenspreken. In deze nieuwe wereld zullen we twee dingen ervaren, die we voorheen als tegenpolen beschouwden, als beide geldige aspecten van dezelfde waarheid. Als we begrijpen wat er hier gebeurt, en dit principe gaan toepassen op ons leven, onze waarden en onze kijk op ons leven, dan zullen we inderdaad klaar zijn om het nieuwe bewustzijn te ontvangen dat wordt vrijgegeven in rijken die ver daarbuiten liggen. deze.
Door verder te gaan met het thema van schijnbare tegenstrijdigheden, door te zeggen dat we ons goddelijke kanaal niet moeten benaderen met de houding van te willen dat het ons de inspanning van groei en genezing bespaart, ontkent niet de noodzaak om passief ontvankelijk te zijn. Het is meer dat we ons evenwicht moeten verschuiven. Op plaatsen waar onze geest overactief is geweest, moeten we nu onze geest tot rust brengen en dingen laten gebeuren. In delen van ons leven waar we erop stonden altijd de touwtjes in handen te hebben, moeten we nu de teugels loslaten, de controle loslaten en deze nieuwe innerlijke kracht de leiding laten nemen.
Aan de andere kant, op de gebieden van ons leven waar we genotzuchtig en lui waren - altijd op zoek naar de minste weerstand en als zodanig onszelf afhankelijk maken van andere mensen - zijn we nu degenen die het moeten overnemen. Op deze gebieden is het tijd om actief de principes te koesteren die ons zullen helpen een directe verbinding met onze innerlijke God tot stand te brengen. We moeten ook actief de boodschappen die we van God zelf ontvangen, in het leven uitdrukken. We moeten dus onze relatie met activiteit en passiviteit omkeren.
Dit is de manier om onze geest in een instrument te veranderen. Dit is hoe de geest zich opent en zijn grenzen doorboort, nieuwe ideeën verwerft - geen nieuwe strakke concepten, maar lichte - waarmee hij een tijdje kan spelen. Door een nieuwe lichtheid aan te trekken in hoe we de wereld waarnemen, maken we onze geest flexibel. En deze beweeglijkheid van de geest maakt ons zo ontvankelijk als we kunnen zijn voor wat aanvankelijk leegte leek.
Werken met leegte
Dus hoe benaderen we deze leegte? Hoe voelt het? Waar gaat het over? Opnieuw zullen we de beperkingen van de menselijke taal tegen het lijf lopen, want het is bijna onmogelijk om een ervaring van leegte onder woorden te brengen. Maar laten we ons best doen om erover te praten en enkele tools te leren kennen. Probeer ook met je innerlijke oren te luisteren.
Merk op dat als we naar de 'kloof' in ons luisteren, het in eerste instantie een grote, zwarte golf lijkt te zijn die leeg is. Wat naar boven komt, is het gevoel van angst. Merk op hoe deze angst ons lijkt te vullen. Laten we naar deze angst kijken. Wat is het? Het is zowel de angst om erachter te komen dat we inderdaad leeg zijn, als de angst om te ontdekken dat we een nieuw bewustzijn hebben - een nieuw wezen dat zich hier in ons ontwikkelt.
Ook al verlangen we hiernaar, we zijn er ook bang voor. We zijn bang voor beide mogelijkheden. We willen het nieuwe bewustzijn zo graag, we zijn bang voor de teleurstelling dat we het niet krijgen. Toch zijn we bang om dit bewustzijn te vinden, omdat het ons verplichtingen en veranderingen kan opleggen. We zullen onszelf moeten vasthouden en door beide angsten heen moeten reizen. Op dit pad is het hulpmiddel dat we leren om met deze angst om te gaan, het in twijfel te trekken. We moeten ons lagere zelf in twijfel trekken.
Uiteindelijk, ondanks de angst, worden we er klaar voor, want we hebben alle punten met elkaar verbonden. We weten nu bijvoorbeeld wat ons Lagere Zelf wil, en we hebben ontdekt waarom we negatieve bedoelingen hebben. Dan moeten we, ondanks alle resterende angst, een besluit nemen om rustig en kalm de leegte in te waden. Dus de reden om onze geest leeg te maken, is dat we de leegte diep van binnen kunnen ontmoeten.
Als we niet weglopen, zullen we ontdekken dat, zie, de leegte zal beginnen te voelen, niet vol zoals we misschien denken, maar levend. Dit is een nieuwe levendigheid die onze oude kunstmatig volle geest onmogelijk maakte. Terwijl we in deze ruimte rondhangen, zullen we ook merken dat we onszelf kunstmatig saai hebben gemaakt. We pakten onze geest vol en krap. Onze geest was bekneld met lawaai, en ons kanaal naar het goddelijke was krap omdat we met onze verdediging onze energie in harde knopen hadden samengetrokken.
We hadden onze levendigheid gedood door onze kunstmatige volheid. En dit maakte ons op zijn beurt behoeftiger. Omdat we ons zonder toegang tot ons innerlijke licht nooit gevuld zouden kunnen voelen, niet in de echte zin. We creëerden een vicieuze cirkel door te streven naar vervulling van buitenaf, aangezien we weigerden de nodige stappen te ondernemen om vervulling naar ons toe te laten komen - van binnenuit.
We zijn in zekere zin meer bang voor de levendigheid dan voor de leegte. En we zouden er goed aan doen dit onder ogen te zien. Dit is wat er vaak gebeurt. We worden leeg genoeg om deze eerste smaak van levendigheid te krijgen, en dan slaan we het deksel weer stevig dicht. Dus we zijn begonnen met het ontkennen van onze angst, maar dan ontkennen we ook dat we echt heel ongelukkig zijn over het feit dat ons leven geen levendigheid heeft. Toch is de angst de oorzaak van het gebrek aan levendigheid. En de enige manier om de angst te laten wijken - om onze levendigheid te openen - is door onszelf creatief leeg te laten zijn.
Hoe voelt deze levendigheid aan? Het is alsof ons hele innerlijke wezen - zowel onze energie als ons lichaam - een "binnenband" wordt die levendig leeft. Energie zal door deze buis gaan, en gevoel zal er doorheen gaan, evenals iets anders dat levendig is, dat naar voren komt maar dat we niet kunnen noemen.
Als we ons er niet voor terugdeinzen, wat dit onnoembare ding ook is, zal het vroeg of laat voortdurend instructies gaan geven - zoals aanmoediging, begeleiding en waarheid - van binnenuit. De wijsheid die het met zich meebrengt, is specifiek gericht op het dienen van ons leven, op dit moment, waar we het het meest nodig hebben. Dus wat is dan eigenlijk deze levendig levende leegte? Het is God die tot ons spreekt.
God spreekt de hele dag tot ons, waar we het ook nodig hebben. In het begin zal het vaag zijn, maar na verloop van tijd zal het sterker worden. Als we het echt willen horen en erop af willen stemmen, zullen we onderscheiden wat het zegt. We zullen moeten oefenen met ons binnenoor om het te kunnen herkennen. Na verloop van tijd zal herkenning tot ons doordringen - we kennen deze stem! Deze levendige stem die spreekt in tonen van wijsheid en liefde - specifiek tegen ons sprekend, niet in algemeenheden - is een stem die er altijd is geweest, maar we zijn geconditioneerd om hem niet te horen. Om er niet naar te luisteren.
En in deze conditionering hebben we onszelf aangescherpt en die 'binnenband' ingepakt. Nu is het tijd om het uit te pakken en ons te laten vullen met de levendige muziek van de engelen. Wat bedoelen we met "muziek van de engelen?" Het is niet letterlijk bedoeld, hoewel dat ook mogelijk zou kunnen zijn. Maar waar de meesten van ons meer van moeten horen, is directe begeleiding om ons te helpen beslissingen te nemen over welke houding of mening we in een bepaalde situatie moeten overwegen.
En dit soort instructies staat in zijn glorie op één lijn met de muziek van de engelen. Het wonder van dit soort volheid kan nauwelijks worden beschreven. Dit is een schat die veel verder gaat dan woorden. Dit is waar we altijd naar op zoek zijn. We verlangen hiernaar, maar meestal zijn we ons er niet van bewust dat we hiernaar op zoek zijn, waarbij we per ongeluk ons verlangen projecteren op vervangers waarvan we hopen dat ze ons van buitenaf kunnen vullen.
Het is tijd om onze aandacht weer te richten op wat er altijd in ons heeft bestaan. Onze geest en ons uiterlijk zullen ons lang genoeg in verwarring hebben gebracht en ons leven hebben gecompliceerd. Dus dit contact maken is als de weg vinden uit het doolhof - een doolhof dat we zelf hebben gemaakt. Nu hebben we wat we nodig hebben om ons innerlijke landschap opnieuw op te bouwen, dit keer zonder het doolhof.
Leven in volheid
Nu komt de vraag naar boven: "Hoe is een persoon in dit nieuwe tijdperk?" De nieuwe persoon zal een ontvanger zijn voor het goddelijke bewustzijn. Deze universele intelligentie is het Christusbewustzijn dat het hele leven doordringt, inclusief elk afzonderlijk deeltje van elk afzonderlijk wezen. De nieuwe persoon functioneert niet vanuit zijn gebruikelijke gedachten.
Eeuw na eeuw hebben wij mensen ons intellect ontwikkeld. We moesten dit cultiveren zodat onze ego-geest zijn rol kon vervullen om een belangrijke springplank te worden in de evolutie van de mensheid. Maar inmiddels, door onze overdreven nadruk, zijn we het doel voorbijgeschoten. Dit betekent niet dat het nu tijd is om terug te keren naar blind zijn, alleen onze emotionele "begeerte-natuur" te volgen. Wat het in plaats daarvan betekent, is dat het tijd is om wakker te worden. Het is tijd om ons open te stellen voor een hoger rijk van bewustzijn in ons, en dit licht te laten schijnen. Ons ware zelf is klaar om zich te ontvouwen.
Er was een tijd in de geschiedenis dat het voor mensen erg moeilijk was om na te denken. We konden situaties niet uitzoeken, ideeën afwegen, informatie vasthouden, onthouden wat ons was geleerd - kortom, we wisten niet hoe we onze hersenen moesten gebruiken. Destijds was het gebruik van onze mentale vermogens voor ons net zo moeilijk als het nu lijkt om contact te maken met ons Hogere Zelf.
In dit nieuwe tijdperk zal de nieuwe persoon een nieuw innerlijk evenwicht hebben bereikt. En in dit nieuwe systeem willen we het intellect niet buiten beschouwing laten. Het is een belangrijk instrument dat ons moet blijven dienen en nu verenigd moet worden met het grotere bewustzijn. Al eeuwenlang hebben mensen geloofd dat intellectuele vermogens de hoogste vorm van ontwikkeling vertegenwoordigen. Velen geloven dit nog steeds. Zulke mensen doen dus geen enkele poging om dieper of verder in hun innerlijke natuur te reizen, waar ze, als ze zouden kijken, een veel grotere schat zouden vinden.
Dat gezegd hebbende, er zijn veel spirituele bewegingen ontstaan die de geest volledig inactiveren en afdanken. Dit is net zo onwenselijk, want in plaats van ons te verenigen, creëert het splitsingen. Hoewel elk van deze extremen enige geldigheid heeft, is elk verdwaald in halve waarheden.
Laten we naar een ander voorbeeld kijken. In het verleden waren mensen onverantwoordelijk en ongedisciplineerd en gedroegen ze zich meer als beesten om hun onmiddellijke verlangens te bevredigen. Ze laten zich leiden door hun verlangens en emoties, niet door moraal of ethiek. Dus tijdens die fase van onze ontwikkeling was het ontwikkelen van ons intellect nuttig en diende het een functie. Onze intelligentie zou dan kunnen dienen als een scherp instrument om te leren en keuzes te maken.
Maar als het daar stopt, verandert de hele zaak in een farce. Want dit is wat er gebeurt als een persoon niet wordt bezield door zijn goddelijkheid - hij wordt een farce. Evenzo is het een goed idee om te oefenen met het tijdelijk inactiveren van de geest. En dit wordt ook aanbevolen als onderdeel van deze leringen. Maar om onze geest te behandelen alsof hij de duivel is - en daarom te proberen hem uit ons leven te verdrijven - mist echt het punt.
Elke keer dat we in beide extreme situaties terechtkomen, zijn we niet vol. Want we moeten al onze vermogens goed laten functioneren als we onze goddelijkheid willen uitdrukken. Zonder onze geest veranderen we in een passieve amoebe. Omgekeerd, als we de geest erkennen als onze hoogste faculteit, veranderen we in een hyperactieve robot. De geest is dan niets meer dan een computergestuurde machine.
We kunnen alleen echt leven als we in staat zijn om de geest met de geest te verbinden, waardoor de geest af en toe het vrouwelijke principe kan uitdrukken. Tot nu toe hebben we de geest in verband gebracht met het mannelijke principe, dat alles draait om actie, gedrevenheid en controle. In het nieuwe tijdperk moet de geest het vrouwelijke principe van ontvankelijkheid uitdrukken.
Ontvankelijk worden betekent niet dat we nu passief worden. In sommige opzichten zullen we actiever zijn, want we zullen onafhankelijker worden dan voorheen. Want als onze geest inspiratie ontvangt van het innerlijke Godbewustzijn, moeten we dit in daden omzetten. Maar onze acties zullen harmonieus en moeiteloos zijn - in plaats van als een kramp.
Wanneer we toestaan dat onze geest ontvankelijk is, staan we toe dat onze geest wordt gevuld met de hogere geest die in ons verblijft. Vanaf hier zullen we totaal anders functioneren, omdat het leven voor altijd nieuw en opwindend zal zijn. Onze routines zullen geen sporen worden. Niets zal muf worden. Niets zal overbodig zijn. Want onze geest leeft altijd en verandert en vernieuwt zichzelf voor altijd. Dit is het soort energie en ervaring dat steeds meer kan stromen vanuit ons centrum, waar de nieuwe instroom zo sterk in beweging is.
De nieuwe persoon zal dan beslissingen nemen vanuit dit nieuwe bewustzijn, zodra deze persoon doorwerkt om echt een ontvanger te worden - om ontvankelijk te zijn voor het spirituele wezen dat van binnenuit opkomt. Zulke resultaten klinken als een utopie voor iemand die dit nog niet is begonnen te ervaren. Maar als we eenmaal op deze trein stappen, zullen ook wij onvoorstelbare vreugde en expansie gaan ervaren. Problemen waarvan we dachten dat ze onoplosbaar waren, zullen beginnen te ontrafelen. En zo gaat het door.
Er komt geen einde aan onze vervulling. Naarmate we een groter doel gaan dienen, zullen we betekenis in ons leven creëren die ons wakker maakt voor de productiviteit en creativiteit van het leven. En dit zal altijd vreugde, liefde en geluk omvatten.
De tijd is nu voorbij dat individuen alleen kunnen leven voor hun egoïstische kleine levens. Zo kunnen we niet doorgaan. Iedereen die erop staat om op die manier te leven, zal zichzelf buitensluiten van een kracht waarmee ze niet vertrouwd kunnen worden. Want zo'n kracht zal destructief worden in een geest die nog steeds is ingesteld om alleen het egoïstische onmiddellijke zelf te dienen.
Dit soort egoïsme komt altijd voort uit de valse overtuiging dat we alleen gelukkig zijn als we egoïstisch zijn, en als we onzelfzuchtig zijn, zullen we ongelukkig zijn. In ons werk is de eerste misvatting die we onder ogen moeten zien en uitdagen, deze valse overtuiging.
Als we dit doen, zullen we een leven voor onszelf en onze omgeving creëren dat van een soort dat de mensheid nooit heeft gekend. Mensen over de hele wereld hebben zich hier in stilte op voorbereid terwijl ze hun persoonlijke genezingswerk deden. Uit de donkere en grijze materie van onwaarachtig denken zijn dit de gouden kernen die zullen opkomen.
Elke persoon heeft nu de mogelijkheid om zijn innerlijke kanaal te bevorderen, om open te staan voor deze nieuwe realiteit. Dit is waar we op hebben gewacht. Het zal ons de rust en opwinding brengen die we altijd al wilden hebben. Het is tijd om deel te nemen aan deze nieuwe fase, om er met plezier in te gaan, met moed en een ja in ons hart. We moeten de houding die we nog hebben, loslaten, alsof we zijn neergeslagen. We worden niet neergeslagen, tenzij dat de rol is die we willen spelen.
Maar we kunnen opstaan en ieder van ons kan worden wie we werkelijk zijn. Alleen dan zullen we het leven op zijn best ervaren.
'Jullie zijn allemaal gezegend, mijn allerliefsten. De zegeningen zullen je het voedsel geven dat je nodig hebt om helemaal met jezelf mee te gaan en verlevendigd, geactiveerd en geactualiseerd te worden door de God van binnen. Wees in vrede. "
–De Wegwerkgids
Volgende Hoofdstuk
Keer terug naar Na het ego Inhoud
