Doop

Aan het begin van de 1900e eeuw had een katholieke priester met de naam Johannes Greber een reeks levensveranderende ervaringen. Ze zouden zijn geloof schudden - niet in God, maar in zijn eigen kerk. Kortom, hij hoorde zeer verontrustende informatie over veranderingen die in de eerste eeuwen van het christendom in de bijbel werden aangebracht. Er waren ook manieren waarop zijn eigen kerk zich een aantal heilige tradities had toegeëigend. Ze hadden ze net genoeg aangepast zodat ze hun zout niet meer waard waren.

Deze informatie kwam tot hem door middel van gechannelde communicatie. Dat is in feite precies dezelfde manier als het Padwerk^® Gids leverde honderden leringen. In de tweede helft van de vorige eeuw werden lezingen gegeven aan een brede gemeenschap van spirituele zoekers. Door een mens als hun stem te gebruiken, zijn spirituele wezens in staat om hun boodschap over te brengen aan mensen die heel veel begeleiding nodig hebben als we hopen rechtdoor te lopen in deze wereld. Anders zullen de duistere machten ons hun speelgoed blijven maken. En dan komen we nooit helemaal terug naar huis, bij God.

In zijn boek Communicatie met de geestenwereld van God: zijn wetten en doeleindenGreber besteedt de meeste pagina's aan het overtuigen van de lezer dat dit soort communicatie echt iets is. In zijn tijd was het juist zeggen dat dit een reden was voor een ex-communicatie van de katholieke kerk. Gezien dat, stak hij echt zijn nek uit.

Ironisch genoeg is channeling tegenwoordig alledaags en helaas vaak niet inspirerend. Uitgevers van spiritueel materiaal zoals Hay House accepteren zelfs niet langer voorgestelde boeken met gechanneld materiaal om te publiceren. Het lijkt erop dat het daar is met poëzie, de andere niet zo populaire categorie waar mensen niet langer in geïnteresseerd zijn.

Greber vergelijkt channeling met afstemmen op een radio; in beide gevallen hoef je er niet in te geloven om het te laten werken. Je moet gewoon de technische details ervan goed hebben. En hoewel radio een vrij recente uitvinding lijkt te zijn, is de tovenarij achter hoe het werkt al duizenden jaren niet veranderd. Het is alleen dat we er tot nu toe niet achter kwamen. Channeling, aan de andere kant, was lang geleden bedacht. En het is hoe de nuttige informatie om ons te begeleiden aan ons werd gegeven, lang geleden en sindsdien.

Zoals we weten, is er veel beschikbaar op de radio en niet alles is goed. Op dezelfde manier, alleen omdat een geestelijk wezen via een medium spreekt, betekent niet dat die geest of hun boodschap goed is. Om te beginnen is channeling een fenomeen dat zowel voor lichtwezens als voor duistere wezens werkt. Het is dan uitermate belangrijk dat het medium zijn spirituele werk blijft doen. Een medium moet constant op zoek zijn naar waarheid en zich afstemmen op Gods geestenwereld. Anders kan men verstrikt raken in de verleidelijke trucs van Lucifers minder nobele cohorten.

Doop: een openbare proclamatie

Terugkerend naar Greber, ondanks het feit dat de Bijbel vol staat met verwijzingen naar gechannelde communicatie, was een priester die in 1925 hardop zei dat hij hierin geloofde, hij zou zijn japon verliezen. Dat is het soort vreemde en dichotoom denken dat we in de kerk aantreffen. En dit is de reden waarom voor zoveel mensen de christelijke religie niet langer water houdt en ze niet meer verschijnen.

In het laatste hoofdstuk van het boek, onder 'Betreffende de leer van Christus en het moderne christendom', deelt Greber een gedetailleerde sacrament-per-sacramentbeoordeling van waar en hoe dingen ontspoord zijn, specifiek voor de katholieke kerk. Maar veel andere smaken van het christendom hebben dezelfde zijdelingse gebruiken opgepikt. In veel christelijke kerken van tegenwoordig worden baby's bijvoorbeeld kort na hun geboorte gedoopt. Dit, denken we, zal ervoor zorgen dat ze worden gered in het geval dat ze een vroege dood ontmoeten.

In de tijd van Christus geloofde men niet dat gedoopt worden iets nieuws bracht, zoals bijvoorbeeld automatische verlossing.

Een dergelijke praktijk houdt natuurlijk in dat we voor verlossing niet hoeven te beseffen wat er aan de hand is. En dit druist voor velen van ons in tegen wat we nu weten dat essentieel is om negativiteit in onszelf te transformeren. We moeten ons bewustzijn bewust ontwikkelen.

In de tijd van Christus werd het symbolische ritueel van onderdompeling in water voor het eerst beoefend door Johannes de Doper. Maar men geloofde niet dat de doop iets nieuws met zich meebracht, zoals bijvoorbeeld automatische verlossing. Het betekende eerder de innerlijke houding van een persoon. Er stond: "Ik ben met Hem." Als ze toen T-shirts hadden, zou er een pijl in zitten die naar die man wees die die gekke wonderen bleef doen.

Overweeg twee dingen. Ten eerste zijn onze stille innerlijke overtuigingen soms niet zo glashelder als we denken dat ze zijn. Dus op het bord stappen - in het bijzijn van andere mensen - en hardop zeggen wat we geloven, kan een verhelderend effect hebben. Ten tweede, bedenk waar fans van Johannes de Doper mee te maken kregen toen ze toegaf dat ze aan zijn lippen hingen. Serieus, mensen werden destijds voor dat soort dingen gekruisigd.

Joodse priesters zagen Johannes niet als door God gezonden. En hun treiteren en beledigingen waren slechts een aanloop naar het stenigen of slepen van iemand naar de gevangenis. En dan zeg je dat je je door die man wilt laten dopen. Wie is er nu gek?

Het punt is dat de doop een openbare belijdenis van iemands geloof was, en eerlijk gezegd waren mensen vaak banger voor vergelding. Dit was dus een groot probleem. Het betekende dat ze nog niet klaar waren om het koninkrijk van God binnen te gaan. Dat is de reden waarom Christus zelf naar voren kwam om door Johannes in water te worden gedompeld. Ook hij maakte een uiterlijke show dat hij sponsorde wat deze man hen vertelde. Evangeliewaarheid, mensen, gebeurt hier!

Onderdompelen in water is een mooie weerspiegeling van hoe we innerlijke reiniging nodig hebben.

Johannes had elk symbool kunnen kiezen om te laten zien dat mensen zijn evangelie aanvaardden, maar onderdompelen in water was een prachtige weerspiegeling van hoe we innerlijke reiniging nodig hebben. We komen brandschoon uit het water, om zo te zeggen, klaar om een ​​nieuw leven te leiden dat gehoorzaamheid aan God inhoudt.

Door de doop stelde een joodse bekeerling zich bloot aan haat en vervolging van hun voormalige broeders. Erger nog, in die tijd eiste de staat het aanbidden van afgoden op festivals. Maar toen iemand eenmaal gedoopt was, was dat optreden voorbij. Het probleem was dat de straf voor het niet komen opdagen voor de door de staat gerunde partij de confiscatie van eigendommen en zelfs de dood was. De inzet was zo hoog.

De apostelen kregen van Christus te horen dat ze eerst moesten prediken en later moesten dopen, als de persoon accepteerde wat ze hoorden. Maar hoeveel van ons in deze tijd zouden ermee instemmen om onder die voorwaarden gedoopt te worden? Houd er bovendien rekening mee dat zo'n doop voor niemand zwaar weegt. Er staat alleen dat we gaan proberen ons huis op orde te brengen. We worden niet gezuiverd van onze innerlijke vervormingen door water over ons heen te laten gieten. Zelfs niet als we er helemaal onderdoor gaan.

Doen wat echt werkt

Deze innerlijke schoonmaak is wat we noemen "ons werk doen", en gelukkig is dat op dit moment echt alles wat we hoeven te doen. De Padwerkgids wijst erop dat als we niets anders doen dan ons eigen innerlijke huis schoonmaken terwijl we hier zijn, we genoeg zullen doen. Verder is wat we 'geloven' van weinig waarde. Het is het innerlijke weten waartoe we komen door ons van binnen en van buiten af ​​te stemmen op de waarheid die iets betekent.

Er is genoeg waarheid in elke grote religie voor mensen om te krijgen wat ze nodig hebben.

Dat gezegd hebbende, en ondanks alle wendingen in de geschiedenis die ertoe hebben geleid dat religies zijn zoals ze vandaag zijn, is er genoeg waarheid in elke grote religie zodat mensen krijgen wat ze nodig hebben. Als we naar de kerk gaan en we houden van onze kerk, moeten we doorgaan.

Maar welk pad we ook kiezen om te volgen, we moeten allemaal deze grotere waarheid in de gaten houden, die we zullen leren kennen naarmate we meer werk doen: Christus was en is het echte werk. Zijn missie als Jezus wordt uitgelegd in de leringen van de Gids over de val en het heilsplan, waarvan de vroege christenen wisten maar later besloten ze niet te onderwijzen. We kunnen in de Bijbel bewijzen voor deze versie van dingen vinden, maar er wordt niet langer duidelijk over verteld.

In werkelijkheid, een waarheidsgetrouwere versie van de dingen kennen, die is vastgelegd in Holy Moly: Het verhaal van dualiteit, duisternis en een gedurfde redding, zal onze innerlijke omstandigheden niet veranderen. En toch kan het ons helpen te begrijpen waarom we dit opruimwerk in de eerste plaats moeten doen. En is het niet waar dat onze houding en verwachtingen het verschil kunnen maken in de wereld?

Het is nooit te laat

In zijn boek legt Greber de geldige oorsprong uit, evenals de ongelukkige vervormingen van riten en praktijken zoals vormsel, communie, biecht, celibaat (voor priesters, monniken en nonnen), vrijwillige armoede, aflaten en extreme zalving. Deze voormalige priester van 25 jaar zet zelfs vraagtekens bij het idee dat alleen een gewijde priester veel van deze rituelen kan uitvoeren. Omdat dat nooit deel uitmaakte van het plan toen Christus in de buurt was.

Als resultaat van religies die snel en los speelden met het leven en de missie van Christus, is de waarheid over wie Jezus was - en nog belangrijker, wie Christus is - voor velen een betwistbaar punt geworden. Dit heeft ertoe geleid dat mensen op zoek zijn naar een spiritualiteit die logischer is. Goed voor ons. Maar laten we niet te snel van de waarheid afkeren, alleen omdat sommige mensen doordrenkt zijn van een versie die er zo weinig gelijkenis mee heeft.

Alle grote spirituele leiders die ooit naar de aarde zijn gekomen, werken samen met Christus.

Jezus was een man die hier kwam om een ​​brug voor ons te bouwen om terug naar huis, naar God, te gaan. Christus is een wezen dat de eerst geschapen zoon van God was. Als zodanig is Christus degene die de weg wijst voor ons allemaal. Alle grote spirituele leiders die ooit naar de aarde zijn gekomen, werken samen met Christus en proberen ons te helpen leren met elkaar om te gaan en van elkaar te houden. En dat is natuurlijk het echte resultaat van al dit huishouden.

Het overkoepelende probleem is dat wij, in onze menselijkheid, een fout hebben gemaakt. En we hebben hulp nodig om onszelf te veranderen. Gelukkig duurt niets eeuwig, ook de hel niet, ondanks wat ons misschien is verteld. En dus waar we ook staan, het is mogelijk om vanaf hier terug te keren naar Gods genade.

Christus ging echt voor ons aan de slag en door zijn missie op aarde redde hij ons spek. Nu is het aan ons om ons werk te doen, zodat we helemaal naar huis kunnen.

- Jill Loree

Volgende Hoofdstuk • Ga terug naar inhoud