De pijn van onrecht bevat veel meer dan met het woord 'onrecht' kan worden uitgedrukt. Omdat onze pijn niet alleen te maken heeft met het onrecht dat ons in het hier en nu overkomt. Het omvat de angst dat we in een oneerlijke wereld leven waar vernietiging kan plaatsvinden -en er zijn geen veiligheidskleppen ...
Het is de angst dat er geen rijm of reden voor iets is, en dat niets wat we doen - goed, slecht of anderszins - enig effect zal hebben op de uitkomst ... De pijn van onrecht is duidelijk resultaten van zich niet verbonden voelen en leidt tot zich losgekoppeld voelen. Daar is het. Als we de resultaten niet met hun oorzaak kunnen verbinden, raken we in paniek, en deze angst voor zinloosheid begint ...
We denken vaak dat we o zo ruimdenkend zijn. Maar in werkelijkheid is ons gezichtsveld vaak te smal om te zien hoe alles met elkaar in verband staat. Heel eenvoudig, in dit ene leven zijn niet alle oorzaak-en-gevolg-punten voor ons zichtbaar; er zijn hiaten in ons perspectief ...
We moeten op dit punt terugkomen dat alles wat in de macrokosmos bestaat - de wereld als geheel - ook in de microkosmos bestaat - ons eigen zelf. Dus de eerste plaats om te kijken naar het creëren van een verschuiving is in onze eigen psyche ... We kunnen er niet omheen, we moeten ons eigen werk doen. Anders zullen we ons leven kantelen bij windmolens buiten onszelf, en nooit inzien dat de verdraaiing van de waarheid in ons moet leven. Want als dat niet het geval was, zou de uiterlijke chaos van de wereld geen vuur diep in onze buik aansteken ...
Dus op een spiritueel pad zoals het pad dat in deze leringen wordt beschreven, moeten we in alle verborgen spleten van onze ziel kijken; dit is de route die echte veiligheid brengt. Het veegt de pijn van onrecht weg door verbanden te leggen tussen oorzaak en gevolg in onszelf ...De oorlog die we echt voeren is van binnen, met onze dubbele aard van hogere en lagere zelven op gespannen voet ... We willen dat iemand een bondgenoot is van ons hogere zelf en ons helpt onze weg uit het duister te vinden ... We willen erop vertrouwen dat het universum is eerlijk…
Bedenk hoe het voelt om getuige te zijn van een of andere wrede gebeurtenis waarin de daders ermee weg lijken te komen ... Van tijd tot tijd zullen we diepere verbanden kunnen ontdekken die de perfecte gerechtigheid onthullen waarvan we getuige zijn. Maar vaak kost dit tijd. Het afrollen van de tijd zal de verbanden duidelijk maken en uiteindelijk meer waarheid naar de oppervlakte brengen. Maar op het moment - en dit geldt evenzeer voor grote als kleine kwesties - tasten we in het duister. En het afrollen van de tijd kan ons voorbijgaan ...
De ware betekenis van het "laatste oordeel" is dat we eindelijk zullen zien hoe alle puzzelstukjes - van absoluut alles - in elkaar passen om een prachtig plaatje te vormen. Dan zullen we de onberispelijke gerechtigheid zien die in elk van Gods spirituele wetten is ingebed ... Dus ja, het is stom dat we allemaal een negatief karma hebben om weg te branden; deze spirituele wetten zullen onze voeten helemaal tegen het vuur houden ...
Maar elke prijs die we moeten betalen voor het overtreden van Gods wetten wordt ruimschoots gecompenseerd door de vreugde om te ontdekken dat, wauw, dit is toch geen oneerlijke plek ... Zodra de wol van onze ogen valt, zullen we met vreugde ondernemen wat we ook moeten doorstaan, omdat leven in een betrouwbaar universum zoveel meer waarde heeft dan overslaan bij het afbetalen van een schuld.
Dus hoe werkt dit precies dat alles verantwoord wordt?… Mensen bestaan uit een innerlijke substantie - soms een zielsubstantie genoemd - die elk stukje van ons leven weerspiegelt. Niets wordt verdoezeld; geen enkel aspect gaat verloren in de hoek ... Dus ieder van ons heeft dit ingebouwde opnameapparaat, dat een gat slaat door onze grote illusie - een van onze vele - dat zolang we onze gedachten voor onszelf houden, ze geen pijn zullen doen iedereen, ook wij. Geen dobbelstenen ... De recorder draait altijd, en hij vangt de hele bal was op ...
De opname bevat de rauwe gebeurtenis samen met alle verborgen motieven en geheime bedoelingen; het registreert zelfs de precieze balans tussen ambivalente gevoelens en de waarheid achter elke beslissing die we nemen ... Niets wordt gemist ...
Als we dit alles met duidelijkheid zouden kunnen zien, zou het onze pijn van onrecht wegnemen ... We zouden zonder enige twijfel inzien dat we in een oneindig rechtvaardige schepping leven waar geen fout mogelijk is. Maar zo'n bewustzijn kan niet goedkoop zijn ...
Dit betekent dat we onze weerstand moeten overwinnen om naar binnen te kijken en te ontdekken wat er in de kieren schuilgaat. En we zullen verantwoordelijkheid moeten nemen voor wat we vinden ... Onze strijd komt voort uit het feit dat onze wil probeert in twee tegengestelde richtingen te gaan. Aan de ene kant bukken we onze hoofden in het zand, uit angst en weerstand tegen deze grootse boekhouding die aan niets voorbijgaat. Aan de andere kant is het ons diepste verlangen om precies dit stukje kennis te hebben - om de waarheid van deze volledige en eerlijke afrekening te ervaren ...
Dus waar we aan de oppervlakte vurig tegen zijn, verlangen we vurig naar binnen ... De enige opluchting die we zullen vinden komt van het doen van datgene waar we ons het meest tegen verzetten: het verbinden van de oorzaken die we zelf in gang hebben gezet met hun effect op onszelf en anderen ...
Alles wat we doen, verlangen en nastreven en bereiken - het heeft impact, of we dit nu beseffen of niet ... We hoeven deze realiteit niet te vrezen of te weerstaan. We doen dit alleen omdat we denken dat onze destructieve stukjes de hele taart zijn - onze ultieme essentie en uiteindelijke realiteit. Als dat waar was, zou het inderdaad ondraaglijk zijn ...
Maar dat alternatief is wat de duistere krachten in onze oren fluisteren. Ze willen dat we pijn en verwarring blijven lijden, losgekoppeld van de grotere realiteit van het leven. Want als we in het duister blijven, zullen we tekeer gaan tegen de pijn van een oneerlijk universum; we zullen de schoonheid van Gods schepping en de gerechtigheid die het allemaal doordringt niet zien. We zullen de waarheid niet zien dat - echt en waarlijk, Scouts eer - het allemaal goed is.
En dus moeten we bidden. We moeten vertrouwen vinden in onze ultieme goedheid in onze kern, die zich alleen zal laten zien als we de duisternis kunnen zien die het bedekt ... We zullen de kracht vinden om de nodige moed te hebben als we ons ervan bewust worden dat we ertoe doen . Door simpelweg te bestaan, maakt alles wat we doen een verschil ...
Onze gedachten komen ons niet over. Wij zijn de regisseur van onze gedachten. En met onze gedachten creëren we ... De realiteit van de situatie is dat al onze non-acties evenveel impact hebben als wat we doen. Het wordt allemaal geregistreerd in onze zielsubstantie, inclusief onze verborgen motieven om geen gezond verstand te hebben ...
Al onze houdingen en gevoelens die gepaard gaan met elke beslissing om niet te handelen, worden genoteerd en vastgelegd ... We zijn al aan het co-creëren van onze huidige realiteit ... Deze nieuwe visie van onszelf als constante scheppers kan een nieuwe waardigheid aan ons leven geven. Het kan ons motiveren om ervoor te kiezen om namens God een agent te zijn, op zoek naar verstoringen in onszelf die de schoonheid, wijsheid en waarheid blokkeren die klaar staan om door het instrument van ons wezen te stromen. Of we kunnen het werk van de duivel doen. Of we nu bewust weten wat we doen, doet er niet toe. We doen het nog steeds, en het is niet minder schadelijk ...
Zolang we in deze lichamelijke omhulsels van materie leven, zullen we niet alle verbindingen kunnen maken; velen zullen ronduit onzichtbaar voor ons blijven ... Om dan te begrijpen dat verbindingen die we niet kunnen zien echt bestaan, zullen we geloof nodig hebben ... Maar waar geloof is, tenminste tot op zekere hoogte, ervaringsgericht. We komen tot geloof door steeds meer de schakels bloot te leggen die in onszelf begraven liggen.
Volgende hoofdstuk van Notendoppen
Keer terug naar Notendoppen Inhoud
Keer terug naar Gems Inhoud
