Er zijn drie belangrijke goddelijke eigenschappen - liefde, kracht en sereniteit - die in de gezonde persoon als een team werken. Ze behouden hun onderlinge flexibiliteit, zodat de een de ander nooit overstemt. Maar als ze vervormd zijn, lopen ze over elkaar heen. Dan worden liefde, kracht en sereniteit vervormd tot hun boosaardige tweeling: voorlegging, agressie en terugtrekking...
In onze pogingen om onze moeilijkheden het hoofd te bieden, grotendeels gecreëerd in de kindertijd en vervolgens in stand gehouden tot in de volwassenheid door onze verkeerde oplossingskeuzes, merken we dat we steeds meer vast komen te zitten in het keurslijf van een vicieuze cirkel... Het komt nooit bij ons op dat ons echte probleem de oplossing is die we hebben gekozen... Voor een kind is het geldig om beschermende liefde te ontvangen. Maar als zo'n behoefte wordt overgedragen naar de volwassenheid, is het niet langer geldig ... Als we zo afhankelijk zijn van anderen voor liefde, worden we hulpeloos; we zullen niet op onze eigen benen staan... Deze houdingen worden zo ingebakken in ons, het is alsof ze deel uitmaken van onze natuur. Maar ze zijn niet…
Als iemand geneigd is om voor liefde te kiezen, of echt voorlegging, als hun pseudo-oplossing, hebben ze het basisgevoel dat 'als ik maar van mij hield, dan zou alles in orde zijn' ... We krimpen ineen en kruipen, voldoen aan de eisen van anderen - echt of ingebeeld - en verkopen onze ziel in een poging om de hulp, sympathie, goedkeuring en liefde te krijgen waar we naar hunkeren ... We gebruiken een nepzwakte als ons wapen in de strijd om eindelijk het leven onder de knie te krijgen en te winnen ...
Om te voorkomen dat we betrapt worden, verbergen we al deze onwaarheid achter het masker van ons geïdealiseerde zelfbeeld: we zetten een liefdesmasker op ... we onderwerpen ons als een manier om te domineren ... Het is niet moeilijk voor te stellen dat op deze manier leven ons vervreemd houdt van onszelf. echt zelf ... Onze conclusie: de wereld maakt gebruik van onze 'goedheid', misbruikt ons en weerhoudt ons ervan zelfrealisatie te bereiken ... Onderdanig zijn is een karikatuur van hoe echte liefde eruitziet ...
In de tweede categorie valt de pseudo-oplossing van het zoeken naar macht door agressie. Hier denken we dat het antwoord op al onze problemen ligt in het hebben van macht en onafhankelijk zijn ... We geloven dat de enige manier om veilig te blijven is door zo sterk en onkwetsbaar te worden dat niemand en niets ons kan raken. Dan snijden we al onze gevoelens af ... Warmte en genegenheid, communicatie en zorg voor anderen - dit alles is verachtelijk ...
Het machtstype is net zo oneerlijk en hypocriet als het onderdanige type, want in werkelijkheid heeft iedereen warmte en genegenheid nodig. Zonder deze, lijden we ... Krachtzoekers zijn bedraad om nooit te falen. Ooit ... We zullen altijd strijden en proberen iedereen op één lijn te krijgen ...
Het Power Mask vereist dat we onafhankelijker van gevoelens leven dan een mens mogelijk kan. Dus we voelen ons constant een mislukkeling omdat we niet voldoen aan ons ideale zelf ... Onze trots steekt uit als een pijnlijke duim. Heck, we zijn trots op onze trots ... Wij, het type macht, zullen trots zijn op hoe "objectief" we zijn, in plaats van goedgelovig te zijn. En dat, zeggen we, is waarom we niemand leuk vinden ... Het tonen van onze ware liefdevolle aard is dan een grove schending van alles waar we voor staan, en dat brengt diepe schaamte met zich mee ...
De pseudo-oplossing van terugtrekking wordt vaak gekozen als we zo verscheurd zijn door de eerste twee opties dat we een uitweg moesten vinden ... Onder onze terugtrekking zit een valse poging tot sereniteit ...
Zowel het machtstype als het teruggetrokken type hebben iets gemeen: afstandelijkheid ... Terwijl de krachtzoeker graag vijandig is en zijn agressieve vechtlust verheerlijkt, is het terugtrekkingstype zich niet eens bewust van het hebben van dergelijke gevoelens ...
Onze onderliggende conflicten komen met wraak op en laten zien hoe kunstmatig onze sereniteit werkelijk was; blijkt dat de hele structuur op zand is gebouwd ... Zoals altijd zullen we jammerlijk tekortschieten aan de voorschriften van ons Serenity Mask, wat leidt tot zelfverachting, schuldgevoel en frustratie ...
Als we onze problemen en onze emoties in dit licht gaan bekijken, zullen we beginnen in te zien dat noch God, noch andere mensen hier het probleem zijn. Wij zijn degenen die gekke innerlijke eisen stellen ... Dit alles kan subtiel en ongrijpbaar zijn om aan het licht te brengen, vooral omdat we ons gedrag kunnen rationaliseren totdat de koeien thuiskomen ... We zijn zo geconditioneerd om ons in te spannen voor het onmogelijke dat het niet bij ons opkomt er is niets om voor te spannen. Omdat in werkelijkheid wat werkelijk waardevol is, er al is, gewoon braak ligt. Wat jammer…
We zullen geschokt zijn als we ons bewust worden van onze lemen voeten, in het besef dat onze beperkingen ons ver achter het geïdealiseerde zelf brengen. Maar we zullen ook waarden in onszelf gaan voelen die we nog niet eerder hadden opgemerkt. Ons ontluikende zelfvertrouwen zal ons helpen om op een geheel nieuwe manier in de wereld te wandelen ... We zullen onszelf meer gaan vertrouwen en leuk vinden, dus wat anderen denken doet er niet half zo toe. We zullen veiligheid van binnen vinden, dus we zullen niet langer steunen op trots en pretentie om ons te steunen.
Volgende hoofdstuk van Notendoppen
Keer terug naar Notendoppen Inhoud
Keer terug naar Bones Inhoud
