De genade van God is eenvoudig. Het bestaat de hele tijd, overal om ons heen, doordringend in alles wat is... Koesteren in genade betekent dat alles uiteindelijk goed zal komen... Het probleem is niet dat we Gods genade naar ons toe moeten trekken; het is er al in elke porie van ons wezen. Het probleem is onze gebrekkige kijk, onze beperkte kijk op de dingen, onze verwrongen waarnemingen... De sleutel is om te weten dat wanneer we ongelukkig, angstig, ontmoedigd of in het donker op wat voor manier dan ook zijn, we niet in waarheid zijn... Het zijn onze blokkades en onze gebrekkige visie die ons scheidt van de genade van God, maar wij denken dat het andersom is...

We stellen gevolg boven oorzaak en raken in de war, omdat we denken dat genade iets is dat ons gegeven moet worden. We gaan er ook van uit dat het geloof van buitenaf tot ons komt, alsof we het op een dag zouden kunnen hebben, terwijl we het voorlopig niet hebben. De waarheid is dat het ons noch aan genade noch aan geloof ontbreekt; we zwemmen in beide maar beseffen het niet ... Wat we ook willen zijn, moet op dit materiële niveau naar buiten worden gebracht ...

Alle religieuze geschriften van welke soort dan ook leren de wet van geven en ontvangen. Maar vaak begrijpen we het een beetje verkeerd, dus leggen we het opzij. We denken dat het een schijnheilig edict is dat een willekeurige autoriteit uitvaardigt. Dat het een eis is dat we iets doen zodat we in ruil daarvoor beloningen kunnen krijgen. Het is als een vorm van onderhandelen. Natuurlijk verzetten we ons hiertegen - het schendt onze menselijke waardigheid. We wantrouwen een universum dat ons behandelt alsof we onhandelbare kinderen zijn...

Dus waar gaat de wet van geven en ontvangen eigenlijk over? Ieder van ons heeft een ingebouwd mechanisme dat het onmogelijk maakt om te ontvangen als we ons aangeboren vermogen en verlangen om te geven onthouden ... Dit betekent dat als we ons wantrouwen en angst laten tegenhouden, de genade van God niet kan wegvloeien ... Dit creëert de illusie dat we in een arm en leeg universum leven ... Dat we niets hebben om van te geven en er is niets om te ontvangen. Ooof ...

Deze onjuiste overtuiging zorgt er vervolgens voor dat we onszelf oppotten, onze talenten en onze rijkdom tegenhouden - alles wat we geestelijk of materieel bezitten. We houden vast in plaats van uit te geven… Als we in vertrouwen en met geloof aan God geven, laten we ons innerlijke geloof los en maken we onze innerlijke visie helder. We zullen in staat zijn om de overvloed die ons omringt en door ons heen stroomt, de hefboom op te tillen die het mechanisme vergrendelde… Hoe meer we ontvangen, hoe meer we kunnen geven, en hoe meer we geven, hoe meer we in staat zijn om te ontvangen. Dat is wanneer geven en ontvangen één worden ...

Er is een obstakel waar velen mee te maken hebben ... Het is de neiging van mensen om voort te bouwen op een tekort. Dit is intrinsiek verbonden met dit geloof in een lege, arme, niet-vergevingsgezinde wereld ... Telkens wanneer we positieve overtuigingen stapelen op negatieve waarvan we ons maar half bewust zijn, bouwen we op tekort. Dus als we stiekem geloven dat we niet geliefd of onaanvaardbaar zijn, ondanks ons oppervlakkige gedrag, bouwen we voort op een tekort ...

Het probleem met bouwen op een tekort is dat het lijkt te werken, althans voor een tijdje. Het is tijdelijk overtuigend… Met dit als fundament waar we op staan, onze energie in ons masker en ons Lagere Zelf gieten, durven we onze tekorten niet bloot te leggen - het innerlijke bankroet dat eronder smeult. Dit is waarom een ​​pad van spirituele zuivering gaat over het naar buiten brengen van al onze lagere zelfmanoeuvres. We moeten daar arm staan, niet langer bedekt met een nepfineer ...

Elke persoonlijke crisis is niets meer dan een blootgelegd bankroet. We kunnen wachten tot dit vanzelf gebeurt, of we kunnen een gecontroleerde val creëren door aandachtig samen te werken met een spirituele helper of counselor… Natuurlijk verschijnen onze spirituele en emotionele "financiën" ook op fysiek niveau. We leven vaak boven onze stand, we rennen met schulden en dekken het ene gat af met een ander nieuw gecreëerd gat ...

De angst die ervoor zorgt dat we vasthouden en hamsteren, is een fout ... Geven door geloof - zelfs voordat we ervan overtuigd zijn dat onze angst om te geven ongegrond is - is als giftig onkruid verwijderen en in plaats daarvan mooie zaailingen planten ... Dan kunnen we het geloof loslaten dat is in ons, niet als een daad van blind geloof in wishful thinking, maar als een nieuwe grondregel voor het leven.

Volgende hoofdstuk van Notendoppen

Keer terug naar Notendoppen Inhoud

Keer terug naar Parels Inhoud

Lees origineel padwerk^® Lezing: # 250 Innerlijk bewustzijn van genade - Het tekort blootleggen