Als we de mens uitgebreid bekijken, zullen we zien dat er veel meer is dan ons fysieke lichaam. Er zijn ook verschillende niet-zichtbare subtiele lichamen die elk behoorlijk van elkaar verschillen. En dan zijn er nog vormen als gedachten en gevoelens, die weer van elkaar verschillen. Hoewel gevoelens kunnen worden omschreven als ongedachte gedachten die gewoon niet volledig in ons bewustzijn zijn opgedoken.

En al deze lichamen en vormen hebben elk hun eigen aura's die bestaan ​​uit de vibraties en emanaties die ze afgeven. Deze zijn zichtbaar voor de geestenwereld, zelfs de aspecten die we niet kunnen zien, en veranderen voortdurend. Gezondheid en ziekte verschijnen in de aura van het fysieke lichaam. Evenzo verschijnen intellectuele en emotionele reacties in de aura van het respectieve subtiele lichaam.

Een van de subtiele lichamen die elk levend wezen heeft, wordt het hogere zelf of goddelijke vonk genoemd. De frequentie van de trillingen van dit lichaam is het snelst, aangezien dit het fijnste en meest stralende van alle subtiele lichamen is; hoe hoger iemands spirituele ontwikkeling, hoe sneller deze trillingen zullen zijn.

Sinds de val van de engelen heeft ons Hoger Zelf zich geleidelijk in verschillende onzichtbare lagen van dichtere materie gewikkeld. Die dichtheid valt ergens tussen de dichtheid van het fysieke lichaam en het Hogere Zelf in. Zeg "hallo" tegen het Lagere Zelf. Het hele doel van spirituele ontwikkeling is om het Lagere Zelf te elimineren, zodat het Hogere Zelf door deze zelf verworven lagen kan schijnen.

We kunnen rondkijken en zien waar, in onszelf en in anderen, het Hogere Zelf al door de wolken heen piekt; we kunnen ook de gebieden zien waar dit duidelijk niet het geval is. De hoeveelheid vrijheid van het Hogere Zelf hangt af van de algehele ontwikkeling van de persoon.

Het Lagere Zelf daarentegen, dat ook van ziel tot ziel verschilt, bestaat uit onze fouten en zwakheden, samen met luiheid en onwetendheid. Het laatste wat het wil doen is veranderen en boven zichzelf uitstijgen. Het heeft een supersterke wil - die het soms naar buiten en soms meer naar binnen keert - en het wil altijd zijn eigen weg gaan. Zonder hiervoor uiteraard een prijs te hoeven betalen.

Het Lagere Zelf is egoïstisch en trots, dus beweegt het door het leven met een enorme hoop persoonlijke ijdelheid. Het omvat het ego met al zijn egocentrische manoeuvres. Welke extra fouten een individu ook heeft, deze maken deel uit van het basispakket van het Lagere Zelf. Maar er zijn veel grijstinten - veel manieren om grote schade aan te richten - die hopelijk worden aangedrukt en omgeleid door het altijd aanwezige Hogere Zelf, ervan uitgaande dat het erdoorheen kan komen.

Wanneer een gedachte of intentie uitgaat van het Hogere Zelf, wordt deze vaak vervuild door neigingen van het Lagere Zelf, waardoor deze wordt verkleurd en de oorspronkelijke tint vuil of verwrongen wordt. Dergelijke smet van boodschappen van het Hoger Zelf met motieven van het Lagere Zelf creëert een stoornis in de ziel die iemand emotioneel ziek maakt. We willen bijvoorbeeld iets op een egoïstische manier. Maar we willen niet toegeven dat we egoïstisch zijn, dus rationaliseren we ons gedrag en houden we onszelf ermee voor de gek. Zelfbedrog is een van de kenmerken van mens zijn.

De vormen van het Hogere Zelf hebben een heel andere mojo dan de vormen van het Lagere Zelf. Voor wezens in de geestenwereld, van wie sommigen deze dingen echt kunnen zien, hebben de verschillende neigingen verschillende kleuren die ermee geassocieerd zijn, samen met geuren en tonen. Als ze bijvoorbeeld onze planeet naderen, kunnen ze onze ziel echt horen gillen, wat helemaal niet mooi is. Gelukkig komen ze ons nog steeds helpen.

Er is nog een laag die behoorlijk significant is maar vaak over het hoofd wordt gezien, die we het Mask Self kunnen noemen. We creëren deze valse bedekking omdat we beseffen dat we waarschijnlijk in de problemen komen met onze omgeving als en wanneer we toegeven aan ons Lagere Zelf. Meestal zijn we er nog niet klaar voor om de prijs te betalen die nodig is om ons Lagere Zelf te elimineren.

Dit zou betekenen dat we ons Lagere Zelf onder ogen moeten zien zoals het werkelijk en werkelijk is, met al zijn snode driften en bedoelingen, want we kunnen niet iets overwinnen waarvan we ons niet eens bewust zijn. Dit zou betekenen dat we het smalle pad moeten volgen - het spirituele pad. Maar de meesten van ons willen niet zo hard werken. We blijven liever emotioneel reageren in plaats van erover na te denken om het Lagere Zelf aan te spreken.

Onbewust voelen we dat het nodig is om onszelf te verhullen - om een ​​ander beeld van onszelf te schetsen - om bepaalde nadelen en moeilijkheden te vermijden die door ons Lagere Zelf worden veroorzaakt. Daarom trekken we aan deze maskerlaag die niets met de werkelijkheid te maken heeft. Het is niet ons Hogere Zelf, hoewel we hopen dat anderen zullen geloven dat het dat wel is. En het is niet ons Lagere Zelf, hoewel we hopen dat het zal werken om onze schaduwkant te bedekken. Het is nep. Het is nep. Het is niet echt.

Terugkomend op het voorbeeld over het hebben van een egoïstisch verlangen, de eigen wil van het Lagere Zelf zal dicteren dat we meedogenloos moeten zijn in het krijgen van onze zin. We hoeven geen genie te zijn om te zien dat toegeven aan dit verlangen ervoor zorgt dat anderen ons niet mogen. En niemand wil verstoten worden. In plaats van te kijken naar waar ons egoïsme over gaat - wat de moeizame weg van zelfontwikkeling zou zijn - slaan we door en doen alsof we niet langer egoïstisch zijn.

Maar wacht even. Het probleem is dat we nog steeds egoïstisch zijn; we voelen nog steeds het egoïsme. Het Hogere Zelf creëert een druk om rechtop te komen en naar rechts te vliegen, waardoor we gedwongen worden iets te doen, aangezien ons Lagere Zelf nog steeds de baas is. Met dit alles kunnen we geen vrede vinden. En met dit alles aan de gang, zal elke vorm van geven of vrijgevigheid een schijnvertoning zijn.

Wanneer de juiste handeling niet wordt ondersteund door gezuiverde gevoelens, is er van binnen een oorlog gaande. Dan doen we het juiste, maar op een dwangmatige manier, uit noodzaak - vaak om te bewijzen hoe 'goed' we zijn - in plaats van als een daad van vrije keuze. We zouden iets kunnen geven en tegelijkertijd het idee ervan haten. We overtuigen onszelf er feitelijk van dat we egoïstisch moeten zijn, wat niet in overeenstemming is met onze ware aard. Dus we leven een leugen.

Soms keren we gewoon de andere kant op en geven we volledig toe aan ons Lagere Zelf. Dat is ook niet het antwoord. We moeten vechten voor verlichting. We moeten werken om onze eigen ziel te ontwikkelen, onze verlangens en gevoelens te zuiveren - echt waar. Als we dit niet willen, laten we ons dan in ieder geval niet voor de gek houden. Als er een discrepantie is tussen onze gevoelens en daden, laten we dat dan op zijn minst toegeven. Dan verschuilen we ons niet achter een masker.

Wat er gebeurt, is dat we onze eigen verhalen geloven. We overtuigen onszelf ervan dat we niet echt egoïstisch zijn, onszelf voor de gek houden over wat we echt voelen en onze verwrongen motieven, niet willen zien wat wat is. Na een tijdje zakt deze puinhoop buiten ons bewustzijn weg en begint te gisten. Het creëert stinkende, rotte vormen die eigenlijk vrij krachtig zijn - en die de kracht hebben om te creëren.

Dus nu creëren deze verkeerde ideeën levenservaringen die stinken, maar we kunnen ze niet elimineren omdat we ons er niet van bewust zijn. Egoïstisch zijn is slechts één voorbeeld op een lange, lange lijst van de vele manieren waarop we het onszelf moeilijk maken.

Als we in disharmonie zijn in onze emoties - op een of andere manier emotioneel ziek - is dat een zeker teken dat we een maskerzelf hebben gecreëerd. Maar we weten niet dat we een leugen leven, en dat we overal om ons heen een laag van onwerkelijkheid hebben opgebouwd. We zijn vervreemd van onszelf - we hebben onze verbinding met de waarheid over wie we zijn verloren.

Trouw zijn aan onszelf betekent echter niet dat we toegeven aan ons Lagere Zelf. We moeten ons er eerder bewust van worden. Als we ontdekken dat we nog steeds moeten doen alsof we onszelf beschermen, kunnen we dit beginnen op te merken; we kunnen ons bewust worden van de ongezuiverde gevoelens in ons.

Het zal veel gemakkelijker zijn om ons Lagere Zelf onder ogen te zien als we ons realiseren dat daaronder ons Hogere Zelf leeft. Dat is de absolute realiteit van wie we werkelijk zijn en uiteindelijk gaan we dit deel van onszelf bereiken. Als we gelukkig, gezond en vredig willen zijn, moeten we in contact staan ​​met de God zelf van binnen.

Maar om daar te komen, zullen we ons lagere zelf onder ogen moeten zien; dit is onze huidige tijdelijke realiteit, en het bedekken ervan zorgt voor nog meer afstand tussen ons en de ultieme waarheid van ons goddelijke zelf. Maar er is geen andere manier omheen, om bij ons Lagere Zelf te komen -zodat we het kunnen transformeren-we moeten het maskerzelf ontmantelen. We kunnen onze innerlijke ogen trainen om onszelf en anderen vanuit dit gezichtspunt te zien. Hoe meer we wakker worden, hoe meer we zullen waarnemen.

Voor geesten in de Spirit World die al deze lagen kunnen zien, is het Mask Self een bijzonder lelijke kleur. Het is niet donker of zwart of sinister, wat kenmerken zijn van het Lagere Zelf. Nee, het Mask Self is misselijkmakend zoet. Voor een kunstenaar zou het het verschil zijn tussen een goede, echte kleur en kunstmatige kleurstoffen. Het is net als het woord dat we gebruiken om slechte kunst te beschrijven: kitsch. Bovendien zijn er tonen en geuren van het Mask Self die eveneens misselijkmakend zijn. Het lagere zelf is in vergelijking een verademing. Het is misschien ook onaangenaam, maar het is in ieder geval eerlijk.

Volgende Hoofdstuk

Keer terug naar Bones Inhoud

Lees een overzicht van elke laag van het zelf in De zelven ontmoeten, van Het script morsen

Lees origineel padwerk^® Lezing: # 14 Het hogere zelf, het lagere zelf en het masker