Aan het begin van zijn bediening werd Jezus gedoopt door Johannes de Doper. Eenen hij ontving de geest van God in de vorm van een duif. Johannes 1:29-33, “De volgende dag zag hij Jezus naar zich toe komen. EenEn hij zei: Zie het Lam van God dat de zonden van de wereld wegneemt. En Johannes getuigde: 'Ik zag de geest neerdalen om te blijven, dit is hij die doopt met de Heilige Geest'.”

Verderop in de evangeliën wordt zowel over de doop van Johannes met water - ook wel bekend als de doop van berouw voor zonde - en de doop met de Heilige Geest gesproken als noodzakelijk voor redding en een diepe vereniging met Christus. Christus zei in Johannes 3: 3-5: "Voorwaar, voorwaar, ik zeg u, tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan hij het koninkrijk van God niet binnengaan." "Men moet opnieuw geboren worden om het koninkrijk binnen te gaan."

Petrus zei in Handelingen 2:38: "Bekeert u en laat u dopen in de naam van Jezus Christus tot vergeving van uw zonden, en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen." Paulus beklemtoonde ook de doop in Handelingen 19: 4-6: “Johannes doopte met de doop van bekering en vertelde de mensen dat ze moesten geloven in Jezus die zou komen, en toen ze dit hoorden, werden ze gedoopt en toen legde Paulus hen en de Heilige Geest de handen op. kwamen op hen en ze spraken in tongen en profeteerden. "

Zijn deze dingen waar? En wat is de diepere betekenis van de doop?

Het is gemakkelijk de symbolische betekenis van de doop met water en geest in te zien. Water vertegenwoordigt de eeuwig veranderende waarheid die in de loop van de tijd in wezen onveranderd blijft, en de altijd stromende aard van onze gevoelens. Geest symboliseert het actieve principe van onze gedachten en onze wil. We moeten deze menselijke vermogens overgeven aan Christus die symboliseerde wat liefde betekent door zijn leven en dood.

Voordat een geest herboren kan worden, moet hij zich bekeren. Als we ons eigen Lagere Zelf niet kunnen herkennen, hoe kunnen we dan weten welke schadelijke effecten we op anderen hebben. Hoe zouden we gemotiveerd zijn om de dwaling van onze wegen te veranderen. Wanneer we besluiten dit te doen, zullen onze gevoelens veranderen. Onze gedachten en wilsrichting zullen verschuiven. En we zullen echt herboren worden uit water en geest, in de naam van Jezus Christus.

Wanneer we de uitdrukking 'in de geest van Jezus Christus' of 'in de naam van Jezus Christus' gebruiken, zeggen we dat we deze actie ondernemen zoals Jezus zou doen. We doen het met dezelfde houding, gedachten, liefdevolle aard, bereidheid om te vergeven, vasthouden aan een positieve intentie, toewijding aan God en het opofferen van het kleine ik-ik-ik-ego - allemaal voor het grotere goed. We zeggen niet alleen dat we een simplistisch geloof hebben in deze historische persoon genaamd Jezus Christus die ons redding geeft. Hoewel dit eigenlijk vaak de bedoeling is.

Het maakt eigenlijk niet uit of er een daadwerkelijke onderdompeling in het water heeft plaatsgevonden. Als dat zo was, was het een ritueel. En het doel hiervan zou zijn geweest om de innerlijke betekenis uit te drukken. Later kan zo'n ritueel, zoals vaak het geval is, een leeg gebaar worden. Dan geloven mensen blindelings dat de handeling de transformatie creëert. Maar dat kan natuurlijk nooit de afspraak zijn, hoeveel lippendienst er ook wordt betoond aan het loven van de Heer en het uitspreken van onsterfelijke toewijding aan Hem.

Innerlijke transformatie vereist hard werken. En het kost tijd. We kunnen dit niet doen zonder de hulp van de Heer. Maar met zijn hulp is alles mogelijk. Wanneer er een innerlijke doop plaatsvindt - wat een innerlijke transformatie betekent en een totale toewijding om af te stemmen op de wil van God - komt er een prachtig licht op in de geestenwereld. Dit licht draagt ​​bij aan het grote reservoir van alles wat goed en wonderbaarlijk is, en voegt zich weer bij de heerlijkheid van het eeuwige leven.

Is het waar dat de uiterlijke manifestatie van de doop in de geest het spreken in tongen moet zijn? Handelingen 2 beschrijft de ervaring van de discipelen met Pinksteren toen ze de manifestatie ontvingen van de trooster die Jezus hun had beloofd. "En er verschenen aan hen tongen van vuur die op hun hoofden rustten, en zij spraken in tongen en profeteerden."

Ook in Korintiërs 1, vers 12, spreekt Paulus over de gaven van de Heilige Geest. “Aan ieder wordt de manifestatie gegeven voor het algemeen welzijn. Voor de een de uiting van wijsheid, voor de ander het uiten van kennis van de geest, voor een ander geloof, voor een ander genezing, voor een ander het werken van wonderen, voor een andere tongen, voor een ander voor de uitlegging van tongen, voor een ander voor het onderscheiden van geesten. Deze zijn allemaal geïnspireerd door één en dezelfde geest. " Wat betekent dit?

Er bestaat veel verwarring over het spreken in tongen. Het is een waar feit dat op de weg van spirituele ontwikkeling paranormale krachten zullen ontwaken. Deze kunnen aan God worden opgedragen en vervolgens op een zinvolle en harmonieuze manier in iemands leven worden geïntegreerd. Maar soms raken mensen zo gefascineerd door paranormale krachten dat er meer nadruk op wordt gelegd dan nuttig of goed is. Dan kan de hele geest van deze innerlijke reis worden gekaapt.

Er zijn veel verschillende soorten mediamieke manifestaties, een daarvan is het spreken in talen die het medium niet kent. Wauw, hoe overtuigend voor toeschouwers. Dit kan mensen zelfs helpen hun overtuiging los te laten dat de enige dingen die echt zijn, de materiële dingen zijn die we aanraken en zien. Maar het kan veranderen in sensationele onzin die niet langer met goddelijke geesten te maken heeft.

In bijbelse tijden was er een grote toestroom van innerlijk ontwaken en nieuwe, diepere inzichten. Dus allerlei paranormale verschijnselen braken overal uit. Er waren genezingen, spreken in tongen en vele andere dingen die niet werden genoemd omdat ze niet konden worden uitgelegd of begrepen. Maar het is een kolossale fout om van deze verschijnselen - zelfs de genezingen - een einddoel op zich te maken. Het zijn bijproducten en moeten altijd als zodanig worden beschouwd.

Wat betreft profetie, dit is iets dat door bepaalde goddelijke geesten kan worden gebruikt - bij gelegenheid en voor een specifiek doel. Maar al te vaak verandert dit in een onbetrouwbare bron die zelfs achter het gordijn wordt bediend door boze geesten. De "trooster" is iets dat we allemaal ervaren als we onszelf niet langer verdedigen, maar ons er eerder toe verbinden de waarheid te zijn. Dan worden we vervuld van goede wil en de intentie om Gods wil te volgen in alles wat we doen. Wanneer we dit doen, ongeacht hoeveel pijn we hebben of nog steeds in angst zijn, zullen we getroost worden.

De "tongen van vuur die op hun hoofd rusten" verwijst naar de manifestatie van deze kracht op energetisch niveau. Helderziende mensen kunnen de aura misschien zien oplichten met helder, golvend licht dat lijkt op vurige tongen die uit het hoofd komen. Dit is natuurlijk ook een symbolische uitdrukking van het vuur van liefde, en de kracht van de geest die krachtiger is dan al het andere. Zulke gaven van de geest worden uitgestort op de hoofden van degenen die een spiritueel pad bewandelen zoals de Gids leert.

Toewijdingsceremonies waaraan mensen deelnemen als onderdeel van hun spirituele reis zijn in elk opzicht een symbolisch ritueel van de doop. Maar bedenk dat het uiterlijke nooit het innerlijke mag overtroeven. Het innerlijke is waar alle kracht ligt en dit moet stevig in onze ziel gaan zitten. Dan zullen mooie uiterlijke ceremonies slechts een idee geven van wat er in leeft.

We moeten onze houding blijven vernieuwen, onze wetten actualiseren en onze gezindheid aanpassen om ervoor te zorgen dat de altijd stromende wateren van waarheid en goddelijkheid in ons leven tevoorschijn komen. Op dezelfde manier moeten we de Schrift herlezen, de raadsels loslaten en ons begrip opnieuw wakker schudden. Het mag nooit worden opgevat als een vaststaand iets dat ons wordt opgelegd. Dat wringt het leven eruit.

Sommige uitspraken moeten dus als niet langer van toepassing worden beschouwd. Anderen kunnen om hun waarheidsgetrouwe betekenis worden omarmd, ook al is dat niet op feitelijk niveau. Het is aan ieder van ons om ons best te doen om de Schrift die we dierbaar zijn te begrijpen, zodat onze aanraking de Schrift doet ontwaken tot een levende waarheid.

Keer terug naar Bijbel me dit Inhoud

Volgend boek: The Pull