Volgens de Padwerkgids zouden er geen oorlogen meer bestaan ​​als slechts een klein percentage van de mensen op aarde – zoals 10% van de wereldbevolking, en misschien niet eens zo veel – hun innerlijke spirituele werk zouden doen. Want hoe meer we de oorlogen beëindigen die in bijna elke menselijke ziel worden gevoerd, hoe meer we allemaal in de richting van goedheid zullen kantelen. Omdat de uitstorting van licht - het creëren van positieve energetische vormen - zo dramatisch zou zijn.

Houd in gedachten dat door in een menselijk lichaam te zijn, we als het ware al op een kruispunt staan. Dat is precies het punt van deze wereld van materie. Het is ontstaan ​​door invloeden - verlangens eigenlijk - uit zowel lichte als donkere sferen. En dat plaatst ons min of meer midden in de zaak. Dat betekent dat we mogen kiezen: welke laten we ons het meest beïnvloeden, de hogere sferen of de lagere sferen?

Door te kiezen waar en hoe we ons willen afstemmen - door onze vrije wil uit te oefenen - hebben we de kans om ons veel sneller te ontwikkelen. De Gids gaat bijvoorbeeld verder met te zeggen dat een persoon die bewust zijn persoonlijke werk van spirituele ontwikkeling doet, in één leven kan bereiken wat anders twintig zou kosten.

Waarom wrijving onze beste vriend is

We zijn het er waarschijnlijk allemaal over eens dat we in een wereld leven vol mensen met heel verschillende ontwikkelingsniveaus. Dat zorgt voor frictie, omdat al die verschillende ontwikkelingsniveaus voor misverstanden zorgen. De wrijving geeft ons dus ons werk, namelijk onze moeilijkheden uitzoeken en oplossen. In plaats daarvan blijven we vanwege onze blindheid vaak opgesloten in een conflict.

Wrijving is de sleutel tot snellere ontwikkeling.

Toch is deze frictie precies de sleutel om sneller te ontwikkelen. Omdat conflicten onze eigen zwakheden naar de oppervlakte brengen. Want zonder dat we het weten, verborgen in onze psyche – in het onbewuste deel van onze geest – zijn er tegenstrijdige trends. Het ene deel wil deze kant op, het andere die kant op. Erger nog, we zijn ons er niet eens van bewust dat dit aan de hand is!

Dit alles maakt mens zijn behoorlijk moeilijk. Dus waarom had dit alles dan niet voorkomen kunnen worden? Waarom kunnen we niet gewoon leven met mensen die uit dezelfde spirituele sferen komen als wij? Nou, ooit hebben we dat gedaan. Om te begrijpen waarom we een plaats van vrede en harmonie verlieten om in deze moeilijke dimensie aan te komen, moeten we het grotere verhaal van de schepping begrijpen.

Wat er nodig is om te creëren

Achter al het leven schuilt een grote levende kracht die velen God noemen. (Vul een willekeurig woord voor God in dat je leuk vindt). Deze kracht bevat zowel een actief principe als een receptief principe. Als we het leven, of God, zijn actieve gezicht zien dragen, zien we God scheppend. Mensen in het Westen zijn het meest vertrouwd met het zien van deze actieve, mannelijke kant van God. Voorbeelden van Gods scheppingen zijn een oneindig aantal goddelijke spirituele wetten, evenals een oneindig aantal spirituele wezens.

Als we Gods ontvankelijke gezicht zien, zijn we getuige van de langzame evolutie van het leven. In haar vrouwelijke vorm staat God een organisch bouwproces toe. Dit is de stroom van het leven, en het is de kant van God die mensen in het Oosten vaker zien. Om dit universum - met al zijn wetten en andere wezens - te laten ontstaan, moeten zowel de actieve als de ontvangende krachten worden betrokken.

De goddelijke substantie van deze levende kracht is een stralende vloeistof en elk schepsel bevat iets van deze goddelijke stroom. Dit is wat het betekent om te zeggen dat we allemaal gemaakt zijn naar het beeld van God: we bevatten allemaal een goddelijke essentie, maar in mindere mate dan God.

In navolging van de drang naar vakbond

Wanneer we uiteindelijk de hoogst mogelijke graad van ontwikkeling bereiken, zullen de mannelijke en vrouwelijke aspecten van goddelijkheid zich opnieuw verenigen en samenvoegen tot één. Want op dat moment zal er geen verdeeldheid of verdeeldheid meer zijn. De reden dat we mannen en vrouwen als afzonderlijke entiteiten op aarde hebben, is het resultaat van de splitsing die plaatsvond tijdens de zondeval. Kortom, elk spiritueel wezen werd in twee helften gesplitst, de ene grotendeels mannelijk en de andere grotendeels vrouwelijk.

Hoe we het ook leren, als we leren liefhebben, komen we een stap dichter bij God.

Onze aangeboren drang om de juiste partner te vinden komt voort uit dit verlangen om ons te herenigen met ons andere deel, de helft waarvan we nu gescheiden zijn. Soms gaan we door incarnaties wanneer we ons bij onze echte dubbelganger of tegenhanger kunnen voegen. En ingebed in het geluk dat zo'n hereniging met zich meebrengt, ligt daarin een plicht voor ons om iets te vervullen.

We zullen ook door andere incarnaties moeten gaan zonder onze tegenhanger. En daarin ligt vervulling van een ander soort. Maar dat betekent niet dat we een celibaat moeten leiden. Er zullen anderen zijn met wie we een zinvol leven kunnen creëren, gelukkig kunnen zijn en andere plichten kunnen vervullen, en mogelijk zelfs wat karma kunnen afbetalen. Hoe we het ook leren, als we leren liefhebben, komen we een stap dichter bij God. En dat is een pad dat altijd leidt naar onze eigen vrijheid en vervulling.

Toch blijft de vraag: waarom heeft God al deze wezens geschapen? God moet zich immers hebben gerealiseerd dat hier ellende uit voort kan komen.

Waarom schiep God geestelijke wezens?

De schepping van spirituele wezens komt voort uit de realiteit dat God is liefde. Simpel gezegd, liefde moet delen, want dat is de aard van liefde. Verder is elk wezen geschapen met een vrije wil. En ja, met deze vrije wil hebben we het vermogen om ellende in het leven te roepen. De hoop was dat we de wijsheid zouden hebben om onze macht niet te misbruiken en daarom altijd binnen de grenzen van de goddelijke wet te blijven leven.

Als we dat deden, zouden we eeuwige gelukzaligheid kennen. Zo niet, dan zijn we hier allemaal.

Liefde moet delen, want dat is de aard van liefde.

De wezens die deel uitmaakten van de zondeval - dat zijn wij - maakten van de gelegenheid gebruik om de verbazingwekkende perfectie van goddelijke wetten nog beter te begrijpen. Want dat is wat we gaan beseffen als we allemaal door deze vallei van de dood zijn gegaan. Uiteindelijk zullen we nog goddelijker zijn dan voorheen. Maar laten we niet op de zaken vooruitlopen.

Voorlopig moeten we een tijdelijke ellende doorstaan ​​die we onszelf hebben aangedaan door onze eigen verkeerde beslissingen. Maar houd moed, want deze zelf toegebrachte ellende is niets vergeleken met het eeuwige geluk dat op ons wacht, als we eenmaal helemaal terug naar huis zijn.

Wat neemt onze harmonie weg?

Lang voordat onze materiële wereld ontstond, waren er vele, vele werelden: werelden van totaal geluk en harmonie, van oneindige schoonheid en mogelijkheden. In die werelden zouden onze creatieve goddelijke aspecten zich kunnen blijven ontvouwen. In die werelden was onze goddelijke substantie niet bedekt met een vreemde laag van niet-goddelijke materie.

Deze donkere, vreemde lagen beroven ons van onze eenheid.

Deze donkere, vreemde lagen beroven ons van onze eenheid - met onszelf, met anderen en met God - en het is onze taak hier in deze wereld om ons daarvan te bevrijden. We zouden deze donkere lagen ons Lagere Zelf kunnen noemen, waarbij de goddelijke substantie of goddelijke vonk in onze kern ons Hogere Zelf is.

Voor alle duidelijkheid: dit licht dat in de kern van ieder mens rust, is goddelijk, maar dat maakt ons niet tot God. Dat gezegd hebbende, alleen deze goddelijke substantie, eenmaal gezuiverd en vrij van duisternis, kan zich met God verenigen. Als het ons verlangen is om deel uit te maken van de Eenheid – om weer één te zijn met God – moeten we als God worden. Want geen substantie die niet op God lijkt, kan zich met God verenigen.

Onze kracht om te kiezen uitoefenen

Om dezelfde aspecten te krijgen als God betekent dat we moesten worden gegeven vrije wil. En vrije keuze hebben betekent dat we de mogelijkheid hebben om tegen de goddelijke wet in te gaan. Als we dat vermijden en er vrij en correct voor kiezen om onze macht niet te misbruiken, winnen we de jackpot: liefde, wijsheid, moed, sereniteit en andere mooie eigenschappen zoals deze.

Ellende geeft ons een stimulans om weer op één lijn te komen met de goddelijke wet.

Als we ervoor kiezen om een ​​andere weg in te slaan, dan raken we verstrikt in een web van spirituele wetten. Deze wetten, die God zo verstandig had gemaakt voordat hij ieder van ons maakte, voorzien in de mogelijkheid om naar God terug te keren als en wanneer we onze door God gegeven keuzemogelijkheden misbruiken. Ze werken in kringlopen, die altijd moeten sluiten. Uiteindelijk zal alles wat zich afkeert van God en de goddelijke wet terugkeren.

Want hoe verder we van God verwijderd zijn, hoe meer ellende we ervaren. Maar het is deze ellende zelf die ons de stimulans geeft die we nodig hebben om weer op één lijn te komen met de goddelijke wet. Als we kijken, kunnen we zien dat deze wet in ons leven aan het werk is, in alles, van de grote situaties tot zelfs de kleinste incidenten.

Hier zou het idee kunnen ontstaan ​​dat God echt niet iedereen een vrije wil had moeten geven. Want dan had de zondeval niet kunnen plaatsvinden. Of, op zijn minst, had God moeten ingrijpen toen het bergafwaarts ging. Maar zo'n opvatting is belachelijk kortzichtig. Want geluk bestaat alleen als we in eenheid zijn. En om in eenheid te zijn - uiteindelijk met iedereen, inclusief God - moeten we allemaal uit hetzelfde hout gesneden zijn. Met andere woorden, onze vrije wil moet altijd intact blijven.

De oorsprong van onze donkere lagen

Hoe zijn deze vreemde lagen dan ontstaan, die ons oorspronkelijke innerlijke licht bedekken?

Welnu, lange, lange tijd leefden we allemaal in een staat van gelukzaligheid, hoewel zulke werelden nu vergeten en onvoorstelbaar zijn voor ons. En we werden uitgenodigd om vrij te kiezen om daar te blijven en binnen de goddelijke wet te leven, of ertegen in te gaan. Uiteindelijk viel één bepaalde geest voor de verleiding om tegen de goddelijke wet in te gaan.

Let op, handelen tegen de goddelijke wet is niet alleen hetzelfde als handelen tegen God, het is ook handelen tegen ons eigen belang. En tot op de dag van vandaag is dat precies wat ons Lagere Zelf doet: het handelt tegen ons eigen belang in.

Hoe kwam deze verleiding tot stand? Stel je voor, als je wilt, dat je een ongelooflijke kracht bezit. En je weet dat als je deze kracht op de verkeerde manier gebruikt, het misschien niet goed met je gaat. Zolang je deze kracht niet op de verkeerde manier uitoefent, is alles goed. En toch word je opmerkelijk nieuwsgierig naar wat er zou gebeuren als je het op de verkeerde manier zou gebruiken. Na verloop van tijd wordt het steeds verleidelijker om dit uit te proberen. Hoe sterker de verleiding wordt, hoe minder je redenen kunt bedenken om het niet uit te proberen.

Ons Lagere Zelf handelt tegen ons eigen belang in.

Je bent niet eens van plan om deze gevaarlijke kracht te blijven gebruiken. Maar je voelt dat je het moet proberen, op zijn minst een klein beetje. Gewoon om erachter te komen wat er zou gebeuren. Natuurlijk zie je je vrienden het proberen en er vervolgens door worden weggevaagd. Ja, je begrijpt dat dit echt geen goed idee is. Maar je betere beoordelingsvermogen lost op onder het groeiende gewicht van hoe verleid je wordt. En als je het eenmaal geprobeerd hebt, kun je er niet aan weerstaan ​​om er zelf door meegesleept te worden.

Vallen is net zo.

Hier is een voorbeeld dat dichter bij huis zou kunnen raken. Laten we zeggen dat we in de verleiding komen om iets te proberen dat verslavend is. We zijn niet van plan er helemaal voor te bezwijken, want we weten, net als iedereen, dat het ons leven in elk opzicht kan ruïneren. En toch denken we dat we het een keer kunnen proberen en zien hoe het is. Maar langzaam, na enige tijd, merken we dat we niet meer kunnen ontsnappen. We zijn gepakt en nu is het heel moeilijk om terug te gaan.

De lange, langzame glijbaan in de duisternis

Toen die eerste geest eenmaal in de verleiding bezweek, werd er iets nieuws in gang gezet en dat kon niet meer worden veranderd. De geest begreep dat dit het geval zou zijn. Maar nadat hij gevallen was, wilde hij zich niet meer herinneren dat hij dit ooit wist. En in werkelijkheid is het nu voor niemand van ons anders.

Het eindresultaat? Een geleidelijke verandering.

In feite gebeurde die lange, langzame afglijding naar de donkere kant - van harmonie in disharmonie verzinkend - net zo geleidelijk als onze lange, langzame reis van persoonlijke genezing moet plaatsvinden. Of we nu vooruit of achteruit gaan - evolueren of de-evolueren - het kan nooit plotseling gebeuren. Alle principes die lang geleden golden tijdens de zondeval, toen alles tegen de goddelijke wet was, zijn vandaag precies hetzelfde.

Toen die ene geest het eerst viel, wekte hij een kracht op die in de tegenovergestelde richting liep van de goddelijke wet. Het was nog steeds dezelfde kracht, alleen op een andere manier gebruikt. Door deze kracht te gebruiken, zou die geest anderen kunnen gaan beïnvloeden. En beetje bij beetje is dat precies wat hij deed.

Of we nu vooruit of achteruit gaan, het kan nooit plotseling gebeuren.

Om eerlijk te zijn, niet alle geesten vielen voor zijn charme. En zo ontstond er een scheiding tussen degenen die vielen en degenen die God trouw bleven. Voor degenen die zijn gevallen, de “val van de engelen’ was nu aan de gang. En in dit proces raakte elk goddelijk aspect verwrongen in zijn tegengestelde natuur.

Dus harmonie veranderde in disharmonie en schoonheid veranderde in lelijkheid. Wijsheid veranderde in blindheid en liefde werd angst, haat en egoïsme. Unie werd scheiding. Hoe meer de aantrekkingskracht van de verleiding doorging, des te verder splitste de heelheid zich, totdat het kwaad volledig tot bestaan ​​was gekomen.

Leven in gelijkgestemde sferen

Hier op aarde, die een materiële wereld is, denken we dat gedachten en gevoelens geen vorm hebben. Ze zijn abstract. Maar in andere werelden - wat we spirituele werelden zouden kunnen noemen - heeft alles in onze psyche vorm. Daar creëren geesten automatisch de sferen waarin ze leven als een bijproduct van hun gemoedstoestand. Dus alleen geesten met hetzelfde ontwikkelingsniveau kunnen een wereld delen. Dit kan het samenleven in sommige opzichten misschien gemakkelijker maken, maar het vertraagt ​​​​de individuele ontwikkeling.

Tussenwerelden bieden verschillende gradaties van harmonie en disharmonie.

Stel je voor dat je in een wereld leeft waar je gedachten en gevoelens, meningen en doelen allemaal samenkomen om jouw wereld te creëren. Als je hoog ontwikkeld bent, word je omringd door schoonheid en licht. Gevallen geesten zullen echter leven in een wereld die donker en lelijk is.

In een poging om gevallen geesten te helpen over te gaan van donkere sferen naar lichte, geweldig plan in werking werd gesteld. Door dit plan zijn er veel tussenwerelden ontstaan, die verschillende gradaties van harmonie en disharmonie bieden. Gevallen geesten zouden in deze sferen leven, al naar gelang hun ontwikkelingsstadium, terwijl zij zich een weg terug naar het licht baanden.

Onze materiële wereld is een van deze tussenwerelden.

Er zijn andere werelden die disharmoniever zijn dan de aarde. Velen kennen ze als de hel. Ze weerspiegelen de gemoedstoestand van de gevallen wezens die daar leven. In feite zijn ze ontstaan ​​als een direct gevolg van die wezens. Maar de hel is niet slechts een enkele bol. Net zoals er veel sferen zijn in de goddelijke wereld, of de zogenaamde hemel, heeft de hel ook meer dan één adres.

Immers, toen de zondeval plaatsvond, zonk niet iedereen die eraan meedeed naar hetzelfde niveau. De mate van disharmonie en kwaad die we onszelf aandeden, varieerde per individu. Zo ontstonden er in de wereld van de duisternis verschillende sferen. En altijd kwamen ze overeen met de gemoedstoestand van het gevallen wezen.

Dus er is nog nooit iemand geweest verzonden naar de hel. Integendeel, we kwamen daar aan omdat het overeenkwam met onze eigen gemoedstoestand.

Waarom we in een staat van disharmonie leven

Bedenk dat elk goddelijk aspect tijdens de zondeval in zijn tegendeel was veranderd. En als we nu merken dat we in een of andere mate van disharmonie leven, dan hebben we nog niet de volledige zuivering van onze bezoedelde ziel bereikt. Wat dit betekent is dat sommige kenmerken van de zondeval nog steeds in ons aan de gang moeten zijn, in ieder geval tot op zekere hoogte.

Geen enkele fout zou ooit vanzelf kunnen ontstaan.

We kunnen ze ontdekken door binnen te zoeken naar vind onze fouten. Terwijl we dit doen, willen we ook het oorspronkelijke goddelijke aspect vinden. Wat is de door God gegeven essentie die weer door ons heen wil schijnen? Want geen enkele fout kan ooit vanzelf ontstaan; alle fouten zijn een vervorming van iets dat ooit een goddelijk geschenk was. Als we kijken, kunnen we altijd het goddelijke aspect in al onze fouten vinden.

Als we dit eenmaal kunnen herkennen, zal het veel gemakkelijker zijn om onze fouten te zuiveren. Tegelijkertijd zullen we niet zo hopeloos worden over het vinden van onszelf, wat, om te beginnen, betekent dat we onze fouten moeten vinden. Dit perspectief kan ons helpen elk gevoel van minderwaardigheid te verliezen dat we over onszelf voelen.

Maar om deze verborgen juweeltjes te vinden, moeten we eerst goed naar onze fouten kijken. We moeten onszelf onder ogen zien zoals we nu zijn.

Wie creëert?

Het is niet helemaal juist om te zeggen dat God hemel en aarde heeft geschapen. Meer correct, God schiep de goddelijke spirituele wetten die het universum regeren. En God is betrokken bij de schepping van alle spirituele wezens. God schiep ook verschillende krachten en krachten die zo verdeeld zijn dat elke levende geest deze krachten kan gebruiken door hun vrije keuze uit te oefenen.

De aarde is geleidelijk ontstaan.

Bedenk dat we allemaal naar het beeld van God zijn geschapen. Dus niet alleen hebben we een vrije wil, we hebben ook het vermogen om te creëren. Een uitdrukking van onze scheppende kracht is het ontstaan ​​van al deze verschillende werelden of sferen.

Deze sfeer waarin we leven, onze planeet Aarde genaamd, is geleidelijk ontstaan. En het maakt niet uit of we zeggen dat God deze wereld heeft geschapen, of dat deze is geschapen door de verlangens van zowel gevallen als zuivere geesten. Want het is echt een en hetzelfde. Het komt erop neer dat God voortdurend door ieder van ons schept, en God schept ook door middel van geestelijke wetten.

We kunnen echter niets scheppen zonder de kracht te gebruiken die God ons heeft geschapen en gegeven. En die macht kan zowel ten goede als ten kwade worden gebruikt. Het is onze keuze.

We kunnen licht toevoegen of meer conflict creëren

Met behulp van de levenskracht, of creatieve kracht, die tot onze beschikking staat, kunnen we het in elk kanaal sturen dat we willen. Dit betekent dat we het vermogen hebben om harmonieuze werelden van schoonheid te creëren, of lelijke werelden vol conflicten en pijn. In feite creëren we voortdurend werelden. Elke dag, elk uur bouwen we aan de wereld waarin we leven.

Zolang we niet tegen ons Lagere Zelf vechten, zullen we verslaafd blijven aan onze eigen innerlijke duisternis.

Ja inderdaad, deze materiële wereld waarin we leven wordt nog steeds gecreëerd.

De aarde is een uitdrukking van onze gemoedstoestand, en in dit opzicht zijn we allemaal hetzelfde: we zijn allemaal deels goed en deels slecht, deels licht en deels duisternis. Maar zolang we niet vechten om ons Lagere Zelf te transformeren - met onze fouten, onze onvolwassen reacties, onze koppige rebellie en dergelijke - zullen we verslaafd blijven aan onze eigen innerlijke duisternis. En de uiterlijke uitdrukking van deze conflictsituatie is onder andere oorlog.

Maar zodra we het stadium bereiken waarop we leren onszelf te beheersen - wanneer we ons bewust worden van wat er in onze psyche of gemoedstoestand gebeurt, en stoppen met het uitleven van onze innerlijke conflicten - dan zullen oorlogen tussen mensen stoppen. Want het zijn onze eigen donkere lagen die zich oprollen om oorlogen op aarde te creëren.

Dit beseffen is verlicht worden. En dat houdt in dat we wakker worden voor wie we werkelijk zijn.

– Jill Loree De wijsheid van de Gids in de woorden van Jill Loree

“Alleen door de lange weg van zelfkennis en zelfherkenning zullen de antwoorden gaandeweg een geheel worden, de antwoorden die je zelf moet vinden.” – Pathwork® Gids Lezing #24 Vragen & Antwoorden

Een spirituele hymne van een Braziliaanse genezer en leraar die bekend staat als Godmother Baixinha:

Bericht

Waarom voerde God oorlog?
Als we allemaal broers en zussen zijn?
We moeten bidden
Dat God iedereen vergeeft
Wie zegt dat ze bij God zijn?
Maar houden zichzelf echt voor de gek

Aangepast van Pathwork Guide Lezing #20: God: de schepping, en Padwerklezing #23: Vragen en antwoorden.

Zie bijlage A: Vijf manieren om meer te weten te komen over de val en het heilsplan

Manieren om meer te leren
Terug naar overzicht van essays in Krijg een betere boot
Lees het volgende spirituele essay