Ontkenning is een belangrijke verdediging die we gebruiken om problemen te voorkomen, maar het leidt alleen maar tot meer problemen. Het werkt door onze energie te stagneren, zodat gevoelens niet kunnen bewegen. Als gevolg hiervan is een van de beste manieren om aan de oppervlakte te komen wat er in ons onderbewustzijn op de loer ligt, door rond te kijken en te zien wat ons dwarszit. Waar zitten we vast?
Want net zoals we onze interne spiegels moeten draaien om de reflecties van ons Hogere Zelf op te vangen, moeten we eraan wennen om naar andere, minder wenselijke verborgen delen van onszelf te zoeken. We koesteren bijvoorbeeld allemaal misvattingen over het leven waarvan we ons niet eens bewust zijn. Onze grootste misvatting is "wat we niet weten, bestaat niet en zal ons daarom geen pijn doen."
Als er enige disharmonie in ons leven is die een 'emotionele reactie' bij ons veroorzaakt, is dat onze sleutel dat er iets in ons is dat moet worden aangepakt. Emotionele reacties zijn reacties die we hebben op mensen of levensgebeurtenissen die groter zijn dan de situatie lijkt te rechtvaardigen. Kortom, we zijn getriggerd. We moeten leren om reden te geven aan onze emoties en de echte oorzaak van onze reacties te ontdekken.
In tegenstelling tot een normale emotionele reactie, gaan deze niet door met een natuurlijke piek en ontlading. Emotionele reacties blijven in ons hangen, omdat we in feite tegen een vastzittende of bevroren plek in onszelf zijn gestoten. Wat het ook is, we kunnen het niet loslaten - het lijkt ons in zijn greep te houden.
Onze eerste onvolwassen reactie is om iets of iemand buiten onszelf de schuld te geven van de oorzaak van onze reactie. Dit geeft de ander al onze kracht. We voelen dan dat we geen grenzen hebben omdat we machteloos zijn; dit is hoe we onszelf tot slachtoffer maken.
Waar we niet naar willen kijken, is de manier waarop dit verontrustende ding in ons leeft. Dat is in feite het laatste dat we willen overwegen. We zijn van mening dat als de overtredende persoon of situatie zou stoppen of verdwijnen, we in orde zouden zijn.
Maar zo werken het leven en ons onbewuste niet. In feite is het precies het tegenovergestelde. Dit ding is echt in ons leven opgedoken omdat het magnetisch tot ons is aangetrokken vanwege de realiteit dat het op de een of andere manier in ons leeft. Dit is waar het werk begint.
"Dit pad vereist van een individu datgene wat de meeste mensen het minst willen geven: waarheidsgetrouwheid met het zelf, blootleggen van wat nu bestaat, eliminatie van maskers en pretenties, en de ervaring van iemands naakte kwetsbaarheid."
- Pathwork Lezing # 204
Deze vervorming in ons, verborgen in ons onbewuste, is een verwrongen stroom van energie en bewustzijn die bevroren is geraakt in ons lichaam en in ons wezen. Wat ooit een positieve kracht was, is op de een of andere manier geblokkeerd en vervormd tot een negatieve kracht. Als we deze negativiteit niet in onszelf kunnen zien, zal onze focus op iets buiten onszelf gaan, en we zullen het daar zien. Vandaar het gezegde: "Je ziet het, je hebt het."
Als we ervoor kiezen om er niet naar te kijken, zullen we tot onze ontzetting ontdekken dat onaangename situaties keer op keer zullen opduiken. Het ziet er misschien elke keer iets anders uit, maar uiteindelijk kunnen we beginnen te beseffen dat er een patroon is.
Om meer duidelijkheid en inzicht te krijgen in de wortel van het probleem, moedigt de Padwerkgids ons aan om aan het eind van elke dag een paar minuten te besteden aan een Dagelijks overzicht. We noteren gewoon een paar woorden over waar we overdag disharmonie voelden en wat onze voornaamste gevoelens of reacties waren. Na verloop van tijd zullen deze patronen zich aan ons gaan openbaren.
Het is waar dat waar we ook gaan, daar zijn we - compleet met deze innerlijke verstoringen die mensen en omstandigheden blijven aantrekken die bedoeld zijn om de innerlijke verstoring aan de oppervlakte te brengen voor diepe groei en genezing. Dit is het liefdevolle plan van Gods wetten, dat alle negativiteit resultaten zal opleveren die ons uiteindelijk zullen motiveren om naar de werkelijke oorsprong van de vervorming te kijken - in onszelf.
We moeten de moed vinden om onze verborgen plekken te zien. En meestal kunnen we ze niet zien zonder dat iemand ons een spiegel voorhoudt. Zo iemand is niet echt onze vijand; ze zijn een leraar die ons helpt onszelf te zien.
Ontkoppeling is pijnlijk. In feite is niets meer beangstigend en kwellend dan het effect te voelen van een oorzaak die we zelf in gang hebben gezet, maar die we niet begrijpen. Het is door onze toewijding om te werken met wat er in het leven ook gebeurt, dat we gaan inzien hoe oorzaak en gevolg met elkaar verbonden zijn, en op deze manier beginnen we een nieuw niveau van zelfverantwoordelijkheid te nemen. Geleidelijk aan keert dat het tij.
Uiteindelijk is waarheid liefde en liefde is waarheid. Dus in gebieden van ons leven die goed werken, hebben we al innerlijke misverstanden opgelost en schijnt ons Hogere Zelf helder - we zijn in waarheid en liefde kan stromen. Zulke positieve, goedaardige kringen zullen voor altijd voortduren, want daar zijn we al in waarheid.
Waar ons licht geblokkeerd is, is dat de plek om onze aandacht te richten, zonder uit het oog te verliezen dat dit donkere gebied niet wij allemaal zijn. Maar hier zijn we nog steeds gescheiden van God en onze eigen kwaliteiten van het Hoger Zelf; dit is waar we nog niet in waarheid zijn.
Het negeren van deze gebieden zal hen niet helpen genezen, en ze zullen ook niet zomaar verdwijnen. Sterker nog, hoe langer dergelijke gebieden worden genegeerd of aan de kant geschoven, hoe groter de kans dat er een grote crisis of chaos in ons leven uitbreekt. Dit is niet het resultaat van een onverschillig universum of een straffende God. Het is eerder een natuurlijk gevolg van een oorzaak die we in gang hebben gezet door ons voortdurend af te wenden van wat onze aandacht vraagt en dat in ons moet worden genezen.
Meer informatie in Parels, Hoofdstuk 15: Wat is de werkelijke spirituele betekenis van een crisis?
Keer terug naar Het script morsen Inhoud
