Het Big-L Lagere Zelf bestaat uit bevroren, geblokkeerde en vervormde energie en dient altijd voor afscheiding. Dat is zijn kenmerkende zet.
Het Big-L Lagere Zelf bestaat uit bevroren, geblokkeerde en vervormde energie en dient altijd voor afscheiding. Dat is zijn kenmerkende zet.

Op een bepaald punt in dit werk zullen we de plek vinden die echt niet wil veranderen - die negativiteit niet wil opgeven. Dit is het Big-L Lagere Zelf. Het is gemaakt van bevroren, geblokkeerde en vervormde energie, dus het vibreert op een lagere frequentie dan de energie van het Hogere Zelf, en het houdt vast aan een groot nee tegen het leven.

In dit deel van onszelf houden we eigenlijk van onze fouten. Verder heeft het Lagere Zelf het vermogen om onszelf en anderen wreedheid toe te brengen: "Ik zal jou pijn doen en ik zal mij pijn doen." Deze wreedheid is de belangrijkste reden waarom we aan onszelf proberen te ontsnappen. We moeten het plezier vinden in onze vernietiging als we hopen dit beest te temmen.

Het script verspillen: een beknopte gids voor zelfkennis

Als vergelding voor het feit dat ons verlangen naar 100% volmaakte liefde is afgewezen, eist ons Lagere Zelf nu liefde. Maar het weigert iets op te geven, graaft zich in zijn hielen en zegt: "Ik zal niet", of meer specifiek: "Ik zal niet geven en ik zal nooit toegeven." Dit is de onderliggende basis van de negatieve intentie van ons Lagere Zelf om vast te blijven zitten.

Verder is ons Lagere Zelf van plan zijn zin te krijgen zonder er enige prijs voor te betalen. We zouden dit 'opstand uit eigen wil' kunnen noemen. Bovendien weigeren we onze ouders los te laten vanwege de pijn die ze veroorzaakten en de vernedering die ermee gepaard ging. Deze angst voor vernedering ondersteunt veel van de angsten van ons Lagere Zelf.

Om dingen af ​​te sluiten, compenseren we onze verborgen gevoelens van minderwaardigheid door te proberen te bewijzen dat we beter zijn dan anderen; we zien de wereld tegemoet in een geest van concurrentievermogen. Vervolgens bouwen we zaken tegen anderen, roddelen en belasteren ze in een poging ze neer te halen. Dit alles is trots.

Maskers zijn verdedigingsstrategieën die echte verbinding saboteren. Op deze manier huurt ons Lagere Zelf ons masker in om zijn vuile werk te doen.
Maskers zijn verdedigingsstrategieën die echte verbinding saboteren. Op deze manier huurt ons Lagere Zelf ons masker in om zijn vuile werk te doen.

Door de combinatie van deze drie hoofdfouten van eigenzinnigheid, angst en trots - alle andere fouten vloeien voort uit deze drie - dient het Lagere Zelf altijd afscheiding in plaats van verbinding; afscheiding is in feite de kenmerkende zet van het Lagere Zelf. En omdat het een bedrieger is, slaagt ons Lagere Zelf erin om zijn kinderachtige pogingen om zich te verdedigen tegen verdere pijn achter een masker te verbergen - een Krachtmasker, een Liefdesmasker of een Rustmasker - die allemaal ineffectieve strategieën zijn die elke kans voor echt saboteren. verbinding. Op deze manier huurt ons Lagere Zelf ons masker in om zijn vuile werk te doen.

Naast terughoudendheid, zal het Lagere Zelf ook anderen verraden of hen pijn doen door hen te verleiden en af ​​te wijzen. Wanneer de resulterende vicieuze cirkels tot meer pijn en niet-vervulling leiden, zal het Lagere Zelf anderen oordelen in een poging om te voorkomen dat ze zich geraakt voelen. Dit zorgt ervoor dat we het gevoel krijgen dat we een slachtoffer zijn, waardoor we achteruit cirkelen en ons masker versterken.

Al vroeg op het pad naar zelfkennis moeten we bereid worden ons masker af te doen, omdat ons masker niet echt is; het is gewoon een strategie om de "dood" - of met andere woorden pijn - te vermijden en om onszelf te verbergen. Onze angst is dat zonder ons masker dit Lagere Zelf is wat anderen zullen zien. Erger nog, we zijn bang dat dit is wie we werkelijk zijn.

Ten eerste moeten we onthouden dat achter het Lagere Zelf ons Hogere Zelf zit dat ernaar verlangt vrijuit te stralen. Ten tweede is het belangrijk om te leren deze duistere aspecten bloot te leggen zonder ze uit te beelden. Dat gezegd hebbende, als we deze donkere plekken in andere zien, vinden we het vaak gemakkelijker om contact met ze te maken en ze te accepteren dan wanneer we alleen hun masker mogen zien. Het lagere zelf is misschien onaangenaam, maar het is tenminste echt.

Het script verspillen: een beknopte gids voor zelfkennis

Een van de meest voorkomende valkuilen die optreden wanneer we beginnen met dit werk van zelfontdekking, is dat we met veel meer duidelijkheid beginnen te zien op de vele manieren waarop we tekortschieten. En dan veranderen we de zaklamp die we vasthielden in een knuppel en beginnen onszelf ermee aan te vallen. De Pathwork Guide waarschuwt ons om hierop te letten en een halt toe te roepen als we zien. Het helpt niet en maakt het volgen van een moeilijk pad nog uitdagender.

De bron van deze stem is de innerlijke criticus. Het is een eeuwige kleine tiran die ons voortdurend en stil in elkaar slaat, en nu van plan is ons te laten stoppen met verkennen. We weten dat het van het Lagere Zelf komt, omdat het dient om ons gescheiden te houden van ons eigen zelf. Totdat we vertragen en stil worden, hebben we misschien geen idee wat voor wrede dingen deze onvriendelijke innerlijke stem tegen ons heeft gezegd.

Wanneer we dit werk van zelfontdekking beginnen te doen, veranderen we vaak onze zaklamp in een knuppel en beginnen we onszelf ermee aan te vallen.

Hier is hoe de innerlijke criticus wordt gecreëerd. Toen het kind niet de volmaakte liefde kreeg waarnaar het verlangde, werden conclusies getrokken als 'Ik kan niet geliefd worden zoals ik ben', 'Ze zullen nooit van me houden' of 'Ik kan niet slagen'. Deze conclusies zijn uniek voor elke persoon, en tegelijkertijd zijn ze allemaal hetzelfde. Ze zeggen in feite: "Ik ben waardeloos, het maakt me niet uit, ik ben niet genoeg", waardoor het kind zich minderwaardig voelt. Dit creëert een diepe wrok waarvoor een angst voor straf wordt opgebouwd.

Rond de leeftijd van zes jaar kan een kind projecteren in de toekomst. Het kind begint te anticiperen op de ouders en kiest op basis van deze verkeerde conclusies een verdediging die bedoeld is om te voorkomen dat het ooit weer gekwetst wordt.

Naarmate het kind groeit, wordt dit afweergedrag een gewoonte, en de conclusies die het drijven, zinken in het onbewuste. Van daaruit hebben ze de kracht om te creëren, en ze creëren niets dan problemen.

Rond de leeftijd van zeven sluipt het Big-L Lagere Zelf naar binnen en begint het zelf aan te vallen - of te straffen. Het is de geïnternaliseerde stem van een ouder en het gebruikt de verkeerde conclusies van het kind om zichzelf te rechtvaardigen: "Je bent waardeloos, wie denk je dat je bent?" Of "Ze zullen nooit van je houden, waarom blijf je het proberen? , "Of" Je bent een verliezer, je zult nooit slagen. " De details zullen voor elke persoon verschillen, maar de harde toon zal hetzelfde zijn.

Deze innerlijke criticus - of eigenlijk innerlijke tiran of kwelgeest - is een dader van wreedheid jegens het zelf en het moet worden ontmaskerd. Als we het niet in ons zien, zullen we het op anderen afzetten en een pestkop worden. Of we trekken pestkoppen naar ons toe, en we zullen het daar zien. Waar een slachtoffer is, is er ook een dader.

Het script verspillen: een beknopte gids voor zelfkennis

Onderschat het lagere zelf niet. Zo briljant en verbazingwekkend als ons Hogere Zelf is, zo "goed" is ons Lagere Zelf. Het is een sluwe, overtuigende en saboterende bedrieger die zeer creatief en zeer geladen is.

Lower Self is een sluwe, overtuigende en saboterende bedrieger die zeer creatief en geladen is. Onderschat het niet.
Lower Self is een sluwe, overtuigende en saboterende bedrieger die zeer creatief en geladen is. Onderschat het niet.

Als negatieve schepper zal het onze goede bedoelingen ondermijnen en anderen slim aanzetten om zich te gedragen op een manier die onze negatieve overtuigingen bevestigt. Het Lagere Zelf zou bijvoorbeeld het idee 'ik ben inferieur' kunnen nemen en het gebruiken om ons vermogen om onszelf duidelijk uit te drukken, te ondermijnen. Wanneer we ons realiseren dat we onuitgesproken of brabbelen zijn, voelen we ons eigenlijk minderwaardig en bevestigen we onze overtuiging. We kunnen ons dan omdraaien en de persoon met wie we praten oordelen als onverschillig omdat ze geen interesse meer hebben in wat we zeiden. Het Lagere Zelf kan dan uithalen om 'ze terug te krijgen', misschien door ze te negeren of te mokken. Maar we hebben de hele zaak opgezet vanwege ons misverstand dat we op de een of andere manier inferieur zijn. 

Om dit alles tot rust te laten komen, moeten we onszelf beter leren kennen, ook ons ​​Lagere Zelf.

Wat we moeten beseffen is dat deze verborgen delen van onszelf onvolwassen zijn, maar dat maakt ons niet slecht. Vaak struikelen we in ons kinderlijke enthousiasme over deze onontwikkelde aspecten die nog niet weten hoe ze het tempo moeten bepalen, waardoor we onze levensstroom stoppen, verhalen fabriceren en muren vervaardigen. Om dit alles tot rust te brengen, moeten we onszelf beter leren kennen, en dat omvat ook het leren kennen van ons eigen Lagere Zelf.

We weten dat alles waartegen we vechten sterker wordt, dus willen we het Lagere Zelf langzaam, stap voor stap ontmantelen. Het kan niet worden getransformeerd door het hard te beoordelen, of door onszelf te beoordelen omdat we in zijn tentakels gevangen zitten. Door dat te doen, raken we verder verstrikt in zijn web en worden de knopen strakker.

In plaats daarvan moeten we het script ontmaskeren dat het Lagere Zelf volgt. Bewustwording en acceptatie zijn wat hier nodig is voor genezing. Zodra we zien welke schade we onszelf aanrichten, kunnen we ontwaken uit de trance en eruit springen.

Volgende Hoofdstuk

Keer terug naar Het script morsen Inhoud