De krachten van activiteit en passiviteit

Er zijn veel manieren om de taart van het leven te snijden, maar uiteindelijk kunnen we het universum in tweeën splitsen in twee basisprincipes: actief en passief. De kicker is om te weten welke wanneer moet worden toegepast. Want we hebben allemaal een vrije wil, wat betekent dat we mogen beslissen. Maar dingen worden snel lastig omdat we ook eigen wil hebben, wat ons kleine ego is dat altijd zijn zin wil hebben. En dan is er nog Gods wil, die ons vaak op het hoofd krabt: welke kant moeten we op? Laten we dit allemaal uitzoeken.

Ten eerste is het een verkeerde benaming om te geloven dat het toepassen van onze vrije wil betekent actief zijn, en het volgen van Gods wil betekent passief zijn. Nee. We zullen veel van onze eigen wilskracht moeten gebruiken om Gods wil te vinden en te volgen, een beweging die we dan vaak verwarren met het te hard indrukken van het gaspedaal van onze eigen wil.

Onze draden ontwarren

Over het algemeen is onze neiging om actief te zijn, terwijl passief zijn de verstandiger keuze zou zijn. Dit leidt tot congestie, snel gevolgd door frustratie. Evenzo vervallen we soms in passief gedrag, juist wanneer actief zijn beter zou zijn. Dit leidt direct tot stagnatie.

Waar we de neiging hebben om in de meeste problemen te komen, is wanneer we tegen mensen of omstandigheden aanlopen die niet naar onze zin zijn. Soms hebben ze het zelfs ronduit bij het verkeerde eind! Dat is wanneer we in actie komen, net wanneer acceptatie echt nodig is. Vaker wel dan niet zijn we machteloos om mensen, plaatsen of dingen te veranderen. En toch drukken we.

Dit dwingende, dwingende gedrag is oh zo verleidelijk, maar uiteindelijk vreselijk ineffectief (behalve in de manier waarop het ons uitput). Dus zoals het Serenity Prayer aanmoedigt, moeten we leren 'de dingen te accepteren die we niet kunnen veranderen', en dit bestrijkt een heel gebied. Acceptatie is dus de eerste stap op weg naar het bereiken van een niveau van vrede en sereniteit. Dit is waar we eerst naar toe moeten gaan, voordat we verder kunnen gaan met het doorvoeren van een verandering.

Gebed van de sereniteit

God, sta mij toe
De rust om de dingen te accepteren die ik niet kan veranderen,
De moed om de dingen te veranderen die ik kan,
En de wijsheid om het verschil te kennen.

Waar we over struikelen, is in opstand komen tegen de onvolkomenheden die we hier op aarde tegenkomen. En hoewel ze overal zijn, laten we eerlijk zijn, onvolkomenheden zijn niet alleen in anderen. Ze bestaan ​​in ieder van ons, en in het algemeen kijken we niet graag naar waar en hoe ze in ons leven. Dus kijken we routinematig naar de fouten in anderen waar we zelf blind voor zijn. Anders gezegd: 'je ziet het, je snapt het.'

Deze innerlijke opstand zet onze emoties in een hogere versnelling, in de hoop te herstellen, te overwinnen of op een of andere manier te beïnvloeden wat we niet leuk vinden, ten goede. Het punt is dat het leven zo niet werkt. Het resultaat is dat we effectief - of ineffectief, als het ware - duwen tegen een onwrikbare stenen muur, die geen greintje orde of organisatie toevoegt aan de wereld. In feite is dit een wanbeheer van onze wil, en het ontneemt ons onze vrijheid en onze brandstof.

Als we in plaats daarvan een manier zouden kunnen vinden om ons te ontspannen over datgene waar we geen controle over hebben, zouden we op wonderbaarlijke wijze meer kracht hebben om te veranderen wat we kunnen, namelijk onszelf. Voor elke onaangename emotie - elke wrok, woede of stukje angst - is een aanwijzing dat er iets mis is in ons. En toch, wat doen we meestal? We zoeken wie of wat verantwoordelijk is voor ons ongemak.

Zoek de oplossing waar deze leeft: in ons

De echte uitweg - de manier om onze emotionele situatie te veranderen - is niet door maar te klagen over wat de ander verkeerd heeft gedaan, maar in plaats daarvan te vragen: "Wat wil ik?" Want wat de ander ook verkeerd heeft gedaan - en laten we eerlijk zijn, er is meestal geen gebrek aan vingerwijzers om rond te gaan - als we een onaangename emotie ervaren, is er een of ander verkeerd uitgangspunt in ons we moeten zoeken.

Als we onszelf hier niet controleren en naar binnen gaan zoeken naar de bron van onze onrust, zullen we ten onrechte in actieve versnelling komen, gevoed door onze wrok, angst of haat. En handelen vanuit deze onverstandige verlangens om iemand anders pijn te doen of wraak te nemen, is een verloren voorstel. Elke opluchting die het creëert, zal tijdelijk zijn en elke vervulling zal een totale illusie zijn. We zullen uiteindelijk gevoelens van frustratie in stand houden, en kortom, niets helpen.

Als we zoeken naar wat we willen, moeten we aandacht besteden aan het vinden van zowel onze zuivere als onze onzuivere motieven.

Dit is dus het moment om te vertragen en passief te worden, zodat we de oplossing kunnen zoeken waar het leeft: in ons. Merk op dat wanneer we zoeken naar wat we willen, we aandacht moeten besteden aan het vinden van zowel onze zuivere als onze onzuivere motieven. Ironisch genoeg heeft alleen het vermogen om onze onzuivere motieven aan de oppervlakte te brengen een zuiverende werking. Als we ze eenmaal hebben gevonden, is het nu tijd om onze actieve inspanningen toe te passen om onze dringende verlangens te onderzoeken en ze indien nodig aan te passen.

Dit soort innerlijke analyse is iets dat we de hele dag kunnen doen. Check om de paar uur gewoon in en kijk welke onaangename emoties er naar boven zijn gekomen. Neem de tijd om te vragen: "Wat wil ik?" en vooral hard zoeken naar tegenstrijdige antwoorden. Dit zijn knipperende lampjes die altijd duiden op een onvolwassenheid in ons. De kans is groot dat we iets willen dat we niet kunnen hebben of waarvoor we de prijs niet willen betalen.

Dergelijke zoek-en-vind-oefeningen zullen ons tot volwassenheid leiden. En vergis je niet, het is Gods wil voor ons dat we zelf opgroeien en sterke, onafhankelijke mensen worden. In feite hebben we de vrije wil gekregen om ons eigen leven te leiden, maar al te vaak gebruiken we deze vrijheid om amok te maken. Als dit gebeurt, is het aan ons om iets te veranderen - om de onvolwassen aspecten die we in onszelf aantreffen op te groeien - en te stoppen met aandringen op andere mensen en omstandigheden om te veranderen.

Hoe je Gods wil kunt vinden

Voor alle duidelijkheid: onze eigen wil is de wil van ons Lagere Zelf. En de kenmerkende zet is om niet in ons eigen belang te handelen. Het is dus aan ons om diep te graven en onze beter gedragende vrije wil te vinden. Dit kan vervolgens worden gebruikt om binnenzakken van lagere zelfweerstand bloot te leggen. Dit omvat ons wensdenken en ons zelfbedrog. Het is dan onze vrije wil die de luisterende oren heeft om op Gods wil af te stemmen.

Gods wil is de stille innerlijke stem die simpelweg goed van kwaad onderscheidt.

Gods wil is eigenlijk niet zo moeilijk te ontdekken, mensen. Iedereen - spiritueel, religieus of atheïst - kan het horen. Het is de stille innerlijke stem die simpelweg goed van kwaad weet. Dit situeert zich vaak direct achter onze innerlijke blindheid.

Dus wanneer we bereid zijn om de tijd te nemen om onze lagen van rationalisaties en rechtvaardigingen van het lagere zelf te doorzoeken - die rookgordijnen die zijn ontworpen om onze minder dan glanzende motieven te verbergen - zullen we de heldere, stille stem van ons hogere zelf vinden. gewoon wachten om gehoord te worden. Die stem en Gods stem zingen hetzelfde deuntje.

Onze eerste stap moet dus in de richting van eerlijkheid zijn. We moeten onze vrije wil opbrengen en ons best doen. We moeten God laten zien dat we zaken menen; God waardeert een gewillig hart zo volledig. Vergeet ook niet om onderweg om hulp te bidden. Als we dit doen en ons doel is waar, zullen we Gods wil voor ons leren kennen. Daar kunnen we zeker van zijn.

Omgekeerd, als we liever vastzitten in onze weerstand, zullen de traagheid en onvolwassenheid van ons Lagere Zelf zegevieren. We zullen een mistige meter hebben om Gods wil voor ons te interpreteren en we zullen onze verkeerde instincten in precies de verkeerde richting volgen.

Hoe kunnen we weten welke kant we op gaan? Makkelijk, door hoe we ons voelen. Het volgen van Gods wil brengt gevoelens van vrede en opluchting met zich mee, samen met een gevoel van volkomen gelijkheid. Wanneer zulke duidelijkheid komt, zal het niet een grote openbaring zijn die in de lucht geschreven staat. Het zal eerder een innerlijk weten zijn dat we goed leven.

We zullen bereid worden om het volgende goede te doen, wat ons op zijn beurt dichter bij ons hoogste goed zal brengen. En als we eenmaal in orde zijn met onszelf, zullen we organisch voelen dat we in orde zijn met God. Bovendien zullen onze passieve krachten in de juiste kanalen gaan stromen en zullen we gemakkelijk 'de moed vinden om de dingen die we kunnen veranderen'.

Het meest geruststellende van allemaal is dat we steun en leiding zullen voelen vanuit de geestenwereld, door God gezonden als erkenning van onze oprechte goede bedoelingen. Onthoud dus dat onze gebeden en goede pogingen om onze verborgen innerlijke mist op te ruimen een lange weg zullen afleggen naar het ontvangen van duidelijke antwoorden, en deze hebben de kracht om ons leven ten goede te veranderen.

En echt, is dat niet waar we allemaal voor bidden?

- De wijsheid van de Gids in de woorden van Jill Loree

Volgende Hoofdstuk • Ga terug naar inhoud

Aangepast van de originele Padwerkgidslezing #29: De krachten van activiteit en Passiviteit – Het vinden van Gods wil