We staan ​​op het punt om de spirituele aard van de meest populaire politieke systemen op de planeet te herzien. Dit zijn monarchie en feodalisme, socialisme en communisme en kapitalistische democratie. We zullen ontdekken dat elk van hen een goddelijke oorsprong heeft plus een handvol vervormingen ... We zullen ook zien hoe elk van hen - in hun goddelijke en vervormde manieren - leeft in ieder van ons ...

MONARCHIE EN FEUDALISME

De goddelijke oorsprong kan worden gevonden in bepaalde hoogontwikkelde mensen die zich volledig bewust zijn van hun verantwoordelijkheden en in staat zijn om te genieten van de privileges die hieraan verbonden zijn ... We zullen allemaal gaandeweg ontdekken dat deze twee dingen - verantwoordelijkheid en privileges - stapelgenoten zijn ...

We zullen allemaal gaandeweg ontdekken dat deze twee dingen - verantwoordelijkheid en privileges - stapelbedden zijn.
We zullen allemaal gaandeweg ontdekken dat deze twee dingen - verantwoordelijkheid en privileges - stapelbedden zijn.

Maar we moeten ons recht verdienen om van de lekkernijen te genieten ... Omgekeerd, als we niet bereid waren onze rechtmatige verantwoordelijkheden op ons te nemen, nou 'geen soep voor jou'.

Hoe zit het als mensen zich volledig overgeven aan een taak, zoals het hoofd van een regering of de leider van een natie zijn? Ze handelen op basis van hun verantwoordelijkheid, in overeenstemming met de goddelijke wet, om diegenen te leiden en te begeleiden die eerlijk gezegd de baan niet willen ...

Leiderschap vereist veel zelfdiscipline waar de genotzuchtigen niet zo dol op zijn... Leiders moeten vaak onmiddellijke bevrediging opgeven, iets waar hun volgers geen deel van willen uitmaken. Ook al hebben ze het druk met het kwalijk nemen van degene die leidt... Volgers zouden ook niet te snel zijn om zich aan te melden voor de bijbehorende risico's. Er is risico op blootstelling, kritiek, laster en vijandigheid. Degenen die in de schijnwerpers staan, moeten de kracht hebben om ze te weerstaan ​​... Er is gewoon niet veel moed voor nodig om te volgen ...

Echte leiders schuwen de vele ongemakken die met hun taak gepaard gaan niet. Dit beschrijft in een notendop de goddelijkheid die regimes van monarchie en feodalisme bevatten... Het is niet moeilijk in te zien hoe egoïstische mensen die meedogenloos en onverantwoordelijk zijn dit kunnen verdraaien... Maar een echte monarch die stevig aan het roer van een schip staat, volgt altijd goddelijke inspiratie. Ze moeten die inspiratie actief zoeken en boven alles stellen, anders zal misbruik zegevieren...

En dit moeten we ook weten. Als we een volgeling zijn die weerstand biedt aan ons talent om zelf een leider te worden. En als we doorgaan met rebelleren tegen leiderschap omdat we te lui, angstig, egoïstisch of genotzuchtig zijn. Dan zijn we net zo oneerlijk als de heerser die hun macht misbruikt... Dus in elke ziel bestaan ​​zowel de vorst als de lijfeigene. De een leidt en de ander volgt zonder verantwoordelijkheid te nemen. De een is rijk, de ander arm. De een heeft rechten, de ander heeft ze opgegeven. Welk deel van onszelf voeden we?... De twee helften vormen één geheel, dus als we de ene helft misbruiken, moeten we, noodgedwongen, ook de andere misbruiken...

Hoe reageren we op dat deel dat vals wil spelen, om resultaten te behalen zonder ze te verdienen, om een ​​ritje te maken zonder iets terug te geven? Of nemen we discipline bij onszelf goed op en verdienen we onze autoriteit in onze directe omgeving door de manier waarop we ons leven leiden? Dan handelt het 'monarchprincipe' op een harmonieuze, zinvolle manier die zich gepast gedraagt ​​ten opzichte van het 'verantwoordelijke burgerprincipe' in ons ... Zodra we een redelijke mate van zelfbestuur hebben opgebouwd, zullen we merken dat een klein gebied van leiderschap van nature ontstaat , bijna alsof het op zichzelf staat. Het is als een boom: hoe dieper de wortels groeien, hoe verder hij zich kan uitbreiden.

SOCIALISME EN COMMUNISME

Als duidelijke reactie op het misbruik van de monarchie en het feodalisme ontstond er een regeringsvorm waarin iedereen gelijk werd ... In hun goddelijkheid maken socialisme en communisme ook deel uit van het grote geheel van dingen ... Maar wacht, zijn mensen echt allemaal de dezelfde? Hier komt de tegenstrijdigheid: alle entiteiten zijn niet gelijk ontwikkeld ... Dus in die zin zijn mensen natuurlijk niet gelijk ...

Niet alle entiteiten zijn even ontwikkeld. We kunnen dit alleen naar waarheid weten als we ook weten dat we diep van binnen allemaal goddelijk gelijk zijn.
Niet alle entiteiten zijn even ontwikkeld. We kunnen dit alleen naar waarheid weten als we ook weten dat we diep van binnen allemaal goddelijk gelijk zijn.

Maar met dit tweede systeem zet opnieuw misbruik in ... Wanneer de dualistische geest zijn weg naar het verenigende gebied niet kan vinden - waar niet alleen tegenstrijdigheden naast elkaar bestaan, maar beide helften van vitaal belang zijn om een ​​compleet geheel te vormen - keert het samen met de ene waarheid en sluit een andere uit. Dit is hoe we innerlijke eenheid vernietigen ...

Vandaar dat gelijkheid wordt misbruikt ... Er ontstaat een uniformiteit die de vitaliteit van de menselijke ontplooiing, de diversiteit van onze uitdrukkingen of de divergentie van onze ontwikkeling niet langer eerbiedigt. De vrije meningsuiting van keuze en de ontwikkeling van talent wordt vervangen door eerlijkheid, uniformiteit en conformiteit. Eén maat moet iedereen passen ...

Degenen onder ons die verantwoordelijk leven en onze taak vervullen in het universum, die ons leven leiden volgens spirituele wetten, zijn niet gelijk in expressie aan mensen die zelfzuchtig de wetten misbruiken zonder zich zorgen te maken over hoe ze anderen beïnvloeden ... We kunnen deze ongelijkheid alleen naar waarheid kennen als we weten ook dat we diep van binnen, onder alles, allemaal goddelijk gelijk zijn.

KAPITALISTISCHE DEMOCRATIE

In zijn oorspronkelijke goddelijke aard gaat het om totale vrijheid van meningsuiting en overvloed zoals die voortkomt uit persoonlijke investeringen. Tegelijkertijd maakt de goddelijke vorm van dit systeem ook ruimte voor de zorg voor diegenen die om de een of andere reden niet volledig verantwoordelijk kunnen zijn voor zichzelf, of nog niet willen zijn ...

Als we genoeg riem krijgen om op verantwoorde wijze ons eigen leven te leiden, stikken we onszelf dan?
Als we genoeg riem krijgen om op verantwoorde wijze ons eigen leven te leiden, stikken we onszelf dan?

Er is geen sentimentele claim dat zulke mensen dezelfde voordelen zouden moeten oogsten als degenen die hun hele wezen in hun leven investeren. Maar het exploiteert zulke mensen ook niet om de machtsdrift van een heerser te rechtvaardigen ... Deze regeringsvorm ligt dan dichter bij de versmelting van dualiteit - om over eenheid te gaan - en is een meer volwassen regeringsvorm dan de voorgaande categorieën ...

Dus hoe slagen we erin om de kapitalistische democratie te misbruiken en te verdraaien?… Dit systeem kan van beide kanten worden misbruikt. Degenen die schreeuwen om socialisme kunnen parasitairder worden en de machtsstructuur de schuld geven dat ze hen onderdrukt hebben. Aan de andere kant kunnen degenen die sterk en ijverig zijn, die risico's nemen en investeren, hun hebzucht en drang naar macht rechtvaardigen door de parasitaire aard van degenen die lui zijn de schuld te geven. Maar misbruik is misbruik ...

Dat is de paradoxale manier van spirituele dingen: hoe meer ontwikkeld en vrij we worden, des te groter is het gevaar voor vervorming en misbruik. Als zodanig vinden we in dit systeem het potentieel voor een ‘negatieve fusie’ wanneer beide kanten in vervorming verkeren ... Wat er moet gebeuren, is dat een kanaal zich moet openen om de goddelijke wil te zien en de goddelijke wet vast te stellen ...

De echte vraag is: als we genoeg riem krijgen om op een verantwoorde manier ons eigen leven te leiden, stikken we onszelf dan? Het is zo gemakkelijk om vrijheid te misbruiken, tenzij we te allen tijde onze verborgen motieven onder ogen zien.

Met onbaatzuchtigheid bovenaan de lijst, zou de wereldpolitiek de spirituele aard van politieke systemen kunnen versmelten. Niet in tegenspraak met elkaar, maar als één geheel. Er zou inderdaad een enkele regering kunnen worden gecreëerd die de goddelijke aard van monarchie en feodalisme, socialisme en communisme en democratisch kapitalisme zou combineren. Ja inderdaad, het zou kunnen.

Nutshells: korte en zoete dagelijkse spirituele inzichten
Nutshells: dagelijkse spirituele inzichten

Volgende hoofdstuk van Notendoppen

Keer terug naar Notendoppen Inhoud

Keer terug naar Parels Inhoud

Lees origineel padwerk® Lezing: # 242 De spirituele betekenis van politieke systemen