We worden op zeer jonge leeftijd geconfronteerd met ons eerste conflict met autoriteit. Ouders, broers en zussen, familieleden en latere leerkrachten vertegenwoordigen allemaal autoriteit wiens taak het schijnbaar is om nee te zeggen ... Er is dus een barrière tussen het kind en de volwassene met autoriteit ... Aan de ene kant wil het kind de liefde van de ouder en aan de andere kant wil het kind rebelleert tegen beperking ... Autoriteit is dus de vijandige kracht van een vijand die ons opsluit achter de tralies van de gevangenis en frustratie veroorzaakt ...
Het kind ontwikkelt dan een ongeduldig verlangen om volwassen te worden en volwassen te worden, zodat deze beperkende muren verdwijnen. Maar dan wordt het kind echt volwassen en verandert het aanzien van autoriteit alleen maar. Nu neemt autoriteit, in plaats van ouders en leraren, de vorm aan van de samenleving, de regering, politieagenten, bazen en andere mensen in machtsposities waarvan we nu afhankelijk moeten zijn. Zelfde conflict, andere dag ...
Helaas werken de manieren waarop we dit gewoonlijk proberen op te lossen niet ... Laten we eerst eens kijken naar degenen die rebelleren en in opstand komen. Als dit onze reactie is, zien we autoriteit als onze vijand ... Autoriteit is onrechtvaardig en schadelijk, maar ook bekrompen en onbehulpzaam ... Onze rebellie kan de vorm hebben van openlijk vechten en weerstand bieden. Voor anderen zal rebellie worden afgezwakt tot een saai verzet ...
De andere categorie omvat degenen die zich op een of ander moment omdraaiden en dachten: "Als ik mijn krachten bundel met de autoriteit, hoe erg ik ze ook zou haten, ik zal veilig zijn". Het extreme type in deze categorie wordt de strikte wethandhaver, zowel openlijk als subtiel... In een poging om onze gekozen positie als wetshandhaver te beschermen en onze rebellie verborgen te houden - die diep van binnen niet verschilt van die van de wet -breker - we zullen ons verzetten tegen de wetsovertreder... Angst voor blootstelling motiveert de wetshandhaver om dubbel "goed" te zijn...
In beide gevallen kan er ware goedheid van binnen zijn, maar beide reageren onwetend en onvolwassen... Dus wat is dan de remedie? Als we het opstandige type zijn, kunnen we mediteren over de goddelijke eigenschappen van echt gezag. Hoe verschilt dat van de onvolmaakte menselijke variëteit? Misschien kunnen we alleen de vervormde versie zien; misschien zijn we nog nooit een echte autoriteit tegengekomen. Alleen al het zien hiervan kan onze weerstand verminderen. Dan zullen we het niet half zo erg vinden als de onvolmaakte leverancier van ware wetten en autoriteit verschijnt, die evenzeer voor onze bescherming is als voor die van iemand anders. Het zal niet aanvoelen als een vijandelijke macht...
We zullen zien hoe stromingen in de "vijand" ook in ons zijn, alleen anders manifesteren. Dit is het proces om ons bewustzijnsniveau te verhogen - onze volwassenheid. Dan zullen we in staat zijn om de noodzaak van wet en orde te zien. En we waarderen de taak van de autoriteiten die er zijn om het te handhaven ...
Voor mensen met een gezagsgetrouwe emmer kan het nuttig zijn om jeugdherinneringen te doorzoeken om de momenten te vinden waarop we in opstand kwamen. Dit zal helpen om de herinneringen aan het licht te brengen van toen we besloten om ons om te draaien en van boord te springen ... Dit zal de wurggreep op onze zelfingenomen strengheid jegens onze broeders en zusters losmaken ...
We kunnen een gemeenschappelijke basis met anderen opbouwen door te zien hoe hun reactie in ons leeft, maar door onszelf niet als rechter op te werpen. Dit evenwicht is lastig te bereiken; we kunnen het alleen vinden door onze eigen innerlijke strijd tegen autoriteit op te lossen ...
Voorkomen moet worden dat gewone criminelen hun wetten overtreden, en dit moet worden gedaan door imperfecte wetshandhavende instellingen ... We kunnen allemaal bijdragen aan de opbouw van een wereld waarin vicieuze cirkels worden doorbroken voordat ze tot wangedrag leiden; de hoeksteen van dit werk is het onderzoeken van onze eigen reacties op autoriteit die, ongecontroleerd gelaten, een lawine aan het rollen kan brengen.
Volgende hoofdstuk van Notendoppen
Keer terug naar Notendoppen Inhoud
Keer terug naar Parels Inhoud
