Natuurlijk rijst de vraag: "Kunnen we dus alleen maar terug naar God gaan en de perfectie opnieuw bereiken via Jezus?" Het antwoord is dit: ja en nee. Het is een paradox, maar inderdaad, beide antwoorden zijn correct.
Geloof het of niet, je kunt naar de hemel gaan via alle grote religies van de wereld - inclusief de niet-christelijke waarin je de absolute waarheid kunt vinden. U hoeft uw kerk, tempel of geloof niet te verlaten. Als u geestelijk gevoed wordt in het geloof dat u gewend bent, blijf daar dan. Er zit genoeg fundamentele waarheid in elk van hen. Je hoeft alleen maar uit te zoeken wat de waarheden zijn die je nodig hebt voor je eigen persoonlijke ontwikkeling, en ze vervolgens daadwerkelijk in praktijk te brengen.
Als we het werk van zelfvinding doen door middel van onze religie, zal het onze geest tevreden stellen. Maar comfortabel zijn is niet genoeg. We moeten ons lagere zelf zuiveren en het ego kruisigen. Dat zijn de allerbelangrijkste dingen. Waar en hoe we ook de nodige hulp vinden om dit te bereiken, doet er niet veel toe, zelfs als Christus geen deel uitmaakt van de vergelijking.
Door het werk van zelfreiniging zullen we ons bewustzijnsniveau zodanig verhogen dat we openstaan voor de waarheid, over alles - inclusief de waarheid over wie Christus was en de rol die hij speelde in de geschiedenis van de schepping. Dus nee, we hoeven Jezus Christus nu niet te erkennen om God te bereiken. Besef ook dat de perceptie van de absolute waarheid in geen enkel opzicht van de ene op de andere dag zal komen. Het duurt vele, vele levens. Helaas zijn er maar weinig mensen bezig met het schoonmaken van huizen.
Soms moeten we behoorlijk wat tijd besteden aan het voorbereiden van de grond. Als er een hoop koppigheid in de ziel zit, zal de absolute waarheid geen wortel schieten. Eigenwijsheid en eigenzinnigheid zijn in feite de grootste rotsblokken op onze weg. Hoewel elke onvolkomenheid een kiezelsteen in onze schoen kan zijn. We hebben allemaal wat stenen te plukken.
Onze bereidheid om Christus te erkennen als de Messias en de meest verheven van alle geschapen wezens, verandert niets aan het feit van dit ene kleine beetje. Nu, dat betekent niet dat we tot Jezus moeten bidden. Alleen God zou onze gebeden moeten krijgen. Wat God van ons wil is enige dankbaarheid - waardering jegens degene zonder wiens daad de verbinding met God zou zijn verbroken. Misschien zijn we nog niet klaar om de liefde hierover te voelen, en dat is oké. Maar als de tijd komt dat we het zijn, dan moeten we in staat zijn om wat dank te tonen voor degene die het verdient - Jezus. Dat is Gods wil.
En we hoeven geen "christen" te zijn om dit te doen. Net zoals alle religies genoeg goeds in zich hebben om mensen te helpen bij hun zuiveringsproces, bevatten alle religies ook fouten. Volg alleen waar je Hogere Zelf naar verlangt. De rest zal voor zichzelf zorgen.
Maar dat verandert niets aan het feit dat we misschien wat openhartige waardering willen hebben voor degene die we het meest verschuldigd zijn, naast God. Negeer Christus niet zo snel.
Noch God, noch de geestenwereld was van plan dat er een splitsing zou ontstaan tussen de joden en de christenen. Dat het is gebeurd, is in feite onze eigen schuld - die van de mensheid. Zelfs het aanbrengen van deze etiketten op mensen, "joden" en "christenen", draagt uiteindelijk bij aan de strijd. Er hoefde geen splitsing tussen deze groepen mensen te gebeuren.
Splitsing is chaos, en het is de aard van de val van de engelen - of het resultaat ervan - met al zijn ellende en hatelijkheid. Splitsen is afscheiding van God. En deze eerste tragedie die plaatsvond lang voordat de aarde ontstond, blijft zich keer op keer herhalen. En het zal blijven gebeuren totdat we dit, in ons, voor eens en voor altijd genezen.
Dus wat is het eindspel hier, het doel? Vereniging met God, wat het tegenovergestelde is van splitsing en scheiding. Het had mogelijk kunnen zijn dat er na het leven van Jezus een heelheid zou zijn geweest tussen het jodendom en het christendom. Een volledigheid. Het had zo kunnen zijn. Maar in plaats daarvan groeide een andere fout uit dezelfde slechte wortel van de oorspronkelijke splitsing van God.
Dus hebben we Christus echt nodig om terug te gaan naar God? In de laatste analyse, ja. Hij is inderdaad de allerbeste vriend die we ooit zouden kunnen hopen, en onze sterkste helper. Het anderszins voelen logenstraft een koppigheid in ons hart die een symptoom is van een onvolmaaktheid. En zolang er onvolmaaktheid in ons leeft, kunnen we ons niet volledig met God herenigen.
Wees ruimdenkend. Overweeg deze woorden. Bedenk dat het toch zo kan zijn. Bedenk ook dat geen enkele groep onder de hele mensheid alle waarheid heeft.
Waarheid, zoals alles in de geestenwereld, is een paradox van onveranderlijke vorm die voortdurend in beweging is. Het is als een wiel dat in zijn basisvorm onveranderlijk is, maar constant draait. Als je de sluier zou oplichten die een deel van het enorme wiel bedekt, zou je een detail achter de sluier kunnen zien. Iemand anders, op een andere tijd of plaats, zal iets heel anders zien. Misschien komen uw waarnemingen overeen, misschien ook niet. Het wiel draait altijd, dus het verandert.
De ander ziet misschien zelfs iets tegenstrijdigs, maar de verbinding tussen de delen zit achter de sluier. Als het hele wiel zichtbaar was, zou de mensheid kunnen stoppen met vechten. Dan, zelfs als religieuze concepten fouten bevatten, zou het mogelijk kunnen zijn om de kern van de waarheid te zien waarop ze zijn gebaseerd.
Zoek om andere aspecten van de waarheid te zien, ongeacht waar ze zich voordoen. God is waarheid, evenals wijsheid, schoonheid en liefde, die allemaal kunnen worden gevonden door de deuropening van altijd te vragen: "Wat is waar?"
En verdwaal niet in het onvolwassen idee dat koppigheid een teken van karakter is. We willen de waarheid nooit ontkennen om zulke onbeduidende redenen, simpelweg omdat ze mooie kleren dragen.
Keer terug naar Heilige Moly Inhoud
