De vrije wil is voor velen een onderwerp van grote verwarring. Dus wat is het? Deur nummer één: mensen hebben helemaal geen vrije wil - het is allemaal lot of bestemming. Deur nummer twee: we hebben alleen vrije wil, en het is allemaal vrije wil. Of deur nummer drie: misschien worden sommige dingen bepaald door vrije wil en andere niet. Zou het niet fijn zijn om te weten, zo de goede Heer wil, wat werkelijk waar is?

Dus wat is het: we hebben geen vrije wil, een of andere vrije wil, of het is allemaal vrije wil? Zou het niet fijn zijn om te weten wat echt waar is?
Dus wat is het: we hebben geen vrije wil, een of andere vrije wil, of het is allemaal vrije wil? Zou het niet fijn zijn om te weten wat echt waar is?

Voor iemand die alleen in dit huidige leven gelooft en niet in een bestaan ​​ervoor of erna, lijkt er geen keuze te zijn om te bepalen waar iemand wordt geboren, of je een jongen of een meisje bent, of waar, wanneer en hoe je gaat dood. Er kan ook geen groot plan zijn voor hoe bepaalde fasen van uw leven zich zullen ontvouwen. Dat is deur nummer één.

Maar voor iemand die de waarheid van de wet van oorzaak en gevolg en van reïncarnatie voelt, kent en heeft ervaren, kan dat standpunt onmogelijk correct zijn. Voor deze persoon is er een besef dat er een groot plan is. En hoewel mensen een vrije wil hebben, kunnen we vanwege factoren tijdelijk onze vleugels laten knippen bepaald door ons in onze vorige levens. Dergelijke factoren zijn de effecten van oorzaken die we zelf in gang hebben gezet. Dit is de winnaar: Door Number Two.

Hier is een voorbeeld van hoe dit eruit zou kunnen zien. Laten we zeggen dat iemand een moordenaar is. Deze persoon heeft zowel een misdaad tegen God als tegen de menselijke wet gepleegd. Dus deze persoon wordt opgepakt en in de gevangenis gezet. Maar laten we nu zeggen dat de persoon geheugenverlies heeft en zich niet kan herinneren wat hij heeft gedaan. Zelfs als de moordenaar wordt verteld dat ze zo-en-dat hebben gedaan, zijn ze het vergeten. Maar dat is niet hetzelfde als de feiten dat ze de misdaad hebben gepleegd.

Voor de gevangene zal dit alles inderdaad erg onrechtvaardig lijken. De acties uit het verleden zijn misschien voor hen verborgen, maar ze zijn toch gebeurd. Deze opsluiting is een creatie van vrije wil die zich een weg moest banen door het tijdsverschil van oorzaak en gevolg.

Kort gezegd, waar uw vrije wil ook niet in uw beste belang lijkt te werken, is het te wijten aan oorzaken die u hebt veroorzaakt, ook al kunt u ze zich niet herinneren. De keerzijde hiervan is dat waar je je vrije wil ook in je voordeel kunt gebruiken, je die oorzaken ook in gang hebt gezet. Of dit allemaal in één leven plaatsvindt, verandert niets aan deze Wet van Oorzaak en Gevolg, die als het over levens heen gebeurt ook wel karma wordt genoemd. Het resultaat is dat je er ooit vrij voor hebt gekozen om te handelen en te denken op een manier die de resultaten heeft opgeleverd die in je huidige levenssituatie zijn.

Elke handeling, gedachte en gevoel levert een resultaat op. Sommige verschijnen snel, dus het is gemakkelijker om de punten met elkaar te verbinden. Anderen nemen de lange weg. Hoe dan ook, er gebeurt niets in het leven van een persoon waarvoor die persoon niet verantwoordelijk is. Het lot is het woord dat we gebruiken om te beschrijven wat er met ons gebeurt als we volledig hebben gewist over hoe we die zaden zelf hebben gezaaid.

En dat zou dus een nee zijn tegen deur nummer drie en de vraag of vrije wil misschien maar een deel van de tijd bestaat. En deur nummer één dan? Ook een nee. We hebben dus totaal een vrije wil. Maar dat betekent niet dat we kunnen doen of denken wat we willen zonder enig effect te hebben. Deze wereld die God heeft geschapen, draait op een oneindig aantal wetten. Wij, Gods kinderen, kunnen ervoor kiezen om ons aan deze wetten te houden of niet. En we hebben deze keuze al heel, heel lang. Zoals, sinds lang voordat de aarde ontstond.

Dus wat gebeurt er als we ervoor kiezen om ze te behouden? Welnu, dit leidt de weg van geluk, liefde, harmonie, licht en allerhoogste wijsheid. Omdat God, die perfect is, niets anders kan creëren dan perfectie. Maar als God ons zou dwingen zijn wetten te volgen, nou, dat zou nu toch niet erg goddelijk zijn, toch. Dit zou volledig in strijd zijn met de fundamentele wet van vrije wil.

Het kan gewoon geen schoonheid, harmonie, wijsheid, gelukzaligheid en liefde zijn als het ons wordt opgedrongen, tegen onze wil - en ook tegen onze eigen erkenning van de wijsheid en perfectie van Gods wetten. Omdat dat een God van slavernij zou zijn, niet een God van vrijheid, zelfs als we heel gelukkige slaven zouden zijn.

Dus elk geschapen schepsel - mens of geest - mag kiezen: willen we volgens Gods wetten leven of niet? Hier is een belangrijke sleutel om te begrijpen hoe kwaad, duisternis en wreedheid zijn ontstaan. Maar God is niet degene die het kwaad heeft geschapen. Nee, God heeft ons geschapen met het vermogen om vrij te kiezen. We kunnen zijn gelukkige wetten volgen en nog lang en gelukkig leven. Of niet. En wanneer dat gebeurde, creëerde het wat bekend staat als de val van de engelen.

Als je aan deze kant van het hek staat, lijkt het alsof het moeilijk is om altijd de goddelijke wetten te moeten volgen. En geen grap, als we eenmaal in de donkere kant zijn gestapt, is het moeilijk om terug te gaan. Maar voor al diegenen die nooit zijn weggegaan - en er zijn er heel veel die nooit die kant van het hek hebben verlaten - is het een fluitje van een cent.

De moeilijkheid ligt in het zuiveringsproces, dat stap voor stap teruggaat naar de staat die ooit ieder van ons was. Waar het houden van de wetten geen probleem was. We hebben de goddelijke wet niet verlaten omdat we ontdekten dat ze te moeilijk waren om te houden. In feite, in de delen van onszelf die nooit zijn vertrokken, of die door nauwgezet werk in vorige incarnaties weer in de kudde zijn gekomen, is het niet in het minst moeilijk om de wetten na te leven.

Het is voor ieder van ons anders. Misschien vind je het ongelooflijk moeilijk om niet te stelen. Een ander heeft daar geen probleem mee, maar verliest voor altijd zijn geduld. Weer een ander heeft te kampen met gevoelens van jaloezie. Het doel is om al onze problemen op te ruimen, in elk denkbaar opzicht. Deze staat van leven, opnieuw binnen de goddelijke wet, moet worden bereikt door onze eigen keuze - door onze eigen vrije wil.

Dus wat denk je - er is geen God die ons straft of beloont. God heeft perfecte wetten gemaakt die we vrij kunnen volgen of niet. Bovendien zijn deze wetten met zulke allerhoogste wijsheid gecreëerd dat wat we ook doen - inclusief ons allemaal die van zijn wetten zijn afgeweken - we uiteindelijk onze weg terug naar God moeten vinden. We worden gemotiveerd door de pijn die we onszelf bezorgen als we Gods wetten niet volgen. Op de een of andere manier zullen we uiteindelijk weer in gelukzaligheid eindigen. De vergelijking moet uiteindelijk uitkomen.

Hoe verder we van God en zijn wetten van perfectie afreizen, hoe moeilijker het lijkt om onze weg terug te vinden. De weg wordt vervelend en zwaar, en we worden ongelukkiger en ongelukkiger. Hoe verder van God, hoe ongelukkiger we zijn, dus we moeten beslist uiteindelijk een keuze maken om onze wegen te veranderen.

Een persoon kan heel lang in een staat van middelmatige tevredenheid rondhangen, zonder specifieke problemen of conflicten. Toch zou zo iemand echt geluk missen en de motivatie om naar iets meer te zoeken. En dat helpt iemand op geen enkele manier bij zijn spirituele vooruitgang.

Maar mocht er zich een crisis voordoen, dan hebben we nu iets om mee te werken. Dit is een startpunt voor het bereiken van een hoger bewustzijnsniveau, en ergo, geluk. Ongeluk is dan de remedie. Over het algemeen zijn maar weinig mensen in staat om het belangrijke verband te leggen dat bij het overtreden van de wetten de straf en dus de remedie ligt. Het is onze keuze om te doen wat we moeten doen om de ongelukkige toestand te verlichten. Dit kan iets zijn om bij te zitten tijdens meditatie.

Gelukkig worden is een inside job. Dus zolang we op iets buiten onszelf vertrouwen om ons gelukkig te maken, zullen we geen geluk kennen. Natuurlijk kunnen we tijdelijke tevredenheid voelen, maar we zullen altijd bang zijn die te verliezen. Omdat we geen controle hebben over andere mensen, vooral niet nadat we ze macht hebben gegeven over ons of onze omstandigheden.

Het enige blijvende geluk - dat niemand ons kan afnemen - komt doordat we het harde werk hebben gedaan om alle plaatsen in de ziel op te ruimen waar we afwijken van de goddelijke wet. Dat is de enige vaste basis, de enige veilige plek om te staan. Dat is wanneer we ontdekken dat wij de enige persoon waren die ooit verantwoordelijk was voor iets dat ons ooit is overkomen.

Door de innerlijke oorzaken bloot te leggen, en dat is waar onze innerlijke bedrading doorkruist is, vinden we de echte reden voor onze ontberingen en beproevingen. Maar als we zijn zoals bijna iedereen, zullen we dat meestal niet doen - tenzij er iets ergs gebeurt in ons leven.

Maar begin niet te denken dat God ergens op een troon zit en opzettelijk besluit ons onaangenaamheden te sturen. Nee, wij zijn het allemaal. Op een gegeven moment - of het nu in dit of een vorig leven is, doet er niet toe - hebben we de wielen in beweging gezet. En heb niet het gevoel dat we nu in vorige levens moeten ronddwalen om de plotselinge gebeurtenissen op te graven. Dat is echt niet nodig.

Omdat alles wat we nodig hebben hier is, nu. Als er een trend in onze ziel is die nog niet is gezuiverd, bestaat deze op dit moment in ons, en dat maakt haar beschikbaar voor onze herkenning. Als we het willen. Niets is voor ons verborgen - wij zijn de onderduikers.

Als we onze fouten en zwakheden blootleggen - ze echt leren kennen - zullen we zien hoe dit, direct of indirect, de wortels zijn van alles wat we niet leuk vinden aan ons huidige leven. De uitweg is door deze bramen in onze eigen ziel.

Vergis je niet, het kan een lange wandeling zijn om daar weg te komen, met veel bergopwaartse en bochtige stukken op het pad. Maar dat is de enige manier om te gaan als we uit de duisternis willen lopen waarin we ons bevinden. We hebben onszelf daar door keuze geplaatst. Onze eigen keuze. En we kunnen onszelf daar weghalen als we dat willen.

Om vrijheid te vinden, moeten we onze wilsrichting bepalen. Daarover: waar moeten we onze wil gebruiken en waar niet? Hoe zit het met de wilskracht om het te doen? Laten we beginnen met het uitgangspunt dat we vooral de wil van God willen vervullen. We moeten misschien wat opruimwerk doen en stille meditatie doen om die heldere, stille stem te vinden die altijd beschikbaar is en die ons probeert te bereiken. Maar er zijn ook andere bronnen van wilskracht en stromen van subtiele wil van binnen. We moeten ons ervan bewust worden en leren hoe we ze moeten gebruiken.

Onze innerlijke bronnen van wilskracht zijn ongelooflijk krachtig. Men kan bijna alles bereiken door het gebruik van pure wilskracht. Maar moeten we? Wanneer zou het beter zijn om Gods wil te aanvaarden en er niet tegenin te gaan? Wanneer moeten we onze slapende krachten gebruiken en actie ondernemen, in de veronderstelling dat de goede Heer het wil? Zo verwarrend.

Dus stap één, we moeten erachter komen hoe verward we ons echt voelen. Als we niet weten wat we echt willen, moeten we dat eerst uitzoeken. We moeten duidelijk worden, inclusief uitzoeken of wat we verlangen echt in overeenstemming is met wat God voor ons wil. Als we dit eenmaal in onszelf hebben opgelost, hebben we al een stap gezet naar het vinden van innerlijke rust.

Iedereen die ooit iets in dit leven heeft bereikt, heeft deze stap gedaan. En denk niet dat omdat je iets hebt bereikt, het Gods wil moet zijn geweest. We hebben onze eigen wil. En het kan wel of niet overeenkomen met die van God. Maar dat is nooit omdat Gods wil voor ons geheim werd gehouden. Zoek en we zullen vinden. Merk op dat deze wet van toepassing is of we het nu hebben over aardse dingen - die ook niet afwijken van de goddelijke wet - of over innerlijke dingen zoals geestelijke zuivering.

We hebben allemaal veel te leren - over onszelf en over de manieren waarop we van de baan zijn geraakt. We moeten alle innerlijke wilskracht die we beschikbaar hebben bijeenbrengen als we genoeg brandstof willen hebben om door te komen wat ons te wachten staat. En we zouden allemaal onze wilskracht veel vaker kunnen gebruiken dan we doen, en we hebben meer kracht. Maar het zal veel gemakkelijker zijn als we de juiste stroom op de juiste manier gebruiken.

We kunnen bijvoorbeeld willen - of willen - vanuit ons hoofd of vanuit onze ziel. De intellectuele wilskracht mag dan erg sterk zijn, maar hij zal nooit het vlees van de ziel hebben. Er is ook een wilsstroom die uit ons Hogere Zelf komt - wat goed is - en een andere die uit ons Lagere Zelf komt - niet zo goed.

Er zijn dus twee verschillende manieren waarop we onze wilskracht kunnen gebruiken. De ene creëert druk en spanning en berooft ons totaal van vrede. Het gaat in de tegenovergestelde richting van het soort onthechting dat we nodig hebben voor emotionele volwassenheid. De andere stroomt vrijelijk en met vitaliteit en zal onze sereniteit nooit verpesten. Dit type is diep maar bewust, sterk en toch geduldig, en het laat ons vrij en afstandelijk, maar nooit passief of berustend. Kun je raden welke van deze uit ons Hogere Zelf komt?

We kunnen dus iets willen dat tegen de goddelijke wet is, maar het zal ons nooit vrede geven. Als alternatief kunnen we iets doen dat precies goed voor ons is, maar het dan op de verkeerde manier aanpakken en verkeerde motieven mengen.

Hoe ziet dat eruit op het gebied van bijvoorbeeld het hebben van een baan of een beroep? Laten we zeggen dat u er een wilt, en u wilt uw best doen. Dit is een legitieme, goede wens. Het zou verkeerd zijn om in dit opzicht geen verlangen te hebben, omdat je vonk zou ontbreken. Het is in feite mogelijk om te wenseloos en afstandelijk te zijn. In dat geval zijn we geneigd om te langzaam te bewegen en direct in een staat van berusting af te glijden. Van daaruit kan het ons niet veel schelen - we leven niet helemaal. Dus het middelste pad - het pad dat zo moeilijk te bereiken en vol te houden is - is het juiste.

Hoe vinden we dit middenpad? Dagelijkse meditatie. We moeten onze innerlijke motieven testen en volkomen eerlijk zijn tegen onszelf. Wil je bijvoorbeeld in je werk je best doen om je ijdelheid te bevredigen? Ben je stiekem op zoek om jezelf te verheffen in de ogen van andere mensen?

We moeten zien wat er echt aan de hand is voordat we het kunnen omleiden. Dan kan de innerlijke wilskracht vrij stromen, in zuivere afstemming met onze motieven. Hier is de kicker. Hoe meer werk we aan onszelf hebben gedaan - hoe hoger onze ontwikkeling - des te meer afwijkende verlangens onze wilskracht zullen belemmeren.

Dus nogmaals, stap één is om alle onbewuste weeën aan de oppervlakte te brengen die moeten worden opgeruimd en rechtgezet. Als we dat doen, weten we dan waar we moeten loslaten en waar we meer gas moeten geven dan in het verleden.

Hier is iets waarvan we willen leren los te maken: elke sterke aandrang van ons ego. Wanneer we ons keer op keer bewust worden van de drijfveer van ons ego, kunnen we beginnen deze los te laten. Als we eenmaal de twee trends bij onszelf hebben uitgezocht: het ijdele ego versus het verlangen om anderen te dienen - zoals in de motieven achter 'je best doen' in je beroep, of wat het ook is - kunnen we onze wilskracht naar binnen halen. de goede richting.

We kunnen onze wilskracht eigenlijk trainen om uit onze zonnevlecht te stromen in plaats van uit onze hersenen. Wat is het verschil? Dit moeten we voor onszelf leren voelen. Een daarvan is onze vitale vonk die diep in onze ziel woont. De andere komt van ons ego en handelt vaak in strijd met de goddelijke wet. Dat laatste levert niets dan problemen op. Vaak mengen deze twee zich, met verknipte motieven die onze bedoelingen bederven voor wat goed en goed is. We moeten het verschil leren voelen. Anders zal ons ego, dat het centrum van onze wereld wil zijn, het overnemen.

Klinkt Grieks? Dit is de moeite waard om te begrijpen. En het zal misschien niet gemakkelijk komen. Maar dit is een sleutel om uit de gevangenis te komen waarin we leven. Dat kan niet goedkoop zijn. We hebben de macht om onszelf te bevrijden, maar we moeten nu beginnen te handelen, zodat elke innerlijke stroom in ons kan gaan stromen in de richting van de goddelijke wet, en niet ertegen.

U kent al enkele basisprincipes: niet doden, niet stelen, geen misdaden begaan. Maar echt, deze zijn niet meer op u van toepassing. Want als je deze woorden leest, ben je daar ver voorbij. Je hebt die kasten lang geleden schoongemaakt, in andere levens. Nu moet je echt naar binnen gaan en niet alleen naar uiterlijke daden kijken. Onze gedachten veranderen is niet genoeg. We moeten onze gevoelens veranderen. En we kunnen dit niet doen tenzij we goed kijken naar wie we werkelijk zijn.

HOLY MOLY: Het verhaal van dualiteit, duisternis en een gedurfde redding

Volgende Hoofdstuk

Keer terug naar Heilige Moly Inhoud

Lees origineel padwerk® Lezing: # 18 Vrije wil