Wat is de tijd van het jaar die het meest wordt geassocieerd met het binnenbrengen van Christus? Voor de meesten van ons zou dat Kerstmis zijn. Het is in die tijd van het jaar waarin het licht van Christus met hernieuwde kracht terugkeert ter herinnering aan de grootste daad die ooit op deze planeet is volbracht.
Dit licht is zo sterk - zo doordringend en zo glorieus - dat het vreugde schept. Er komt zoveel wijsheid uit dit licht. Want wijsheid en licht zijn één. In menselijke woorden noemen we dit 'verlichting'.
Dus tijdens deze tijd van Kerstmis dringt het licht van Christus door tot in de laagste sferen van onheil en somberheid - en tot op zekere hoogte in de wereld van duisternis. Misschien is het maar een glimp, maar het is niet niets. En wanneer wezens in de wereld van de duisternis het tegenkomen, vinden ze het niet leuk - tenzij ze klaar zijn om spiritueel vooruit te gaan, in welk geval ze het zullen verwelkomen. En volg het.
Degenen die niet zo ver zijn, zullen het erg pijnlijk vinden. Als we groeien en ons ontwikkelen als spirituele wezens en ons in dit menselijke rijk begeven, en als we erin slagen dit licht van binnenuit naar buiten te brengen - en vergis je niet, het is één en hetzelfde licht - zullen we bescherming hebben tegen schepselen die nog steeds in de wereld van duisternis.
Dus zeg nogmaals: wie is deze Christus? Sommige christenen beweren dat hij God is. Niet zo. Jezus zei het zelf en je kunt er alles over lezen in de Bijbel. Hij is ook niet de Vader, noch de Schepper. Sommigen zeggen dat Jezus gewoon een wijs man was, een wijze, een groot leraar. Natuurlijk had hij grote wijsheid. Maar niet zo verschillend van andere groten die in andere tijden, in andere landen hebben gewoond. Ook niet zo.
Hier is de waarheid van de zaak. Jezus, de man, was de incarnatie van de Christus. En deze geest is de grootste van alle geschapen wezens. Hij is Gods eerste schepping en zijn wezen is hetzelfde als dat van God. Ieder van ons bezit in feite iets van deze zelfde substantie. Het is wat wordt aangeduid als het hogere zelf, of goddelijke vonk. Dit is wat we bevrijden als we het geleidelijke werk van spirituele ontwikkeling doen. Maar niemand van ons - in feite geen ander wezen dat op aarde heeft rondgelopen - heeft deze Christus in dezelfde mate als Jezus. En dat is het grote verschil.
Zo vaak hebben mensen deze innerlijke reactie over Jezus die zegt: “Wat maakt hem zoveel beter dan ik? Dat is niet eerlijk." Zulke gedachten en gevoelens liggen in ons op de loer. En daarin liggen de zaden van de val van de engelen.
Deze gedachte was er ruim voor het begin van de mensheid, zelfs voor het begin van deze planeet. En het is de oorzaak van het ontstaan van disharmonie en kwaad.
Nu dacht niemand daar destijds erg veel over. We realiseerden ons zeker niet het gevaar of de mogelijke resultaten die zouden kunnen voortvloeien uit het koesteren van een dergelijke houding. Maar precies daar, midden in die jaloezie, ligt een gebrek aan geloof in God en zijn vermogen om lief te hebben.
Want ook al maakte God Jezus op de eerste plaats en gaf hij het grootste deel van zijn bezit aan hem, als we geloof hebben in onze Schepper, wat God verdient, zouden we niet denken dat dit onrechtvaardig was, of dat het op de een of andere manier betekent dat we iets missen. Tegenwoordig voelen velen van ons zich op een meetbare manier niet meer zo. Maar niettemin vertegenwoordigt dat kleine beetje weerstand tegen Christus door een groot aantal mensen de kiem waaruit al ons kwaad is voortgekomen. En daardoor zijn we allemaal gevallen.
Dus op welke manier is Jezus Christus dan degene geweest die de mensheid heeft gered? Wat was deze "grootste daad van allemaal?" Waarom is hij hierheen gekomen? Eén reden is natuurlijk dat hij ons veel zeer goede leringen heeft gegeven. Maar hoe waar en mooi ze ook zijn, dezelfde basisideeën kunnen ook op andere manieren uit andere bronnen worden gevonden. Dus dat kon niet de enige reden zijn waarom hij kwam.
Het tweede doel - maar nog niet het belangrijkste - was om ons te laten zien hoe het kon worden gedaan. Als we symbolisch naar zijn leven en dood kijken, kunnen we de ontwikkelingsfasen zien die we allemaal moeten doorlopen om het koninkrijk van de hemel te herwinnen. Net als voor Jezus, zullen er periodes van beproevingen, beproevingen en geloof nodig zijn in tijden van tegenspoed, een kruisiging van het ego met zijn ijdelheid en eigenzinnigheid. Inderdaad, het staat allemaal in het verhaal van zijn leven.
Dan is er de opstanding van zijn geest die ons laat zien dat waar geluk en eeuwig leven gevonden kan worden nadat het ego gekruisigd is. En dat kan niet anders dan door pijn te gaan. Maar zelfs dit is niet de belangrijkste gebeurtenis. Wat was het echte doel van zijn komst?
Wacht even - we komen er wel aan. Omdat hij de Messias was, en hij had een fantastisch goede reden. Maar weet eerst dit: als Jezus gefaald had in zijn missie - en het was altijd een mogelijkheid dat dat had kunnen gebeuren - zou er een andere geest zijn gekomen. Jezus was de logische keuze, en je zult binnenkort zien waarom, maar uiteindelijk moest iemand het doen. Iemand moest de taak op zich nemen om al dat lijden te doorstaan - helemaal alleen.
Soms werd hem zelfs uitgesloten van enige goddelijke bescherming, en moest hij alle kwaad en alle verleidingen uit eigen vrije wil weerstaan. Alleen op deze manier konden geestelijke wetten niet worden overtreden. Het is juist door dit feit van het hooghouden van spirituele gerechtigheid dat ieder van ons - inclusief elke afzonderlijke kracht van het kwaad - nu de weg terug naar God kan vinden. En dat betekent alles.
God, zoals we allemaal weten, is de kracht. En met zijn macht had hij zeker alles kunnen doen, inclusief het overtreden van zijn eigen wetten. Maar hij deed het niet. Omdat dat zou hebben betekend dat heel veel wezens zouden zijn gestrand, niet in staat om ooit weer in gelukzaligheid te komen. Dat kan een van ons zijn geweest. Het is alleen door een zeer uitgebreid en uitgebreid plan, het Heilsplan genaamd, dat het mogelijk is dat elk geschapen wezen - tot in de laatste plaats de laatste van ons gevallen schepselen - vroeg of laat de tocht naar huis naar God kan maken.
Als je het Plan eenmaal beter begrijpt, wat we zo dadelijk zullen behandelen, zal het onmogelijk zijn om te zeggen dat God onrechtvaardig is. Niemand zal dan kunnen zeggen dat ons geschenk van vrije wil ooit is geschonden. Maar we moeten ons realiseren dat de situatie buitengewoon ernstig en ernstig was. De gewaagde oplossing die de hoogste gerechtigheid voor ons handhaafde, had alleen kunnen gebeuren als iemand in staat was geweest een ongelooflijke taak te vervullen. Jezus Christus was degene die het deed. Als hij het niet was geweest, zou jij het dan zijn geweest?
Keer terug naar Heilige Moly Inhoud
