Onze verdediging blokkeert de toegang tot onze emoties en verstikt ons vermogen om tot ons gevoel te komen. We moeten onze wapens laten zakken.
Onze afweer werkt door de toegang tot onze emoties te blokkeren, zodat ze ons vermogen om tot onze gevoelens te komen verstikken. We zullen onze wapens moeten laten zakken... Elke traan die niet vergoten wordt, is een blokkade. Elk niet uitgesproken protest zit als een brok in onze keel, waardoor we ongepast uithalen. Deze emoties voelen als bodemloze putten...
Gevoelens, die bewegende energiestromen zijn, zullen veranderen en transformeren zolang de energie stroomt. Maar het bevriezen van onze emoties stopt de beweging en stopt daarom het leven, waardoor we ons lui voelen... Als we stagneren, lui, passief en inert worden, verlangen we ernaar om niets te doen, en dan verwarren we deze staat vaak met de natuurlijke, spirituele staat van gewoon zijn. Maar er is een groot verschil... We moeten de angst voelen die in de ban is van de klaprozen van onze luiheid...
Hoe onwenselijk een emotie ook is, we verergeren onze pijn als we hem niet voelen, en die secundaire pijn is allemaal bitter zonder zoet... We moeten ons verplichten om naar binnen en door te gaan, en niet eromheen. Mensen hebben over het algemeen een sterke voorkeur om rond te gaan ...
We kunnen om extra hulp en begeleiding vragen, wat een lange weg helpt om een deel van die stagnerende kwestie wat losser te maken. Het is als een rototiller voor de ziel ... Het lijkt misschien contra-intuïtief, maar we hebben meer contact met onszelf als we onze angst erkennen dan wanneer we het ontkennen ... We zullen niet beseffen dat de angst niet echt is - het is echt een illusie - totdat we het voelen en er doorheen gaan ...
We zullen onze kracht vinden door onze zwakheid te voelen; we vinden plezier en vreugde door onze pijn te voelen; we vinden ware en gerechtvaardigde hoop door onze hopeloosheid te voelen; en we vinden nu vervulling door de tekortkomingen van onze kindertijd te accepteren. Als we door deze poorten lopen, stappen we het leven binnen... Elk spiritueel pad dat ons aanmoedigt om de Heilige Graal te bereiken zonder door het onkruid te gaan, is vol wensdenken.
Jill Loree groeide op in het noorden van Wisconsin met ouders die hun Noorse, Zweedse en Duitse afkomst omarmden. Voedsel zoals lutefisk, lefse en krumkaka werden elke kerst bereid. En natuurlijk was er het hele jaar door volop bier, braadworst en kaas. Ze gooide pizza's en barkeeper terwijl ze studeerde aan de Universiteit van Wisconsin, en stapte daarna over naar een carrière in technische verkoop en marketing. Ze zou zich in 1989 in Atlanta vestigen en ontdekken dat de sweet spot van haar carrière in marketingcommunicatie zou liggen. Een echte Tweeling, ze heeft een diploma in scheikunde en een flair voor schrijven. Een van Jills grootste passies in het leven is haar spirituele pad geweest. Opgegroeid in het lutherse geloof, werd ze vanaf 1989 een dieper spiritueel persoon in de kamers van de Anonieme Alcoholisten (AA). In 1997 maakte ze kennis met de wijsheid van de Padwerkgids, die ze beschrijft als 'door de deuropening gelopen van een vierde trede en vond de hele bibliotheek.” In 2007 voltooide ze de vierjarige opleiding tot Padwerkhelper en stapte in 2011 volledig in haar Helperschap. Naast het geven van individuele en groepssessies, is ze docent geweest in het Transformatieprogramma van Mid-Atlantic Pathwork. Ze leidde ook marketingactiviteiten voor Sevenoaks Retreat Center in Madison, Virginia en was lid van hun Board of Trustees. In 2012 voltooide Jill vier jaar kabbalah-training en werd gecertificeerd voor hands-on genezing met behulp van de energieën belichaamd in de boom des levens. Ze begon haar leven te wijden aan schrijven en lesgeven over persoonlijke zelfontplooiing in 2014. Tegenwoordig is Jill de trotse moeder van twee volwassen kinderen, Charlie en Jackson, en is ze verheugd om getrouwd te zijn met Scott Wisler. Ze heeft onderweg meer dan één achternaam gehad en gebruikt nu graag haar middelste naam als haar laatste. Het wordt uitgesproken als loh-REE. In 2022 voegde Scott zich fulltime bij haar in hun missie om de leer van de Padwerkgids wijd en zijd te verspreiden.
